บทที่ 151 สนทนากับเธอ

บทที่ 151 สนทนากับเธอ

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

https://amnovel.com/cat.php?id=58

https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

 

อะไรวะ?

เกิดอะไรขึ้น?

นักเลงผมเหลืองช็อค พี่เฉียงเป็นหัวหน้าที่น่านับถือที่สุดของเขา แต่ตอนนี้หัวหน้าของเขาเรียกชายหนุ่มคนนี้ว่า “ลูกพี่ใหญ่”

นักเลงผมเหลืองรู้สึกเหมือนกำลังตาฝาดไป เขารู้สึกแย่ที่ดูเหมือนว่าเขาจะไปหาเรื่องกับคนที่มีอำนาจเข้าให้แล้ว

"ไอ้เวร แกบอกว่าแกอยากจะลงโทษพี่ใหญ่ลี่งั้นเหรอ ?" พี่เฉียงกำลังจ้องมองไปที่นักเลงผมเหลืองอย่างดุดัน

นักเลงผมเหลืองอ้าปากกว้างโดยพูดอะไรไม่ออกหลังจากได้ยินพี่เฉียงพูด ตอนนี้เขารู้ตัวว่าซวยแล้ว

เปรี้ยง !

พี่เฉียงกางฝ่ามือและตบหน้านักเลงผมเหลืองอย่างรุนแรงซึ่งทำให้เขาหมุนไปสามรอบล้มลงกับพื้น มึนหัวและใบหน้าบวม

"พี่เฉียง พี่ตีฉันทำไม ?" นักเลงผมเหลืองจับใบหน้าของเขาและไม่อยากเชื่อว่าเกิดอะไรขึ้น

"แก ไอ้เปรต กล้ามายุ่มย่ามกับพี่ใหญ่ลี่ของฉัน , ฉันจะอัดแกให้ขี้แตก"  พี่เฉียงโกรธมากขึ้นหลังจากที่เขานึกขึ้นมาได้ว่าชายคนนี้บอกว่าเขาจะเล่นงานฉิงเฟิง

ลี่ฉิงเฟิงคือใคร ? เขาเป็นยอดมนุษย์ที่อัดฮูเปียวจนเละได้ ทำไมแกถึงไม่ไปมีเรื่องกับคนอื่นวะ ทำไมต้องเป็นเขา? พี่เฉียงโกรธมากขึ้นขณะพึมพำในใจ

เปรี้ยง ~~~

พี่เฉียงยังคงตบนักเลงผมเหลืองต่อไป จนใบหน้าเขาบวมเป่งและฟันหลุดออกมาจากปาก

แต่เขาคิดว่ามันยังไม่พอ ดังนั้นเขาจึงเตะท้องของนักเลงผมเหลืองและทำให้เขากระเด็นออกไปไกล

"ทุกคนฟังให้ดี นี่คือพี่ใหญ่ลี่ ห้ามใครไปยุ่มย่ามกับเขาต่อจากนี้ไปเด็ดขาดเข้าใจไหม !?" พี่เฉียงตะโกนใส่ลูกน้องทั้งสิบของเขา

เขารู้ว่าชายตรงหน้าเขาคนนี้เป็นปีศาจร้ายที่มีพละกำลังมหาศาล เขาพยายามเตือนบรรดาสมุนของเขา ไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับเขา ไม่งั้นเขาก็ซวยไปด้วย

"สวัสดีครับ พี่ใหญ่ลี่" สมุนทั้ง 10 เริ่มทักทายฉิงเฟิงด้วยเสียงอันดัง

สมุนเหล่านี้เชื่อใจพี่เฉียงมาก ถ้าพี่เฉียงกลัวชายหนุ่มคนนี้ก็แสดงว่าเขาต้องเป็นบุคลประเภทที่ทรงพลัง ดังนั้นจึงสมควรที่จะเรียกเขาว่าพี่ใหญ่ลี่

สำหรับบรรดาผู้ที่เป็นแก๊งอันธพาลมาสักพักอย่างพวกเขา พวกเขาจะมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง พวกเขาสามารถบอกได้เลยว่าฉิงเฟิงแข็งแกร่งแค่ไหนเพียงมองไปที่ทัศนคติของพี่เฉียง

"ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าแม้แต่บอสของแก๊งอันธพาลยังต้องเรียกคุณว่าลูกพี่ใหญ่"

หลิวรูหยันมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความแปลกใจ

ผู้ชายคนนี้เต็มไปด้วยความลับมากมายที่ทำให้หลิวรูหยันอยากตรวจสอบเรื่องราวเขา

"ฉันหิวแล้ว เราไปหาอะไรกินกันเถอะ" ฉิงเฟิงยิ้มโดยไม่อยากอธิบายมากนัก

เขาเคยอยู่ในสนามรบและต้องเผชิญกับอันตรายต่างๆในต่างประเทศ เขาไม่อยากเตือนตัวเองถึงความทรงจำในอดีตที่ผ่านมา

"ไปที่บ้านฉันดีกว่า ฉันจะทำอาหารให้คุณกินเอง" หลิวรูหยันยิ้มและพูดด้วยท่าทางแปลกๆ

"ได้สิ" ฉิงเฟิงยิ้มและจากไปพร้อมกับหลิวรูหยัน

เขาไม่ได้สังเกตเห็นการแสดงออกบนใบหน้าของเธอเลย มิเช่นนั้นเขาจะเห็นบางอย่างแปลกๆและดูน่าสงสัย

รูหยันดูแปลกมากในวันนี้ เธอไม่เพียงดูหนังกับฉิงเฟิงแต่ยังซุกเข้าไปในอ้อมแขนของเขาในโรงหนังและปล่อยให้เขาสัมผัสไปทั่วทั้งตัว

รูหยันดูเหมือนจะแปลกๆไปอย่างสิ้นเชิงในวันนี้

พวกอันธพาลเหล่านั้นได้หายไปภายใต้การนำของพี่เฉียง ไม่มีใครอยากจะยุ่งกับปีศาจตนนี้

รูหยันขับรถ Maserati ของเธอพาฉิงเฟิงมาที่บ้านของเธอในเวลาไม่นาน

วิลล่าหมายเลข 14

หลังจากที่พวกเขามาถึงที่บ้านของรูหยัน เธอบอกให้ฉิงเฟิงนั่งรออยู่ในห้องนั่งเล่นและเธอก็ขอไปเปลี่ยนชุด

ในไม่ช้า เธอเดินออกมาพร้อมกับชุดลูกไม้สีแดง เธอดูมีเสน่ห์ด้วยผิวที่เนียนสวยและดวงตาที่จ้องมองกระพริบเป็นประกาย

หน้าอกใหญ่ของเธอ ก้นเฟิร์มและขาเรียวยาว ถูกซ่อนอยู่ภายใต้ชุดของเธอซึ่งทำให้มันดูเป็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ เรือนร่างของเธอเป็นส่วนผสมของความเย้ายวนและเสน่ห์

พรู่ดดดดด !

ฉิงเฟิงเลือดกำเดาไหลออกจากจมูกทันทีที่เขาเห็นเรือนร่างของหลิวรูหยัน

ยัยลูกเจี๊ยบคนนี้ไม่ได้ใส่ชุดชั้นในเลยนี่นา  ฉิงเฟิงจะไม่เลือดกำเดาไหลได้อย่างไร?

รูหยันมีเสน่ห์และสวยพอที่จะทำให้คนอย่างฉิงเฟิงเลือดกำเดาไหลได้

ฉิงเฟิงเห็นแม้แต่หัวนมและเงาดำที่ท่อนล่างของเธอ คุณรู้ว่ามันคืออะไร

ยัยลูกเจี๊ยบนี่ยั่วฉันชัดๆเลยนี่นา ?

ฉิงเฟิงมั่นใจอย่างแน่นอนว่า หลิวรูหยันจงใจแต่งกายแบบนี้ วันนี้ยัยลูกเจี๊ยบนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ  เธอยั่วยวนเขาอย่างแท้จริง

"คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงชวนคุณมาดูหนังด้วยกันวันนี้?" รูหยันเดินขึ้นไปหาฉิงเฟิงในขณะที่ถามเขาอย่างมีเสน่ห์

"ฉันไม่รู้" ฉิงเฟิงส่ายหัว

"เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของฉัน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการให้คุณมาดูหนังกับฉันไง" รูหยันยิ้มแต่ใบหน้าของเธอยังแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายได้ออกมาด้วย

"ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันก่อนหน้านี้ ไม่งั้นฉันก็เอาของขวัญมาให้คุณแล้ว" ฉิงเฟิงยิ้มขณะที่สัมผัสใบหน้าของรูหยัน

"คุณเป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้วละ  มาดื่มให้กับวันเกิดของฉันด้วยกันเถอะ" รูหยันเทไวน์ให้ฉิงเฟิงและตัวเอง จากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มดื่ม

แค่ก แค่ก

รูหยันเริ่มไอตั้งแต่จิบแรกที่เธอดื่ม เธอดื่มอย่างรวดเร็วจนหมดแก้ว

"ดื่มช้าๆหน่อยสิ" ฉิงเฟิงกล่าวเตือนรูหยันหลังจากเห็นเธอสำลัก

เขาพูดได้เลยว่าหลิวรูหยันต้องมีเรื่องอะไรบางอย่างไม่งั้นเธอคงจะไม่แต่งตัวแบบนี้และดื่มแอลกอฮอล์

ในความเห็นของฉิงเฟิง รูหยันไม่ใช่ผู้หญิงง่ายๆแบบนี้ เขารู้ทักษะทางการแพทย์และสามารถบอกได้ว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างที่ทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้

"วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน, มาเมากันเถอะ ! ชนแก้ว " รูหยันเทและดื่มอีกครั้งหลังจากที่เธอดื่มจนหมดแก้วแรก

เมื่อเห็นว่ารูหยันดื่มอย่างบ้าคลั่ง ฉิงเฟิงก็เลยตัดสินใจที่จะดื่มเป็นเพื่อนกับเธอ

ทั้งคู่ยังคงดื่มจนไวน์หมดแล้วหมดอีกไปหลายขวด จนสุดท้ายรูหยันคิดว่าไวน์ไม่แรงพอและหยิบเหล้ามาดื่มเป็นช็อต

ไวน์แดงผสมกับเหล้าทำให้พวกเขาเมาเร็วขึ้น

ในไม่ช้า ทั้งสองคนก็เมาเนื่องจากการดื่มแอลกอฮอล์เป็นจำนวนมาก

ปกติแล้วฉิงเฟิงไม่ค่อยเมา แต่เขาก็ยังรู้สึกมึนๆนิดหน่อยเพราะเขาไม่ได้ดื่มหนักๆมานานแล้ว

"คุณคิดว่าฉันสวยหรือเปล่า ?" รูหยันถามอย่างงัวเงียในขณะที่สัมผัสใบหน้าฉิงเฟิง

"แน่นอน คุณสวย คุณเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด" ฉิงเฟิงกระดกเหล้าอีกช็อตหนึ่งแล้วพูดด้วยความมึน

รูหยันดูสวยงามเป็นพิเศษในวันนี้ แก้มเล็กๆของเธอแดงนิดหน่อยมันเป็นสีแดงเหมือนแอปเปิ้ล ดวงตาที่เหมือนดั่งสายน้ำของเธอเป็นประกายระยิบระยับเหมือนดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืนและหน้าอกที่เบียดเสียดกันคู่นั้นของเธอดูจะมีรสชาติเหมือนน้ำผึ้ง

"ถ้าคุณคิดว่าฉันสวย  งั้นรีรออะไรอยู่เล่า ? พาฉันขึ้นเตียงได้แล้ว" รูหยันกล่าวขณะยิ้ม