ตอนที่ 166 หลินซู่คลั่งเล็กน้อย
ตอนที่ 166 หลินซู่คลั่งเล็กน้อย
แปล Tarhai
กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/
ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
https://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true
ภายในสำนักงานซีอีโอ
หลินซู่งดงามด้วยผิวเนียนของเธอ ดวงตาเธอเหมือนน้ำในสระน้ำ แต่ตอนนี้ แววตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ
มีภาพเหมือนของฉิงเฟิงอยู่บนโต๊ะ เธอเพิ่งวาดไว้ เธอเคยเรียนวาดรูปที่โรงเรียนและมีทักษะสูง เธอเคยได้รับรางวัลที่หนึ่งในการแข่งขันอีกด้วย
"คนบ้า, คนบ้า กล้าดียังไงถึงไม่ยอมกลับบ้านเมื่อคืน ฉันจะแทงคุณให้ตาย !"
หลินซู่หยิบปากกาขึ้นมาและแทงไปที่ภาพเหมือนฉิงเฟิง
เธอแทงซ้ำแล้วซ้ำอีก มากกว่าสิบครั้ง ร่าง(ภาพวาด)ของฉิงเฟิงเต็มไปด้วยหลุมหลายสิบหลุมและดูน่าสงสาร
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
ใบหน้าของหลินซู่เต็มไปด้วยความโกรธ และเมื่อเธอได้ยินเสียงเคาะที่เพิ่งดังออกมาจากประตู เธอก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "เข้ามา"
ฉิงเฟิงผลักเปิดประตูเข้าไปเมื่ออย่างรวดเร็วได้ยินคำพูดของหลินซู่ แว๊บแรกที่เขาเห็นร่าง(ภาพเหมือน)ของตัวเองบนโต๊ะ ฉิงเฟิงก็หลั่งเหงื่อเย็นออกมาเมื่อเห็นหลุมหลายสิบหลุมบนร่างของเขา ภรรยาคลั่งไปแล้ว.... และผลที่ตามมานั้นรุนแรงชิบ เขาไม่อยากเป็นเหมือนในภาพนั่น ที่มีหลุมหลายสิบหลุม วันนี้เขาจะมีชีวิตรอดหรือเปล่า?
"ภรรยา ! วันนี้คุณแจ่มจรัสมาก คุณสวยเลิศกว่าเมื่อวานนี้ซะอีก" ฉิงเฟิงเอ่ยปากชมเธอในขณะที่เขาเดินไปข้างๆหลินซู่
เวลาผู้หญิงโกรธ สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องเอ่ยชมเชยพวกเธอเข้าไว้ นี่เป็นวิธีที่ทำให้พวกเธอมีความสุข
"เก็บรอยยิ้มนั่นไว้เถอะ ฉันขอถามคุณหน่อย ทำไมเมื่อคืนไม่กลับไปนอนที่บ้าน?" หลินซู่จ้องมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความโกรธเต็มไปทั่วใบหน้าของเธอ
สามีของเธอไม่กลับบ้านได้อย่างไร มันน่าแค้นใจนัก! หลินซู่โกรธเกรี้ยวมาก
"ภรรยา ฉันไปที่บ้านเพื่อนเมื่อคืนนี้" ฉิงเฟิงสร้างข้อแก้ตัวว่า เขาไปที่บ้านเพื่อน
"คุณไปบ้านเพื่อนคุณจริงเหรอ?"
"ใช่ ฉันไปบ้านเพื่อนของฉันจริงๆ"
"งั้นบอกมา ไปบ้านเพื่อนคนไหน ?"
"ภรรยา เพื่อนของฉันชื่อลู่ซวนจี๋ เขาเป็นพระ คุณสงสัยว่าฉันจะมีอะไรกับพระหรือไง ? สามีของคุณไม่ได้เป็นเกย์นะ ไม่มีส่วนไหนเหมือนเลย" ฉิงเฟิงตอบอย่างเศร้า ๆ
ลู่ซวนจี๋เป็นนักบวชและเป็นเพื่อนของเขา เขาเป็นสมาชิกของทีมเขี้ยวหมาป่าและปัจจุบันอยู่ในทวีปหมาป่า ไม่ใช่หัวเซี่ย
เมื่อหลินซู่ได้ยินคำพูดที่มีเหตุมีผลของลี่ฉิงเฟิงเธอก็พึมพำในใจว่า "สามีของฉันพูดความจริงหรือเปล่านะ?" แต่อย่างไรก็ตาม เธอยังค่อนข้างสงสัย
"สามี งั้นขอเบอร์ของลู่ซวนจี๋หน่อย ฉันจะโทรหาเขา" หลินซู่ยังยอมไม่ที่จะปล่อยฉิงเฟิงไป เธอต้องการโทรไปยืนยัน
"ภรรยา พระบ้านไหนเขาใช้โทรศัพท์มือถือกัน ? (เมืองไทยบ้านผมนี่แหละ)"
ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
"โอ้ใช่สิ พระไม่น่าจะมีโทรศัพท์ใช้" หลินซู่พยักหน้าและเริ่มเชื่อคำพูดของฉิงเฟิง
"มั่นใจได้เลยภรรยา ไว้ฉันจะชวนให้ลู่ซวนจี๋มาที่บ้านของเราและแนะนำเขาให้รู้จักคุณ" ฉิงเฟิงกล่าว
หลังจากนั้นฉิงเฟิงก็ใช้ทักษะของเขาเพื่อทำให้ผู้หญิงมีความสุข เขากล่าวชมเชยสรรเสริญความงามของหลินซู่ก่อน จากนั้นจึงทำการนวดทำให้เธอมีความสุข
"สามี ถึงเวลาทำงานแล้ว ไปทำงาน!" หลินซู่กล่าวด้วยรอยยิ้มขณะที่เธอผลักฉิงเฟิงให้ออกไปจากออฟฟิศ
ฉิงเฟิงได้เล่าเรื่องตลกจนทำให้เธอขำก๊ากออกมาในทันที
เรื่องตลกนี้มีอยู่ว่า ได้มีหญิงตั้งครรภ์ได้ให้กำเนิดทารก หลังจากคลอดออกมา ทารกก็หัวเราะเสียงดัง ทุกคนรู้สึกประหลาดใจและไม่เข้าใจว่าทำไมทารกถึงหัวเราะ
พยาบาลคลี่มือของทารกออกมาและพบว่ามียาคุมกำเนิดอยู่ ทารกหัวเราะและพูดว่า
"เย* แม* ไม่มีทางที่พวกแกจะฆ่าฉันได้"
เรื่องตลกของฉิงเฟิงทำให้หลินซู่หัวเราะอย่างมาก แน่นอนว่ามันเป็นแค่เรื่องตลกเท่านั้น
ฉิงเฟิงเดินออกจากออฟฟิศและเดินไปที่ฝ่ายขาย เขาได้พบกับการต้อนรับอย่างอบอุ่นทันทีที่เขาเดินเข้ามาในแผนก
หลังจากที่เขาร้องเพลง <Farewell My Concubine> ในช่วงงานเลี้ยงปีใหม่ เขาก็ได้รับความชื่นชมจากผู้คนมากมาย พนักงานหลายคนในบริษัทกลายเป็นแฟนคลับของเขา
"พี่ลี่ โปรดมอบลายเซ็นของคุณให้ฉันหน่อย ฉันเป็นแฟนคลับของคุณ" เด็กผู้หญิงที่มีผมสั้นเดินมาหาฉิงเฟิง มีประกายความชื่นชมในดวงตาของเธอ
"พี่ใหญ่ลี่ โปรดเซ็นให้ผมด้วย"
"ฉันด้วย พี่ใหญ่หลี่"
ในช่วงเวลานั้น ฉิงเฟิงถูกล้อมรอบด้วยผู้คนหลายคนที่ต้องการลายเซ็นของเขา แบบนี้ที่เขาเรียกกันว่าเซเลบ ?
ก่อนหน้านี้เพื่อนร่วมงานของเขาในฝ่ายขายต่างเฉยชาต่อเขา แต่ตอนนี้พวกเขาแทบจะเลียแข้งเลียขา
การจะได้รับความเคารพจากคนอื่น คุณต้องมีทักษะ
ฉิงเฟิงไม่ได้ทำให้ทุกคนผิดหวัง และมอบลายเซ็นให้ทุกคนรอบๆตัวเขา
ทันใดนั้นเสียงของจางเซี่ยวหยู่ก็ดังขึ้น พูดว่า "พี่ใหญ่ลี่ คุณเป็นที่นิยมมาก"
ใบหน้าของจางเซี่ยวหยู่ไร้เดียงสา ดวงตาสีดำของเธอเป็นประกายเหมือนอัญมณีและเธอสวมชุดทำงานสีฟ้าอ่อนที่โอบล้อมสินทรัพย์สองเต้าของเธอไว้
นมใหญ่อะไรขนาดนี้ ฉิงเฟิงจ้องที่หน้าอกของจางเซี่ยวหยู่ด้วยสายตาที่เร่าร้อน เขาต้องการคว้าพวกมัน แต่น่าเสียดายที่เขาไม่กล้าทำเช่นนั้น เพราะพวกเขาอยู่ในออฟฟิศและมีคนหลายคนกำลังเฝ้าดูพวกเขาอยู่
จางเซี่ยวหยู่เริ่มประหม่า หลังจากถูกฉิงเฟิงจ้องมองด้วยสายตาที่เร่าร้อน เธอเขินและรู้สึกอาย เธอรู้สึกเหมือนกับว่าหน้าอกของเธอถูกฉิงเฟิงคลำ
"น้องสาวเซี่ยวหยู่ คุณใหญ่ขึ้นอีกแล้ว" ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มขณะจ้องที่หน้าอกของจางเซี่ยวหยู่
"คนวิปริต ห้ามมอง" จางเซี่ยวหยู่จ้องมองที่ฉิงเฟิงอย่างซุกซนขณะที่เธอเอามือคลุมหน้าอกของเธอไว้
"น้องสาวเซี่ยวหยู่ ใครก็ตามที่ได้เป็นแฟนของคุณนั้นโชคดีมาก เขาสามารถกินพวกมันได้ทุกวัน" ฉิงเฟิงกล่าวอย่างเจ้าชู้ เขาไม่สามารถต่อต้านความต้องการที่จะทำตัวเจ้าชู้กับจางเซี่ยวหยู่ได้ ไม่ว่าเมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นเธอ
"พี่ใหญ่ลี่ คุณเป็นลามก และมักจะทำเป็นเรื่องตลก ฉันจะไม่คุยกับคุณอีกต่อไป"
จางเซี่ยวหยู่ยิ้มอย่างเย็นชาและเดินออกไป
จางเซี่ยวหยู่ไม่ได้คุยกับฉิงเฟิงเลยตลอดทั้งช่วงเช้าเพราะเธอโกรธ แม้แต่ตอนที่ฉิงเฟิงไปคุยกับเธอ เธอก็ไม่ตอบ
จางเซี่ยวหยู่ไม่พูดกับฉิงเฟิงแม้ว่าพวกเขาจะทำงานเสร็จแล้วก็ตาม ฉิงเฟิงพึมพัมและรู้สึกมืดมน เขาคิดว่า "ทุกที ฉันก็ทำตัวเจ้าชู้กับเธอ แต่ทำไมวันนี้เธอถึงโกรธ?"
"ลี่ฉิงเฟิง, จางเซี่ยวหยู่และลีลี่ ตามฉันมา ฉันจะเลี้ยงดินเนอร์พวกคุณ"
เซี่ยวหวานชิว บอกพวกเขาและต้องการที่จะพาไปเลี้ยงอาหารค่ำ
ลี่ฉิงเฟิง, จางเซี่ยวหยู่และลีลี่ เป็นคนที่เป็นตัวแทนฝ่ายขายในช่วงงานเลี้ยงปีใหม่และได้รับรางวัลชนะเลิศอันดับ 1 เซี่ยหวานชิวต้องการรักษาสัญญาและเลี้ยงอาหารพวกเขาในมื้อเย็น
เมื่อเห็นจางเซี่ยวหยู่ไม่พูดกับลี่ฉิงเฟิง เซี่ยหวานชิวรู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอพูด
"เซี่ยวหยู่ทำไมคุณไม่พูดกับฉิงเฟิง?"