Chapter 303: ฮงยู่
Chapter 303: ฮงยู่
ในเวลาไม่กี่นาที ผู้คนที่มีความสามารถก็เสียชีวิตลง ถึงแม้ว่าคนธรรมดาทั่วไปจะตายในสนาม มันก็ค่อนข้างแตกต่างกันในครั้งนี้ซึ่งคนที่ตายนั้นเป็นเฮอเทียนฟู่
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง คนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆที่สนาม พวกเขานั้นมาดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นและพวกเขาต่างตกตะลึงกันทั้งหมด
ทันใดนั้น ฝูงชนก็เปิดทางให้กับหญิงสาววัยยี่สิบปีที่สวมชุดเดรสสีดำพร้อมกับเสื้อคอปกสีขาว เธอนั้นมีผิวที่นุ่มนวลพร้อมกับใบหน้าที่สวยงามและอารมณ์ที่ดูสูงกว่า เธอนั้นเป็นหญิงสาวที่สวยงามในชุดคอปกขาวก่อนวันโลกาวินาศ ทันทีที่ผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัวขึ้น ทุกคนนั้นก็ล่าถอยกันทั้งหมด มันเหมือนกับว่าพวกเขานั้นเคารพเธอกันเป็นอย่างมาก
[ผู้หญิงคนนี้นี่มัน…]เจียงลู่ฉีรู้สึกตกตะลึงกับฉากที่เห็น และในเวลาเดียวกันนั้นเอง เขาก็รู้สึกอธิบายไม่ได้ เมื่อเขามองไปที่เธอ เขาตรวจพบการไหลเวียนพลังงานที่แข็งแกร่งจากผู้หญิงคนนี้โดยไม่ได้คาดคิด
หญิงสาวเยาว์วัยนั้นเดินตรงไปหาเจียงลู่ฉี หยวนเฉิงกางที่อยู่ข้างเจียงลู่ฉีพูดด้วยเสียงต่ำ “เธอนั้นเป็นผู้ก่อตั้งที่ล่วงหล่น”
“อะไรนะ?”เจียงลู่ฉีตกตะลึงกับข้อมูลที่ได้รับมา เมื่อเขาไม่เคยคาดคิดว่าผู้ก่อตั้งเมืองที่ล่วงหล่นนั้นจะเป็นผู้หญิง
“สวัสดีค่ะ ชื่อของฉันคือฮงยู่ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ผู้บังคับบัญชาหยวนนั้นพูดเว่อเกินจริง ฉันนั้นแค่ช่วยสร้างโครงรากฐานของมัน หลังจากเมืองมันเริ่มแข็งแกร่งขึ้น คนส่วนมากนั้นก็เข้ามาช่วยและขยายเติมต่อมัน”หญิงสาวพูดในขณะที่เชคมือกับเจียงลู่ฉี”
“สวัสดี”เจียงลู่ฉีเชคแฮนด์พร้อมกับฮงยู่ เขารู้สึกว่าหญิงสาวในชุดขาวนั้นทั้งทรงพลังอย่างมาก
“ถ้าฉันพูดไม่ผิดแล้วละก็ เธอคือเจียงลู่ฉีใช่ไหม?”
“ใช่”เจียงลู่ฉีตอบ
“แน่นอน มันเป็นชื่อดี ในสามก๊ก...มันมีเรื่องราวที่ดี”ฮงยู่พึมพำ
“พร้อมกับการหาผลประโยชน์ ประวัติศาสตร์นั้นกลายเป็นเรื่องตลก
สำหรับป้อมปราการหิน มันก็มีชื่อเสียง
แม่น้ำไหลแต่ก็ยังมีหินที่ยังคงปกปักษ์อยู่ที่เดิม
แม้กระทั่งเขาจะไม่ได้กลับไปยังแผ่นดินที่สูญหาย…”
ฮงยู่ท่องกลอนตรงๆ ซึ่งมันมีชื่อเจียงลู่ฉีที่ถูกเรียกอยู่ในนั้น
เจียงลู่ฉีประหลาดใจ! ไม่ได้มีคนมากมายที่รู้บทกลอน ‘การต่อสู้แปดขบวน’ ทีต้าฟูนั้นได้สร้างขึ้น หญิงสาวยี่สิบปีก็สามารถท่องมันได้อย่างไม่คาดคิด
“คุณเจียง ฉันสงสัยว่าถ้าคุณสนใจที่จะอาศัยอยู่ที่นี่ ฉันมีคฤหาสน์ในเขตซิเชียงและถ้าคุณชอบมัน ฉันก็จะสามารถให้มันกับคุณได้”ฮงยู่พูด
ผู้ชมมากมายจ้องไปที่เจียงลู่ฉีอย่างอิจฉา ราคาของบ้านในเขตนั้นสูงอย่างมาก แต่ฮงยู่ก็จะให้มันเป็นของขวัญกับเจียงลู่ฉีแบบฟรีๆ
“ไม่ ฉันไม่ได้วางแผนที่จะกลายเป็นพลเมืองในเมืองที่ล่วงหล่น”เจียงลู่ฉีตอบกลับ เขานั้นมายังเมืองที่ล่วงหล่นเพียงแค่มาเสาะหาแหล่งพลังงานอันแปลกประหลาด นอกจากนี้ เขาก็ไม่เชื่อว่าฮงยู่นั้นจะเป็นคนที่ดีแบบนั้น
ตั้งแต่ที่ฮงยู่ต้องการให้คฤหาสน์เขาเป็นรางวัล เจียงลู่ฉีก็คาดเดาว่ามันจะต้องมีความลับอยู่ด้านในนั้น แต่เขาไม่มีเจตนาที่จะไปข้องเกี่ยวกับมัน
“มันน่าละอาย ถ้าคุณเจียงต้องการที่จะเล่นสนุก ฉันสามารถที่จะหาใครบางคนนำทางคุณได้”ฮงยู่พูดอีกครั้ง และเธอนั้นดูไม่พึงพอใจ
“ขอบคุณ แต่ผมจะต้องจากที่นี่ไป”เจียงลู่ปฏิเสธกันในทันที
ผู้ชมทุกคนต่างตกตะลึงกับคำตอบของเขา!
“พี่เจียง ไม่ใช่ว่าพวกเรามาสืบเสาะหาแหล่งพลังงานงั้นเหรอ? ทำไมพวกเราไม่ลองที่จะหามันให้นานขึ้นกว่านี้ซักหน่อละ?”หยิงถามด้วยเสียงต่ำ
“ฮงยู่ไม่ธรรมดา”เจียงลู่ฉีพูดอย่างรวบรัด และหลังจากนั้นเขาก็มองไปยังหลันซิหยู่
หลันซิหยู่พูดขึ้น “ความสามารถพิเศษของฮงยู่นั้นคล้ายคลึงกับฉันค่ะ”
“โอ้? เธอสามารถที่จะอ่านความคิดได้งั้นเหรอ?”เจียงลู่ฉีตกตะลึง
หลันซิหยู่ส่ายหัว “ฉันไม่รู้ ฉันแค่คิดว่าเธอนั้นพิเศษออกไป…บางทีมันอาจจะเป็นเพราะฉันใช้พลังมากเกินไป…”
เจียงลู่ฉีเชื่อว่าพวกเขาควรที่จะทำทุกสิ่งทุกอย่างแบบระมัดระวังในโลกที่ล่มสลายเช่นนี้ ไม่สำคัญว่าสถานการณ์นั้นจะเป็นยังไง เจียงลู่ฉีก็ตัดสินใจที่จะรอและสังเกตสถานการณ์ก่อน สุดท้ายแล้ว ฮงยู่นั้นก็ไม่ใช่คนที่มีจิตใจกว้างขวาง
“พวกเราควรที่จะทำอะไรต่อดี?”หลี่ยู่ซินถาม
“หาสถานที่อยู่ ฉันมีบางสิ่งที่จะต้องขาย”เจียงลู่ฉีตอบ
เมืองที่ล่วงหล่นนั้นเป็นตลาดมืดขนาดใหญ่ ภายใต้ขุนพล การไหลเวียนของอาวุธนั้นสูงยิ่งกว่าพื้นที่ผู้รอดชีวิตทั่วไปอย่างไม่ต้องสงสัย ถึงแม้ว่ากองทัพเมืองดวงดาวนั้นจะมีนิวเคลียสกลายพันธุ์ มันก็ถูกควบคุมไว้ เนื่องจากว่ามันมีน้อยมากเกินไป…
“เยี่ยม”เจียงจู้อิงและคนอื่นพยักหน้า
เจียงลู่ฉีเหลือบตามองไปที่สนามรบกลาดิเตอร์อีกครั้งและเขานั้นก็ไม่ได้พบสิ่งที่แปลกออกไป สำหรับฮงยู่นั้น เจียงลู่ฉีก็เดาว่าเธอนั้นจะรู้สึกเกี่ยวกับแหล่งพลังงานพิเศษพวกนั้น…
เมื่อเจียงลู่ฉีจากไป รอยยิ้มของฮงยู่นั้นก็ค่อยๆจางหายไปและอารมณ์ของเธอก็เปลี่ยนไป
“มานี่”ฮงยู่พูด
ทันใดนั้น เงาสีดำก็ปรากฏขึ้นด้านหลังเธอพร้อมกับรูปร่างที่เปิดเผยตัวออกมา “พี่สาวยู่”
“ตามพวกมันไป”ฮงยู่พูด
ชายคนนี้มองไปที่เธอ เมื่อเขาไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงได้ออกคำสั่งแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ถาม เขารู้ว่าการเอาชีวิตรอดนั้นจะต้องทำหน้าที่ เขานั้นจะไม่ถามคำถามไร้สาระ เขาปกปิดตัวเองเข้ากับฝูงชนและหลังจากนั้นก็ออกไปจากสนาม
