ตอนที่แล้วChapter 1 - Greenskin Wildlands 1
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 3 – Greenskin Wildlands (3)

Chapter 2 – Greenskin Wildlands (2)


Chapter 2 – Greenskin Wildlands (2)

โทรลได้เหวี้ยงกระบอกอย่างบ้าคลั่งขณะที่วิ่งเข้าใส่ซังจิน ซังจินจ้องมองดูกระบองอย่างระมัดระวังและหลบการโจมตี

"วูวว~~" (เสียงลมนะครับ)

และอีกครั้ง

"วูวว~~"

เขาหลบไม้กระบองพร้อมกับฟันเข่าของโทรลจากด้านหลังเหมือนกับที่เขาทำกับอ๊อค

"กูววว"

โทรลได้ล้มตัวลงมาในท่านั้งจากการโดนฟันเข่า ซังจินพยายามที่จะเข้าไปฟันศีรษะของอ๊อคแต่ว่า

"วูวว~~"

โทรลได้เหวี้ยงกระบอกใส่เขาก่อนทำให้ซังจินต้องหยุดและถอยหลังหลบจากกระบองของโรวล์ เป็นโอกาสให้โทรลลุกขึ้น และพุ่งเข้าใส่ซังจินอีกครัั้ง

"กูวว"

แผลที่ขาของโทรลได้ฟื้นฟูจนหายเป็นปกติแล้ว ถ้าหากเขาใช้ขี้เถ้าของซาลาแมนเดอร์การต่อสู้ก็คงไปแล้ว แต่ซังจินต้องประหยัดเหรียญดำให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

'วิธีนี้คงจะใช้อีกครั้งไม่ได้แน่ๆ'

โทรลมีร่างกายที่แข็งแกร่งและใหญ่โต แถมยังมีความสามารถในการฟื้นฟูตนเองมันเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์จะเผชิญหน้ากับมันโดยใช้แค่เพียงการโจมตีทางกายภาพ

แต่เหตุผลที่มนุษย์สามารถเอาชนะมันได้ในที่สุดเพราะโทรลนั้นมันขาดความสามารถในการเรียนรู้

"กูวว~~"

โทรลก็ยังหยิบกระบองและคุ่งเข้ามาหาซังจินต่อ ซังจินได้หลบกระบองพร้อมและ

"วูวว~~"

ซังจินฟันไปที่หน้าแข้งของมันพร้อมกับวนไปรอบๆ เมื่อได้จังหวะเขาก็เข้าไปตัดข้อมือข้างที่ถือกระบองของมัน

"กูวว"

มันร้องขึ้นจากการที่มันสูญเสียแขนข้างขวาไป มันได้เหวี้ยงกำหมัดซ้ายเข้าใส่ซังจิน

ซังจินได้กระโดดถอยหลังหลบหมัดของโทรล

'ฉันไม่ควรที่จะปล่อยให้มันได้ฟื้นฟูตัวเอง'

เมื่อซังจินถึงพื้นเขาก็ได้วิ่งเข้าไปหาโทรลทันที โทรลได้เหวี้ยงมือซ้ายเข้ามาหาเขาอีกครั้ง แต่ซังจอนได้หลบอย่างสวยงาม พร้อมกับเตรีียมที่จะปิดฉากโทรลทันที

และทั้งหมดที่เขาต้องทำก็คือดึงดาบออกมาและใช้วิถีแห่งดาบฟาดฟันเข้าไป ร่างกายที่ใหญ่โตของโทรลได้เต็มไปด้วยบาดแผล และด้วยแรงฟันของเขา เขาสามารถตัดแขนอีกข้างของโทรลได้อย่างง่ายดาย

"กูวว~"

ซังจินได้ฟาดฟันและตัดเฉือนร่างการของโทรลอย่างโหดร้ายและไร้ความปราณี มันเป็นสิ่งที่โหดร้าย แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะหยุดได้ เพราะโทรลจะสามารฟื้นฟูพวกมันใหม่ได้ภายในไม่กี่วินาที

เมื่อปราศจากแขนทั้งสองข้าง โทรลไม่สามารถที้จะต่อต้านซังจินได้เลย มันจึงโน้มตัวลงเพราะอาการบาดเจ็บ ซังจินจึงได้โอกาสตัดศีรษะของมันทันที

และไม่มีการหยุดพักเสียงของโอเปอเรเตอร์ได้ประกาศชัยชนะทันที

"มอนสเตอร์ทั้งหมดได้ถูกกำจัด จบการต่อสู้"

"ฮ่าา..."

สุดท้ายแล้วซังจินก็ถอนหายใจออกมา

"การต่อสู้กับโทรลโดยไม่มีไฟนี้มันน่ารำคาญจริงๆ"

โทรลที่สามารถฟื้นฟูได้แม้แต่จะถูกตัดแขนจนขาดก็สามารถงอกใหม่ได้ชั่งเป็นความสามารถที่เหลือเชื่อจริงๆ

แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นเขาก็ชนะมาได้ เขาสามารถที่จะเก็บรักษา 6 เหรียญดำไว้ได้ โอเปอเรเตอร์ก็ประกาศรางวัลต่อทันที


Completion Reward: 10 Status Point

Kill Rewards: 10 Black Coin


รางวัลจากโทรลได้เป็นสองเท่าจากรางวัลของอ๊อค ซึ่งรู้สึกได้เลยว่าของรางวัลที่ได้มันไม่คุ้มค่าเอาซะเลย ซึ่งในการต่อสู้จริงความสามารถของโทรลนั้นมันมากเกินกว่าสองเท่าของอ๊อคแน่นอน

ถ้าหากเป็นอ๊อคแค่หนุ่มที่ร่างกายแข็งแรงก็สามารถเอาชนะได้ แต่กับโทรลต้องใช้สิ่งที่มากกว่านั้นมากนัก

'ฉันสามารถเดาได้เลยว่ามีผู้คนจำนวนมากได้ถูกฆ่าในด่านนี้'

การคาดเดาของซังจินนั้นถูกต้องคนหลายคนได้ตายในด่านนี้ไปมากมาย และถูกส่งลงนรก แต่ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะห่วงว่าเสียนักล่าไปมากเพราะว่า "การล่า" นั้นอนุญาตให้ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะรอด

ในความเป็นจริงการถูกผู้อ่อนแอถูกกำจัดออกไปก่อนมันเป็นสิ่งที่ดีกว่ามาก เพราะในรอบถัดไปมันจะไม่ใช่การต่อสู้คนเดียวแต่จะเป็นการต่อสู้แบบทีม ในรูปแบบของ "Raid" โอเปอเรเตอร์ก็กำลังจะประกาศถึงเรื่องนี้

[เรียนนักล่า คุณผ่านด่านได้เร็วกว่าคนอื่นๆ]

[ในด่านถัดไปนั้นคุณจะถูกนำไปรวมทีมกับนักล่าคนอื่นๆ และต่อสู้ในรูปแบบ "Raid"]

[ได้โปรดรอจนกว่านักล่าคนอื่นๆจะทำการทดสอบของพวกเขาเสร็จเรียบร้อย]

เมื่อซังจินมีเวลาเขาก็ทำการเช็คสเตตัสของตัวเขาเองเป็นครั้งแรกตั้งแต่กลับมา

"โอเปอเรเตอร์แสดงสเตตัสของฉัน"


HP: 100 MP:170

Strength:12 (ความแข็งแกร่ง)

Dexterity:23 (ความคล่องแคล่ว)

Endurance:10 (ความอดทน)

Magic:14 (พลังเวท)

Concentration (AKA Mind):17 (สมาธิ)

Unallocated Status Point:10 (แต้มที่ยังไม่ใช้)


ซังจินมองดูหน้าต่างสเตตัส มันทำให้เขาชะงัก

'สเตตัสมันเหมือนกับในอดีต'

ตั้งแต่เริ่มต้นซังจินก็มีสเตตัสที่สูงมาก ก่อนเขาจะเริ่มใหม่เขาเคยถามเกี่ยวกับสเตตัสเริ่มต้นของคนอื่นๆ เขาพบว่าค่าเฉลี่ยของคนส่วนใหญ่นั้นจะอยู่ที่ 10 เท่านั้นหมายความว่าซังจินมี่สเตตัสที่ดีกว่าคนทั่วไป

ความแข็งแรงและความคล่องแคล่วของเขามากกว่าค่าเฉลี่ย 2-3 แม้ง่าเขาจะไม่รู้ว่ามันวัดด้ววอะไร แต่เขาก็มีพลังเวทและพลังสมาธิที่สูง มีแค่ความอดทนเท่านั้นที่เท่ากับค่าเฉลี่ย

ซังจินได้คิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับสเตตัสของเขา

'ฉันเริ่มที่จะเพิ่มค่่าความคล่องแคล่วเพื่อที่จะปรับปรุงด้านความเร็วของฉัน แต่ว่า...'

เขาได้ยกดาบคาตานะแล้วถามกับโอเปอเรเตอร์

"โอเปอเรเตอร์แสดงข้อมูลของดาบเล่มนี้"


คาตานะ - อาวุธเริ่มต้นของนักล่า

คาตานะ ธรรมดา - ความแข็งแกร่ง C , ความคล่องแคล่ว D

เป็นอาวุธพื้นฐานที่ได้จากโอเปอเรเตอร์ ไม่มีทั้งข้อดีและข้อเสีย

ถ้าถูกใช้โดยผู้เชี่ยวชาญ ก็สามารถที่จะแสดงศักยภาพได้ดีขึ้น


'ความแข็งแกร่ง C ความคล่องแคล่ว D'

ในการ"ล่า"อาวุธทุกชิ้นจะมีคะแนนความแข็แกร่งและความคล่องแคล่ว ก่อนการเริ่มใหม่ซังจินเคยที่จะได้ใช่อาวุธที่มีคะแนนมากกว่าระดับ A เขาได้ถามอีกคำถามกับโอเปอเรเตอร์

"โอเปอเรเตอร์ แสดงโบนัสสเตตัสของแต่ละระดับ"


ความสามารถของแต่ละระดับมีดังนี้

ระดับ E - คูณ 0.1

ระดับ D - คูณ 0.2

ระดับ C - คูณ 0.5

ระดับ B - คุณ 1.0

ระดับ A - คูณ 1.5

ระดับ S - คูณ 2.0

ระดับ SS - คูณ 3.0

ระดับ SSS - คูณ 4.0


โดยทั่วไปแล้วค้อนและขวานจะเน้นไปที่ค่าความแข็งแกร่ง และค่าความคล่องแคล่วที้น้อย แต่ดาบคาตานะที่ซังจินใช้นั้นจะมีความสมดุลระหว่างทั้งสองอย่าง

ถ้าหากเขาเพิ่มความแข็งแกร่ง เขาก็จะสามารถสร้างความเสียหายได้มากขึ้นเป็นจำนวนมาก (ในกรณีที่คูณ0.5) แต่ถ้าเขาเพิ่มความคล่องแคล่ว เขาจะสร้างความเสียหายได้เพิ่มขึ้นเล็กน้อย (คูณ0.2)แต่จะหลบหลีกได้ดีขึ้น เขาควรที่จะเลือกระหว่างโจมตีได้แรงขึ้นหรือมีความคล่องแคล่วในการหลบหลีก

การเพิ่มทั้งสองอย่างนั้นจะเป็นสิ่งที่ถูกที่สุด แต่ซังจินตัดสินใจจะเพิ่มค่าความคล่องแคล่วเป็นอันดับแรก การเพิ่มความคล่องแคล่วจะทำให้เขาหลบได้ดีขึ้น แทนที่จะลงทุนในค่าความอดทนเขาเลือกที่จะเพิ่มค่าสำหรับการต่อสู้ก่อน

การที่เขาไม่เพิ่มค่าความอดทนนั้นอันตรายมากเหมือนกับการเล่นพนัน หากเขาไม่เร็วพอที่จะหลบการโจมตี เขาก็จะสามารถตายได้เลยจากการโจมทีเพียงแค่ครั้งสองครั้ง

แต่เขาก็ไม่สนใจอันตรายเหล่านั้นเขาตัดสินใจที่จะพนันมันกับความคล่องแคล่วของเขา

"เพิ่มแต้มทั้งหมดไปที่ค่าความคล่องแคล่ว"

[ความคล่องแคล่วเพิ่มขึ้น 10]

เมื่อด่านต่อไปเริ่มขึ้นมันจะเป็นการจู่โจม คะแนนที่ได้รับจะได้จากสิ่งที่กระทำและการมีส่วนร่วม

ถ้าหากฉันไม่เก่งขึ้นตั้งแต่เริ่ม ฉันก็จะตายในครึ่งหลังแน่นอน

เป้าหมายของซังจินนั้นไม่ใช่แค่มีชีวิตรอดแต่เป็นการจบเกมบ้าๆนี่ ดังนั้นการละเลยค่าความอดทนมันคือการลงทุน และเขาก็ตัดสินใจที่จะเก็ยเหรียญทั้งหมดไว้

นักล่าส่วนใหญ่จะมีมีชีวิตรอดจากบทต่อบทได้โดยการที่ใช้ไอเทมเข้าช่วย แต่ซังจินตัดสินใจมี่จะไม่เสียเหรียญกับสิ่งสิ้นเปลืองใดๆถ้าเป็นไปได้

[การจัดทีมจะเริ่มในอีก 1 นาที]

โอเปอเรเตอร์เงียบไปหลังจากข้อความสุดท้าย ปรากฎว่ายังมีเวลาเหลืออยู่หลังจากนักล่าคนอื่นๆเคลียบททดสอบ ซังจินกอดอกพร้อมกับคิดเดียวกับการจู่โจมครั้งถัดไป

'การฆ่ามอนสเตอร์ให้มากที่สุดในเวลาที่จำกัดไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะ'

นี้เป็นกฎพื้นฐานที่สุดของทุกการจู่โจม

'และถ้าเป็นไปได้ต้องค้นหาบอสให้เจอแล้วกำจัดมัน'

บอสจะซ่อนอยู่และคอยควบคุมสั่งการบูกน้องภายในพื้นที่ของบทนั้น หากนักล่าตระหนักถึงบอสที่ซ่อนอยู่และไอเทมในการออกจากแผนที่นั้น และบอสลับก็ยังจะดรอปไอเทมพิเศษด้วย

'ปัณหาก็คือฉันไม่รู้ที่อยู่ของพวกมัน'

ซังจินนั้นรู้ที่อยู่บอสลับของในบทต่อๆไป ต้องขอบคุณเหล่านักล่าที่แชร์ตำแหน่งของพวกมันผ่านการบอกเล่าของพวกเขา

แต่สำหรับการจู่โจมครั้งแต่ 'ป่าสีเขียวขจี' นั้นไม่ใครใครรู้ถึงบอสลับเลย เพราะทุกคนยังใหม่กับการล่าอยู่

'ในกรณีนี้ฉันต้องจบมันให้เร็วที่สุดและเข้าไปค้นหา'

ความคิดได้แล่นผ่านหัวของเขาพร้อมกับพึมพัม ในที่สุดโอเปอเรเตอร์ก็ประกาศต่อ

[การล่าทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้ว]

[จัดทีมนักล่า]

พิ้นหลังได้พร่ามัวแล้วสักครู่หนึ่งได้ปรากฏนักล่าสี่คนอยู่ข้างๆซังจิน รวมแล้วมีนักล่าทั้งหมดห้าคน

"เกิดอะไรขึ้น?"

คนอื่นๆตกใจเมื่อได้เห็นกัน แต่...

[ด่านที่ 5 กำลังจะเริ่มต้นขึ้น นี้จะเป็นการจู่โจมของนักล่าทั้ง 5]

เมื่อโอเปอเรเตอร์เริ่มพูดทุกคนเงียบลงทันที พวกเขารู้ว่าการฟังโอเปอเรเตอร์เป็นสิ่งสำคัญต่อการอยู่รอดของพวกเขา


ด่าน 5 - การจู่โจมป่าสีเขียว

เป้าหมาย - ล่าหัวหน้าอ๊อค กามู

เวลาที่กำหนด: 20 นาที


[ทำภารกิจของคุณให้สำเร็จก่อนที่จะหมดเวลา]

[ถ้าไม่คุณก็ตาย]

คนอื่นๆฟังประกาศอย่างระมัดระวัง ในขณะที่ซังจินมีโอกาสที่จะสำรวจเพื่อนร่วมทีมของเขา

พวกเขาเป็นผู้ชายทั้งหมด คนผิวดำ คนผิวขาว คนเอเชีย และชาวอาหรับ พวกเขามาจากการแข่งขันที่ต่างกัน ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ซังจิจำได้ว่าพวกเขาเคยเป็นทีม พวกเขาไม่เหมือนกับคนจากชีวิตที่แล้วของเขา

'ฉันคาดการณ์ได้จากการได้เห็นอ๊อค...'

ซังจินหวังเล็กๆว่าเขาจะสามารถหาสมาชิกเก่าในช่วงเวลานั้นของเขาพบ แต่เขาก็รู้ดีว่ามันได้แค่เพียงความหวัง โอเปอเรเตอร์ได้อธิบายถึงรางวัลของการจู่โจมครั้งนี้

[คุณมีอิสระในการล่าตามแต่ที่คุณที่ต้องการ เมื่อคุณสามารถที่จะทำภารกิจสำเร็จ]

[คุณสามารถที่จะล่ามอนสเตอร์ได้จนกว่าจะหมดเวลา]

[ยิ่งคุณล่าได้มาก รางวัลก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย]

[เราจะแจกรางวัลตามทีี่ผลงานที่คุณทำ]


ก็อบลิน - แต้มความสำเร็จ 1

ฮ็อบก็อบลิน - แต้มความสำเร็จ 3

อ๊อค - แต้มความสำเร็จ 5

โทรล - แต้มความสำเร็จ 10

หัวหน้าอ๊อค 'กามู ผู้ชั่วร้าย' - แต้มความสำเร็จ 50


ตามที่คาดไว้ไม่มีที่ข้อมูลเกี่ยวกับบอสลับเลย โอเปอเรเตอร์แค่เพียงอธิบายเพิ่มถึงความสำคัญของการร่วมมือแค่นั้นเอง

[เพื่อให้ภารกิจสำเร็จการร่วมมือกันของนักล่าจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างมาก]

[กรุณาว่าแผนกับทีมขอองคุณเพื่อที่จะแบ่งแต้มกันไว้ใช้ซื้อสิ่งของที่จำเป็น]

[การจู่โจมจะเริ่มอีกภายใน 1 นาที หวังว่าคุณจะโชคดี]

ด้วยประโยคสุดท้ายของโอเปอเรเตอร์ที่ได้อธิบายไว้ เหลือไว้เพียงพวกเขาทั้ง 5 คนการเขอกันครั้งแรกทำให้พวกเขาอึดอัดเล็กน้อย แต่ในที่สุดก็มีคนพูดขึ้นมา

"ดีหละหลังจากนี้พวกเราต้องร่วมมือกัน งั้นเรามาคุยกันก่อนละกัน"

คนที่พูดคนแรกคือชายผิวดำ

"จากที่พวกนายเห็นในรอบที่แล้วโทรลนั้นต้องใช้ไฟในการจัดการ พวกนายมีเหรียญดำอยู่เท่าไหร่ ส่วนฉันมี 7 อัน"

ชายผิวดำสวมเสื้อกัก ตำรวจ อยู่เป็นคนพูดขึ้นมา ตามมาด้วยชายผิดขาว

"8.."

จากนั้นก็คนเอเชียตัวผอม

"ฉัน 6"

คนสุดท้ายก็คือชาวอาหรับที่ใส่ผ้าโผกหัว

"ฉันก็มี 6"

ตามที่คาดพวกเขาได้ใช้เหรียญไปบางส่วยจนถึงตอนนี้ ซื้อโพชั่นมาใช้ในการรักษาอาการบาดเจ็บ ซื้อเถ้าของซาลาแมนเดอร์มาใช้ในการฆ่าโทรล

แต่ถากหากพวกเขายังใช้เหรีญยดำในการซื้อของสิ้นเปลืองอย่างนี้มันจะทำให้เขาไม่สามารถที่จะอยู่รอนตอนท้ายได้อย่างแน่นอน เมื่อทุกคนได้พูดจำนวนเหรียญของเขา

ยกเว้นคนๆหนึ่งพวกเขาก็มองไปทางซังจินเขาก็ตัดสินใจพูด

"...ได้โปรดตั้งใจฟังให้ดี"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด