Chapter 40 - Kutan Desert (7)
Chapter 40 - Kutan Desert (7)
"ข้าคือเตียวหุย"
พูดจินอ่านออกเสียงอย่างระมัดระวังในทุกๆคำจนจบ หนังสือได้ถูกปิดลงและบินเข้ามาในแขนของเขา นี้เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าทักษะได้ถูกใช้งานแล้ว หลังจากนั้นโอเปอเรเตอร์กประกาศออกมา
[การสถิตของเตียวหุยได้ทำงานแล้ว]
หนังสือเล่มนี้มันจะมองทักษะที่ยอดเยี่ยมให้แก่ผู้ใช้ในแต่ละสถานการณ์นั้น ซังจินหยิบดาบขึ้นมาและพุ่งเข้าไปใส่จินนี่ในทันที
[ทักษะติดตัว - เพิ่มพลังโจมตี(III) รวดเร็ว(III) ได้ถูกใช้งานแล้ว]
ซังจินไม่ได้สนใจกับคำพูดของโอเปอเรเตอร์ แต่เขาก็ได้รู้สึกว่าขนาดตัวเขาเพิ่มขึ้นและเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้น
"แบ๊ะ แบ๊ ~"
ซาดาเมียร์ผู้ที่ซึ่งได้จัดการทำให้จรเข้กลายเป็นแกะได้หันกลับมาสนใจซังจินที่พุ่งเข้ามา
ซังจินนั้นเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าแต่ก่อน ด้วยความเร็วปกติของเขา เขาก็ยังสามารถจะหลบศรสายฟ้าได้ ในตอนนี้ซาดาเมียร์จึงตัดสินใจที่จะเปลื่ยนเขาให้เป็นแกะแทน เขารีบร่ายคาถาทันที
"จงถอดคมเขี้ยวและ.."
อย่างไรก็ตามซังจินได้ยินเสียงของโอเปอเรเตอร์ในขณะที่พุ่งเข้าใส่จินนี่
[ทักษะใช้งาน - เสียงตะโกนแห่งสะพานเตียงปันเกี้ยว พร้อมใช้งานในทันที]
ซังจินนั้นไม่รู้ว่าเสียงตะโกนแห่งสะพานเตียงปันเกี้ยวเป็นยังไงแต่แล้ว
[กลายเป็นแกะที่...]
เขาไม่มีเวลาที่จะคิดเกี้ยวกับมัน เวทมนตร์ใกล้จะร่ายเสร็จแล้ว ซังจินจึงจำเป็นต้องใช้งานทักษะในทันที
"เสียงตะโกนแห่งสะพานเตียงปันเกี้ยว"
และปากของเขาก็ได้ขยับออกไปเองหลังจากนั้น
"เข้ามาและสู้กับข้า ไปสู่ความตาย"
เสียงตะโกนนั้นได้ดังเพียงพอที่จะสั่นสะเทือนพื้นดินได้ หลังจากเสียงที่เหนือมนุษย์ได้ดังออกไป จินนี่ก็ไม่สามารถจะร่ายมนตร์ได้ต่อ
ซังจินไม่รู้แน่ชัดเกี่ยวกับมัน แต่มันดูเหมือนกับจะยกเลิกการร่ายมนตร์ได้ หลังจากนั้นซาดาเมียร์ก็ได้พยายามที่จะหยุดซังจินด้วยมือของเขา แต่ซังจินก็ได้ตัดนิ้วมืออกไปอย่างง่ายดาย
ซังจินกระโดดขึ้นไปบนแขนของจินนี่และเริ่มที่จะโจมตีไปที่ร่างกาย
เมื่อปราศจากเวทมนตร์ จอมเวทซาดาเมียร์ก็ไม่สามารถที่จะต่อต้านซังจินได้อีก เขานั้นขาดความสามารถทางกายภาพเป็นอย่างมาก
[ผลการการสถิตร่างจะหมดลงในอีก 10 9]
โอเปอเรเตอร์ได้เริ่มที่จะนับถอยหลังออกมา แต่แล้ว
[8 7]
ในวินาทีที่ 7 จินนี่ก็ได้สลายหาวไปเป็นควันและลอยกลับเข้าไปภายในตะเกียง ซังจินได้พลิกตัวกบางอากาศสองสามครั้งและลงสู่พื้นอย่างปลอดภัย
โอเปอเรเตอร์ได้ประกาศชัยชนะออกมาหลังจากนั้นครู่หนึ่ง
[บอสลับจินนี่]
[ซาดาเมียร์ได้ถูกเคลีย]
ซังจินเก็บดาบกลับเข้าไปภายฝักและถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
"ฮ่า..."
แต่เมื่อ
"กร"
ซอมบี้จรเข้ได้วิ่งเข้ามาหาเขาหลังจากที่เวทมนตร์หมดฤทธิ์
"โอพระเจ้า"
ซังจินได้ถูกทำให้ประหลาดใจโดยจรเข้ถึงสองครั้งแล้วในตอนนี้ เขานั้นได้ลิมไปแล้วว่าได้ใช้เวทมนตร์ปลุกศพขึ้นมา
"กร"
จรเข้ได้วนรอบซังจิน ราวกับกำลังคนหาศัตรูเพื่อโจมตี
"โวว โอเคมันจบลงแล้ว กลับมา"
ด้วยการกระทำของซังจิน จรเช้ได้เริ่มกลับไปกลายเป็นศพเช่นเดิม หลังจากที่การต่อสู้จบลงซังจินก็เปิดขวดน้ำและเทลงบนหัว
"ฮ่า ~"
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเบยที่จะต่อสู้กับซาดาเมียร์ เขาเป็นจอมเวทที่ทรงพลังอย่างมาก
หากปราศจากหนังสือและการสิงสถิตจากเตียวหุย มันก็คงจะการเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบากและยืดเยื้อออกไป และซังจินก็ได้ถามโอเปอเรเะอร์อย่างสงสัย
"โอเปอเรเตอร์ผลของทักษะเสียงตะโกนแห่งสะพานเตียงปันเกี้ยวคืออะไร"
โอเปอเรเตอร์ได้เปิดหน้าต่างข้อมูลออกมาในทันที
ทักษะใช้งานเสียงตะโกนแห่งสะพานเตียงปันเกี้ยว
ทักษะความสามารถของการสถิตร่างของเตียวหุย
ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น ทุกสิ่งภายในรัศมี 300 เมตร จะไม่สามารถใช้ร่ายมนตร์ทักษะความสามารถได้เป็นเวลา 10 วินาที
นี้มันเป็นการสวนกลับที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับนึกเวท ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหนังสือมันไม่ใช่ความสามารถของเวทมนตร์ แต่จะเป็นความสามารถที่จะได้รับทักษะตามสถานการณ์ต่างๆ หนังจือจะเรียกเอาบุคคลที่ยอดเยี่ยมในเรื่องราวนั้นๆมาสิงสถิต
'เมื่อจะต้องเผชิญหน้ากับจอมเวทคนอื่นอีก...ฉันก็คงจะเห็นมันอีกครั้ง'
ซังจินจัดระเบียบความคิดของตนเองในขณะที่เขาเก็บขวดน้ำใส่ใต้เข็มขัด ในตอนนี้เองเขาก็ได้เห็นเสื้อผ้าที่ถูกเผาบางส่วน
มันน่าจะเกิดขึ้นในตอนที่เขากำลังหลบศรสายฟ้า ซังจินพูดกับตัวเองอย่างเผลอตัว
"นี้อาจจะเป็นครั้งแรกที่ฉันเสียพลังชีวิตเป็นจำนวนมา...ใช่ไหมโอเปอเรเตอร์"
โอเปอเรเตอร์ได้ตอบสนองในคำพูดของเขาในทันที
[ถูกต้อง คุณได้สูญเสียพลังชีวิตไปทั้งหมด 4724 มันสูงที่สุดที่ท่านเคยเสียพลังชีวิตมา]
ซังจินนั้นมีพลังชีวิตเกือบจะถึงสองหมื่น แต่ถ้าหากเป็นนักบ่าปกติการถูกโจมตีขนาดนี้คงจะเป็นการโจมตีที่เกือบถึงตาย
"ขนาดฉันยังไม่ได้โดนมันจังๆเลยซักครั้ง...มันเป็นอะไรที่ทรงพลังมาก"
ซังจินคิดขึ้นมาในขณะยืดตัว หลังจากจินนี่ได้หายไป สิ่งที่มีอยู่คือแสงจากดวงอาทิตย์ มันช่วยไม่ได้ที่เขาจะคิดถึงโรมแรมเก้าสิบเก้าคืน
'เมื่อฉันได้กลับไป...ฉันควรจะไปกินก๋วยเตี๋ยวเย็น...แช่เย็น และก็ไอศกรีมเป็นของหวาน....หืมม ฉันได้กำจัดบอสลับไปแล้ว ทำไมมันถึงยังไม่เริ่มการแจกรางวัล'
ซังจินหันกลับไปถามโอเปอเรเตอร์
"โอเปอเรเตอร์ในที่แห่งนี้ยังมีชิ้นส่วนลับอื่นๆอีกไหม ถ้ามันมีช่วยใช้งานทักษะนักล่าสมบัติในตอนนี้"
[ไม่มีชิ้นส่วนลับอื่นๆอีกในบทนี้]
คงจะเป็นเพราะสถานที่ลับที่มีอยู่แทนที่จะเป็นไอเทม
'หืมม..รู้แล้ว..'
ซังจินได้หยักหน้ากับตัวเองในขณะที่เขากำลังคิดอยู่ แต่แล้วโอเปอเรเตอร์ก็ประกาศออกมาต่อ
[การจู่โจมสมบูรณ์ 100%]
ซังจินได้หันไปมองที่ลูกบาศก์อย่างตกใจ
'อะไรน่ะ'
นักล่าคนอื่นๆคงจะล่าส่วนที่เหลือในช่วงเวลาที่เหลืออยู่แทนที่จะพัก ซังจินได้คิดขึ้นอย่างยินดี
'มันยอดมาก ไปรับรางวัลและกลับบ้านกัน'
แต่โอเปอเรเตอร์ก็ยังพูดไม่จบ
[อย่างไรก็ตาม ได้มีฆาตกรอยู่ในทีม]
[การแจกรางวัลจะเลื่อนออกไปจนกว่า ฆาตกรหรือสมาชิกๆคนอื่นๆถูกกำจัด]
[หรือถ้าหากเวลาหมดลง]
"หืมม"
ซังจินจ้องไปที่ลูกบาศก์
"ฆาตกร"
ได้มีอย่างเกิดขึ้นในระหว่างนักบ่าทั้งสี่คน ซังจินจ้องมองไกลออกไป ระยะของทรายก็ยังไร้ที่สิ้นสุดไปจนถึงสุดขอบฟ้า
การเดินทางภายในทะเลทรายนั้นมีแต่เรื่องทรมานตัวเอง แต่การคนหาฆาตรในทะเลทรายแห่งนี้ให้ทันในเวลาที่กำหนดก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ซังจินคิดตัดสินใจทางเลือก
'ฉันควรจะทำยังไงดี'
แต่แล้วในตอนนั้นเอง
"ฟุบ ฟุบ ฟุบ"
เขาก็ได้ยินเสียงบางอย่างจากด้านหลัง
****
ในขณะที่อิกกอกำลังวิ่งไปในทางโอเอซิส โอเปอเรเตอร์ก็ได้ประกาศออกมา
[คำเตือน บอสลับ]
[จินนี่ซาดาเมียร์ปรากฏตัว]
อิกกอหันกลับไปมองลูกบาศก์ด้วยหางตา
'บอสลับอะไร มีบอสลับซ่อนอยู่งั้นหรอ'
เขาได้ใช้เวลาครู่หนึ่งในการยอมรับสิ่งนี้ เพราะเขาได้เห็นการดำรงอยู่ของบอสลับได้จากระยะไกล มันเป็นรูปแบบยักษ์ที่ลอยอยู่เหลือดโอเอซิส และเขาก็ได้แน่ใจ
'เบื้องหลังของความลับ 5% ที่หายไป...ต้องเป็นสิ่งนี้'
ไม่นานหลังจากนั้น อิกกอก็สามารถมาถึงโอเอซิส การต่อสู้ได้เริ่มขึ้นอยู่เมื่อเขาได้มาถึง
"จงเผาไหม้ทุกอย่างในเส้นทาง บอลไฟ"
อิกกอได้ซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังเนินเขาและเฝ้ามองการต่อสู้ บอสลับจินนี่นั้นได้ใช้เวทมนตร์ที่ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ
มันแข็งแกร็งกว่าบอสจอมเวทในอดีตมาก เช่น ลิชหรืออยักษ์สองหัว อิกกอได้คิดคำนวณถึงสิ่งนี้อย่างรวดเร็ว
วัยรุ่นที่ในตอนนี้มีผลงานอยู่ 73.6% ถ้าหากเขาได้ถูกฆ่าโดยจินนี่ อิกกอก็จะได้รับผลงานของเขาโดยอัตโนมัต แต่ปัญหาคือ
"แข็งตัว"
ทักษะของวัยรุ่นแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ เขาสามารถเผชิญหน้ากับจินนี่ได้เพียงลำพังอย่างเท่าเทียม อิกกอได้สร้างทฤษฎีขึ้นมาสามข้อ
อย่างแรก ถ้าหากวัยรุ่นถูกฆ่าโดยจินนี่ เขาก็จะออกจากโอเอซิสก่อนที่จินนี่จะรู้ตัว เพราะบอสจินนี่นั้นแข็งแกน่งเป็นอย่างมาก
สอง ถ้าวัยรุ่นสามารถเอาชนะมาได้โดยไม่มีปัญหา เขาก็จะทำเช่นอย่างแรก ออกไปจากโอเอซิสนี้ ไม่ว่าเขาจะคิดยังไงก็รู้ว่าทักษะของวัยรุ่นนั้นแข็งแกร่งกว่าตน เขายังไม่ได้ลืมว่าเขาติดอยู่ในสถานะฆาตกร เขาสามารถที่จะถูกฆ่าโดยคนอื่นได้โดยที่ผู้ฆ่าจะไม่ติดโทษ
สาม ถ้าในกรณีที่วัยรุ่นได้ต่อสู้และจบลงด้วยความบาดเจ็บพร้อมกับชัยชนะ....อิกกอก็มองลงไปที่ดาบและโล่ของเขา
'ถ้าหากเป็นในกรณีนั้น ฉันจะจบมันด้วยตนเอง'
เขาได้อยู่ในสถานะฆาตกรแล้ว มันจะไม่เสียอะไรแม้ว่าเขาจะฆ่าใครเพิ่มขึ้นอีก เมื่อได้วางแผนต่อไปอย่างระมัดระวัง เขากเคลื่อนไปอย่างช้าๆในพุ่มหญ้าสูงและซ่อนตัว
เขามั่นใจในการพรางตัวและซุ่มโจมตี เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถพรางตัวได้แม้ว่าจะไม่ใส่ชุดคาโม่
เขาซุ่มดูการต่อสู้และดูเหมือนว่าในตอนนี้จินนี่จะเหลือกว่า
"เจาะทะลวงทุกสิ่ง ศรสายฟ้า"
วัยรุ่นดูเหมือนกับว่าจะไม่สามารถจัดการกับการร่ายมนตร์ที่รวดเร็วของจินนี่ได้ แต่แล้วกระดานก็ได้พลิกกลับในทันใด
"ข้าคือเตียวหุย"
หลังจากที่วัยรุ่นได้อ่านหนังสือออกมา นักรบจีนโบราณคนหนึ่งได้ปรากฏอยู่บนเบื้องหลังของเขาราวกับเป็นวิญญาณผู้พิทักษ์
และวัยรุ่นก็ได้วิ่งออกไปข้างหน้า ความเร็วของวัยรุ่นได้เพิ่มขึ้นจากแต่ก่อน อิกกอก็คิดขึ้น
'มันคือ....เวทมนตร์บัพบางอย่างงั้นหรอ'
แต่ความสามารถของหนังสือก็ไม่ได้หยุดแค่นั้น เมื่อได้เปิดปากออกมา ทันใดนั้นวัยรุ่นก็ตะโกนขึ้น
"เข้ามาและสู้กับข้า ไปสู่ความตาย"
มันเป็นเสียงที่ดังอย่างไม่น่าเชื่อ หลังจากเขาได้ตะโกนออกมา จินนี่ก็ไม่สามารถที่จะร่ายมนตร์ได้
และในที่สุดจินนี่ก็ได้กลายเป็นควันและหานไป เมื่อการต่อสู้ได้จบลงอิกกอก็ได้ประเมินวัยรุ่นหนุ่ม
เพราะการต่อสู้ที่ผ่านมาดูเหมือนวัยรุ่นจะไม่ได้ตระหนักถึงอิกกอ อิกกอจะต้องตัดสินใจในตอนนี้
'สอง ถ้าวัยรุ่นชนะได้โดยไม่มีปัญหา เขาก็จะออกจากโอเอซิส'
'สาม ถ้าในกรณีที่วัยรุ่นได้ต่อสู้และจบลงด้วยความบาดเจ็บพร้อมกับชัยชนะ'
อิกกอพยายามตัดสินใจว่ามันเป็นในกรณีสองหรือสาม แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงเด็กหนุ่มพูดกับตัวเอง
"นี้อาจจะเป็นครั้งแรกที่ฉันเสียพลังชีวิตเป็นจำนวนมา...ใช่ไหมโอเปอเรเตอร์"
และโอเปอเรเตอร์ก็ได้ตอบคำถาม
[ถูกต้อง คุณได้สูญเสียพลังชีวิตไปทั้งหมด 4724 มันสูงที่สุดที่ท่านเคยเสียพลังชีวิตมา]
อิกกอได้ตัดสินใจตัวเลือกอย่างรวดเร็ว เขาได้ผูกขาดแต้มทั้งหมดมาตั้งแต่เริ่มการจู่โจม
'ฉันไม่รู้ว่าเขามีไอเทมที่ทรงพลังอะไรบ้าง...แต่เขาคงจะมีแต้มสเตตัสที่น้อยกว่าฉัน'
พิจารณาจากสเตตัสทั้งหมดความต้องการของค่าความแข็งแกร่ง ความพล่องแคล่ว และความอดทน พลังชีวิต 4724 ที่เสียไปคงจะไม่ใช่น้อยๆ นอกจากนี้วัยรุ่นก็ยังใช้เวทมนตร์อีก
'พลังชีวิตของเขาควรจะมีประมาน 10000...ไม่สิ มันควรที่จะน้อยกว่านั้น'
เวทมนตร์สายฟ้าในก่อนหน้านี้ได้สร้างความเสียหายเป็นจำนวนมาก อิกกอได้คิดขึ้นและมองลงไปที่โล่ของเขา แน่นอนว่าวัยรุ่นชาวจีนนั้นแข็งแกร่งกว่าเขา
แต่ถ้าหากเขามีพลังชีวิตอยู่เพียงครึ่งเดียวหรือต่ำกว่านั้นอีกอิกกอก็จะมีโอกาสชนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเขาได้ซุ่มโจมตีก่อน
[การจู่โจมสมบูรณ์ 100%]
[อย่างไรก็ตาม ได้มีฆาตกรอยู่ในทีม]
โอเปอเรเตอร์ได้พูดออกมา
'ฆาตกร?'
วัยรุ่นชาวจีนได้มองหาเขา และในเวลานั้นอิกกอก็ได้ตัดสินใจ
'ถ้าฉันไม่แข็งแกร่งขึ้นในตอนนี้ ฉันก็จะตายในภายหลัง'
ทันใดนั้นเขาก็โยนโล่กลมของเขาออกไป
"วูบ วูบ วูบ"
เขาหยิบดาบขึ้นมาและพุ่งเข้าใส่วัยรุ่น
