ตอนที่ 167 ทานอาหารกับสาวงาม
ตอนที่ 167 ทานอาหารกับสาวงาม
แปล Tarhai
กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/
ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
https://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true
"พี่สาวเซี่ย เขาเป็นคนเลวทราม ฉันไม่อยากคุยกับเขา" จางเซี่ยวหยู่กล่าวในขณะที่กำลังจ้องมองฉิงเฟิง แก้มของเธอป่องและเธอยังคงโกรธเล็กน้อย
เมื่อตอนเช้าฉิงเฟิงบอกว่าเขาอยากจะกินนมของเธอ จางเซี่ยวหยู่ไม่สามารถทนต่อคำพูดที่เจ้าชู้ของเขาได้
ในที่ทำงาน พนักงานของฝ่ายขายจะเรียกเซี่ยหวานชิวว่า "ผู้อำนวยการเซี่ย" แต่เมื่อเลิกงานคนที่สนิทกับเซี่ยหวานชิวมักเรียกเธอว่า "พี่สาวเซี่ย"
"ฉิงเฟิงคุณทำอะไรเซี่ยวหยู่ ?" เซี่ยหวานชิวถาม ขณะที่กระพริบตาอย่างสับสน
เธอรู้ว่าจางเซี่ยวหยู่และฉิงเฟิง สนิทกันมาก ทำไมพวกเขาไม่คุยกัน
"พี่สาวเซี่ย คุณเข้าใจฉันผิดแล้ว ฉันน่ะอยากจะคุยกับน้องสาวเซี่ยวหยู่ แต่เธอคิดว่าฉันเป็นคนน่าเกลียดจึงไม่ยอมพูดกับฉัน" ฉิงเฟิงกล่าวอย่างขมขื่น
เซี่ยหวานชิวหัวเราะเมื่อเธอได้ยินคำพูดของฉิงเฟิง ฉิงเฟิงพูดเกินไป เขาหล่อมาก เขาจะน่าเกลียดได้อย่างไร? ถ้าเขาน่าเกลียดก็คงจะไม่มีใครดูดีในฝ่ายขายแล้ว
แน่นอน เธอรู้ดีว่าฉิงเฟิงพูดล้อเล่น แต่เธอก็อดหัวเราะไม่ได้ จางเซี่ยวหยู่และลีลี่ก็หัวเราะออกมา
"เซี่ยวหยู่ คุณไม่ยอมคุยกับฉิงเฟิงเพราะเขาน่าเกลียดจริงๆหรือ?" เซี่ยวหวานชิวถามจางเซี่ยวหยู่หลังจากหยุดเสียงหัวเราะของเธอ
"พี่สาวเซี่ย อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของเขา ฉันจะไม่พูดกับเขาเพราะเขาน่าเกลียดได้ยังไง?" จางเซี่ยวหยู่ตอบด้วยรอยยิ้ม
"น้องสาวเซี่ยวหยู่ คุณไม่ยอมพูดกับฉันเพราะฉันน่าเกลียด" ฉิงเฟิงมองจางเซี่ยวหยู่อย่างขมขื่น การแสดงของเขาสมจริงมาก
"ก็ได้ๆ พี่ใหญ่ลี่คุณไม่ได้น่าเกลียด ฉันจะคุยกับคุณ" จางเซี่ยวหยู่กล่าวด้วยอาการหัวเราะ ฉิงเฟิงเป็นคนตลกเกินไป เขามักจะทำให้คนอื่นยิ้มได้
ทั้งสี่คนเดินไปที่ร้านอาหาร River Scene ท่ามกลางเสียงหัวเราะ ร้านอาหารอยู่ใกล้ๆกับบริษัท
พนักงานต้อนรับที่ร้านอาหารนี้ เป็นผู้หญิงอายุยี่สิบปี เธอมีริมฝีปากบางแต่งหน้าจัดและดูตระหนี่
"ฉันจองห้องเบอร์ 80 ไว้เมื่อเช้านี้ คุณพาเราไปหน่อยได้ไหม?" เซี่ยหวานชิวพูดอย่างมีเสน่ห์ด้วยรอยยิ้ม ต่อพนักงานต้อนรับที่แต่งหน้าหนา
พนักงานที่แต่งหน้าหนากล่าวพร้อมขมวดคิ้วว่า "คุณคือเซี่ยหวานชิว ที่จองห้องเบอร์ 80 ไว้เมื่อตอนเช้าใช่ไหม"
"ใช่แล้ว ฉันเอง"
"พวกคุณมาสาย ห้องเบอร์ 80 ถูกเอาไปแล้ว"
"งั้นมีห้องอื่นว่างอีกไหม ?"
"ไม่มี ... คุณควรไปหาร้านอื่น"
พนักงานที่แต่งหน้าหนากล่าวอย่างไม่แฮปปี้
ร้านอาหาร River Scene เป็นร้านอาหารที่ดีที่สุดในพื้นที่นี้ พนักงานของบริษัท Ice Snow ไม่เพียงแต่มาที่นี่เพื่อทานอาหาร แล้วยังมีพนักงานของบริษัทอื่นมารับประทานอาหารที่นี่เช่นกัน ดังนั้นร้านอาหารนี้จะคึกคักอยู่เสมอและมักจะมีห้องไม่เพียงพอสำหรับลูกค้า
ประกายความผิดหวังเกิดขึ้นในสายตาของเซี่ยหวานชิว เมื่อเธอได้ยินคำพูดของพนักงานที่แต่งหน้าหนา เธอต้องการที่จะเลี้ยงมื้อดีๆให้ทุกคนที่นี่ ไม่คาดคิดว่าจะไม่มีห้องว่างในร้านอาหาร
แน่นอนว่าเซี่ยหวานชิว สามารถพาพวกเขาไปรับประทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารเล็กๆที่อื่นในบริเวณใกล้เคียงได้ แต่เธอรู้สึกว่าร้านอาหารพวกนั้นไม่ได้มาตรฐาน เธอต้องการให้ทุกคนรับประทานอาหารดีๆ
"พี่สาวเซี่ย ถ้าไม่มีห้องว่าง งั้นเราก็ไปที่อื่นกันเถอะ"
ฉิงเฟิงยิ้มบางๆ เขาไม่ค่อยพิถีพิถันในเรื่องการกิน ขอให้เป็นอาหารไม่ว่าจะเป็นร้านใหญ่หรือร้านเล็ก เขาก็กินได้หมด
"ก็ได้ เนื่องจากไม่มีห้องว่างที่นี่ งั้นเราไปที่อื่นกัน" เซี่ยหวานชิวกล่าวด้วยรอยยิ้มเบาๆ
เมื่อฉิงเฟิงและคนอื่นๆกำลังเตรียมที่จะจากไป ก็มีคนอ้วนคนหนึ่งพร้อมกับสาวงามที่เดินควงแขน เดินมาทางพวกเขา
คนอ้วนอยู่ในวัยสี่สิบ และใส่เสื้อผ้าราคาแพง เขาสวมนาฬิกาสีทอง เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนรวย หญิงสาวสวยข้างกายของเขาอยู่ในวัยยี่สิบ เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวคนนี้เป็นอีหนู(เมียเก็บ)ของเขา
"ยังมีห้องว่างไหม?" คนอ้วนถามพนักงานต้อนรับด้วยมือที่โอบสาวสวยไว้
"มีแน่นอนบอสหวัง หลังจากที่คุณโทรมาเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ฉันจองห้องเบอร์ 80 ไว้ให้คุณเป็นพิเศษเลย" พนักงานต้อนรับกล่าวอย่างประจบสอพลอ
ความรู้สึกของเซี่ยหวานชิวเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเธอได้ยินการสนทนาระหว่างคนอ้วนกับพนักงานต้อนรับ เธอถามว่า "คุณคะ ไม่ใช่คุณบอกว่าห้องเบอร์ 80 ที่ฉันวางไม่ว่างแล้วไม่ใช่หรือ ทำไมเมื่อกี้คุณพูดว่ายังว่างละ ?"
เมื่อเผชิญหน้ากับการซักถามของเซี่ยหวานชิว พนักงานต้อนรับของโรงแรมยิ้มอย่างเย็นชาและตอบว่า "ห้องเป็นของร้านอาหาร ฉันจะให้ใครก็ได้ตามที่ฉันต้องการ ไม่ใช่เรื่องของคุณ"
เมื่อได้ยินคำพูดของพนักงานต้อนรับ เซี่ยหวานชิวก็โกรธ เมื่อร้านอาหารได้ตอบรับการจองห้องจากลูกค้าแล้ว พวกเขาก็ควรจะสำรองห้องไว้ให้ลูกค้า
เซี่ยหวานชิวโทรมาจองห้องตั้งแต่เวลาแปดโมงเช้า แต่พนักงานต้อนรับคนนี้กลับมอบห้องให้กับคนที่เพิ่งโทรมาเมื่อชั่วโมงที่แล้ว เธอโกรธและรู้สึกว่าพนักงานต้อนรับกำลังดูถูกพวกเขา
"พวกคุณยืนอยู่ทำไม ? รีบออกไปซะ" พนักงานต้อนรับโบกมือบอกให้ฉิงเฟิงและคนอื่นๆออกไป
ฉิงเฟิงก็โกรธเมื่อเห็นทัศนคติที่ไม่ดีของพนักงานต้อนรับคนนี้ เขาขมวดคิ้วและพูดว่า "พวกเราจองห้องเบอร์ 80 ไว้แต่แรกแล้ว คุณจะมอบให้คนอื่นได้อย่างไร?"
"ทำไมพวกคุณกวนประสาทจัง รีบออกไปซะ!" พนักงานต้อนรับพูดอย่างหงุดหงิด
บอสหวังคนนี้เป็นลูกค้ารายใหญ่ ที่มีทรัพย์สินกว่าสิบล้าน เขามักจะมากินอาการที่นี่ และบางครั้งก็จะให้ทิปพนักงานต้อนรับคนนี้ ดังนั้นเป็นธรรมดาที่เธอต้องการเลียแข้งเลียขาเขา
"ถ้าฉันไม่ไปแล้วจะยังไง ?"
"ฉันจะบอกให้คุณรู้ไว้ ร้านอาหาร River Scene เป็นของบริษัทหลิว บริษัทหลิวเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่มีทรัพย์สินนับร้อยล้านคน คุณต้องไม่อยากมีเรื่องกับบริษัทหลิวแน่" (อ้าว สวยสิร้านของเมีย)
"โอ้ งั้นร้านอาหารนี้ก็เป็นของบริษัทหลิว"
ตาของฉิงเฟิงสว่างขึ้นทันทีที่ได้ยินคำพูดของพนักงานต้อนรับ เนื่องจากร้านอาหาร River Scene เป็นของบริษัทหลิว พนักงานต้อนรับก็ต้องเป็นพนักงานของบริษัท
ฉิงเฟิงมีบัตรแพทตินั่มห้าดาวที่หลิวรูหยันมอบให้เขา บัตรนี้เป็นบัตรที่สำคัญที่สุดของบริษัทหลิว ผู้ถือบัตรสามารถได้รับส่วนลดและสิทธิพิเศษต่างๆได้ที่สถานประกอบการทั้งหมดในเครือของบริษัทหลิว
ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆและหยิบบัตรแพลทินัมห้าดาวออกมา เขาโชว์ให้พนักงานต้อนรับและกล่าวว่า "เอาห้องเบอร์ 80 ให้พวกเรา"
"ฉันก็บอกพวกคุณไปแล้วไงว่า ฉันจะเอาห้องเบอร์ 80 ให้บอสหวัง" พนักงานต้อนรับเริ่มโกรธและท่าทีของเธอที่ปฏิบัติต่อลูกค้านั้นแย่มาก
อะไรกัน? นี่ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักบัตรแพลทินัมระดับห้าดาว? ฉิงเฟิงพูดไม่ออก
"นี่คือบัตรแพลทินัมระดับห้าดาวของบริษัทหลิว ซึ่งเป็นบัตรที่สำคัญที่สุดของบริษัท หลิว ผู้ถือบัตรจะได้รับส่วนลดและสิทธิพิเศษต่างๆที่สถานประกอบการของบริษัทหลิว คุณไม่รู้จักมันหรือไง?" ฉิงเฟิงกล่าวขณะที่โบกบัตรแพทตินั่มห้าดาวในมือ
