Chapter 36 - Kutan Desert (3)
Chapter 36 - Kutan Desert (3)
"จงเผาไหม้ทุกอย่างในเส้นทาง บอลไฟ"
ซังจินได้ปล่อยบอลไฟเข้าไปใส่ปากของหนอทะเลทราย
"ตูม"
ไฟได้พุ่งออกมาจากภายในปากของหนอนทะเลทรายและมันก็ตายลง
'ชิ ร้อนมาก...'
ซังจินเช็ดเหงื่อออกไปจากหน้าผากของเขา เขากำลังปล่อยบอลไฟออกมาท่ามกลางอากาศที่แสนจะร้อนอบอ้าว แต่มันก็ให้ผลที่ดี
การใช้เวทมนตร์โจมตี 'บอลไฟ' นั้นมันมีประโยชน์มากกับพวกมอนสเตอร์ที่จัดการได้ยากเช่นหนอนทะเลทราย หลังจากซังจินได้ใช้เวทมนตร์ออกไปหนึ่งครั้งเขาก็รู้สึกว่าพลังมานาของเขาลดต่ำลง
ซังจินนั้นมีพลังเวท 1195 และพลังมานา 6660 บอลไฟนั้นเป็นเวทมนตร์ระดับสี่ ดังนั้นมันจึงใช้มานาถึง 4780 หรือกคือในการใช้เวทมนตร์หนึ่งครั้งของเขามันได้กินมานาไปมากกว่าครึ่งนึงของทั้งหมด
เนื่องจากการใช้มานาเป็นอย่างมากต่อการใช้เวทมนตร์หนึืงครั้ง ซังจินจึงต้องพยายามใช้ 'มูนสเปค' กำจัดศัตรูเป็นหลัก
'นี้คือข้อแลกเปลื่ยนสำหรับพลังทำลายที่สูง..'
หากพลังเวทมนตร์สูงเกินไปมานาก็จะถูกใช้เป็นจำนวนมาก และหากพลังจิตใจมากเกินไปเวทมนตร์ก็จะใช้ได้บ่อยแต่ประสิทธิภาพจะไม่สูงนัก การจัดการสัดส่วนของทั้งสองสิ่งนั้นเป็นสิ่งสำคัญ
'มานา...คงจะต้องเติมมานา..'
เขาชี้นิ้วที่สวมแหวนไปทางหนอนทะเลทราย
"การกวักมือของลิช"
กระดูกได้เริ่มที่จะเคลื่อนตัวเพื่อที่จะดูดซับมานาน ในขณะที่ซังจินกำลังรอให้มานาเพิ่มขึ้นเขาก็ราดจากขวดน้ำลงบนหัวของตนเอง
แม้ว่าเขาจะพึ่งเทน้ำออกมาเพียงไม่กี่นาทีแต่มันก็ได้ระเหยหายไป ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากความร้อนของทะเลทราย
"โอ้"
เขาเลื่อนน้ำลงไปราดตามคอและแผ่นหลังของเขาต่อ แล้วโอเปอเรเตอร์ก็ประกาศออกมา
[คำเตือน]
[บอส 'บาซิลิส' ปรากฏตัว]
"หืมมม"
ซังจินมองไปรอบๆอย่างประหลายใจ แต่เขาก็ไม่สามารถหาที่ๆกิ้งก่ายักษ์บาซิลิสอยู่ได้ เขาจึงถามกับโอเปอเรเตอร์
"โอเปอเรเตอร์การจู่โจมดำเนินไปเท่าไหร่แล้ว?"
[75.8%]
นักล่าคนอื่นๆคงจะได้เพิ่มความคืบหน้าของการจู่โจมเป็น 75% ในระหว่างที่ซังจินกำลังล้างตัวด้วยน้ำ ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงตอนนี้ก็มีโอกาสที่นักล่าคนอื่นๆจะเผชิญหน้ากับบอส
ซังจินมองกลับไปในทิศทางที่เขาจากมา มันเป็นเส้นทางที่เต็มไปด้วยศพของเหบ่ามอนสเตอร์ที่เขาฆ่า แต่เขาก็ไม่สามารถมองเห็นเหล่านักล่าและบอสได้
ถ้าเขาไม่ย้อนกลับไปตรวจสอบ มันก็อาจจะเกิดเหตุแบบที่เกิดในสุสานวิญญาณสีเทาได้
'ฉันควรทำยังไงดีนะ?
ซังจินพิจารณาถึงสิ่งที่เขาจำเป็นต้องทำและเขาก็นึกออก
"เคน ออกมา"
ซังจินเรียกเคนออกมา เคนได้มองไปรอบๆราวกับเขาไม่คุ้นเคยกับทะเลทรายแบบนี้ ซังจินได้พูดกับเคนเบาๆ
"เคนใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่นายมีอยู่ ไม่ว่าการฟัง การดม...ค้นหาเหล่านักล่า เข้าใจนะ"
"โฮ่ง"
และครู่ต่อมา
"โฮ่งๆ"
เคนได้เห่าออกมาสองครั้งและมองไกลออกไป
"ทางนั้นสินะ"
ซังจินมองไปในทางที่เคนมองอยู่
"สวิฟพาว"
เขาเรียกใช้ทักษะรองเท้าและเตรียมพร้อมที่จะออกวิ่งไปพร้อมกับเคน
"ไป เคน"
เคนได้ก้าวเท้าออกไปสองเก้าและหยุดลง ซังจินจึงต้องหยุดและมองไปที่เคน
"มีอะไรผิดพลาดหรอ?"
เคนได้อยู่ในสภาพที่ผิดปกติ เคนได้มองมาที่ซังจินพร้อมกับลิ้นห้อยออกมา
"อา.."
สาเหตุของพฤติกรรมของเคนนั้นเห็นได้ชัด ขนาดซังจินที่ได้สวมใส่เสื้อผ้าและผ้าโผกหัวเขายังทุกข์ทรมานกับแสงแดด สำหรับเคนแล้วที่ไม่ได้สวมใส่อะไรสิ่งที่เขาเผชิญอยู่ก็คงจะมากกว่าซังจินแน่นอน
"ใช่แล้ว มันจะไม่เป็นไรกลับไปพักก่อนนะเคน ยกเลิกการอัญเชิญ"
ซังจินได้เรียกให้เคนกลับไป และเขาก็มองออกไปในทางที่เคนได้บอกเขาก่อนหน้านี้พร้อมกับเริืมวิ่งออกไปด้วยตัวคนเดียว
****
นักล่าทั้งสี่คนรีบหยิบอาวุธขึ้นมาอย่างรวดเร็ว บอสได้โผล่ออกมาในบริเวณเนินทรายที่ไกลออกไป
มันได้ยืนอยู่ด้วยความสูงที่มากกว่ากิ้งก่าตัวอื่นๆถึงสองเท่า ถ้าหากไดโนเสาร์ยังมีอยู่มันก็คงจะเป็นเช่นนี้
"ก๊าซซ"
เสียงร้องของบอสได้ทำให้ทะเลทรายสะเทือนและสะท้อนออกมารอบๆ และอิกกอก็พูดขึ้น
"อย่างที่พวกนายได้เห็นในกระดาษข้อมูล การมองตาของมันจะทำให้เรากลายเป็นหิน มูเนียร์นายต้องโจมตีมันจากด้านหลังและอย่าไปมองที่ใบหน้าของมัน ระวังหางของทันเอาไว้ด้วย"
มูเนียร์ได้หยักหน้ารับและอิกกอก็พูดต่อ
"ราล์ฟ...พร้อมจะบ้าคลั่งนะ?"
เขาเป็นผู้ที่ได้รับตำแหน่งเป็นผู้นำของนักล่า และทุกคนยอมรับเขาโดยไม่ต้องสงสัย
นักล่าคนอื่นๆทั้งสามคนต่างก็มีความสามารถในแบบของตนเอง แต่หลังจากที่พวกเขาได้ร่วมล่าด้วยกัน พวกเขาก็ได้รู้ว่าอิกกอได้อยู่ในระดับที่ต่างออกไป
"มันพร้อมอยู่แล้วตลอดเวลา มันเพียงแค่...เมื่อฉันได้ใช้มันพลังชีวิตของฉันจะลดลงครึ่งหนึ่ง ดูนะ"
ราล์ฟได้ชขวานของเขาขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนได้ดู
ธอร์ฟินส์ - ขวานคนคลั่ง
ขวานระดับวีรบุรุษ - ความแข็งแรง S ความคล่องแคล่ว C
ทักษะติดตัว
อาละวาด (II)
ทุกๆครั้งที่โจมตีศัตรูตัวเดิมจะเพิ่มพลังโจมตี 20%
สะสมสูงสุด 3 ครั้ง
ทักษะใช้งาน
บ้าคลั่ง (II)
เพิ่มพลังโจมตี 200% และความเร็วในการโจมตี 200% 30 วินาที
เมื่อระยะเวลาใช้งานหมดลงจะลดพลังชีวิตปัจจุบันลงครึ่งหนึ่ง
คูลดาว 5 นาที
ทุกๆคนได้อ่านข้อมูลของขวาน
"อย่างที่พวกนายเห็น...มันเป็นทักษะที่ค่อนข้างจะมีประโยชน์ แต่เมื่อเวลาหมดลงมันจะกลายเป็นอันตรายทันที ดังนั้น...ช่วยปกป้องฉันด้วย"
อิกกอตรวจสอบไอเทมอีกครั้งหนึ่งและตอบกลับมา
"ฉันจะให้สัญญารเมื่อฉันคิดว่ามันจะปลอดภัยหรือมีโอกาสที่ดีที่จะใช้มัน"
ราล์ฟเม้มริมฝีปากลงและหยักหน้า อิกกอกล่างถึงผู้ที่รับหน้าที่แท้งบูกิไตเป็นคนสุดท้าย
"บูกิไต พยายามดึงความสนใจของมันเอาไว้โดยที่ไม่มองตาของมัน"
บูกิไตตอบกลับมาอย่างไม่เต็มใจ
"แต่...ฉันจะป้องกันการโจมตีโดยที่ไม่เงยหน้าขึ้นไปมองได้ยังไง?"
"มองดูพื้นเอาไว้ ด้วยขนาดของมันนายจะสามารถคาดเดาการเคลื่อนไหวของมันได้จากเงาของมัน"
บูกิไตห่อไหล่ลงและตอบกลับ
"พูดนะมันง่าย..."
"แค่พยายามเอาตัวรอดไว้ ฉันก็จะช่วยด้วยเช่นกัน"
บูกิได้หยักหน้าออกมา เมื่อการประชุมเสร็จสิ้นอิกกอก็มองไปที่บอสและพูดออกมา
"มันจะโอเค ไปกันเถอะ"
บูกิไตเดินออกไปด้านหน้าเพื่อใช้โล่ของเขาบดบังสายตาของบาซิลิส
"ก๊าซซ"
บาซิลิสเข้ามาใกล้และคำรามออกมาอย่างยิ่งใหญ่ มันได้ทำให้แผ่นทรายถึงกับสะเทือน และอิกกอก็ตะโกนตามออกมา
"มันเข้ามาแล้ว เตรียมตัวไว้"
บูกิไตพยายามแอบมองไปข้างหน้า เมื่อเขาเห็นขาของบาซิลิสที่เดินตรงเข้ามา เขาก็พุ่งออกไป
"เงา...ดูเงาไว้...'
แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะคาดเดาการเคลื่อนที่ของศัตรูโดยพึ่งเพียงแค่เงา เขาไม่ได้พยายามเงยหน้าขึ้นไปเลยเขาทำเพียงแค่มองต่ำเอาไว้
ขาขวา ขาซ้าย ขาขวา ขาซ้าย ในไม่ช้าเงาของมันก็ได้ปกคลุมบูกิไต บอสได้ใช้เท้าขวาเตะเข้าใส่บูกิไตและบูกิไตก็ได้ยืนหยัดเอาโล่ขึ้นมาป้องกัน
"ปังง"
กรงเล็บของบาซิลิสได้ปะทะเข้ากับโล่ของบูกิไตและเขาก็ได้ถูกผลักถอยกลับมา หลังจากทั้งหมดได้เกิดขึ้นเขาก็ตะโกนออกมา
"เร็วเข้า โจมตี"
จะระยะไกล มูเนียร์ได้ใช้หน้าไม้ยิงลูกธนูออกมา
"ฟุบ ฟุบ.ฟุบ"
"ย๊ากก"
เสียงคำรามของราล์ฟได้ดังออกมา แต่บูกิไตก็ไม่ได้หันไปมองรอบๆ เขากลัวว่าเขาจะบังเอิญหันไปมองตาของบาซิลิสเข้า
"วูบบ"
บาซิลิสได้เตะเข้ามาอีกครั้งจากด้านขวา และซ้าย และจากนั้นก็ขวาอีกรอบ โดยการมองเพียงเงาบูกิไตก็ยังคงป้องกันการโจมตีของบาซิลิสต่อไป และในที่สุดเขาก็ตะโกนบอกนักล่าคนอื่นๆ
"ฉันทนได้อีกไม่นานแล้ว"
ในเวลานั้นเอง
"ฟืดด"
บางสิ่งบางอย่างที่ลื่นได้เข้ามารัดรอบๆตัวเขาและยกเขาขึ้นไปบนอากาศ
ด้วยการรัดที่น่าตกใจ บูกิไตได้เงยหน้าขึ้นไปมอง ลิ้นที่ยาวของบาซิลิสได้รัดพันเขาเอาไว้อยู่
"หวา.."
เมื่อเขาถูกยกขึ้นไปในอากาศมันก็เริ่มหลวมขึ้น แต่แล้วเขาก็ได้บังเอิญมองเขาไปภายในตาของบาซิลิส
"อ๊ากก"
บูกิไตเริ่มที่จะแข็งตัวในทันที เขายังคงมีสติดีอยู่ แต่ร่างกายในตอนนี้ของเขาเหมือนกับผัก
"ขยับสิ ขยับ"
บาซิลิสได้พยายามนำบูกิไตเข้าไปใส่ภายในปากเพื่อที่จะกลินเขา จากนั้น
"วูบ วูบ วูบ"
โล่กลมๆได้หมุนเหมือนกับจากบินและกระแทกเข้าใส่ลิ้นของบาซิลิส
"ก๊าซซ"
ลิ้นของบาซิลิสได้ขาดครึ่งลงและบูกิไตก็ได้ตกลงมาเฉกเช่นเห็น แม้ว่าเขาจะตกถึงพื้นแล้วแต่ตัวเขาเองก็ไม่สามารถจะเคลื่อนไหวได้
แต่เขาก็ยังสามารถที่จะมองเห็น โล่กลมที่ได้ตัดลิ้นของบาซิลิสยังคงลอยต่อไปและกลับเข้าสู่มือของอิกกอ ในขณะนั้นเอง
"อะ.."
เขาสามารถพูดได้อีกครั้ง ดังนั้นเขาได้ลองพยายามขยับแขนและขาอย่างรวดเร็วและพบว่ามันเริ่มจะตอบสนองต่อความต้องการเขาแล้ว อัมพาตนั้นกินเวลาประมาณ 3-4 วินาทีเท่านั้น
บูกิไตได้ยกโล่ของเขาขึ้นและพยายามที่จะป้องกันขาของบาซิลิสอีกครั้ง แต่แล้วมันก็ได้วิ่งผ่านเขาไป
ตอนนี้บอสกำลังวิ่งไล่อิกกอผู้ที่ได้ตัดลิ้นของมัน และในขณะเดียวกันก็ได้มีความเสียหายเกิดขึ้นรอบๆ
"อั๊ก"
ราล์ฟได้บังเอิญมองเข้าไปในดวงตาของบาซิลิสในขณะที่เขากำลังฟันมันจากด้านข้างอยู่ เมื่อเขาได้หยุดอยู่กับที่ เขาก็ถูกเตะและโยนออกไปโดยบาซิลิส
และอีกหนึ่งอุบัติเหตุก็เกิดกับมูเนียร์
"ช่วยฉันด้วย"
เขาได้ถูกรัดไว้โดยหางของบาซิลิสและถูกยกขึ้นไปในอากาศ
'ทั้งหมดนี้มันเป้นความผิดของฉัน...เพราะฉันไม่สามารถทำหน้าที่ของฉันได้สำเร็จ'
บูกิไตตำหนิตัวเองในขณะที่วิ่งเข้าไปหาบาซิลิส แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย
"มันยังไม่สายเกินไป"
และก่อนที่เขาจะได้หันไปมอง เสียงนั้นก็ได้พูดขึ้นมาอีกครั้ง
"ให้ฉันยืมไหล่ของนายหน่อยนะพวก"
มีคนได้ก้าวเข้ามาเหยียบไหลของเขา บูกิไตได้หันไปมองโดยอัตโนมัต เขาก็คือสมาชิกที่ได้หายไป สุดยอดนักล่าเค เขากำลังเหยียบไหล่ของบูกิไตและกระโดดขึ้น
สุดยอดนักล่าได้กระโดดเข้าไปหาหัวของบาซิลิส อย่างไรก็ตามในขณะที่เคกำลังอยู่กลางอากาศบาซิลิสก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างและหันกลับมามอง ตาของบาซิลิสและเคได้สบกัน บูกิไตได้ตะโกนออกมาทันทีเมื่อเห็นเช่นนั้น
"ไม่ !"
การมองเข้าไปในดวงตาของบาซิลิสก็เหมือนกับได้ก้าวเข้าไปในความตายแล้วครึ่งก้าว แต่สุดยอดนักล่าก็ได้มองไปที่ดวงตาของบาซิลิสแบบเต็มๆตา
"เวรเอ้ย"
บูกิไตได้วิ่งออกไปเพื่อที่จะช่วยเขา แต่แล้วเคก็ได้ตะโกนออกมา
"ฟรีอาค"
และพร้อมกับเสียงตะโกนของเขา เคก็ได้พุ่งเข้าไปแทงที่ดวงตาของบาซิลิส
"ก๊าซซ"
บาซิลิสได้ร้องตะโกนออกมาดังกว่าแต่ก่อน เคพลิกตัวกลางและลงมาอยู่เบื้องหน้าของบาซิลิส
"ไอ้กิ้งก่าหน้าโง่และดวงตาที่น่าลำคาญ.."
บาซิลิสได้ใช้ขาของมันเตะไปที่เคเพื่อที่จะแก้แค้น
"วูบ"
มันเป็นการโจมตีที่รวดเร็ว แต่เคก็สามารถหลบมันได้อย่างง่ายดาย มีเพียงแค่มรายที่เขายืนอยู่ก่อนหน้านี้ที่ถูกโจมตี
ในขณะที่บูกิไตได้ยืนจ้องมองด้วยปากที่เบิกกว้าง เคก็ได้ไปที่ด้านข้างของบาซิลิสและร่ายเวทมนตร์
"จงเผาไหม้ทุกสิ่งในเส้นทาง บอลไฟ"
ตาของเคได้มองอยู่ที่พื้น แต่ลูกไฟที่ได้ปล่อยออกไปของเขาได้พุ่งเข้าใส่ตาของบาซิลิสอีกข้างอย่างแม่นยำ
"ก๊าซซ"
บาซิลิสได้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด บูกิไตได้มองไปรอบๆ บาซิลิสในตอนนี้ได้ตาบอดลงและขยับขาไปอย่างมั่วซั่ว
'ในตอนนี้มันควรที่จะง่ายขึ้น'
บูกิไตได้เต็มไปด้วยความกล้าหาญอีกครั้งและพุ่งเข้าไปหาบาซิลิส พร้อมกันนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของอิกกอ
"ตอนนี้แหละ ราล์ฟ"
และจากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของราล์ฟมาจากระยะไกล
"ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฉันจะฆ่าแกไอ้กิ้งก่าเวร"
เขาได้ยินเสียงตะโกนประหลาดๆออกมา แต่มันก็เยี่ยมแล้วในตอนนี้ นักล่าทั้งสี่คน ไม่สิห้าคนแล้วเมื่อรวมกับเคที่ได้หายไปตลอดการจู่โจม พวกเขาในเวลานี้ได้ลุมโจมตีบาซิลิสที่ตาบอดพร้อมๆกัน
