Chapter 309: ชะตากรรม
Chapter 309: ชะตากรรม
ขาวน้อยและซอมบี้ตัวอื่นนั้นก็เพลิดเพลินไปกับเนื้อของอดีตยาม ทันใดนั้นมันก็หันกลับและมองกันไปในทิศทางหนึ่ง ฮงยู่ก็หันกลับและไปมองตรงทางเข้าด้วยเช่นกัน ก่อนหน้านี้ เธอนั้นสั่งยามให้เฝ้ายามไว้ตรงจุดนี้ แม้ว่าพวกเขาจะได้ยินเสียงกรีดร้องของชายที่น่าสงสาร พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้ามาด้านใน
เกิดอะไรขึ้นกัน?
ฮงยู่รู้สึกว่ามีใครบางคนเดินเข้ามาหาพวกเธอและเพียงเวลาไม่นาน เสียงฝีเท้าก็ชัดเจนยิ่งขึ้น ฮงยู่ก็พูดด้วยน้ำเสียงอันเย็นยะเยือก “ฆ่าพวกมันซะ” ซอมบี้ที่โชกเลือดก็ยืนขึ้นและพุ่งเข้าไปตรงทางเข้า
ฮงยู่นั้นได้ออกคำสั่ง ไม่ว่าคนพวกนั้นจะเป็นใคร แม้กระทั่งยามของเธอนั้นก็จะมีชะตากรรมที่จะกลายเป็นอาหารของขาวน้อย ถ้าพวกเขากล้าที่จะผิดคำสั่งของเธอ
“มันอยู่ที่นี่”สายลับที่โชคร้ายพูดกับเจียงลู่ฉีที่จับเขามาก่อนหน้านี้
สายลับที่โชคร้ายพยายามที่จะดิ้นรน แต่เจียงลู่ฉีนั้นทรงพลังมากยิ่งกว่าเขา การทรยศของฮงยู่นั้น ผลลัพธ์ของมันอาจจะเป็นการโดนทรมาณ แต่การที่ไม่บอกความจริงกับเจียงลู่ฉี เขาอาจจะถูกฆ่าตรงนั้นเลย แน่นอนว่าเขาเลือกตัวเลือกแรกจะดีกว่า เมื่อใช้ติดต่อกับยามนั้น พวกเขาก็รู้ว่าฮงยู่นั้นมายังสนามโดยใช้เวลาเพียงไม่นาน
“อย่าลืมคำสัญญาของผม ผมจะพาคุณไปหาฮงยู่และคุณจะปล่อยผมไป”สายลับที่โชคร้ายพูด
เมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้กับฮงยู่ สายลับก็รู้สึกกระวนกระวายใจ เขาต้องการที่จะวิ่งหนีให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ สำหรับเจียงลู่ฉีและทีมของเขางั้นเหรอ? เขาเชื่อว่าพวกเขาจะตายกันอย่างน่าอนาถและศพของพวกเขาก็จะถูกโยนทิ้งเข้าไปในกรงเพื่อที่จะเป็นอาหารของซอมบี้และสัตว์ป่ากลายพันธุ์ ใครทำให้พวกเขาไปยุ่งวุ่นวายกับฮงยู่กัน?
“แน่นอน แต่ฉันจะไม่ปล่อยนายไปในตอนนี้ นายควรที่จะทำตัวให้ซื่อสัตย์”เจียงลู่ฉีพูด
เจียงลู่ฉีจะไม่ปล่อยสายลับจากไป เนื่องจากเขาอาจจะเรียกกำลังเสริมซึ่งมันอาจจะสร้างปัญหาที่ไม่จำเป็นให้กับพวกเขา
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง พวกเขาก็เข้าไปในยังทางเข้า…
เพียงเวลไมนานที่พวกเขาเห็นฉากด้านในสนาม หลันซิหยู่และคนอื่นก็ขมวดคิ้ว หลี่ยู่ซินรู้สึกไม่สบายตัวอย่างมาก เธอนั้นหน้าซีดขาวในทันทีและการแสดงออกอันโกรธเคืองก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
ฮงยู่จะถูกพิจารณาว่าเป็นมนุษย์อยู่ได้ยังไงกัน? เธอนั้นเป็นหญิงสาวที่สง่างามและงดงาม แต่มีหัวใจอันเลวทรามลึกๆอยู่ด้านใน
“ใครกัน?!”เมื่อฮงยู่เห็นทีมเจียงลู่ฉี เธอก็มึนงงไปชั่วขณะ
ฮงยู่นั้นไม่เคยคาดคิดเลยว่าเจียงลู่ฉีจะมาที่เมืองล่วงหล่นเพื่อหาขาวน้อยของเธอ
ตามสัญชาตญาณธรรมดาแล้ว แม้ว่าเจียงลู่ฉีจะรับรู้ความลับของเธอ เขานั้นน่าจะพยายามที่จะกระจ่ายข่าวความเป็นจริงและพาผู้อยู่อาศัยในเมืองที่ล่วงหล่นไปกับเขา สุดท้ายแล้วเมื่อคนพวกรู้ความจริง พวกเขาก็จะผลักดันให้เธอออกไปจากที่นี่หรืออาจจะฆ่าเธอทิ้ง นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเธอถึงฆ่าทุกคนที่รู้ความลับนี้ทิ้งลง
มันเป็นครั้งแรกที่เธอพบกับคนที่แปลกประหลาดอย่างเจียงลู่ฉี
เจียงลู่ฉีจ้องไปที่ขาวน้อยที่ยืนอยู่ด้านหลังของฮงยู่เหมือนกับเงาและปลดปล่อยบรรยากาศอันตรายออกมา
ในเวลานั้นเอง เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวก็ตรวจพบพลังงานพิเศษอีกครั้งหนึ่ง!
“ฉันพบมันแล้ว”เจียงลู่ฉีพูดด้วยเสียงต่ำและหลังจากนั้นเขาก็มองไปที่ฮงยู่และพูด “ดังนั้นมันเป็นเรื่องจริงสินะ เธอเลี้ยงซอมบี้ขึ้นมา”
“อะไร?”คิ้วของฮงยู่กระตุก เธอเยาะเย้ยและหลังจากนั้นเธอก็พูดขึ้น “นายน่าจะปัญญาอ่อนจริงๆ ตั้งแต่ที่นายรู้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้เข้าแล้ว ทำไมนายถึงยังคงมาที่นี่อยู่อีกละ?”
“เธอไม่รู้หรอกว่าชะตากรรมนั้นได้ฝากฝังอะไรไว้กับเธอ ฉันต้องการที่จะทดลองมันดูนั่นแหละ”เจียงลู่ฉีพูดตรงๆ
ทันใดนั้น ขาวน้อยก็กระโดดขึ้น!
‘บูม!’
มันเหมือนกับกระดองที่กำลังพุ่งเข้ามายังทางแคบๆพร้อมกับแรงกดดันอันมากมาย
ดวงตาของสายลับนั้นก็ขยายกว้างขึ้นในทันที! ในดวงตาของเขานั้น ปฏิกิริยาของขาวน้อยนั้นกำลังเปลี่ยนไป มันเปิดเผยฝ่ามือที่เต็มไปด้วยเล็บที่แหลมคมและหลังจากนั้นก็ดวงตาสีแดงเลือดของมัน…
มันเป็นซอมบี้!? สายลับประหลาดใจ!
‘เปรี๊ยะ!’
ในเวลานั้นเอง แสงสว่างสีขาวก็สว่างวาบขึ้นหลังจากนั้นก็เกิดเสียงของกระแสไฟฟ้าขึ้น กระแสไฟฟ้าสีเงินอันเลวร้ายก็ปิดกั้นเส้นทางของขาวน้อย ซึ่งมันมีปฏิกิริยาที่รวดเร็วอย่างมากและจับกรงด้านข้างเพื่อที่จะหยุดและมันก็ฉีกกระชากกรงเล็กเหมือนกับมันทำมาจากเต้าหู
“โฮกกกก!”
ด้านในกรงนั้นก็คือหมากลายพันธุ์ซึ่งมันถูกล่ามโซ่อยู่รอบๆคอของมัน ซึ่งมันก็รีบพุ่งออกมาจากรงเหล็กทันทีเมื่อกรงมันถูกทำลายลง เมื่อเปรียบเทียบมันเข้ากันกับร่างกายของมนุษย์นั้น หมากลายพันธุ์นั้นมีขนาดที่ใหญ่กว่ามนุษย์เสียอีก เพียงแค่การกัดครั้งเดียวของมันก็สามารถที่จะฉีกกระชากมนุษย์ไปครึ่งหนึ่งได้แล้ว
หมากลายพันธุ์นั้นกำลังจะโจมตีขาวน้อยพร้อมกับฟันที่แหลมคมของมัน แต่ซอมบี้นั้นเร็วยิ่งกว่าและมันก็แทงแขนเข้าไปในปากของหมานั่น! หลังจากนั้นมันก็กระชากเอาลิ้นอันนองเลือดของหมากลายพันธุ์ออกมาจากลำคอของมัน! ที่เลวร้ายไปยิ่งกว่านั้นก็คือ แขนของขาวน้อยมันยังไม่บุบสลายเลยแม้แต่เล็กน้อย
