ตอนที่ 255 ตัวตนปลอม

“เหลียง เฉียน มอนสเตอร์อัญเชิญผมได้ตรวจพบมอนสเตอร์ที่ผมกำลังตามล่า ผมต้องไปแล้ว ผมขอโทษ!”เมื่อสัมผัสถึงการแจ้งเตือนของเจ้าแดง หลิน ฮวงก็ต้องออกเดินทางทันที แน่นอน เหลียง เฉียนรู้ว่าหลิน ฮวงได้เฝ้ารอมอนสเตอร์ตัวนี้ในทะเลทรายอยู่หลายวัน แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไรก็ตาม เธอก็ยิ้มและพยักหน้า

“ไปเถอะ เรื่องของคุณสำคัญกว่าและคุณก็รอคอยมาหลายวันแล้ว ฉันไม่มีเรื่องเร่งด่วนอะไรที่ต้องทำ ฉันสามารถจัดการได้ด้วยตัวฉัน”

“เอาละ มาแลกเบอร์ติดต่อกัน ผมจะติดต่อคุณไปหลังจากที่ผมทำธุระเสร็จ ผมจะพยายามมาให้ทันงานศพของดู่ เฟิงและคนอื่น”หลังจากที่แลกเบอร์ติดต่อ หลิน ฮวงก็จากไป

เมื่อเขาออกจากทางเข้าสมาคมนักล่า หลิน ฮวงก็ฉายแผนที่ของทะเลทรายอุกกาบาตทันทีและถาม“แกพบอสูรแสงดาวที่ไหน?”

เจ้าแดงยืดเถาวัลย์มันและชี้ไปที่แผนที่จากนั้นหลิน ฮวงก็ทำเครื่องหมายบนพิกัดนั้นทันที เขาอัญเชิญอินทรีอเล็กซานเดรี้ยนและลูบหลังมัน“ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ”

 

อินทรีอเล็กซานเดรี้ยนกระพือปีกมันและมุ่งหน้าไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ

4ชั่วโมงต่อมา มันก็มาถึงจุดหมาย หลิน ฮวงกระโดดลงจากหลังมันและเรียกมันกลับ

 

“เจ้าแดง อสูรแสงดาวยังอยู่ที่นี่ไหม?”หลิน ฮวงมองไปรอบๆ นอกจากทราย เขาไม่เห็นอะไรทั้งนั้น

“มันไปแล้ว มันได้ฆ่ามอนสเตอร์ระดับทองตัวอื่นเมื่อ4ชั่วโมงก่อน ตามการบอกของหนึ่งในปรสิตข้า หลังจากที่มันฆ่าเสร็จ มันก็ทิ้งศพไว้ มันเร็วมาก ดังนั้นร่างของปรสิตข้าจึงไม่อาจไล่ตามได้ทัน”เจ้าแดงเขี่ยพื้น

“หากการล่าเกิดขึ้นที่นี่ งั้นรังของมันก็ควรจะอยู่ไม่ไกล”หลิน ฮวงคิด

“เจ้าแดง กระจายเมล็ดของแกบางส่วนที่นี่ เราควรจะตั้งแคมป์ที่นี่อยู่สักพัก หวังว่าเราจะสามารถหาอะไรได้บ้าง”

“ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น ลองหาว่ามีโอเอซิสรอบๆไหม มันควรจะอยู่ที่นั่น”เจ้าแดงเขียน

“โอเอซิส?ทำไมแกถึงพูดเช่นนั้น?จากสิ่งที่ฉันจำได้ สารานุกรมมอนสเตอร์ไม่เคยบอกว่ามอนสเตอร์ชอบพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยด้วยพืชพรรณ”หลิน ฮวงถาม

“สารานุกรมมอนสเตอร์ไม่เคยเขียนเอาไว้ แต่ทะเลทรายเปิดกว้างไม่เหมาะสำหรับการซ่อนตัวของมัน มอนสเตอร์ที่มีความหยิ่งเช่นมันจะไม่ต้องการซ่อนตัวในสถานที่เช่นถ้ำ สถานที่เดียวที่มันสามารถซ่อนตัวอยู่ได้ต้องเป็นโอเอซิส”เจ้าแดงอธิบาย

“ฟังดูสมเหตุสมผล”หลังจากที่ได้ยินคำอธิบาย หลิน ฮวงก็ฉายภาพอีกครั้ง ขยายพื้นที่ใกล้เคียงเพื่อมองหาโอเอซิส

 

ในไม่ช้า หลิน ฮวงก็พบว่ามีโอเอซิสสามแห่งอยู่ใกล้ๆ มีอยู่ทางเหนือ ตะวันตกและตะวันออกเฉียงเหนือ

 

“เมื่อมองตามระยะทาง อันที่อยู่ทางตะวันตกจะอยู่ใกล้กับตำแหน่งที่เราอยู่ในปัจจุบันที่สุด แต่ทว่า อันที่อยู่ทางเหนือดูเหมือนจะใหญ่สุด มีแม้กระทั่งทะเลสาบขนาดใหญ่ตรงกลางมัน”หลิน ฮวงสังเกตสถานที่ทั้ง3ที่เขาพบบนแผนที่

“ลองไปทางเหนือและดู”เจ้าแดงแนะนำ

“แน่นอน งั้นก็ไปทางเหนือกัน”หลิน ฮวงเห็นด้วยกับคำแนะนำของมัน

 

เขาอัญเชิญอินทรีออกมาอีกครั้งและมุ่งหน้าไปทางเหนือ มันอยู่ไกลจากที่ที่หลิน ฮวงอยู่ก่อนหน้าประมาณ280กิโลเมตร 20นาทีต่อมา อินทรีอเล็กซานเดรี้ยนก็มาถึงจุดหมายและร่อนลงที่ขอบโอเอซิส มันใหญ่และเต็มไปด้วยพืชพรรณเขียวชะอุ่มที่ให้ความรู้สึกราวกับป่าดืบชื้นที่ปรากฏขึ้นในทะเลทราย

หลังจากที่เรียกอินทรีกลับ หลิน ฮวงก็สำรวจป่าขณะที่มองดูแผนที่ เมล็ดปรสิตสีม่วงถูกพ่นออกจากแขนเสื้อเขาลอยไปในอากาศ เมื่อเดินตามเส้นทาง หลิน ฮวงก็มาถึงทะเลสาบหลังจากเดินอยู่10นาที เขาเดินไปที่ริมทะเลสาบและตักน้ำด้วยมือทั้งสองข้าง เขาจิบน้ำหลังจากที่ดมกลิ่น

 

“ไม่มีอะไรผิดปกติกับน้ำ มันเป็นน้ำดื่ม ทะเลสาบนี้น่าจะเป็นแหล่งน้ำของมอนสเตอร์ใกล้ๆ”หลิน ฮวงตั้งข้อสังเกต

“ลองพักอยู่ที่นี่สักพัก ฉันกลัวว่าเราอาจจะเป็นที่สนใจของอสูรแสงดาวหากเราเดินลึกเข้าไป มอนสเตอร์เช่นนั้นจะไม่ชอบเห็นมนุษย์ หากมันสังเกตเห็นฉัน มันอาจจะวิ่งหนีไป แกอาจจะต้องเผยตัวแกออกมาหากแกแพร่ปรสิตรอบๆ ดังนั้นปล่อยเมล็ดพันธ์แกไปรอบที่นี่และให้พวกมันจับตาดู หากอสูรแสงดาวอยู่ที่นี่จริงๆ มันจะต้องดื่มน้ำจากทะเลสาบนี้ และเราก็จะเข้าไปจัดการมัน”หลิน ฮวงกล่าวกับเจ้าเลือด

 

เจ้าแดงพยักหน้า มันไม่ได้หยุดการแพร่เมล็ดกาฝากนับตั้งแต่ที่พวกเขาเข้ามาในป่า หลิน ฮวงกลับไปในป่าและปีนขึ้นไปบนต้นไม้ใหญ่และนั่งบนกิ่งไม้ ต้นไม้เต็มไปด้วยใบไม้หลายชั้น จากด้านล่าง ไม่มีใครสามารถเห็นหลิน ฮวงที่ด้านบนต้นไม้ได้ ตราบเท่าที่เขาไม่ได้ทำเสียงดัง เขาก็จะล่องหน เพียงเมื่อเขานั่งลงบนต้นไม้ เขาก็ได้รับข้อความ เขามองดูมันทันที มันเป็นข้อความจากเหลียง เฉียน

 

“พี่ชายเย่ ขอบคุณที่คอยดูแลฉัน หากไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงจะตายไปแล้ว ขอบคุณที่พาศพของพี่ชายดู่และคนอื่นๆกลับมารวมถึงพาฉันไปแผนกนิติเวชศาสตร์ ทันทีที่พ่อฉันรู้ถึงการโจมตี เขาก็มารับฉัน ฉันอยู่ที่หลุมฝังศพของพวกเขาและฉันจะกลับเมืองซากุระไปพร้อมกับพ่อฉัน งานศพจะถูกจัดขึ้นในเมืองซากุระเช่นกัน ฉันยังไม่มีเวลาที่แน่นอน แต่ฉันจะติดต่อคุณไปอีกครั้งเมื่อฉันรู้เวลาที่แน่นอน”

“ได้สิ เดินทางปลอดภัยนะ”หลิน ฮวงตอบกลับง่ายๆ

....

ในทะเลทรายอุกกาบาต ชายหนุ่มผมสั้นคนหนึ่งกำลังขุดหลุมฝังศพอยู่ข้างต้นไม้ขณะที่ชายวัยกลางคนสีหน้าจริงจังยืนอยู่ข้างเหลียง เฉียน เธอได้รับการตอบกลับสั้นๆจากหลิน ฮวงหลังจากที่เธอส่งข้อความ  เธอรีบดูข้อความทันที

 

“นั่นใคร?”ชายวัยกลางคนที่ยืนข้างเธอขมวดคิ้ว

“พี่ชายเย่”เหลียง เฉียนตอบโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น

“โอ้ คนที่ช่วยชีวิตลูกเมื่อไม่กี่วันก่อน?”เขาขมวดคิ้วแน่นยิ่งกว่าเดิม

“พยายามอย่าติดต่อเขาอีก”เขากล่าวเสริม

“ทำไม?”เหลียง เฉียนงุนงงและมองไปที่พ่อของเธอ

“พ่อสงสัยว่าเขาจะใช้ตัวตนปลอม เขาบอกลูกว่าเขาได้ฆ่าสองนักบุญด้วยความช่วยเหลือของสมาคมนักล่า แต่จากที่พ่อรู้ แม้ว่าสมาคมนักล่าจะกำลังล่าทั้งคู่ แต่ก็ไม่มีใครที่พบเจอกับทั้งคู่”

“สิ่งที่น่าสงสัยที่สุดคือการตายของทั้งคู่ ศพของพวกเขาถูกพบและรายงานผลการชันสูตรก็แสดงให้เห็นว่านักบุญหนุ่มถูกฆ่าโดยนักบุญที่มีหนวดเครา”

“พ่อคิดว่าเย่ ซิวคนนี้ต้องพยายามเข้าใกล้ลูกด้วยเจตนาที่ไม่ดี”เขามองเหลียง เฉียนด้วยสีหน้าจริงจัง

“หนูไม่คิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะใช้ตัวตนปลอม หนูก็เชื่อว่าเขาต้องมีเหตุผลของเขา และหนูก็ยังใช้ตัวตนปลอมเหมือนกัน ดังนั้น ตามตรรกะของพ่อ หนูก็ต้องเป็นคนไม่ดีเช่นกัน ด้วยสาเหตุของการตาย นักบุญทั้งสองอาจจะถูกฆ่าด้วยคาถาบางอย่าง มีหลายคนที่สามารถทำเช่นนั้นได้ ดังนั้น อะไรที่ทำให้พ่อคิดว่าพี่ชายเย่สามารถทำเช่นนั้นได้?”เหลียง เฉียนยืนยันที่จะพูดจากมุมมองของหลิน ฮวง

“ลูก...”เขาอารมณ์เสีย

“พ่อ หยุดเถียงน้องได้แล้ว หากพวกเขาเริ่มออกเดทกัน ผมจะจับตาดูเอง”ชายผมสั้นที่กำลังขุดตะโกน

“ที่น้องเป็นงี้ก็เพราะลูกตามใจน้องนั่นแหละ!”ชายวัยกลางคนตะโกนและเขาก็หยุดโต้เถียงกับเหลียง เฉียน

 

เหลียง เฉียนไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับคำแนะนำของพี่ชายเธอ เธอรู้ว่าพ่อและพี่ชายเป็นห่วงเธอ ในไม่ช้า ข้าวของทั้งหมดในทรายก็ถูกขุดและเก็บไว้อย่างดี

 

“มีอะไรอีกไหม?”เหลียง เฉียนกังวล

“พี่ได้ตรวจสอบอยู่สามครั้ง ไม่ต้องกังวล”ชายผมสั้นตอบกลับ

“เอาละงั้น...”เหลียง เฉียนพยักหน้า เมื่อเห็นว่าพี่เธอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เธอก็ไม่ต้องการให้เขาขุดอีกต่อไป

“งั้นก็กลับบ้านกัน”ชายวัยกลางคนกล่าวและอัญเชิญประตูมิติสีฟ้าออกมา ทั้งสามคนเดินเข้าไปและหลังจากที่ประตูปิดสนิท พวกเขาก็หายไป......