ตอนที่ 111 อย่าพึ่งคิดจะทิ้งชีวิต... (FREE)

มันเป็นเพียงเสื้อเกราะ

เมื่อเปรียบเทียบกับความเชื่อใจของ เหยียน ซิว แน่นอนว่ามันเทียบไม่ได้ ถึงแม้เขาจะมั่นใจว่าจะรักษามันไว้ได้ แต่การเอาพัดของ เหยียน ซิว ไปตกอยู่ในความเสี่ยงก็ไม่ใช่เรื่องดี

อย่างไรก็ตามการทดสอบกฎแห่งเต๋าด้านการต่อสู้นั้นไม่ได้ห้ามไม่ใก้มีการต่อสู้ระหว่างกัน

พูดง่ายๆ กำปั้นใครแข็งกว่าคนนั้นก็ชนะ!

 

ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นการกลั่นแกล้ง เพราะเขารู้ดีว่าทำไม ฮั่ว คังกัง และ พรรคพวกถึงเดินทางมาที่เมืองแม่น้ำแห่งความสัตย์ ไม่ช้าหรือเร็วพวกเขาก็ต้องสู้กันอยู่แล้ว

ในทางกลับกันเมื่อ ฮั่ว คังกัง ได้ยินคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ เขาตกใจมาก

"ถ้าข้าไม่พนัน พวกเราทั้งสามคนจะไม่มีทางผ่านไปได้?!"

หลังจากหายตกใจ เขาก็หัวเราะออกมา เขาไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าจะมีใครกล้าพูดอย่างนี้ต่อหน้าเขา

เขามาจากตระกูลฮั่ว บุคคลที่มีพรสวรรค์จากห้าเมืองหลวงในเขตทะเลทรายแดนเหนือ เขาเป็นคนที่อยู่เหนือกว่าคนอื่นเสมอมา อาจพูดได้ว่านอกจากความภูมิใจของสวรรค์ ฉือ กูเหยียน แล้ว เขาไม่เคยเกรงกลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น

 

แต่วันนี้...

อะไรคือสิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่! มันคือการปล้นชัดๆ!

อันดับที่ 20 บนทำเนียบมังกรซ่อน มีพลังอยู่ในระดับผนวกดารา จะถูกปล้นในการทดสอบกฎแห่งเต๋า? ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกปล้นโดยคนที่มีความสามารถในระดับ ประทับศักดิสิทธิ์

ฮั่ว คังกัง หัวเราะจนร่างกายสั่น ก่อนที่ท่าทีของเขาจะเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นทันที

"ฮ่าฮ่าฮ่า...ฟาง เจิ้งจือ เจ้าพยายามจะปล้นข้างั้นรึ?" ฮั่ว คังกัง พยายามจะหยุดหัวเราะ

 

ตอนนี้ผู้เข้าสอบที่ผ่านรอบแรกนั้นค่อยๆทยอยเดินเข้ามาแล้ว เมื่อได้เห็นฉากที่เกิดขึ้นอยู่ตรงหน้า พวกเขาต่างประหลาดใจในทันที

"สวรรค์? ข้าได้ยินไม่ผิดใช่หรือไม่ ฟาง เจิ้งจือ จะปล้น ฮั่ว คังกัง!"

"เจ้าฟังผิดหรือป่าว? น่าจะเป็น ฮั่ว คังกัง ปล้น ฟาง เจิ้งจือ มากกว่า?"

"ฟาง เจิ้งจือ เย่อหยิ่งจนไม่รู้เลยหรือว่าความแตกต่างระหว่างผนวกดาราและประทับศักดิสิทธิ์นั้นมากขนาดไหน?"

"หรือเพราะเขาพึ่งชนะ จาย หยงเฟิง มาได้จึงเหลิง?"

เมื่อเหล่าผู้คุมสอบได้ยิน ต่างทำหน้าเยาะเย้ยในทันที

 

"ใช่แล้ว ปล้น!" ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ ฮั่ว คังกัง และหัวเราะออกมาด้วยความสนุกสนาน

"ฮ่าฮ่า...ฟาง เจิ้งจือ ถ้าเจ้ามีความสามารถจะปล้นข้าในวันนี้ ไม่แม้แต่เกราะทะเลหยก แต่ทุกอย่างที่อยู่ในร่างกายข้าเจ้าสามารถเอาไปได้ตามใจชอบเลย!" ฮั่ว คังกัง หัวเราะจนตัวงอ

"ข้า จาง เฮ่อตง เองก็จะมอบทุกอย่างในร่างกายให้เจ้า ถ้าเจ้าสามารถปล้นข้าได้!" จาง เฮ่อจง ก็ร่วมหัวเราะออกมา

"พี่ฮั่ว พี่จาง ทำไมต้องพูดขนาดนั้นละ? ฟาง เจิ้งจือ สามารถจัดการ จาย หยงเฟิง ได้เชียวนะ เขาคงกำลังมีความสุขกับความสำเร็จเล็กๆของตัวเองอยู่ ข้าว่าจะข้ามหน้าผาสักหน่อย ฟาง เจิ้งจือ ช่วยแสดงให้ข้าเห็นหน่อยว่าเจ้าจะหยุดข้ายังไง?!"

ตัง ยู่หลง ยืนขึ้นและมองไปทาง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความรังเกียจ ตามจริงแล้วเขาไม่เคยมอง ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในสายตาด้วยซ้ำ

เมื่อ จาง เจ๋อตง เห็นการกระทำของ ตัง ยู่หลง เขาก็ยื่นมือมาโดยสัญชาตญาน แต่ก็ดึงมือกลับไป เขาเองก็ต้องการเห็นความสามารถของ ฟาง เจิ้งจือ เช่นเดียวกัน

ฮั่ว คังกัง เองก็ไม่พูดอะไรออกมา เขาวางแผนที่จะฆ่า ฟาง เจิ้งจือ ในรอบที่ 3 แต่ในเมื่อ ฟาง เจิ้งจือ รนหาที่ตายเอง เขาก็เต็มใจสนองให้

 

เหยียน ซิว เองก็มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ก่อนจะค่อยๆก้าวถอยหลังไป

ในทางตรงกันข้าม เมื่อ ตัง ยู่หลง เห็น เหยียน ซิว ถอยไป เขาก็เคลื่อนไหวทันที

ความเร็วของเขาสูงมากราวกับเสือ เขาวิ่งไปยังหน้าผาที่อยู่ด้านหน้า

 

การทดสอบรอบที่ 2 แตกต่างจากรอบแรก

รอบแรกอาศัยปัญญาช่วยผ่านการทดสอบไปได้ แต่รอบนี้ใช้แค่ความแข็งแกร่งเท่านั้น

กระโดดข้ามหน้าผา ในโลกแห่งแรงโน้มถ่วง!

ความยากของมันนั้นเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้

ถ้าไม่มีความมั่นใจระดับสูงในความสามารถตัวเองแล้วกระโดดออกไปละก็...

คงเป็นฉากที่น่าดูไม่น้อย

 

เมื่อเหล่าผู้เข้าสอบเห็น ตัง ยู่หลง เตรียมตัวจะกระโจนออกไป พวกเขารู้สึกตื่นเต้นทันที ยังไม่มีใครรู้ถึงความยากในการทดสอบรอบที่สองนี้

แต่ถ้าเป็น ตัง ยู่หลง ละก็ ยังไงก็ต้องผ่านแน่นอน

ด้วยความสามารถของอันดับที่ 35 บนทำเนียบมังกรซ่อน ผ่านการทดสอบกฎแห่งเต๋า

 

ดังนั้น...

ผู้เข้าสอบต่างมองอย่างใจจดใจจ่อ มองไปที่ ตัง ยู่หลง และพยายามจดจำท่าทางทุกอย่าง เพราะพวกเขาหวังว่าจะเห็นวิธีที่ ตัง ยู่หลง ใช้กระโดดข้ามหน้าผา

จากนั้น ตัง ยู่หลง ก็เตรียมพุ่งออกไป

อย่างไรก็ตามได้มีคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา

 

"นายน้อยตัง อย่ากระโดด! เดี๋ยวตกลงไปหรอก!" ฟาง เจิ้งจือ ยืนข้างๆ ตัง ยู่หลง พร้อมโบกมือไปมา ใบ้หน้าของเขาเต็มไปด้วยความเป็นห่วง

ตัง ยู่หลง หันมามองด้วยความดูถูก แค่ระยะห่างสั้นๆ จะสร้างปัญหาอะไรให้เขา ตัง ยู่หลง ได้?

ด้วยความรวดเร็ว ตัง ยู่หลง มาถึงริมหน้าผา ก่อนจะย่อตัวลงและพุ่งออกไปในอากาศ ด้วยท่าทางอันสง่างาม

เมื่อคนอื่นๆได้เห็นความสูงและระยะทางที่เขากระโดดออกไป ต่างชื่นชมในความเก่งกาจ

"เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์จริงๆ!"

"ถ้าข้าเห่งได้สักครึ่งหนึ่งของเขาการสอบนี้คงไม่ได้เป็นปัญหา.."

"ช่างมหัศจรรย์!" ผู้เข้าสอบหญิงบางคนเคลิบเคลิ้มไปกับฉากที่เห็นตรงหน้า

 

ทันใดนั้นเสียงตะโกนหนึ่งได้ทำลายฉากที่สวยงามนี้ทิ้ง

"นายน้อยตัง กลับมาเร็ว!"

ผู้เข้าสอบทุกคนผงะไปทันที พวกเขาพึ่งรู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ ได้ตาม ตัง ยู่หลง ไปไม่ห่าง และพุ่งเข้าไปใกล้ ตัง ยู่หลง

เกิดอะไรกัน?

ผู้เข้าสอบต่างขบคิด และพบว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

ท่าทางของ ตัง ยู่หลง บนอากาศเต็มไปด้วยความสง่างาม แต่ ฟาง เจิ้งจือ ราวกับใบไม้ที่กำลังร่วงหล่นโบกมือโบกเท้าไปมา

 

"นายน้อยตัง ข้าจะช่วยเอง!" ฟาง เจิ้งจือ ตะโกน ด้วยท่าทางอันประหลาดของเขา แทนทีจะตกลงไปแต่กลับพุ่งขึ้นสูงแทน

ไม่นานก็อยู่ไม่ไกลจาก ตัง ยู่หลง

ในขณะนี้ ตัง ยู่หลง กำลังมุ่งความสนใจไปกับการควบคุมลมที่เท้า ควบคุมให้อากาศไหลผ่านมือทั้งสองข้าง ราวกับปีกนก

ทันใดนั้นเขาได้ยินคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ

เขาตกใจมากเพราะเสียงของ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ไม่ไกลจากเขา

"อย่าบอกนะว่า ฟาง เจิ้งจือ กระโดดมาด้วย?!" ตัง ยู่หลง หันหัวกลับมาดูโดยสัญชาตญาน

แต่กลับไม่เห็นใครอยู่ด้านหลัง ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางทำได้!

 

อย่างไรก็ตาม...

ด้วยความงงงวย ไม่ไกล ฮั่ว คังกัง พยายาม จะเตือนอะไรบางอย่างกับเขา ไม่ใช่แค่นั้น แม้แต่ จาง เจ๋อตง และผู้เข้าสอบคนอื่นๆต่างมองมาที่เขาอย่างใจจดใจจ่อ

"แค่หน้าผาแคบๆ ทำไมต้องเตือนอะไรข้าด้วย?" ตัง ยู่หลง คิดว่าคนพวกนี้คิดมากเกินไป ด้วยความสามารถของเขาต่อให้ระยะห่างระหว่างทั้งสองผากว้างกว่านี้ก็ไม่ใช่ปัญหา

 

ในขณะที่เขาคิด เขารู้สึกว่าหัวของเขาถูกกระแทกโดยอะไรบางอย่าง

อาจจะพูดได้ว่าหัวของเขาถูกใครบางคนเหยียบอยู่!

มันหนักมาก!

อย่างน้อย ตัง ยู่หลง ก็ไม่สามารถรักษาท่าทีอันสง่างามได้อีกต่อไป

"เหวอ!" ตัง ยู่หลง ร้องออกมา ก่อนที่ร่างกายของเขาจะตกลงไปด้านล่าง เมื่อหันกลับไปเขามองเห็นใบหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ ที่เต็มไปด้วยความไร้เดียงสา

"นายน้อยตัง ข้าบอกแล้วว่าอย่าพึ่งคิดจะทิ้งชีวิต..." ฟาง เจิ้งจือ ขยับมือไปมา ระหว่างพูด ใบหน้าของเขาราวกับกำลังเสียใจอย่างสุดซึ้ง

 

เพจหลัก : Double gate TH