ตอนที่ 186 ความตื่นเต้นเล็กน้อยของหลินซู่
ตอนที่ 186 ความตื่นเต้นเล็กน้อยของหลินซู่
เมื่อฉิงเฟิงมาถึงก็พบว่ามีผู้คนจำนวนมากมาชุมนุมกันในบริษัท เขาเห็นพนักงานกลุ่มใหญ่
เขาพบว่ามันแปลกๆเล็กน้อย ในขณะที่มองด้วยท่าทางขมวดคิ้ว เพราะเขาไม่เคยเห็นคนกลุ่มใหญ่ในแผนกขายมารวมตัวกัน โดยเฉพาะในช่วงเวลาทำงาน คนเหล่านี้มารวมตัวทำอะไรกันที่นี่?
"หือ ? ฉิงเฟิงอยู่ที่นั่น" มีคนเห็นเขาและตะโกนออกมา
ทันใดนั้น ทุกคนก็มองไปในทิศทางเดียวกันที่ฉิงเฟิงยืนอยู่ หลังจากที่มีคนแรกตะโกนบอก
"ทำไมพวกคุณทุกคนถึงมองฉัน ? มีอะไรติดหน้าฉันอยู่หรือ?" ฉิงเฟิงถามอย่างสงสัย ในขณะที่สัมผัสใบหน้าของเขา
เขาเริ่มสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในขณะที่ถูกจ้องมองโดยผู้คนจำนวนมาก
หลินซู่พยายามจะส่งสัญญาณบอกฉิงเฟิงด้วยการกระพริบตา เมื่อเขาก้าวเข้าไปในแผนกขาย เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้เนื่องจากเมิ่งเหยาอยู่ข้างๆเธอ
"ทำไมที่รักกระพริบตาให้ฉัน?" ฉิงเฟิงเริ่มสับสนเมื่อเขาเห็นหลินซู่
ในความเป็นจริง หลินซุ่กำลังพยายามจะบอกฉิงเฟิงว่า มีเจ้าหน้าที่ตำรวจอยู่ที่นี่ และให้เขาหลบไปก่อนถ้าเขาได้ก่อเรื่องอะไรไว้ ซึ่งเป็นสิ่งที่หลินซู่กังวล ในความคิดของหลินซู่ สามีของเธอสำคัญที่สุด
"ฉิงเฟิง ในที่สุดคุณก็มาซะที" ดวงตาของเมิ่งเหยาสว่างขึ้นหลังจากที่เห็นเขามาถึง
เธอรู้สึกดีเพราะเธอรอเขาที่ออฟฟิศมาได้สักพักแล้ว
"น้อย ... " ในขณะที่ฉิงเฟิงกำลังจะเผลอพูดว่า "เหยาเหยาน้อย" เขาก็หยุดทันทีเพราะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าหลินซู่อยู่ข้างๆเธอ
เขารู้ว่าหลินซู่จะต้องตั้งคำถามกับเขาทันที ที่ได้ยินฉิงเฟิงเรียกซูเมิ่งเหยาแบบนั้น เขาหยุดทันทีด้วยปฏิกิริยาที่รวดเร็วของเขา
.
"เจ้าหน้าที่ คุณกำลังหาผมหรือ?" ฉิงเฟิงแกล้งทำเป็นว่าเขาไม่คุ้นเคยกับเมิ่งเหยา และพูดกับเธออย่างเป็นทางการ เพราะกลัวว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะถูกคนจับได้
ความสัมพันธ์ของพวกเขาค่อนข้างมีความซับซ้อน เป็นการดีกว่า ที่แกล้งทำเป็นว่าพวกเขาไม่รู้จักกันในขณะที่มีผู้คนล้อมรอบ เพราะพวกเขารู้จักกันและกันจากสถานการณ์ที่รุนแรงมากมายในอดีต...
อย่างไรก็ตาม เมิ่งเหยากลับรู้สึกอึ้งและผิดหวังเมื่อได้ยินฉิงเฟิงเรียกเธอแบบเป็นทางการ
เธอรู้ว่า เขามักจะเรียกเธอว่า "เหยาเหยาน้อย"เสมอ เธอรู้สึกห่างเหินกับการเรียกเมื่อกี้
เมิ่งเหยาแปลกมาก ตามปกติเธอต้องโกรธ เวลาที่ฉิงเฟิงเรียกเธอว่า "เหยาเหยาน้อย" แต่ตอนนี้เขาไม่ได้เรียกชื่อเธอด้วยวิธีนี้ ทำให้เธอรู้สึกผิดหวัง
ผู้หญิงจะยังไงก็เป็นผู้หญิง พวกเธอทุกคน ปากไม่ตรงกับใจ บางครั้งปากบอกไม่ แต่ใจกลับชอบ เนื่องจากพวกเธอส่วนใหญ่ขี้อายและหัวโบราณ
อย่างไรก็ตาม เมิ่งเหยาคิดว่ามันอาจจะเป็นเรื่องที่ดี มันจะเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจที่หัวหน้าตำรวจอาชญากรรม ถูกเรียกว่าเหยาเหยาน้อย ต่อหน้าผู้คนมากมาย
"ลี่ฉิงเฟิง นี่เป็นธงของ" พลเมืองยอดเยี่ยม " ฉันขอมอบเกียรตินี้และจะมอบเงินรางวัลจำนวน 100,000 หยวนแก่คุณในนามของทีมตำรวจอาญาแห่งเมืองทะเลตะวันออก"
เมิ่งเหยาเดินไปหาฉิงเฟิง มอบธงและเงินให้เขา ในขณะที่พยายามปกปิดความผิดหวังของเธอ
ธงยาวประมาณหนึ่งเมตรมีสีแดงเข้ม "พลเมืองยอดเยี่ยม ลี่ฉิงเฟิง" เขียนอยู่ด้านบนและประทับตราของสถานีตำรวจอาชญากรรมด้านล่างพร้อมกับเวลาและวันที่ด้านขวา
"เจ้าหน้าที่ตำรวจคนนี้มาที่นี่เพื่อตอบแทนสามีของฉัน ฉันคิดว่าเธอจะจับกุมตัวเขาซะอีก" หลินซู่ผ่อนคลายลงในขณะที่ตบหน้าอกของเธอ
"ฉิงเฟิงไปทำอะไรมาถึงได้รับธง " พลเมืองยอดเยี่ยม" จากสถานีตำรวจ ?"
"ใช่มั้ย ? ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถได้รับการปฏิบัติแบบนี้ นี่ถึงขั้นได้รับรางวัลจากหัวหน้าสถานีตำรวจด้วยซ้ำ"
"นายไม่เห็นใช่ไหม มันไม่ใช่แค่ธงเท่านั้น แต่พวกเขายังให้เงินแก่ฉิงเฟิงถึง 100,000 หยวนอีกด้วย !"
คนรอบๆพูดคุยกันและมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความสับสน พวกเขาทั้งหมดสงสัยว่า เขาไปทำอะไรมาถึงได้รับรางวัลดังกล่าว จากหัวหน้าทีมตำรวจทางอาญา
หลินซู่ก็ขมวดคิ้วเหมือนคนอื่น ๆ เธอสงสัยว่าฉิงเฟิงไปทำอะไรมา ถึงได้รับเกียรติขนาดนี้
"มิสซู ฉันสงสัยว่าลี่ฉิงเฟิงไปทำอะไรมา ถึงได้รับรางวัลใหญ่ขนาดนี้ " หลินซู่ถามขณะยิ้ม
แน่นอนว่า สิ่งที่เธอถามเมิ่งเหยา คนอื่นๆก็อยากรู้เช่นกัน
"ประธานหลิน ฉิงเฟิงได้ช่วยเด็กกว่า 12 คนจากองค์กรการค้าเด็กเมื่อคืนนี้ ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา หากพวกเขาไม่ได้รับการช่วยเหลือจากฉิงเฟิง" เมิ่งเหยาอธิบายสถานการณ์สั้นๆ ในขณะที่ยิ้ม
ทันใดนั้นหลินซู่ก็เข้าใจเรื่องดังกล่าวในทันที หลังจากที่ได้ยินคำอธิบายของเมิ่งเหยา ฉิงเฟิงเคยเล่าให้เธอฟังแล้ว ที่เขาไม่ได้กลับบ้านเพราะไปช่วยเด็ก
เธอรู้สึกอับอายเล็กน้อยเพราะเธอลืมไปว่าฉิงเฟิงไปช่วยเด็ก ที่จริงหลินซู่รู้ว่าเขาไปช่วยเด็กๆ แต่เธอเครียดมากเกินไปเกี่ยวกับการมาถึงของเจ้าหน้าที่ตำรวจและลืมเรื่องนี้ไปหมดแล้ว
"ประธานหลิน ฉันอยากจะขอบคุณบริษัท Ice Snow ในการฝึกอบรมบุคคลที่ยอดเยี่ยมแบบนี้เช่นกัน" ธงบริษัทยอดเยี่ยมอันนี้ เป็นรางวัลที่ทีมตำรวจทางอาญาขอมอบให้แก่บริษัทคุณ"
เมิ่งเหยามอบธง ที่เขียนว่า "บริษัทยอดเยี่ยม" ให้แก่หลินซู่ในขณะที่ยิ้ม
หลินซู่รู้สึกอึ่งในขณะที่ถือธงไว้ มือของเธอสั่น ธง "บริษัทยอดเยี่ยม" นี่เป็นธงเกียรติยศ!
กล่าวตามตรง มีบริษัทอื่น ๆ อีกมากมายที่ใหญ่กว่าบริษัท Snow Ice ในเมืองทะเลตะวันออก เช่นบริษัทหลิว บริษัทเฉิน บริษัทหวัง ทุกปีธง "บริษัทยอดเยี่ยม" จะเป็นของพวกเขาเสมอ บริษัทของหลินซู่ไม่เคยได้
แต่ตอนนี้ บริษัท Ice Snow ได้รับรางวัลดังกล่าว เพราะฉิงเฟิงช่วยเด็กมากกว่า 10 คนจากการค้ามนุษย์ ต้องขอบคุณสามีของฉัน หลินซู่มองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความรู้สึกขอบคุณ
นอกจากหลินซู่แล้ว ทุกคนในออฟฟิศก็ยังมองไปที่ฉิงเฟิง ด้วยความตื่นเต้นและความเห็นชอบ เป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับบริษัท ที่ได้รับเกียรติยศ "บริษัทยอดเยี่ยม"!
"อ่อ มีอีกหนึ่งเรื่อง ฉิงเฟิงผู้อำนวยการทีมตำรวจอาชญากรรมจะมีงานเลี้ยงอาหารค่ำในร้านอาหารสีเขียวคืนนี้ โปรดมารับประทานอาหารค่ำด้วยกัน" เมิ่งเหยากล่าวกับฉิงเฟิงด้วยรอยยิ้ม
ผู้กำกับได้บอกให้เมิ่งเหยาชวนฉิงเฟิงมาร่วมงานเลี้ยงในคืนนี้ ก่อนที่เธอจะจากไป เขาอยากเห็นว่าชายหนุ่มคนนี้ ที่สามารถแกะรอยหาพวกเด็กๆจนพบและเอาชนะอาชญากรด้วยตัวคนเดียว
โอ้พระเจ้า ผู้อำนวยการแผนกอาชญากรเชิญฉิงเฟิงไปกินอาหารค่ำ นี่เป็นเกียรติมาก!
"ผู้อำนวยการแผนกอาชญากรรมเชิญไปทานอาหารเย็น ? ฉันไม่เคยเห็นเขามาก่อนเลย”
ทุกคนเริ่มพูดคุยกันในออฟฟิศและมองไปที่ฉิงเฟิง ด้วยความอิจฉาและริษยา
ผู้บัญชาการตำรวจแผนกคดีอาญา เป็นหนึ่งในผู้มีอำนาจที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก ทุกคนรู้สึกอิจฉาฉิงเฟิงเมื่อได้ยินว่า เขาได้รับเชิญไปทานอาหารเย็น
กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/
ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
https://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true
