Chapter 6 – Greenskin Wildlands (6)
ขอแก้ไขจากตอนที่แล้วหน่อยนะครับพอดีแปลไอเทมที่ชื่อ ฟรีอาค ผิดจากที่ผมแปลเป็นสร้อยคอขอแก้เป็นกุญแจมือนะครับ พอดีมองตัวอักษรผิดไป ต้องขอโทษด้วยครับ
Chapter 6 – Greenskin Wildlands (6)
[ฉายาจะได้รับตามความสำเร็จของแต่ละคนในการจู่โจม]
[ฉายามากมาสสามารถได้รับโดยการทำสิ่งที่แตกต่างกัน]
โอเปอเรเตอร์ยังคงอธิบายต่อ
[แต่ละฉายาจะมีความสามารถที่ต่างกัน]
[และนักล่าก็สามารถเลือกใช้งานฉายาได้เพียงที่ละหนึ่งอย่างเท่านั้น]
[ฉายาที่ถูกเลือกใช้จะให้ความสามารถ 100% แต่ว่าฉายาที่มีอยู่แต่ไม่ได้เลือกใช้ก็จะให้ผล 50% เช่นกัน]
ซังจินหลับตากอดคาตานะแน่น
[ฉายาจะปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของนักล่า และนักล่าคนอื่นๆก็สามารถมองเห็นได้เช่นกัน]
[หลังจากนี้ฉันจะมอบจะสิ่งที่ดีให้และรางวัลที่ยิ่งใหญ่ให้แก่คุณ]
[เริ่มการมอบฉายา]
และก็เริ่มทที่ชายยชาวเอเชียอีกครั้ง
[ขี้ขลาด - Hp สูงสุดลดลงครึ่งหนึ่ง]
[และจะทำให้มอนสเตอร์มองเห็นคุณง่ายขึ้น]
'อะไรเนี้ย'
ชายชาวเอเชียที่ขี้บ่นน่ารำคาญ ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้อีกทำได้เพียงนิ่งอึ้ง โอเปอเรเตอร์ข้ามมาต่อที่ชายผิวขายทันที
[ผู้พิทักษ์ฝึกหัด - ความเสียหาจากหอกเพิ่มขึ้น 5%]
การแสดงออกของชายผิวขาวไม่ได้เปลื่ยนไป ราวกับเขาไม่แน่ใจว่ามันดีหรือแย่ เบลเทนเป็นคนต่อมา
[โจรวางเพลิง - เพิ่มความเสียหายจากไฟ 20%]
"เจ้าหน้าทีีตำรวจที่มีฉายาเป็นโจรวางเพลิง..."
เบลเทนกระซิบกับตัวเองด้วยความเศร้า และคนสุดท้ายก็คือซังจิน
[สุดยอดนักล่า - สเตตัสทั้งหมดเพิ่มขึ้น 30%]
ซังจินเปิดตาที่ปิดอยู่จนกว้าง
'30%?'
ที่เป็นโบนัสที่ดีมากจนไม่น่าเชื่อ เขาเคยได้รับฉายาที่มากมายจากในอดีต แต่ไม่เคยมีฉายาไหนเลยที่ดีแบบนี้
ฉายานั้นจะได้รับในช่วงมี่อยู่ในการจู่โจม โดยขึ้นอยู่กับสิ่งที่ทำ
วิธีการได้ฉายา 'สุดยอดนักล่า' นั้นยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่ แต่มันน่าจะเกี่ยวข้องกับการเคลียแบบ 100% โดยที่เรามีผลงานอยู่ที่ 90% ขึ้นไป
โอเปอเรเตอร์ได้สรุปผลรางวัลของการจู่โจม พร้อมกับบอกนักล่า
[กลุ่มของคุณได้เคลียการจู่โจมเร็วกว่่ากลุ่มอื่นๆ]
[คุณจะถูกส่งกลับไปที่ฮอลนักล่าภายใน 2 นาที 37 วินาที ได้โปรดรอ]
เมื่อโอเปอเรเตอร์พูดจบ ซังจินเรียกโอเปอเรเตอร์ทันที
"โอเปอเรเตอร์ สวมใส่ฉายา สุดยอดนักล่า"
[ฉายาได้ถูกสวมใส่]
เขาตรวจสอบสเตตัสทันที
"แสดงหน้าต่างสเตตัส"
ฉายา: สุดยอดนักล่า
พลังชีวิต: 130 มานา:220
ความแข็งแรง: 12 (+3)
ความคล่องแคล่ว:33 (+10)
ความอดทน: 10 (+3)
พลังเวท: 14 (+4)
พบังสมาธิ: 17 (+5)
แต้มสเตตัสที่ยังไม่ได้ใช้: 505
ค่าสเตตัสของเขาทุกอย่างเพิ่มขึ้นทุกอย่างเพิ่มขึ้น 30%
'ด้วยสิ่งนี้...การที่เขาจะเคลียภารกิจทั้งหมดก็อาจจะเป็นไปได้'
ความมั่นใจของซังจินได้เพิ่มขึ้น เขาตรวจสอบไอเทมที่ได้รับมาต่อทันที
เขาหยิบสร้อยคอที่น่าขนลุกขึ้นมา มันถูกตกแต่งด้วยตาและฟันขนาดใหญ่
"โอเปอเรเตอร์ สิ่งนี้คือ?"
โอเปอเรเตอร์แสดงหน้าต่างรายละเอียดไอเทมในทันที
ยอนฮัวเรท - เสียงที่บ้าคลั่งของพระเจ้า
สร้อยคอระดับ วีรบุรุษ
ทักษะใช้งาน
เซล็อท(III)
เพิ่มดาเมจ 300% และ ความเร็วในการโจมตี 300% เป็นเวลา 30 วินาที และเมื่อหมดเวลาการใช้งานลดพลังชีวิต 1 ใน 3
คูลดาว 10 นาที
เป็นสร้อยที่ถูกสวมใส่โดย อ๊อคที่บ้าคลั่ง รูก
ถ้าคุณวางไว้ข้างหูคุณจะได้ยินเสียงบางอย่าง
'เซล็อทโหมด'
เป็นไอเทมที่มีทั้งผลดีและผลเสีย ซังจินตรวจสอบสร้อยคออย่างระมัดระวัง สร้อยมันมีลักษณะคล้ายกับใบหน้ามนุษย์
ดวงตาจากนรก และปากที่มีฟันเรียงตัวกันอย่างแหลมคมมันเป็นจุดที่ทำให้สร้อยนี้ดูน่าขนลุก
ขณะที่ซังจินกำลังตรวจสอบสร้อยคออยู่
'เฮ้'
ซังจินรู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนมากระซิบข้างหูเขา เขาจึงนำสร้อยคอไปแนบกับหู ทันใดนั้นก็มีเสียงใสดังขึ้น
'ฆ่าพวกเขาซะ'
เขารีบนำสร้อยออกจากหูทันที มันให้ความรู้สึกอันตราย
'แต่...บางทีฉันอาจจะต้องใช้มันสักวันหนึ่ง'
ซังจินนำสร้อยคอเก็บลงกระเป๋าเสื้อ และไอเทมต่อมาที้เขาตรวจสอบก็คือกุญแจมือติดโซ่ มันเป็นอาวุธที่ถูกใช้โดยบอสลับก่อนหน้านี้
ฟรีอาค - กุญแจมือของชายที่ได้อิสระ
เกราะข้อมือระดับ วีรบุรุษ - ป้องกัน 28%
ทักษะใช้งาน
ลบการควบคุมฝูงชน (III)
ลบการควบคุมที่ไม่พึงประสงค์
คูลดาว 5 นาที
กุญแจมือที่ติดกับ อ๊อคที่บ้าคลั่ง รูก
ขนาดค่อนข้างเล็ก ทำให้ได้รับความเจ็บปวดอย่างมากสำหรับเจ้าของคนก่อนที่สวมใส่มัน
'เดี๋ยวก่อนนะ มันไม่ใช่อาวุธ? แต่เป็นเกราะแขน?'
ก่อนหน้านี้เขาได้หลบการโจมตีมันและมันก็ไม่ใช่อาวุธจริง เขายกกุญแจมือขึ้นมาพร้อมกับพูดกับโอเปอเรเตอร์
"สวมใส่"
กุญแจมือที่อยู่บนมือเมื่อสักครู่ได้หายไป แบะปรากฏขึ้นบนข้อมือของซังจินพร้อมกับโซ่ที่พันยาวรอบแขนของเขา
'งั้นนี่คือวิธีใช้งานมันที่ถูกต้อง'
มันเป็นไอเมทมที่ดีถึงมันจะหนักไปหน่อย แต่มันก็แข็งแรงทำให้เขารู้สึกว่าเขาสามารถที่จะใช่มันแทนโล่ก็ยังได้หากเขาต้องการ และมีทักษะใช้งานที่ดี
ในที่ที่สุดก็ถึงไอเทมชิ้นสุดท้ายมี่เป็นไม้กระบองที่มีหัวกระโหลกติดอยู่ เขาค่อนค้างที่จะคุ้นเคยกับมัน เพราะกระบองนี้ถูกใช้โดยผู้คนในชีวิคก่อนหน้าที่ของเขาเป็นจำนวนมาก เพราะมันสามารถที้จะได้จากบอสหลักของด่านนีิ
สามารถเห็นนักล่าที่ใช้อาวุธนี้ได่หลักจากผ่านบทที่ 1
กระโหลกของโรมาเบล - หัวกระโหลกที่เสียหาย
อาวุธระดับ วีรบุรุษ - ความแข็งแกร่ง A ความคล่องแคล่ว D
ทักษะติดตัว
ภาพหลอนที่น่าหวาดกลัว(II)
ลดพลังโจมตีของศัตรูที่อยู่ใกล้ๆบง 10%
กระบองของหัวหน้าอ๊อค กามู
เขาได้ทำลายหัวกระโหลกไปมากมายเพื่อกระบองนี้ ว่ากันว่าได้รวบรวมกระโหลกที่ไม่ได้แตกออกจากการทุบตีมาทำเป็นกระบองนี้
ตามที่คาดมันเป็นไอเทมที่ดี ทักษะติดตัวก็เยี่ยม แต่สิ่งที่ดีที่สุดก็คือค่าสเตตัสระดับ A ซึ่งหายากมากในช่วงต้นเกม แต่ปัญหาคือซังจินนั้นไม่เคยใช้อาวุธแบบนี้มาก่อน
'มันเป็นไอเทมที่ดี... แต่ฉันควรจะขายมัน'
ซังจินถามโอเปอเรเตอร์ในขณะที่ถือกระบอง
"โอเปอเรเตอร์ สิ่งนี้สามารถขายได้เท่าไหร่ในตลาดมืด"
[50 เหรียญดำ]
ซังจินขมวดคิ้วมันขายได้ไม่มากถ้าหากขายกับโอเปอเรเตอร์โดยตรง
'มันช่วยไม่ได้เพราะว่าฉันไม่ได้ต้องการมัน'
ขณะที่ซังจินกำลังจะเปิดปากพูดเขาเหลือไปเห็นตำรวจผิวดำยืนถือไม่กระบองอยู่
เขาเป็นคนเดียวที่พยายามช่วยซังจินในการผ่านการจู่โจม เขาเรียกหมอนั้นเข้ามา
"มานี้หน่อย คุณตำรวจ"
เบลเทนตกใจที่ซังจินเรียกเขาและมองมาที่เขา ในตอนแรกเขาเห็นซังจินเป็นแค่เด็กวัยรุ่นธรรดา แต่เมื่อเขาพูดคำนึงออกมา
'ในการจู่โจมไม่มีกฏห้ามไม่ให้นักล่าล่านักล่าด้วยกันเองเข้าใจไหม'
เมื่อเขาพูดคำนี้ออกมาการแสดงออกของเขาราวกับเขาเป็นฆาตกรต่อเนื่อง แม้แต่ตำรวจอย่างเขายังถูกข่มขู่จนกลัว เขาตัวสั่นเล็กน้อยเมื่อตอบกลับไป
"โอ้ มีอะไร...มีอะไรงั้นหรอ"
"คุณมีเหรียญดำอยู่มากแค่ไหน"
เบลเทนตอบทันที
"76"
ซังจินแสดงไม้กระบองให้เบบเทนและพูดว่า
"ซื้อซะ 76 เหรียญ"
เบลเทนตกใจมาก เขาไม่รู้ว่าการซื้อขายนั้นสามารถทำได้หรือไม่ ซังจินเห็นเขายังลังเลอยู่จึงอธิบายเพิ่ม
"ถ้าคุณคิดที่จะใช้อาวุธประเภทนี้ต่อ คุณควรที่จะซื้อซะ การซื้ออาวุธระดับวีรบุรุษในราคา 76 เหรียญ มันเหมือนกับการให้ฟรีเลยหละ
ซังจอนพูดความจริง การที่จะซื้ออาวุธระดับวีรบุรุษจากตลาดมืดโดยทั่วไปนั้นต้องใช้เหรียญเป็นร้อยเหรียญ
ซังจินจะได่รับเหรียญดำที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยและหมอก็จะได้รับอาวุธระดับวีรบุรุษในราคาถูกๆ เป็นสถานการณ์ที่วิน-วินทั้งสองฝ่าย
เบลเทนหรี่ตามองไปที่อาวุธคร่าวๆแล้วหยักหน้าตกลง ทุกสิ่งที่ซังจิยพูดนั้นไม่ผิดเลย
"แล้วการค้านั้นต้องทำยังไง"
"ก็ง่ายๆ วางไปบนลูกบาศก์แล้วประกาศว่า 'แลกเปลื่ยน' "
เบลเทนหยักหน้าแล้วลูกบาศก์ก็ถูกนำมาติดกันราวกับถูกดูดด้วยแม่เหล็ก แล้วซังจอนก็พูดขึ้นก่อน
"แลกเปลิ่ยน"
ลูกบาศก์ของซังจินเรืองแสงสีฟ้า เบลเทนเห็นแล้วทำตามทันที
เมื่อเขาทำแล้วได้มีเสียงออกมาจากบูกบาศก์
[การแลกเปลื่ยนเริ่มขึ้น]
[ได้โปรดระบุสิ่งที่ต้องการจะแลกเปลิ่ยน]
ซังขินเริ่มพูดก่อน
"กระโหลกโรมาเบลอาวุธระดับ วีรบุรุษ"
เบลเทนตอบกลับ
"76 เหรียญดำ"
"ฉันยอมรับการแลกเปลิ่ยน"
"ฉันยอมรับการแลกเปลื่ยน"
[การแลกเปลื่ยนเสร็จสิ้น]
ในขณะเดียวกันเมื่อเสียงพูดจบกระบองได้หายไปจากมือของซังจินแล้วปรากฏขึ้นบนมือของเบลเทน เบลเทนตรวจสอบของในมือเขา
มันเป็นอาวุธแปลกๆที่ตกแต่งด้วยกระโหลก
"มันช่วยลดพลังโจมตีของศัตรูของคุณดังนั้น...มันจะช่วยทำให้คุณมีชิวตรอดได้"
เบลเทนถามซังจินอย่างระมัดระวัง
"นายรู้ทั้งหมดนี้ได้อย่างไร"
"...แม้ว่าฉันจะบอกนายไป นายก็ไม่เชื่อฉันอยู่ดี"
เบลเทนเลือกที่จะไม่สนใส่ เขารู้ว่าวัยรุ่นคนนั้นไม่เต็มใจมี่จะให้คำตอบเขา และโอเปอเรเตอร์ก็ได้อัพเดทสถานการณ์ครั้งสุดท้าย
1 นาที ซังจินปิดตาลงและกอดคาตานะไว้ เบลเทนแอบเหลือไปมองแวบหนึ่ง
ในตอนนี้เขาดูเหมือนกับวัยรุ่นธรรดาที่ค่อยข้างไร้เดียงสาในระดับนึง มันทำอดให้อดคิดไม่ได้ว่าทำไมเมื่อตอนนั้นเขาถึงแสดงสีหน้าเช่นนั้นได้
เขาค่อยๆเข้าใจว่าในการจู่โจมนั้นมันเดิมพันด้วยชิวิตตนเอง การที่มีคนที่ขี้ขนาดและปากหมาเช่นชายชาวเอเชียมันทำให้ทุกคนมีความเสี่ยงต่อชีวิต
เบลเทนวางไม้กระบองของเขาไว้กับพื้นและคืดเกี่ยวกับคำพูดของซังจินที่พูดกับชายชาวเอเชีย
'แก ถ้าหากไม่ใช่เพราะฉันพวกนายทุกคนก็จะต้องตาย ด้วยการถูกมอนสเตอร์ฆ่าหรือไม่ก็จากการหมดเวลา.เข้าใจไหม'
คำพูดนี้มันคือความจริง เบลเทนไม่สามารถจินตนาการได้เลยถึงภาพที่พวกเขาเอาชนะบอสลับที่เหวี่ยงโว่อย่างบ้าคลั่ง หัวหน้าอ๊อคที่โหดร้าย หรือแม้แต่กลุ่มโทรลกลุ่มเล็กๆ
ถ้าไม่ใช่เพราะเด็กวัยรุ่นเขาก็จะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ เบลเทนเข้าใจได้ดีเลยหละเขาจึงเข้าไปหาเด็กวัยรุ่นอีกครั้ง เขาจะไม่สามารถหลับลงหากไม่ได้รู้ชื่อผู้มีพระคุณของเขา
"ได้โปรดบอกชื่อของคุณได้ไหม"
ซังจินจ้องหน้าตำรวจผิวดำ จนถึงตอนนี้เขามีสหายมากมาย แต่ทุกคนที่เขารู้จักก็ประสบกับสิ่งเดียวกันก็คือตาย
แม้ว่าเขาจะบอกชื่อแก่ชายคนนี้ไปแต่ผลที่ตามมาก็จะเป็นความเสียใจ ความผิวหวังและความเศร้าแล้วมันจะมีเหตุผลอะไรที่ต้องบอกชื่อออกไป ซังจินได้ส่ายหัวของเขา
"เราจะไม่เจอกันอีกแล้ว"
แต่เบลเทนยังคงยืนกราน
"ไม่เป็นไรถึงอย่างนั้นฉันก็อยากจะรู้"
"ซังจินหยุดคิดครู่หนึ่งจากนั้นก็ให้ชื่อย่อของนามสกุลเท่านั้น"
"K นั้นคือชื่อของฉัน"
"เค...ถึงฉันจะเคยบอกมาก่อนแต่ฉันชื่อ..."
ซังจินได้ขัดขวางเขา
"ฮันจำได้ เบลเทน แกเรท เบลเทน จงแข็งแกร่งขึ้นและมีชีวิตรอด ใครจะรู้บางทีเราอาจมาเจอกันอีกครั้ง"
หลังกล่าวจบโอเปอเรเตอร์ก็ได้เริ่มนับถอยหลัง
[คุณจะกลับฮอลนักล่าในอีก 10 วินาที]
[9 8 7 6 ...]
เหลือเพียงไม่กี่วินาทีเบลเทนได้แสดงความขอบคุณผู้มีพระคุณของเขา
"...ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง ขอบคุณช่วยให้ฉันมีชีวิตรอด"
[5 4 3]
และเบลเทนอยากจะบอกลาก่อนจะหมดเวลา เขาสังเกตุเห็นฉายาที่อยู่บนหัวของซังจิน เขาได้รวมฉายาและชื่อเข้าด้วยกับแล้วบอกลา
"แล้วเราจะเจอกันอีกครั้ง Master Hunter K"
[2 1]
และด้วยเหตุนี้นักล่าทั้งหมดก็หายไปจากป่านี้
