ตอนที่ 179 คืนนี้ฉันจะทำอาหารให้กิน
ตอนที่ 179 คืนนี้ฉันจะทำอาหารให้กิน
"ทำไมคุณไม่อยู่กินอาหารเย็นซะที่นี่เลยละ ?" หลิวรูหยันกล่าวเบาๆด้วยรอยยิ้มอันเย้ายวนใจ
เธอจะไปจากเมืองทะเลตะวันออกในอีกไม่ถึงหนึ่งเดือน เธออยากจะสงวนทุกช่วงเวลาที่ใช้กับฉิงเฟิง เพราะเขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ฉิงเฟิงปฏิเสธไม่ออกหลังจากที่ได้เห็นความปรารถนาในแววตาของหลิวรูหยัน
เขาตอบว่า "ตกลง คืนนี้ฉันจะกินมื้อค่ำที่นี่"
"คุณทำอาหารเป็นมั้ย?" หลิวรูหยันถาม เพราะเธอทำอาหารไม่เป็น
"ใช่ฉันทำเป็น คืนนี้ฉันจะทำอาหารให้" ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างมั่นใจ เขามีฝีมือมากทางด้านการทำอาหาร
ฉิงเฟิงเดินไปที่ห้องครัวและเปิดตู้เย็น มีวัตถุดิบมากมายในตู้เย็น เช่น ไก่ เนื้อ ปลา ผัก มะเขือเทศและมันฝรั่ง เนื่องจากมีอยู่กันแค่สามคน ฉิงเฟิงจึงวางแผนว่าจะทำอาหารจานเนื้อสองจาน อาหารมังสวิรัติสองจานและซุปหนึ่งที่ สำหรับข้าวเขาคิดที่จะทำโจ๊ก
ฉิงเฟิงเอาไก่ออกมาและหั่นมัน เขาโรยเกลือและใส่ไวน์จากนั้นเขาก็เริ่มทำความสะอาดปลา สับหัวหอม ขิง จากนั้นใส่หัวหอมและขิงลงไปในท้องปลาและเหงือก
จานเนื้อสองจานที่เขาวางแผนไว้คือ ไก่ผัดมะม่วงหิมพานต์และปลานึ่ง ทั้งสองจานนั้นอร่อยมาก แต่ทำยาก
หลังจากที่เขาวางปลาไว้ในเครื่องนึ่งแล้วเขาก็เริ่มล้างมะเขือเทศมันฝรั่งและผักมังสวิรัติสองจานที่วางแผนจะทำคือมันเทศเปรี้ยวและผักผัด เขาต้องการทำซุปไข่มะเขือเทศ
ฉิงเฟิงทำงานอย่างวุ่นวายในครัว ในขณะที่หลิวรูหยันยืนอยู่ข้างหลังและเฝ้าดูเขาด้วยความรัก ผู้ชายจะดูหล่อที่สุดเมื่อเขากำลังเพ่งความตั้งใจไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง ในสายตาของเธอฉิงเฟิงเป็นคนหล่อที่สุดในตอนนี้ ทักษะการทำอาหารของฉิงเฟิงดีมาก การทำอาหารของเขาเป็นที่น่ารื่นรมย์ต่อสายตา ไม่ว่าเขาจะทำอาหารจานเนื้อหรืออาหารมังสวิรัติก็ตาม
"คุณเคยทำมาก่อนหรือ ? คุณดูมีฝีมือมาก" หลิวรูหยันถามเมื่อเธอเห็นการทำอาหารของเขาว่าเป็นอย่างไร
เธอรู้ดีว่าในสังคมยุคใหม่มีผู้ชายน้อยคนนักที่จะทำอาหารเป็น ส่วนใหญ่ผู้หญิงจะเป็นคนทำ เธอรู้สึกประหลาดใจที่ฉิงเฟิงรู้วิธีการทำอาหารและดูเหมือนว่าจะมีทักษะสูง
"โอ้ ฉันเริ่มทำอาหารตั้งแต่ฉันอายุแปดขวบ" ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ
"แปดขวบ ? ทำไมคุณทำอาหารตั้งแต่อายุยังน้อย ควรจะเป็นพ่อแม่ทำอาหารให้คุณไม่ใช่หรือ ?" ใบหน้าของหลิวรูหยันเต็มไปด้วยความสับสน
เธอจำได้อย่างชัดเจนว่า ตอนที่เธออายุแปดขวบ เธอยังอยู่ในอ้อมแขนพ่อแม่เธออยู่เลย บางครั้งแม่ของเธอยังต้องป้อนอาหารให้ด้วยซ้ำ
"พ่อแม่ของฉันหายตัวไปเมื่อตอนที่ฉันยังเด็กมาก บางคนบอกว่าพวกเขาเสียแล้ว บางคนก็ว่ายังไม่ตาย ฉันไม่รู้อะไรเลย แล้วก็ไม่มีใครสนใจฉันด้วย ถ้าฉันไม่ทำอาหาร ฉันก็ต้องอดตาย"
ฉิงเฟิงไม่ค่อยใส่ใจเรื่องราววัยเด็กของเขา ราวกับว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องคนอื่น
แม้เขาจะบอกว่าเขาไม่แคร์ แต่ก็มีโทนเสียงที่ดูเหงาหงอยแฝงอยู่ในน้ำเสียงของเขา เด็กชายวัย 8 ขวบยังเป็นวัยเด็กที่ควรถูกพ่อแม่เอาใจ แต่ฉิงเฟิงไม่เคยรู้สึกถึงความรักจากพ่อแม่ของเขาเลย
ส่วนที่เหลือของครอบครัวลี่ ก็คือบรรดาพวกพยาธิ ที่คอยรังแกและล้อเลียนเขาเมื่อพวกเขาเห็นว่าพ่อแม่ของฉิงเฟิงหายตัวไป
โชคดีที่เขาได้ติดตามอาจารย์ของเขาไปที่ทวีปหมาป่า และได้เรียนรู้ทักษะมากมาย เขาไม่เพียงแต่ได้ครองทวีปหมาป่าเท่านั้น แต่ยังเป็นถึงราชาแห่งโลกใต้ดินอีกด้วย เขาไม่ต้องการจดจำความทรงจำที่ผ่านมา พวกมันน่าเจ็บปวดเกินไป
"ไม่เป็นไรนะ จากนี้ไปฉันจะดูแลคุณเอง" หลิวรูหยันกอดฉิงเฟิงจากด้านหลัง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ของเธออบอวลไปด้วยอารมณ์ของความรัก
เธอรู้ดีว่า ชายคนนี้มีความเข้มแข็งทั้งในด้านการต่อสู้และวิชาการแพทย์ เธอไม่เคยคาดคิดเลยว่าเขาจะมีช่วงวัยเด็กที่ยากลำบากขนาดนี้ อย่างน้อย เธอก็ยังมีพ่อแม่ที่รักเมื่อเธอโตขึ้น
ฉิงเฟิงแข็งค้างเมื่อหลิวรูหยันกอดเขา เขารู้สึกประทับใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเปิดใจให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง หลิวรูหยันเป็นผู้หญิงคนแรกที่พูดได้เลยว่าเธอรักเขาจนหลง เขารู้สึกได้ถึงความรัก
"พวกคุณกำลังทำอะไรกัน?" ได้ยินเสียงที่ตกตะลึงดังขึ้น
หลิวเจียวเจียวเพิ่งแต่งตัวเสร็จ เธอมองไปรอบ ๆ แต่ไม่พบทั้งสองคู่ ดังนั้นเธอจึงไปที่ห้องครัว เธอไม่คาดคิดเลยว่าจะได้เห็นทั้งคู่กอดกัน
แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยชอบหลิวรูหยัน แต่เธอก็รู้ดีว่าหลิวรูหยัน มีความหยิ่งทะนงสูง เธอไม่เคยกอดชายคนใด ฉิงเฟิงเป็นชายคนแรกที่หลิวรูหยันกอด เธอจึงตกใจมาก
"เจียวเจียว ทำไมถึงอยู่ที่นี่?" ใบหน้าของหลิวรูหยันเริ่มแดงขึ้น เมื่อเธอเห็นหลิวเจียวเจียว เธอรีบผละตัวออกจากฉิงเฟิง เธอไม่ได้คาดคิดว่าหลิวเจียวเจียวจะได้เห็นพวกเขากอดกัน
เธออายเล็กน้อยกับการกอดผู้ชายต่อหน้าน้องสาวของเธอ
"หลิวรูหยัน ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรกับคุณ?" หลิวเจียวเจียวถามอย่างซุกซน
หลิวรูหยันเงียบเมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของน้องสาว เธอไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร
"เขาเป็นแฟนของฉัน" หลิวรูหยันกล่าวและขมวดคิ้ว เธอเลือกที่จะบอกว่าลี่ฉิงเฟิงเป็นแฟนของเธอ หลังจากที่ทั้งคู่ยังไม่ได้แต่งงานกัน
"อ๋อออ แฟนหนุ่ม งั้นเขาก็ต้องเป็นพี่ชายเขยของฉันสินะ ?" หลิวเจียวเจียวกล่าวขณะที่กลอกตาอย่างกะทันหัน
หลิวรูหยันรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่หลิวเจียวเจียวกล่าวว่าฉิงเฟิงเป็นพี่เขยของเธอ นั่นหมายความว่าเจียวเจียวยอมรับว่าเธอเป็นพี่สาว
"เจียวเจียว จากนี้ไปเขาเป็นพี่เขยของเธอ เชื่อฟังเขานะ เข้าใจไหม ?" หลิวรูหยันกล่าวด้วยรอยยิ้ม
"หึ ทำไมฉันต้องเชื่อฟังเขา ไม่มีทาง" หลิวเจียวเจียวยิ้มอย่างภาคภูมิใจและมองไปที่ฉิงเฟิงอย่างเฉลียวฉลาด
"เอาล่ะ รูหยัน อาหารเย็นพร้อมแล้ว กินข้าวกันเถอะ" ฉิงเฟิงขัดจังหวะการทะเลาะวิวาทระหว่างสองพี่น้อง เมื่อเขาทำซุปเสร็จแล้ว
"มาตั้งโต๊ะแล้วกินข้าวกันเถอะ" หลิวรูหยันยิ้มและพูด เธอหยิบจานไก่ผัดมะม่วงหิมพานต์และผัดผัก เดินเอาไปไว้ที่ห้องนั่งเล่น
ฉิงเฟิงหยิบปลานึ่งและซุบมันฝรั่งเผ็ด ขณะที่เขากำลังจะเดินไป เขาถูกเจียวเจียวขวางไว้
"เจียวเจียว เธอขวางฉันทำไม?" ฉิงเฟิงกล่าวด้วยความรู้สึกผิดเมื่อมองใบหน้าที่น่ารักของเธอ
สาวสวยน่ารักคนนี้ เป็นน้องสะใภ้ของเขา แต่เขาได้เห็นเรือนร่างของเธอและจับหน้าอกเธอ เขาจะไม่มีความผิดได้อย่างไร?
"พี่เขย คุณซุกซนมากนะ" หลิวเจียวเจียวพูดอย่างขวยเขินขณะจับหน้าอกของเธอ
แปล Tarhai
กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/
ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
https://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true
