ตอนที่ 180 การแก้แค้นของน้องสะใภ้
ตอนที่ 180 การแก้แค้นของน้องสะใภ้
"เจียวเจียว,เธอกำลังพูดอะไร ฉันซุกซนยังไง?" ฉิงเฟิงรีบโต้แย่งเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ
หลิวเจียวเจียวกลอกตาและพูดอย่างมีความสุขว่า "พี่เขย ก็คุณเห็นเรือนร่างของฉัน แม้แต่ในห้องน้ำคุณก็ยังคลำหน้าอกฉัน คุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าฉันบอกพี่สาวว่าคุณทำอะไรฉัน ?
แม้ว่าเธอจะสวยด้วยรอยยิ้มอันเย้ายวน แต่คำพูดของเธอก็เหมือนกับลูกศรที่แทงหัวใจฉิงเฟิง ฉิงเฟิงพูดอย่างมืดมนว่า
"เจียวเจียว เธอห้ามบอกพี่สาวของเธอนะ เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น" ฉิงเฟิงกล่าวด้วยความรู้สึกผิด ขณะที่ลูบเหงื่อออกจากหน้าผากของเขา
เขาจะไม่มีรู้สึกผิดได้อย่างไร? หลิวรูหยันรักและเอ็นดูน้องสาวของเธอมาก ถ้าเธอรู้ว่าเขาได้ล่วงเกินน้องสาวของเธอ เธอจะต้องฆ่าเขาแน่
แน่นอนว่ามันเป็นความเข้าใจผิดทั้งหมด แต่เธออาจจะไม่เชื่อเขา
"พี่เขย ฉันจะไม่บอกพี่สาว แต่คุณต้องสัญญากับฉันสามข้อ" เธอพูดด้วยรอยยิ้มอันเย้ายวนใจ อย่างไรก็ตาม เธอก็เหมือนสุนัขจิ้งจอกตัวเล็กๆ ที่วางแผนไว้กับชายคนนี้แล้ว
"อยากให้ฉันทำอะไรก็บอกมา" ฉิงเฟิงทำได้เพียงตอบตกลง เพื่อที่จะหยุดหลิวเจียวเจียว ไม่ให้ฟ้องหลิวรูหยันถึงการกระทำของเขา
"หลังจากอาหารเย็น ฉันอยากไปที่บาร์ คุณต้องไปกับฉัน" หลิวเจียวเจียวกล่าวเบาๆ ด้วยรอยยิ้ม
ฉิงเฟิงตอบตกลงกับข้อเรียกร้องเธอและพูดว่า "ตกลง ถ้าเธอไม่บอกพี่สาวว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องน้ำ ฉันจะไปที่บาร์กับเธอภายหลัง"
ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะไปที่บาร์กับหลิวเจียวเจียว ตราบเท่าที่เธอไม่ได้บอกหลิวรูหยัน ว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องน้ำ
"พวกคุณยืนทำอะไรกันตรงนี้ เอาจานมาไว้ที่โต๊ะสิ" หลิวรูหยันถามอย่างสับสนเมื่อเห็นทั้งสองคนคุยกันในห้องครัว
สัญชาตญาณของผู้หญิงนั้นแม่นยำมาก ด้วยเหตุผลบางอย่าง หลิวรูหยันรู้สึกว่าฉิงเฟิงและน้องสาวของเธอได้พบกันแล้ว ทั้งสองคนเหมือนมีความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาด
"โอเค ฉันจะยกจานไปเดี๋ยวนี้" ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและนำปลานึ่งกับซุบมันฝรั่งเผ็ดไปที่ห้องนั่งเล่น
อาหารทั้งสี่จานและซุปถูกวางลงบนโต๊ะ อาหารดูน่ารับประทานมากและทำให้ผู้คนรู้สึกหิวมาก
"รูหยันลองชิมไก่มะม่วงหิมพานต์นี้ดูสิ อร่อยนะ" ฉิงเฟิงหยิบชิ้นไก่และวางไว้ในชามของหลิวรูหยัน ใบหน้าของเขาอ่อนโยนด้วยความรัก
หลิวรูหยันกัดและดวงตาของเธอก็โค้งทันที เธอยิ้มและพูดว่า "มันอร่อยมาก ! รสชาติของมันดีกว่าที่พ่อครัวห้องอาหารเราซะอีก"
เธอพูดความจริง มีร้านอาหารมากมายภายใต้บริษัทหลิว เธอเคยกินไก่มะม่วงหิมพานต์ที่ร้านอาหารของบริษัท แต่ไม่มีใครทำได้อร่อยเท่าที่ฉิงทำ
"เจียวเจียว ลองกินดูสิมันอร่อยมากจริงๆ " หลิวรูหยันกล่าวอย่างเอาใจใส่ เมื่อหยิบชิ้นไก่ขึ้นมา และวางไว้ในชามของหลิวเจียวเจียว
เจียวเจียวขมวดคิ้วและเขี่ยชิ้นเนื้อไก่ไปข้างๆชาม เธอกล่าวว่า "ฉันกำลังไดเอท ฉันไม่อยากกินเนื้อ ฉันอยากกินอาหารมังสวิรัติ"
เธอหยิบมันฝรั่งและเอาเข้าปากของเธอ รสชาติมันอร่อยมาก เธอปิดตาลงลิ้มรสชาติอย่างเพลิดเพลิน
"ว้าววว พี่เขยทำอาหารอร่อยมาก" หลิวเจียวเจียวกล่าวยกย่องในใจ และมองไปที่ฉิงเฟิงอย่างประหลาดใจ
มีอาหารจำนวนมากแต่อาหารก็อร่อยมากจนทั้งสามคนกินหมดอย่างรวดเร็ว
"ฉันอิ่มมากเลย" หลิวรูหยันกล่าวขณะที่ตบหน้าท้อง เธอพอใจมาก อาหารมื้อนี้เป็นอาหารที่ดีที่สุดที่เธอเคยกิน
"อร่อยก็ดี คราวหน้าฉันจะทำให้พวกเธอกินอีก" ฉิงเฟิงมีความสุขมากที่ได้เห็นว่าหลิวรูหยันพึงพอใจมากแค่ไหน
"อ่า... มันอร่อยแต่ฉันกินมากเกินไปไม่ได้ ไม่งั้นฉันจะอ้วน" หลิวรูหยันกล่าวอย่างขมขื่นขณะที่ลูบท้อง
แม้ว่าผู้หญิงจะชอบทานอาหาร แต่ก็ยังต้องจำกัดอาหารเพื่อรักษารูปร่างที่เหมาะสม
"รูหยัน มันสองทุ่มแล้ว ฉันกลับก่อนนะ" ฉิงเฟิงกล่าวหลังจากมองดูนาฬิกาของเขา
ใจจริงแล้วเขาต้องการที่จะอยู่ให้นานกว่านี้ แต่หลินซู่เป็นภรรยาของเขา ดังนั้นเขาต้องกลับบ้าน นอกจากนี้เขาไม่ได้กลับบ้านเมื่อคืน ทำให้หลินซู่อารมณ์เสีย ยังไงเขาก็ต้องกลับบ้านคืนนี้
"โอเค พรุ่งนี้มาหาฉันด้วย" หลิวรูหยันกล่าวด้วยรอยยิ้มอันเย้ายวนใจ
ฉิงเฟิงพยักหน้าและกล่าวว่า "ได้สิ คืนวันพรุ่งนี้ฉันจะมา"
เมื่อสวยงามเชิญเขา เขาก็ต้องมา เขาหวังเพียงว่า กขค อย่างหลิวเจียวเจียวจะไม่มาที่นี่วันพรุ่งนี้
"พี่เขย นี่ก็มืดแล้ว ฉันจะพาคุณไปส่งประตู" หลิวเจียวเจียวอาสาไปส่ง แน่นอนว่าแรงจูงใจของเธอคือการไปที่บาร์กับฉิงเฟิง
หลิวเจียวเจียวและฉิงเฟิงออกจากวิลล่าและเดินออกไป ภายในวิลล่า หลิวรูหยันเต็มไปด้วยความสับสน เธอรู้สึกว่าน้องสาวของเธอดูเหมือนจะใส่ใจฉิงเฟิงมากเกินไป
ขณะที่พวกเขาเดินออกจากวิลล่า หลิวเจียวเจียวจับแขนของฉิงเฟิง และกล่าวอย่างมีความสุขว่า "พี่เขย เราไปที่บาร์กัน"
"ปล่อยมือฉัน มันจะไม่ดีถ้าพี่สาวของเธอมาเห็นเข้า"
"ไม่เป็นไรหรอกพี่เขย พวกเราอยู่ข้างนอก แล้วประตูก็ปิดอยู่ เธอมองไม่เห็นอะไรหรอก"
"แต่ถ้าเธอมาเห็นเข้าละ ? ฉันเป็นพี่เขยเธอนะ ปล่อยได้แล้ว"
"พี่เขย หยุดเลย คุณบอกให้ฉันปล่อยมือแต่ในใจคุณต้องมีความสุขมากแน่ๆ ฉันรู้นะว่าพวกผู้ชายคิดอะไร"
หลิวเจียวเจียวจ้องมองฉิงเฟิงด้วยความดูหมิ่น แต่ก็ไม่ยอมปล่อยมือจากแขนของเขาขณะพวกเขาเดินออกไปด้วยกัน
แม้ว่าเธออายุเพียงสิบเจ็ดปี แต่เธอมักจะดูรายการทีวีโรแมนติกและอ่านนวนิยายโรแมนติก เธอเข้าใจในธรรมชาติของผู้ชาย ผู้ชายทุกคนก็มีนิสัยลามกและมักมาก
มันเขียนอธิบายไว้ในนวนิยายโรแมนติก ที่มีผู้ชายคนหนึ่งจินตนาการเกินเลยเกี่ยวกับน้องสะใภ้ของเขา ฉิงเฟิงก็เป็นผู้ชายปกติ ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยเธอไป
ทั้งสองโบกรถแท็กซี่บนถนนและมุ่งหน้าไปยังดรีมบาร์ ดรีมบาร์เป็นหนึ่งในบาร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก เป็นที่ชื่นชอบของวัยรุ่นหลายคน
30 นาทีต่อมาทั้งสองคนก็มาถึงดรีมบาร์บนถนนซินหัว
"บาร์นี้สวยดีทีเดียว !" ฉิงเฟิงอุทานเมื่อพวกเขามาถึงทางเข้าของดรีมบาร์
ดรีมบาร์มีชื่อเสียง มันเยี่ยมยอดมาก มีกระเบื้องหินอ่อนสีขาวแกะสลักด้วยคริสตัล กระเบื้องส่องแสงและสะท้อนให้เห็นถึงความสดชื่น ซึ่งทำให้ดรีมบาร์เป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียง
มีรถที่มีชื่อเสียงหลายคันที่จอดอยู่นอกบาร์ มี Ferrari, Porsche, Mercedes Benz, BMW และ Cadillac
ฉิงเฟิงรู้ว่าคนรวยเท่านั้นที่สามารถมาที่ดรีมบาร์ได้ แน่นอนว่ายังมีอันธพาลบางคนที่แวะเวียนไปที่บาร์บ้าง
พื้นที่ภายในของดรีมบาร์มีขนาดใหญ่ถึง 1000 ตารางเมตร บาร์ได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราด้วยคริสตัลทุกสี มันดูโรแมนติกโดยเฉพาะภายใต้แสงสีเหลืองสลัวๆ
ดรีมบาร์ถูกแบ่งออกเป็นสี่ส่วนได้แก่ บาร์คาราโอเกะ ฟลอร์เต้นและสระน้ำ
มีหนุ่มสาวหลายคนที่อยู่ในดรีมบาร์ พวกเขากำลังดื่มเหล้า ร้องเพลง เต้นและจีบสาวสวยในบริเวณใกล้เคียง
"พี่เขยไปกันเถอะ ฉันจะสั่งเครื่องดื่มให้" หลิวเจียวเจียวจับแขนฉิงเฟิงและเดินไปที่บาร์ เธออยากจะสั่งเครื่องดื่มให้ฉิงเฟิง
แรงจูงใจของเธอนั้นง่ายมาก เธอต้องการที่จะมอมเหล้าฉิงเฟิงให้เมา จากนั้นเธอก็จะนอนกับเขาและแย่งฉิงเฟิงมาจากพี่สาวของเธอ (อ้าว เดี๋ยว เดี๋ยวโดน)
แปล Tarhai
กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/
ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
https://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true
