EG บทที่ 151 รถจักรยานยนต์ของสหภาพโซเวียต (อ่านฟรี)
ในที่สุด หลังจากการรอคอยที่ยาวนาน คิริเลนโกก็นำข่าวดีมาฝาก เขาช่วยเฝิงหยู่ซื้อสายการผลิตรถจักรยานยนต์ได้แล้ว
ในสมัยนั้น สหภาพโซเวียตมีแบรนด์รถจักรยานยนต์อยู่ทั้งหมด 5 แบรนด์ ซึ่งก็คือ Minsk, Voskhod, Ural, Dnepr และ IZH Jupiter จากแบรนด์ทั้งหมดดังกล่าว Voskhod และ Ural เป็นที่นิยมมากที่สุดในประเทศจีนเมื่อเปรียบเทียบกับแบรนด์อื่นๆ
แต่ไม่ว่าจะเป็นแบรนด์ไหนก็ตาม รถจักรยานยนต์พวกนี้ก็มีความล้ำสมัยมากกว่าประเทศจีนอย่างน้อย 5 ปี ความต้องการสำหรับการคมนาคมกำลังเพิ่มสูงขึ้นในประเทศจีน และเนื่องจากราคาที่สมเหคุสมผลของรถจักรยานยนต์ดังกล่าว ทำให้เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับชาวจีน รถยนต์ยังมีราคาแพงเกินไปสำหรับคนส่วนใหญ่
ประโยชน์ประการแรกก็คือรถจักรยานยนต์สะดวกสบาย น้ำหนักเบา รวดเร็ว และสามารถขับขี่ในซอยแคบได้ ซึ่งเหมาะสมอย่างมากสำหรับการคมนาคมในสมัยนั้น ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีการใช้พลังงานเชื้อเพลิงที่น้อยกว่ารถยนต์ด้วย การเรียนขี่รถจักรยานยนต์ก็เร็วกว่าหากคนคนนั้นรู้วิธีการขี่จักรยาน และง่ายกว่าการเรียนขับรถยนต์มาก
นอกจากนี้ยังมีประโยชน์อีกอย่างก็คือ ในยุคนั้น ยังไม่ค่อยมีกฎระเบียบเกี่ยวกับรถจักรยานยนต์มากนัก คนสามารถขี่รถจักรยานยนต์ได้โดยที่ไม่ต้องมีใบขับขี่และป้ายทะเบียนรถ แถมยังมีตำรวจจราจรไม่มากนัก และคนก็สามารถขี่รถจักรยานยนต์ได้ตราบใดที่ยังไม่ถูกจับ
เฝิงหยู่เตรียมที่จะเข้ายึดกิจการบริษัทรถจักรยานยนต์มาโดยตลอด เขาถูกเอาเปรียบแต่ก็ยอมเพราะเขาต้องการที่จะร่วมงานกับรัฐวิสาหกิจ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะยินดีจ่ายเพิ่มมากขึ้นเพื่อหุ้นของโรงงานเครื่องจักร แต่รัฐบาลเมืองก็คงจะไม่ยอมขายให้เขา แต่จางรุ่ยเฉียงสัญญากับเขาว่าเขาสามารถใช้เทคโนโลยีเพื่อแลกเปลี่ยนหุ้นได้
เฝิงหยู่ตกลงยอมให้ครูทั้งสามคนเข้าร่วมค่ายฤดูร้อนได้และรับรองว่าจะจัดการให้ไปเยี่ยมชมห้องวิจัยของมหาวิทยาลัยมอสโกด้วย ทั้งนี้เพราะว่าจางลุ่ยเฉียงได้ตกลงว่าจะทำตามคำร้องขอของเขาหนึ่งข้อ
ในตอนนั้น คำร้องขอของเฝิงหยู่ก็คือการอนุญาตให้ใช้เทคโนโลยีเพื่อแลกเปลี่ยนกับหุ้นในบริษัทเครื่องจักรต่อไปและจัดตั้งธุรกิจรถจักรยานยนต์กับโรงงานเครื่องจักร
ถ้าเขาร้องขอจางรุ่ยเฉียงให้อนุญาตให้เขาซื้อหุ้นของโรงงานเครื่องจักร จางรุ่ยเฉียงก็คงจะต้องปฏิเสธแน่ๆ แม้ว่าเขาจะอนุมัติก็ตาม แต่จำนวนหุ้นที่เฝิงหยู่สามารถซื้อได้ก็คงมีไม่มาก แต่ถ้าเฝิงหยู่ใช้สายการผลิตรถจักรยานยนต์และเทคโนโลยีเพื่อแลกเปลี่ยนกับหุ้น แบบนี้จะต่างออกไปเลยทีเดียว
สายการผลิตและเทคโนโลยีบางส่วนจะกลายเป็นแหล่งรายได้อีกทางสำหรับบริษัทเครื่องจักรและแน่ใจว่าจะต้องทำเงินได้แน่ๆ ทุกคนเห็นกันอยู่แล้วว่าตอนนี้รถจักรยานยนต์ขายดีขนาดไหน
แล้วสายการผลิตนี้และเทคโนโลยีจะมีมูลค่าเท่าไรกัน คราวนี้เฝิงหยู่จะไม่อ่อนข้อให้อีกแล้ว ครั้งนี้เขาต้องเป็นคนเดียวที่ได้รับประโยชน์ของบริษัทเครื่องจักร เฝิงหยู่วางแผนที่จะเพิ่มหุ้นของพ่อเขาในบริษัทเครื่องจักรอีก 20% เขาจะตกลงรับข้อเสนอที่น้อยกว่านี้อีกแล้ว
ในตอนแรก เฝิงหยู่รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากหากเขามีเพียงสายการผลิตเดียวและเทคโนโลยีบางส่วน ถ้าหลี่หมิงเต๋อไม่เห็นด้วย จางรุ่ยเฉียงก็ทำอะไรไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น จางรุ่ยเฉียงก็อยู่ข้างเดียวกันกับบริษัทเครื่องจักรอยู่แล้ว
แต่คิริเลนโกบอกเฝิงหยู่ว่าเขามีสายการผลิตรถจักรยานยนต์สองสาย และมีเทคโนโลยีรถจักรยานยนต์ล่าสุดจากแบรนด์รถจักรยานยนต์ทั้งห้าแบรนด์ของสหภาพโซเวียตด้วย แม้ว่าราคาจะแพง แต่ก็ต้องสามารถต่อรองได้แน่นอน!
“ราคาทั้งหมดเท่าไร?” เฝิงหยู่ถามอย่างตื่นเต้น
“ห้าล้านรูเบิ้ล” คิริเลนโกตอบ เขากลัวว่าเฝิงหยู่จะคิดว่าราคานี้สูงเกินไป เขารีบพูดต่อว่า “ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรกับการขายรถจักรยานยนต์ในตอนนี้ และเทคโนโลยีก็ทันสมัยที่สุดด้วย สายการผลิตทั้งสองสายนั้นถูกผลิตขึ้นในปี 2528 รับรองว่าสภาพการดำเนินงานยังสมบูรณ์ดีอยู่ทุกอย่าง นอกจากนี้ ผมยังให้การรับประกันเป็นเวลาสามปีสำหรับสายการผลิตด้วย”
เฝิงหยู่มองคิริเลนโก โอ้ มีบริการหลังการขายด้วยหรอเนี่ย? รับประกันสามปีงั้นหรือ? แบบนี้น่าจะเพียงพอแล้วละ โรงงานผลิตในปี 2528? แม้ว่าจะเป็นสายการผลิตในปี 2528 แต่ก็น่าจะยังทันสมัยกว่าเทคโนโลยีในประเทศจีนอยู่มาก อุตสาหกรรมผลิตรถจักรยานยนต์ของประเทศจีนในปัจจุบันยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นอยู่เลย
แม้ว่ารูปลักษณ์ภายนอก ความเร็ว การใช้เชื้อเพลิง และอื่นๆ ของรถจักรยานยนต์ในสหภาพโซเวียตจะด้อยกว่ารถจักรยานยนต์ของประเทศญี่ปุ่น แต่เทคโนโลยีด้านเครื่องยนต์ ช่วงล่างและไฟหน้าตัดหมอกก็ถือว่าเป็นหนึ่งในเทคโนโลยีที่ดีที่สุดในโลก
ปัจจุบันสภาพถนนในประเทศจีนก็ไม่ได้ดีมาก ดังนั้นช่วงล่างและเครื่องยนต์จึงเป็นสิ่งที่สำคัญ อาจกล่าวได้ว่าเทคโนโลยีรถจักรยานยนต์ของสหภาพโซเวียตเหมาะกับประเทศจีนมากกว่า
สำหรับรูปลักษณ์ภายนอก เฝิงหยู่มองว่าเขาสามารถไล่ตามทันประเทศญี่ปุ่นได้โดยง่าย ซึงไม่ถือว่าเป็นปัญหาเลย ในสายตาของเฝิงหยู่ รถจักรยานยนต์ของญี่ปุ่นในสมัยนั้นดูน่าเกลียดมากกว่า
เฝิงหยู่ยกนิ้วสี่นิ้วและพูดว่า “ต้องมีผู้เชี่ยวชาญ 4 คนคอยให้คำแนะนำเราเป็นเวลาหนึ่งปี เพื่อช่วยเหลือเรื่องการติดตั้งและการสอบเทียบเครื่องจักร และสอนทุกอย่างเกี่ยวกับเทคโนโลยีพวกนี้ให้กับเรา”
คิริเลนโกยิ้ม “ไม่มีปัญหาเลยครับ”
ต้นทุนน้อยกว่า 4 ล้านรูเบิ้ล และเขาขายให้เฝิงหยู่ในราคา 5 ล้านรูเบิ้ล นี่ถือว่าเป็นข้อตกลงที่ดีมาก แม้ว่าครั้งนี้เขาจะต้องแบ่งกำไรกับคู่ค้าของเขา แต่เขาก็ยังได้กำไรเยอะอยู่ดี
ยิ่งไปกว่านั้น เขาจ่ายเงินไปเพียงเล็กน้อยแต่ได้ผลตอบแทนกลับมาเยอะมาก พวกเขาจะต้องจ่ายเงินมัดจำให้โรงงานก่อน และหลังจากที่เครื่องจักร เอกสารทางเทคนิค และผู้เชี่ยวชาญไปถึงมือเฝิงหยู่แล้ว เฝิงหยู่ก็จะจ่ายเงินให้กับพวกเขา หลังจากนั้น พวกเขาจะจ่ายเงินจำนวนที่เหลือให้กับโรงงาน
จากกระบวนการทั้งหมด พวกเขาใช้เงินน้อยกว่าหนึ่งล้านรูเบิ้ลในตอนแรก และได้กำไรมากกว่าหนึ่งล้านรูเบิ้ลเป็นผลตอบแทน!
นอกจากนี้ พวกเขาเห็นเฝิงหยู่รู้สึกพึงพอใจกับข้อตกลงนี้ด้วย และเฝิงหยู่จะต้องกลับมาหาพวกเขาในอนาคตอีกแน่นอน
“พี่จี ผมจะไม่พูดเยอะเรื่องอื่นละครับ ช่วยดูสยการผลิตและเทคโนโลยีของ Volda ให้ผมหน่อยนะครับ ผมหวังว่าพี่จะช่วยหาอย่างน้อยหนึ่งสายการผลิตและเทคโนโลยีทันสมัยที่เกี่ยวข้อง เราเป็นพี่น้องกัน ผมไม่ปล่อยให้พี่ขาดทุนแน่ๆ”
รถจักรยานยนต์จะเป็นที่นิยมในอีกช่วงสองสามปีข้างหน้า และหลังจากนั้นก็จะเป็นช่วงของรถยนต์สี่ล้อแทน มีเศรษฐีพันล้านเคยบอกไว้ว่า รถยนต์ก็เป็นแค่เครื่องยนต์บนบานรถที่มีสี่ล้อเท่านั้น ถ้าคุณสามารถผลิตรถจักรยานยนต์ได้ คุณก็สามารถผลิตรถยนต์ได้!
มีข่าวว่าเศรษฐีพันล้านคนนี้ใช้เทคโนโลยีการผลิตของ Volda ซึ่งเขาซื้อมาในราคาที่ถูกมากในตอนแรก ต่อมา บริษัทของเขากลายเป็นหนึ่งในแบรนด์รถยนต์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก และมูลค่าในตลาดของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง!
เฝิงหยู่เชื่อว่าเขาเริ่มธุรกิจเร็วกว่าเศรษฐีพันล้านคนนั้นในการสร้างแบรนด์รถยนต์ในประเทศและด้วยเทคโนโลยีการผลิตที่ทันสมัย เขาจะสามารถจับตลาดในประเทศจีนได้ อย่างน้อยเขาจะสามารถจับส่วนแบ่งการตลาดกิจการร่วมค้าของเยอรมันและญี่ปุ่นได้ เขาต้องการป้องกันรายได้รั่วไหลออกจากประเทศตัวเองไปให้บริษัทต่างประเทศพวกนี้
เขาต้องจัดการทีละขั้นตอน ถ้าเขาเริ่มโรงงานผลิตรถยนต์ตอนนี้ ก็จะเป็นการลงทุนที่มากเกินไป และผลกำไรที่ได้ก็อาจจะไม่ดีเท่ากับรถจักรยานยนต์ ผลตอบแทนไม่คุ้มค่าเลย
คิริเลนโกพยักหน้าและเห็นด้วย ทั้งหมดนี้คือผลกำไรสำหรับเขา และแม้แต่ผู้อำนวยการโรงงานก็รู้สึกขอบคุณเขาด้วย
หากไม่ได้การช่วยเหลือของเขาในการขายสายการผลิตที่ไม่ได้ใช้งานพวกนี้ โรงงานก็คงไม่มีเงินจ่ายค่าจ้างให้คนงาน สายการผลิตที่ไม่ได้ใช้งานนี้จะเสื่อมราคาลงไปเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป ทำไมเขาจะไม่ขายเพื่อเอาเงินมาช่วยคนงานแทนละ
เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจในสหภาพโซเวียต ผู้อำนวยการโรงงานหลายรายมีอำนาจควบคุมโรงงานอย่างเต็มที่ ตราบใดที่พวกเขาเห็นด้วย ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนการตัดสินใจของพวกเขาได้ ซึ่งคนพวกนี้มีความเจ้ากี้เจ้าการมากกว่าคนจีนเสียอีก
ด้วยเหตุนี้ คิริเลนโกจึงอยากพูดคุยและให้สินบนกับผู้อำนวยการโรงงานเท่านั้น บางคนอาจจะไม่กล้าขายสายการผลิต แต่พวกเขาก็ยินดีที่จะขายเทคโนโลยีให้คนจากกองทัพโซเวียต
จะว่าไปแล้ว การให้คิริเลนโกซื้อเทคโนโลยีเหล่านี้ภายใต้ชื่อกองทัพโซเวียตก็ถือว่าเป็นประโยชน์อย่างมาก
หลังจากที่ลงนามในสัญญาแล้ว ค่ายฤดูร้อนก็สิ้นสุดลง เฝิงหยู่และนักเรียนที่เหลือก็นั่งเครื่องบินกลับมายังเมืองปิง...