ตอนที่แล้วบทที่ 162 การรักษาหลิวรูหยัน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 164 การทำลายหลิวรูหยัน

บทที่ 163 เป็นแฟนกันหนึ่งเดือน


บทที่ 163 เป็นแฟนกันหนึ่งเดือน

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

https://amnovel.com/cat.php?id=58

https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

 

"รูหยัน ขึ้นไปต่อกันเถอะ" ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อย กุมมือเล็กๆสีชมพูของหลิวรูหยันและเดินขึ้นไปบนยอดเขา

มือเล็กๆของหลิวรูหยันนั้นอ่อนนุ่ม,อ่อนโยนและทำให้รู้สึกสบายใจมาก ราวกับว่าเขากำลังสัมผัสหยกที่ดีที่สุด เป้าหมายหลักวันนี้คือการได้เห็นหิมะ ฉากหิมะบนยอดเขาเป็นฉากที่สวยที่สุด

ยิ่งพวกเขาปีนขึ้นไปบนยอดเขาอุณหภูมิก็ค่อยๆลดลง ใบหน้าที่งดงามของหลิวรูหยันและมือเล็กๆสีชมพูถูกความเย็นจนเปลี่ยนเป็นสีแดง ปลายจมูกสีชมพูของเธอก็เหมือนกับลูกเชอร์รี่มันน่ารักมาก

ลี่ฉิงเฟิงจับมือเล็กๆของหลิวรูหยันและถูมันขึ้น เพื่อทำให้เธอรู้สึกอุ่นขึ้น ในไม่ช้ามือเล็กๆของหลิวรูหยันก็อุ่นขึ้น ทั้งสองจับมือกันเดินขึ้นไปบนยอดเขา

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสองก็ขึ้นมาถึงบนยอดเขา จุดสูงสุดมีพื้นที่มากกว่าสิบตารางเมตรจากหน้าผา การยืนอยู่ที่ยอดเขา คุณจะสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ที่สวยงามของเมืองทะเลตะวันออกทั้งหมดที่ถูกปกครุมไปด้วยหิมะ

"รูหยัน คุณสวยมากจริงๆ" ลี่ฉิงเฟิงยิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดกับหลิวรูหยันที่อยู่ข้างๆ

"งั้นคนสวยอย่างฉัน จะยอมเป็นแฟนของคุณหนึ่งเดือน" หลิวรูหยันยิ้มอย่างมีเสน่ห์ เหมือนดอกไม้ที่กำลังบาน

เธอดึงดูดใจมาก ซึ่งทำให้ลี่ฉิงเฟิงประหลาดใจ อะไรนะ เป็นแฟนหนึ่งเดือน ? ลี่ฉิงเฟิงแสดงความสุขออกมาบนใบหน้าและดวงตาของเขาก็กระพริบด้วยความแปลกใจ

"รูหยัน หนึ่งเดือนมันสั้นเกินไป เพิ่มเวลาอีกหน่อยดีไหม" ลี่ฉิงเฟิงจับมือเล็กๆของเธอและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ไม่ได้ แค่เดือนเดียว  ภายในหนึ่งเดือนนี้ฉันต้องการมีความสัมพันธ์กับคุณ" หลิวรูหยันยิ้มอย่างมีเสน่ห์และพูดอย่างนุ่มนวล

ความจริงแล้ว เธออยากที่จะเป็นแฟนของลี่ฉิงเฟิงตลอดไป แม้กระทั่งแต่งงานกับเขา แต่เธอรู้ว่ามันไม่สามารถเป็นไปได้ หลังจากหนึ่งเดือน เธอจะต้องออกจากเมืองทะเลตะวันออก และกลับไปที่เมืองหลวงจิง เพื่อแต่งงานกับหวังเชาหยางที่เธอไม่ชอบ

"งั้น ในเมื่อตอนนี้คุณเป็นแฟนฉันแล้ว ฉันควรจะได้ประโยชน์สักหน่อยไหม?"

"คุณต้องการอะไรละ ?"

"แน่นอน จูบคุณไง"

หลิวรูหยันหันไปมอง พูดออกไม่ออก ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ยอดเขา และคนอื่นๆต่างก็มองดูอยู่ เธอรู้สึกเขินอายที่จะปล่อยให้ลี่ฉิงเฟิงจูบเธอ

*เสียงจูบ*

ลี่ฉิงเฟิงรั้งเอวที่ผอมบางของหลิวรูหยันและจูบเธอ จูบนั้นมีรสหวานและมีกลิ่นหอมและเขาจูบเธอด้วยความพยายามเป็นพิเศษ หลิวรูหยันพูดพึมพำเล็กน้อยและตกลงไปที่อ้อมแขนของลี่ฉิงเฟิง ใบหน้าที่สวยงามของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงยังกับไวน์แดง เธอค่อยๆดื่มด่ำกับมัน รู้สึกมึนงง

"เวรเอ้ย, แสดงความรักกันในตอนกลางวันแสกๆ คนโสดอย่างพวกเราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร"

"ถูกต้องแล้ว คนมากมายกำลังดูอยู่ พวกเขาไม่รู้สึกอายเลยรึไง"

"แสดงความรัก ตายเร็ว ฉันได้รับดาเมจความเจ็บปวด 10,000 แต้ม"

ผู้คนที่อยู่บนยอดเขาต่างก็ตระหนก รูปลักษณ์ที่มีต่อลี่ฉิงเฟิงและหลิวรูหยัน เต็มไปด้วยความอิจฉา และคำพูดที่พวกเขาพูดออกมาก็มีความริษยา ในความจริงแล้วพวกเขาต่างก็ต้องการที่จะจูบเช่นกัน  ปัญหาคือพวกเขาไม่ได้มีแฟนสาวที่งดงามขนาดนี้

หวานมาก ฉันจะให้คะแนนบวกคุณห้าคะแนน ริมฝีปากของลี่ฉิงเฟิงยังคงมีรสหวานติดอยู่  และมอบคะแนนเต็มให้กับริมฝีปากน้อยๆของหลิวรูหยัน อะไรน่ะ,บวกห้าคะแนน? คุณคิดว่าฉันเป็นสิ่งของใน Amazon รึไง ?

**Amazon เว็บขายของเหมือนพวกโชปี้ ลาซาด้า**

หลิวรูหยันกลอกตาที่สวยงามของเธอ รู้สึกพูดไม่ออกกับคอมเม้นของลี่ฉิงเฟิง

เมื่อทั้งคู่กำลังจะเถียงกัน มีพวกนักเลงหลายสิบคนขึ้นมาที่ยอดเขา คนเหล่านี้ย้อมผมสีบลอนด์ มีรอยสักที่หลังมือ ใส่ต่างหูและใส่เสื้อผ้าพิลึกๆ

พวกอันธพาลล้อมรอบลี่ฉิงเฟิงและหลิวรูหยันเป็นวงกลม

หัวหน้าแก๊งค์เป็นคนชายสูงใหญ่ 1.8 เมตร มีผมสีบลอนด์ กล้ามเป็นมัดยื่นออกมาและดูเต็มเปี่ยมไปด้วยพละกำลัง

ชื่อของเขาคือหลิวเฉินยู หัวหน้านักเลงของพื้นที่การท่องเที่ยวแห่งนี้ ที่ทำมาหากินโดยการเก็บค่าคุ้มครอง การแบล็กเมล์นักท่องเที่ยว

มีนักเลงตัวสูงและผอมอยู่ข้างๆหลิวเฉินยู  ทั้งสองคนนี้เป็นนักเลงที่เพิ่งโดนลี่ฉิงเฟิงกระทืบไปเมื่อเร็วๆนี้ คนเหล่านี้รวบรวมเหล่านักเลงมาอีกหลายสิบคน

เมื่อเห็นชาวแก๊งเหล่านี้ นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวรอบๆต่างก็หวาดกลัว ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นซีดเซียว พวกเขารีบลุกขึ้นและรีบลงจากเขา พวกเขาไม่อยากมีเรื่องกับกลุ่มนักเลงเหล่านี้ได้

"พี่ยู ดูสิว่าผู้หญิงคนนั้นสวยแค่ไหน" นักเลงตัวสูงชี้ไปที่หลิวรูหยันและพูดกับหัวหน้าของพวกเขา

เขารู้ว่าเขาไม่ใช่คู่มือของลี่ฉิงเฟิง แต่เขาก็ยังอยากได้หลิวรูหยัน เขาจึงเรียกหัวหน้าของเขามา พี่ยู

หลิวเฉินยูหันหน้ามามองหลิวรูหยัน จ้องเพียงครั้งเดียว เขาก็ประหลาดใจ

สาวงามคนนี้สวยเกินไป ใบหน้าของเธอมีเสน่ห์ เช่นดอกกุหลาบที่ละเอียดอ่อน ผิวของเธอขาวเนียนเหมือนหิมะบนภูเขา ดวงตาของเธอยังกับสายน้ำ ราวกับว่าพวกมันเป็นดวงดาวบนท้องฟ้า เรือนร่างของเธอดูสง่างามและสมบูรณ์แบบ

สวย เธอโคตรสวย หลิวเฉินยูน้ำลายไหล ดวงตาของเขากระพริบไปด้วยแสงแห่งตัณหา เขาอยู่ในพื้นที่การท่องเที่ยวมาเป็นเวลานาน แต่เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยงามเช่นนี้มาก่อน

เมื่อกี้ นักเลงตัวสูงซึ่งเป็นลูกน้อง บอกเขาว่ามีสาวงามหาที่เปรียบไม่ได้อยู่บนภูเขา  เขาไม่เชื่อ แต่เมื่อเขาได้เห็นหลิวรูหยัน เขาก็เชื่อทันที เธอเป็นแบบที่ดีที่สุด

หลิวเฉินยูรู้สึกตื่น ระทึกใจและมีความสุข เขาสาบานว่าเขาจะต้องได้ตัวสาวงามคนนี้

"พี่ยู พวกเราต้องจัดหนักสาวงามคนนี้ให้ได้ และหากล้วยให้เธอกิน" นักเลงตัวสูงชี้ไปที่หลิวรูหยันและแสดงรอยยิ้มที่ลามก

"ฮี่ๆๆ, แน่นอน พวกนายเรียงคิวต่อจากฉันเลย"

หลิวเฉินยูจ้องไปที่ใบหน้าที่งดงามของหลิวรูหยัน ดวงตาของเขาแสดงออกให้เห็นถึงความลามก

"คนสวย ไปดื่มกับพี่ที่ด้านล่างเขากัน ฉันจะดีกับเธอ"

หลิวเฉินยูยิ้มและเดินไปหาหลิวรูหยัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตั้งใจที่ไม่เป็นมิตร เมื่อมองเห็นสายตาที่ชั่วช้าลามกในสายตาของผู้นำนักเลงเหล่านี้  ลี่ฉิงเฟิงก็ขมวดคิ้ว ใบหน้าของเขามืดมน ไอ้โง่ แกกล้าที่จะทำตัวเจ้าชู้กับผู้หญิงของฉัน แกอยากตายสินะ ลี่ฉิงเฟิงรู้สึกได้ถึงความโกรธในหัวใจของเขา และดวงตาของเขาแสดงให้เห็นถึงออร่าที่เย็นยะเยือก

"หลิวเฉินยู, ปากของนายเหม็นจัง กินขี้มารึไง ?" ลี่ฉิงเฟิงปกป้องหลิวรูหยันไว้ข้างหลังเขาและเริ่มด่าหลิวเฉินยู

เขาต้องทำให้แน่ใจก่อนว่า หลิวรูหยันปลอดภัย จากนั้นเขาก็จะอัดพวกนักเลงเหล่านี้

"เด็กน้อย แกกล้าดียังไงที่มาด่าฉัน แกกำลังหาที่ตาย ฉันจะให้โอกาสแก  ส่งสาวงามคนนั้นมาให้ฉัน จากนั้นคุกเข่าลงและขอร้อง ไม่งั้นฉันจะหักขาแก" หลิวเฉินยูยิ้มอย่างเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนาวเย็น

เขาเป็นนักเลงในพื้นที่การท่องเที่ยว เป็นหัวหน้าของกลุ่มคนเหล่านี้และทำทุกอย่างที่เขาต้องการในพื้นที่นี้และรังแกคนอ่อนแอ ไม่เคยมีใครกล้าพูดกับเขาแบบนี้

"พี่ยู ชายคนนี้มีแข็งแรงมาก ระวังด้วย" นักเลงตัวสูงเตือนเขาด้วยน้ำเสียงต่ำ

เขารู้ว่าลี่ฉิงเฟิงมีแข็งแกร่งมากและสามารถล้มเขาได้ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว

ลี่ฉิงเฟิงต้องไม่ใช่คนธรรมดา

อย่างไรก็ตาม นักเลงตัวสูงมีความมั่นใจในตัวพี่ยู เพราะพี่ยูเชี่ยวชาญเทควันโดและมีพละกำลังที่แข็งแกร่งมาก  สำหรับพี่ยู การล้มชายร่างใหญ่ 3-4 คน ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยสำหรับเขา

"ฮี่ๆ ฉันไม่เพียงแต่จะหักขาของมัน แต่ฉันจะซั่มกับสาวงามคนนี้ต่อหน้ามันด้วย" หลิวเฉินยูยิ้มอย่างเย็นชา สิ่งที่เขาพูดมานั้นโหดร้ายอย่างมาก

แต่โชคไม่ดี  เขาไม่ได้รู้เลยว่าคำพูดที่เขากล่าวมาเหล่านั้น ทำให้เขาถูกตัดสินประหารชีวิตโดยลี่ฉิงเฟิงไปแล้ว

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด