บทที่ 93: การยั่วยุของสาวงาม [อ่านฟรีวันที่ 28 มิถุนายน 2562]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
====================
บทที่ 93: การยั่วยุของสาวงาม
ครึ่งปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับการเริ่มแข่งขันอย่างจริงจังภายในสำนัก ในตอนนี้หลายคนได้รับข่าวสารที่แพร่กระจายออกไปแล้ว เช่นนี้ผู้ฝึกตนระดับตำนานได้ปรากฏตัวออกมาจากทุกหนแห่ง แม้แต่อัจฉริยะระดับเซียนเทียนที่ไม่เคยมีผู้ใดพบเห็นก็ปรากฏตัวขึ้นในการแข่งขันนี้
จากข่าวที่แพร่กระจายออกไปของสำนัก จะมีผู้ร่วมการแข่งที่อยู่ในระดับเซียนเทียนขั้นสิบขึ้นไปมากกว่าสามสิบถึงสี่สิบคน อย่างไรก็ตามในการแข่งครั้งนี้สามารถลงแข่งขันได้มากที่สุดถึงแปดสิบคน และจะแบ่งออกไปจำนวนแปดกลุ่ม ถ้าหากมีผู้ฝึกตนกลุ่มใดสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้สามคนอย่างต่อเนื่อง เขาผู้นั้นจะเข้าสู่อันดับสิบคนแรกทันที และจะมีสิทธิ์เข้าร่วมการค้นหาผลไม้วิญญาณลึกลับ
จากการปรากฏตัวของเหล่าผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งจำนวนมาก หานหลิงเฟิงจึงตัดสินใจที่จะปฏิบัติตามคำแนะนำของเจ้าอ้วน นางหยุดพักที่จะเข้าสู่ระดับต่อไป จึงถูกจัดอยู่ในกลุ่มการแข่งขันของระดับเซียนเทียนขั้นกลาง ด้วยปัจจุบันที่นางอยู่ในระดับเซียนเทียนขั้นเก้าซึ่งสูงสุดของกลุ่ม และยังมีอุปกรณ์วิเศษมากมาย ทำให้การแข่งขันของนางเป็นไปโดยราบรื่น นางเข้าใกล้ตำแหน่งผู้ชนะมากขึ้นทุกที เพราะเหล่าศิษย์ในจะไม่ปรากฏในการแข่งขันในระดับนี้
ส่วนของเจ้าอ้วน เขาจะต้องพบเจอคลื่นจิตสังหารที่โหดร้ายก่อนที่จะเข้าสู่สิบอันดับแรก ผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มของเขามีฉายาว่า มูซื่อหรงดาบศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ จากข่าวลือหญิงสาวผู้นี้เป็นอันดับหนึ่งที่เติบโตขึ้นมาพร้อมกับเด็กรุ่นใหม่ในสำนักเสวียนเทียน นางเป็นหลานสาวอันดับสามของฮัวอวิ๋นที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดี นอกเหนือจากนี้ดาบของนางยังจัดว่าเป็นธาตุไม้ ชื่อของมันคือดาบเงาคราม อีกทั้งนางยังมีดาบบินที่อยู่ในระดับสูงอีกด้วย
มีข่าวลือมากมายในสำนักเสวียนเทียนเกี่ยวกับมูซื่อหรง สิ่งที่ชัดเจนที่สุดคือนางเป็นหญิงสาวที่มีความหยิ่งยโส เนื่องด้วยพรสวรรค์โดยกำเนิดและการที่นางอยู่ในตระกูลของผู้สูงศักดิ์ แน่นอนว่าความสามารถของนางล้ำหน้ากว่าเหล่าคนที่เติบโตมาพร้อมกัน แม้ในระดับศิษย์ชั้นในยังไม่กล้าแตะต้องนาง ตอนนี้นางอยู่ในอันดับสาม ซึ่งตัวเลขเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของนางได้อย่างดี ความสามารถของนางเป็นที่ประจักษ์ในทุกที่ทุกทางที่ได้ก้าวผ่าน นางมีมารยาทแต่ยังคงความอหังการในตัวไว้มากกว่าผู้อื่น ถ้าหากผู้ใดไม่อยู่ในสายตาของนาง นางจะสั่งสอนบทเรียนให้กับมันเสมอ ไม่ว่าจะศิษย์ชั้นนอกหรือแม้กระทั่งศิษย์ชั้นในก็ตาม ผู้คนมากมายตกเป็นเหยื่อของนาง ดังนั้นชื่อเสียงของนางในสำนักเสวียนเทียนประกอบไปด้วยด้านดีครึ่งหนึ่ง ด้านเสียครึ่งหนึ่ง
บุคคลโดยทั่วไปมองกันว่าถ้าหากเจ้าอ้วนแพ้นาง คงเป็นเพราะนางไม่พอใจในตัวเขา! แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเขาไม่มีทางเลือกอื่นจึงต้องมาต่อสู้กับคนบ้าเช่นนี้ เจ้าอ้วนรู้สึกปวดหัวอย่างช่วยไม่ได้ ในตอนท้ายเขาคิดจะยอมแพ้การแข่งครั้งนี้ แต่สุดท้ายแล้วเขาก็กัดฟันต่อสู้เพื่อจะชิงสิทธิ์เข้าร่วมการค้นหาผลไม้วิญญาณลึกลับให้ได้ ไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากที่เขาได้สัญญากับหานหลิงเฟิงไว้ว่าจะนำมันมาให้นางอย่างน้อยหนึ่งผล
แม้ว่าเจ้าอ้วนจะไม่ชอบสร้างปัญหาและดูขี้ขลาด แต่เขามิใช่บุคคลที่สามารถย่ำยีสัญญาที่กล่าวไปแล้วได้ ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น เขาจะไม่มีวันทำให้ชื่อเสียงตนเองหมองหม่น!
ในตอนนี้ถึงเวลาที่เจ้าอ้วนจะต้องประลองแล้ว เขาเดินทางมายังสถานที่แข่งขันด้วยการขี่ดาบอินทรีย์ทองเข้ามา
สำนักเสวียนเทียนนั้นกว้างใหญ่และจัดการแข่งขันในสถานที่แปลก ๆ ทั้งสิบแห่ง การต่อสู้ของผู้ฝึกตนระดับเซียนเทียนขั้นกลางและต่ำจะอยู่ที่สำนักชั้นนอก และการสู้รบของผู้ฝึกตนระดับเซียนเทียนขั้นสูงจะอยู่ในสำนักชั้นใน
เมื่อเจ้าอ้วนมาถึงเขามองดูเหล่าศิษย์เหล่านั้นอยู่เงียบ ๆ เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบากด้วยความหวั่นเกรง สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยเหล่าพยัคฆ์และมังกรอยู่มาก ผู้ฝึกตนที่อยู่ระดับเซียนเทียนขั้นสิบขึ้นไปมีไม่เกินห้าคน ซึ่งพวกเขาเหล่านี้เป็นศูนย์กลางของเหล่าผู้ฝึกตนระดับเซียนเทียนขั้นสิบสาม ทุกคนมีท่าทางสง่างามและดูแข็งแกร่ง อุปกรณ์วิเศษที่พวกเขาสวมใส่อยู่ดูสูงค่าและทรงพลังน่าหวั่นเกรง พวกเขาไม่ปรากฏตัวบ่อยนัก เพราะทุกคนเก็บซ่อนตัวอยู่ในการฝึกฝนตนเองให้แข็งแกร่ง
โดยเฉพาะเมื่อเจ้าอ้วนปรากฏตัว ผู้คนเหล่านี้ดูเหมือนจะพูดคุยกันเรื่องเขาอยู่แล้ว พวกเขาทั้งหมดเพ่งสายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารมาที่เขาอย่างพร้อมเพรียง สายตานั้นดูแตกต่างกันหลากหลายอารมณ์ บางคนโกรธ บางคนเย่อหยิ่ง บางคนเหยียดหยาม และบางคนอิจฉา มีเพียงผู้เดียวที่มองเขาอย่างอบอุ่นและเป็นธรรมชาติที่สุดคือหงหยิง
ช่างน่าเสียดายที่แม้ว่าหงหยิงจะมองเห็นเจ้าอ้วน แต่นางถูกคั่นกลางด้วยผู้คนที่แข็งแกร่งถึงสามชั้น บุคคลเหล่านั้นล้วนแต่ต้องการมีสัมพันธ์กับนาง เมื่อนางเห็นเจ้าอ้วนเดินเข้ามา นางจึงคิดจะใช้โอกาสนี้เดินออกจากผู้คนที่กำลังสร้างความรำคาญให้กับนาง อย่างไรก็ตามนางเห็นว่าเจ้าอ้วนกำลังจ้องมองมาที่นางอยู่ จากนั้นเขาแสแสร้งทำเป็นไม่รู้จัก นางเข้าใจดีว่าเจ้าอ้วนไม่ต้องการแสดงให้ผู้อื่นรู้ว่าพวกเขามีสัมพันธ์ต่อกันในที่โล่ง การกระทำเช่นนั้นจะทำให้เขาสร้างศัตรูมากมายภายในระยะเวลาสั้น ๆ
หงหยิงได้แต่ขมวดคิ้วและยอมรับในความตั้งใจของเขา นางเพิ่มยิ้มให้เขาเล็กน้อยเป็นการทักทายและไม่มีสิ่งใดเพิ่มเติม
ในขณะนั้นผู้ฝึกตนระดับจินตันสิบคนบินเข้ามา แน่นอนว่าพวกเขาคือเจ้าภาพในการแข่งขันครั้งนี้ พวกเขายืนอยู่บนอากาศพร้อมกับอธิบายกฏให้กับเหล่าผู้แข่งขัน เนื่องจากกฎนี้มีการบังคับใช้มานานแล้ว ผู้ฝึกตนเหล่านี้รู้กฎดีอยู่แล้ว จากนั้นผู้ฝึกตนระดับจินตันได้ทำการแบ่งกลุ่มพร้อมทั้งจัดการแข่งขันในกลุ่มของตนเอง
สิ้นสุดคำพูดเพียงไม่กี่คำ ผู้ฝึกตนทั้งหลายกระจายตัวกันไปรวมกลุ่มของตนเองอย่างรวดเร็ว
กลุ่มของเจ้าอ้วนมีทั้งหมดแปดคน เป็นชายหนุ่มหกคนและหญิงสาวสองคน พร้อมกับผู้ฝึกตนระดับจินตันเดินนำไปยังลานหญ้าอันเขียวขจี ไม่มีการกล่าวสิ่งใดเพิ่มเติม เขาเลือกผู้ฝึกตนที่เป็นชายหนุ่มสองคนและเริ่มการต่อสู้ทันที
ผู้ฝึกตนทั้งสองสวมใส่ชุดของลัทธิเต๋า หนึ่งคนตัวสูงธาตุไฟ อีกหนึ่งคนตัวเตี้ยธาตุดิน ขณะที่เข้าสู่เวทีปะลอง พวกเขาทำความเคารพกันก่อนที่จะเริ่มหยิบดาบของตนออกมา
การต่อสู้ระหว่างผู้ฝึกตนที่ใช้ดาบนั้นน่าตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขาทั้งสองลอยตัวขึ้นไปเหนือเวทีร้อยฟุตพร้อมทั้งปลดปล่อยทักษะดาบใส่กันในอากาศ เสียงของลำแสงดาบที่ตัดผ่านอากาศแทบจะทำให้แก้วหูแตกสลาย ก้อนหินดินทรายนับร้อยแหลกละเอียดอยู่ในอากาศ เป็นฉากที่งดงามอย่างยิ่ง ผู้ที่มองดูอยู่ด้านข้างทำได้เพียงระมัดระวังลูกหลงและแสดงความชื่นชมผ่านสายตาเท่านั้น
ในขณะนั้นเจ้าอ้วนได้กลิ่นหอมโชยมาตามลมที่ด้านข้างของเขา เมื่อหันไปตามทิศก็พบหญิงสาวหน้าตางดงามผู้หนึ่งอยู่ในชุดสีเขียวยืนอยู่ข้างเขา นางเป็นบุคคลที่เต็มไปด้วยความมั่งคั่ง นางมิได้ดูแก่แต่อย่างใดอีกทั้งยังดูอ่อนเยาว์ ร่างกายของนางนั้นดูดียิ่งกว่าหานหลิงเฟิงที่ผ่านการหลับนอนกับเขามาเป็นเวลานานเสียอีก
อย่างไรก็ตามแม้ว่านางจะเลอโฉมสักเพียงใด ใบหน้าของนางนั้นเชิดขึ้นเล็กน้อย ซึ่งมองดูให้ความรู้สึกที่หยิ่งผยองอย่างมาก สิ่งนั้นทำให้ความงามของนางลดลงไปเกือบครึ่ง
เมื่อนางมายืนอยู่ข้างเจ้าอ้วน นางแสร้งทำเป็นมองดูการต่อสู้แต่ความจริงนางพูดกับเจ้าอ้วนอย่างรังเกียจ “เจ้าคือซ่งจงใช่หรือไม่? ชื่อของเจ้าชวนให้รู้สึกถดถอยอย่างยิ่ง อีกทั้งรูปร่างของเจ้ายังคล้ายกับถังใบหนึ่ง!”
เมื่อเจ้าอ้วนได้ยินเช่นนั้น อารมณ์ของเขาเดือดพล่านทันที ก่อนหน้านี้เขาคิดถึงวิธีการที่เขาจะชนะโดยที่อีกฝ่ายไม่ได้รับอันตรายหรือผลกระทบร้ายแรง แต่ในตอนนี้นางกลับเป็นผู้ที่เริ่มต้นยั่วยุเขาก่อน จะให้เขาอยู่เฉยได้อย่างไร?
