ตอนที่แล้วตอนที่ 112 มีดาวกี่ดวง? (FREE)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 114 คมดาบดอกท้อเบ่งบาน (FREE)

ตอนที่ 113 สุดท้าย (FREE)


ฮั่ว คังกัง ไม่ได้พูดอะไร เขายอมรับในความพ่ายแพ้และการเดิมพัน เขาถอดเกราะทะเลหยกออกโดยไม่พูดอะไรออกมา เขาได้เดิมพันต่อหน้าคนเป็นจำนวนมาก คงไม่มีทางคืนคำแน่ๆ

"เดี๋ยวก่อน!" ฟาง เจิ้งจือ พูดขึ้นมาในขณะที่ ฮั่ว คังกัง เตรียมจะถอดชุด

"ข้ามันอ่อนแอ วันนี้ข้าพ่ายแพ้ ที่ข้าต้องการตอนนี้เพียงผ่านการทดสอบกฎแห่งเต๋า ถ้าเจ้าคิดว่ามันไม่สมควรข้าจะกระโดข้ามหน้าผาไปเลย! " ฮั่ว คังกัง รู้สึกเสียใจ

ด้วยพลังของเขาต่อให้เขาไปเข้าทดสอบที่เมืองไหน เขาก็คงได้เป็นผู้ชนะแน่นอน แต่เขารีบเดินทางมาที่เมืองนี้เป็นพิเศษเพื่อที่จะจัดการ ฟาง เจิ้งจือ  แต่สุดท้ายไม่ต้องพูดถึงผู้ชนะ แม้แต่ชุดเกราะของเขายังถูกเอาไปโดย ฟาง เจิ้งจือ

 

"เจ้ากำลังเข้าใจผิด นั่นไม่ใช่ประเด็นที่ข้าหมายถึง เจ้าสามารถทำในสิ่งที่เจ้าต้องการได้ในการทดสอบกฎแห่งเต๋า...ข้าแค่คิดว่าดาบของเจ้าก็ดูใช้ได้นะ" ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมา

"..." ฮั่ว คังกัง มองไปที่ดาบหยกขาวที่มือของเขา และถอนหายใจออกมาด้ยความเจ็บใจ พลาดเพียงครั้งเดียวเป็นเหตุให้ต้องเสียใจไปตลอดกาล ในตอนนี้ม้แต่อาวุธเขาก็ไม่อาจรักษาไว้ได้

...

 

หลังจากที่ดาบต้องตกเป็นของ ฟาง เจิ้งจือ เขาก็มองไปที่ จาง เจ๋อตง

จาง เจ๋อตง รู้สึกขนลุกตั้งแต่หัวจรดเท้า เหงื่อเริ่มไหลออกจากร่างทีละน้อย เขาจับหนังสือในมือแน่น

"น...หนังสือเล่มนี้ คือหนังสือเกี่ยวกับการปกครอง..ข..ของพ่อข้า" ขณะที่พูดเขาก็เริ่มถอยหลังหนีทีละก้าว

"หนังสือเกี่ยวกับการปกครอง? มีภาพประกอบด้วยหรือไม่? " ฟาง เจิ้งจือไม่เชื่อ และเอื้อมมืออกไปหยิบหนังสือเล่มนั้นมาจากมือของ จาง เจ๋อตง

เขาเบิกตาค้างทันที

สิ่งนี้คือ ...

"มันเป็นหนังสือทางการปกครองช่างบังเอิญจัง ข้าเองก็สนใจเรื่องนี้อยู่พอดี ข้าจะช่วยดูแลมันแทนเจ้าเอง! " ฟาง เจิ้งจือ เก็บหนังสือเข้ากระเป๋าทันที

จาง เจ๋อตง มองไปทาง ฟาง เจิ้งจือ ที่กำลังเก็บหนังสือของเขาเข้ากระเป๋าไป ใบหน้าของเขาแสดงความเจ็บปวดยิ่งกว่ากรีดเนื้อออกจากร่างเสียอีก

"น..นายน้อยฟาง มันเหลือเพียงแค่เล่มเดียว! อย่าได้ทำลายมัน! " จาง เจ๋อตง พูดในขณะที่กำลังปาดน้ำตา

"ไม่ต้องเป็นห่วงไป ข้าชอบอ่านหนังสือ ไม่ทำอะไรสิ้นคิดอย่างการทำลายหนังสือทิ้งหรอก!" ฟาง เจิ้งจือ โบกมือให้กับ จาง เจ๋อตง  อันที่จริงการเรียนรู้อย่างหนักก็เป็นเรื่องดีเหมือนกัน เขามีชีวิตอยู่บนโลกนี้มาหลายปี ยิ่งกว่าตาเฒ่าแก่ๆเสียอีก

...

 

หลังจากทุกอย่างจบลง ฟาง เจิ้งจือ ก็กลับไปหา เหยียน ซิว อีกครั้ง

เหยียน ซิว กำลังรออยู่ที่ริมหน้าผา หลังจากทั้งคู่มายืนข้างกัน พวกเขาก็กระโดดข้ามไปฝั่งตรงข้ามอย่างง่ายดาย

หลังจากนั้น ฟาง เจิ้งจือ ก็หันกลับไปมองเหล่าพวกผู้เข้าสอบที่กำลังยืนอึ้งและบอกกับพวกเขาให้เริ่มกระโดดข้ามมากันได้แล้ว

ฉากที่เกิดขึ้นไม่เพียงแต่ทำให้ผู้เข้าสอบตกใจกันเท่านั้น เหล่าผู้คุมสอบที่อยู่ด้านนอกก็ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นเช่นเดียวกัน

"ผู้ที่เข้าถึงผนวกดาราอย่าง ฮั่ว คังกัง ถูกจัดการในกระบวนท่าเดียว?"

"เจ้าคิดหรือไม่ว่า...เขาอาจจะไม่ได้อยู่แค่ระดับผนวกดาราก็เป็นได้?"

"น...น่ากลัวเกินไปแล้ว! เขาอายุแค่ 15 ปีเองนะ ถ้าข่าวแพร่กระจายออกไปข้ากลัวเหลือเกินว่าอาณาจักรเซี่ยแห่งนี้ต้องพบกับความวุ่นวายเป็นแน่"

ผู้คุมสอบมองไปยังผู้เข้าสอบอีกคนด้วยความหวาดกลัว เพราะพวกเขาไม่กล้าจะคิด ในอณาจักรเซี่ยอันยิ่งใหญ่ คนที่อายุต่ำกว่า 15 ปีที่เข้าถึงระดับสะท้อนสวรรค์มีเพียงคนเดียว...

มีเพียงคนเดียวเท่านั้น!

"เป็นไปไม่ได้ มีเพียงนางที่เป็นผู้ชนะของสองทำเนียบมังกรเท่านั้น! เพียง ฉือ กูเหยียน คนเดียวก็พอแล้ว ยังมีคนที่เป็นสัตว์ประหลาดอย่างนั้นอีกหรือ?" เมื่อ ฮัน ฉางเฟิง กล่าวออกมา ใบหน้าของเขาปรากฎความกังวล

เขารู้อย่างชัดเจนในฐานะคนของจักรพรรดิ ภายนอกนั้นอาจจะดูทุกอย่างอยู่ในความสงบเรียบร้อย แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง ถ้ามีคนที่สามารถเป็นผู้ชนะบนทำเนียบมังกรทั้งสองโผล่มาอีกคนละก็ สมดุลทั้งหมดต้องถูกทำลาย

ฉือ กูเหยียน นั้นฉลาด นางเอาตัวเองไปอยู่ที่ศาลาเต๋าแห่งสวรรค์ เพื่อหลีกหนีจากเรื่องวุ่นวาย นอกจากนี้ ฉือ กูเหยียน นั้นเป็นที่โปรดปรานของจักรพรรดิและเป็นธิดาแห่งกองตรวจการศักดิสิทธิ์ ด้วยสถานะดัของนาง ไม่มีใครกล้าจะหลอกใช้นาง

แต่ถ้าเป็นคนอื่น...

ใครจะกล้ายืนยันว่าเขาฉลาดเท่า ฉือ กูเหยียน หรือไม่

จักรพรรดิจะทรงยอมรับหรือไม่ว่าเขาคาดการณ์ผิด? จักรพรรดิต้วน ได้รับการสนับสนุนจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์ เขาจะยอมรับได้หรือถ้ามีคนที่เป็นผู้ชนะบนทำเนียบมังกรทั้งสองโผล่มาอีกคน? องค์ชายผู้สืบทอดที่ควบคุมวังทิศตะวันออก จะทำเป็นหลับตาข้างหนึ่งได้หรือ?

นอกจากนี้เผ่าพันธ์ุปีศาจที่ซ่อนตัวอยู่จะยอมอยู่เฉยงั้นหรือ?

ถ้าเขาก้าวผิดแค่ครั้งเดียว แค่ครั้งเดียว ทุกอย่างจะตกอยู่ในความวุ่นวาย!

...

 

ฟาง เจิ้งจือ คิดว่าเขาคงผ่านการสอบไปอย่างสบายๆแล้ว ที่จริงแล้วต้องบอกว่าสบายมากๆๆต่างหาก เพราะว่าคงไม่มีคนตาบอดที่ไหนกล้าคิดจะท้าทายเขาอีก

แม้แต่ ฮั่ว คังกัง ที่อยู่ในระดับประทับศักดิสิทธิ์ยังแพ้...

เมื่อผู้เข้าสอบมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ อีกครั้ง พวกเขาถอยหลังไปเล็กน้อย และรักษาระยะห่างไว้เล็กน้อย นอกจากนี้ยังพยายามซ่อนอาวุธและของมีค่าให้มิดชิดที่สุด

คงมีแต่สวรรค์ที่รู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ จะคิดอยากปล้นของใครอีกเมื่อไหร่...

ในรอบที่ 3 ที่ 4 เขาจะผ่านมันไปได้อย่างราบลื่น

จนมาถึงรอบรองชนะเลิศ เด็กหนุ่มในชุดเกราะสีขาวมีบาดแผลทั่วร่างกายเดินเข้ามาหา ฟาง เจิ้งจือ

"น...น..นายน้อยฟาง...ด..ได้โปรดเมตตาข้าด้วย " เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดด้วยสัญชาตญาณที่กำลังตื่นตกใจของเขา

ฟาง เจิ้งจือ เดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มคนนั้นทีละก้าว ทีละก้าว

ในทางกลับกันเด็กหนุ่มก็เริ่มก้าวถอยหนีไปทีละน้อย แต่การก้าวถอยหลังของเขาก็ช้าเป็นอย่างมากเมื่อเทียบกับการที่ ฟาง เจิ้งจือ เดินเข้าไปหา ระยะห่างระหว่างทั้งสงคนเริ่มสั้นลงเรื่อยๆ

ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกร่าเริงเป็นอย่างมาก เหมือนกับการต้อนไก่ขนไฟของเขาให้เข้าไปในกรง

เด็กหนุ่มเป็นกังวลใจอย่างมาก เหงื่อค่อยๆไหลออกมาจากหน้าผากอย่างต่อเนื่อง แขนทั้งสองข้างเริ่มสั่นเทาด้วยความกลัว

ในที่สุดระยะของทั้งสองก็ห่างกันเพียงปลายจมูก ในตอนนี้ความตื่นกลัวของเด็กหนุ่มเริ่มหายไปและเปลี่ยนไปเป็นความสงบนิ่ง

 

"ย๊าา!" เด็กหนุ่มเริ่มเคลื่อนไหว ท่วงท่าการใช้ดาบนั้นดูมีพลังและแข็งแกร่ง ด้วยระยะทางที่ห่างกันเล็กน้อย ฟาง เจิ้งจือ ประเมิณเขาต่ำไปเสียแล้ว เด็กหนุ่มมั่นใจเต็มร้อย

เด็กหนุ่มเชื่อว่าแผนการของตัวว่าจะต้องสำเร็จแน่

ฟาง เจิ้งจือ ก้มลงอย่างฉับพลันเพื่อผูกเชือกรองเท้า !

"ขอโทษด้วยข้าผูกเชือกรองเท้าก่อน!" ฟาง เจิ้งจือ พูดบอกโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้น

ในทางกลับกัน เด็กหนุ่มคนนั้นก็ปักดาบลงอย่างเต็มแรง ดาบของเขาหยุดอยู่เหนือศรีษะของ ฟาง เจิ้งจือ พร้อมกับสายลมกันโชกแรง

ในที่สุด ฟาง เจิ้งจือ ก็เงยหน้าขึ้นมามองไปยังเด็กหนุ่มที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความสับสน

"เจ้าจะลอบโจมตีข้ารึ?"

 

"อา!!!" เด็กหนุ่มโกรธจัด หลังจากที่แผนแตกก็ไม่มีทางเลือกใดๆอีก เอาดาบฟันไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ในทันที

แต่น่าเสียดาย…

ร่างของเด็กหนุ่มลอยขึ้นไปกลางอากาศราวกลับผีเสื้อที่กำลังบินเล่นยามเช้า และยังลอยไปลอยมาอีก 2-3 ครั้งกลางอากาศ

จากนั้นก็ตกลงมาที่พื้นดิน

"จ..เจ้ารู้แผนข้างั้นรึ?" เด็กหนุ่มไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น เขาคิดว่าการแสดงของเขานั้นไร้ที่ติ

"เข้ามาถึงรอบนี้ คิดว่าข้าอ่อนแองั้นรึ? ถึงแม้จะรู้ว่าไม่มีโอกาส แต่ก็เจ้าก็พยายามอย่างเต็มที่ ข้าพูดถูดหรือไม่? นอกจากนี้เจ้าได้จัดการ ฮั่ว คังกัง ไปแล้ว ก็ถือว่านั่นเป็นโอกาสสุดท้ายของเจ้าละกัน " ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มเบาๆ

"..." เด็กหนุ่มถอนหายใจเล็กน้อยก่อนที่จะปิดตาลง คลานมาตรงหน้า ฟาง เจิ้งจือ และประสานมือทั้งสองข้างเข้าด้วยกัน "ข้าแพ้แล้ว ขอให้นายน้อยฟางประสบความสำเร็จ เข้าถึงรอบชนะเลิศให้ได้! "

...

 

ฟาง เจิ้งจือ ใช้เวลาจัดการเด็กหนุ่มคนนี้ไม่ถึง 15 นาที ในทางกลับกัน ในด้านของ เหยียน ซิว ดูเหมือนจะเร็วกว่ามาก เพราะเขาไม่ยอมให้ฝ่ายตรงข้ามได้ปริปากพูดเลยแม้แต่น้อย

"จากนี้ก็เหลือแค่เจ้ากับข้า?" ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ เหยียน ซิว ที่ยืนอยู๋ไม่ไกล

"ใช่แล้ว" เหยียน ซิว พยักหน้ารับ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความจริงจัง

 

เพจหลัก : Double gate TH

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด