บทที่ 122 ซื้อไอศกรีม

บทที่ 122 ซื้อไอศกรีม

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"เป็นคุณได้ยังไง?"

หยางจี๋ตกใจเมื่อได้เห็นฉิงเฟิง ปากของเขาเปิดกว้างด้วยความไม่เชื่อ

เขาขอให้พี่เปาสั่งสอนฉิงเฟิง แล้วชายคนนี้ยังมายืนอยู่ต่อหน้าเขาโดยไร้บาดแผลได้ยังไง?

พี่เปาเป็นนักเลงที่มีทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง หยางจี๋เคยเห็นพี่เปาล้มชายหลายคนด้วยตัวคนเดียว นั่นเป็นเหตุผลที่เขาขอให้พี่เปาสั่งสอนลี่ฉิงเฟิง

ฉิงเฟิงผอม(ไม่ใช่ผอมแห้งนะครับ ผอมแบบสมส่วนเหมือนคนปกติแต่พอเอาไปเทียบกับพวกนักเลงกล้ามแล้วดูผอม)และดูอ่อนแอ พี่เปาอาจจะส่งเขาบินด้วยการตบเพียงฝ่ามือเดียว แต่ตอนนี้ฉิงเฟิงกลับปรากฏตัวแทนพี่เปา

"นายแปลกใจที่ได้เห็นฉันรึ?" ฉิงเฟิงยิ้มและถามอย่างเย็นชา

เขารู้ดีว่าการปรากฏตัวของเขาจะทำให้หยางจี๋ตกใจ

ใบหน้าของหยางจี๋เปลี่ยนไปและเขาพูดว่า "ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดเรื่องอะไร?"

"นายไม่เข้าใจ ? งั้นให้ฉันเตือนความจำนาย นายขอให้จางซันเปาให้มาหักขาฉัน ?"

ฉิงเฟิงเดินเข้าไปในห้องและล็อคประตู

ตั้งแต่ที่หยางจี๋ปฏิเสธที่จะยอมรับมันตรงๆเขาจึงเอ่ยชื่อจางซันเปา

ใบหน้าของหยางจี๋เปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยินคำพูดของฉิงเฟิง แสงแห่งความประหลาดใจข้ามผ่านดวงตาของเขา เขารู้ดีว่าแผนการของเขาที่ให้พี่เปาไปสั่งสอนฉิงเฟิงได้ถูกเปิดเผยออกมาแล้ว

"ลี่ฉิงเฟิง, คุณกำลังพยายามทำอะไร? อย่าเข้ามาในห้องของฉัน!"

"ฉันกำลังพยายามทำอะไร ?แน่นอน ฉันมาที่นี่เพื่อทุบตีนายไง"

"ฉันเป็นนายน้อยของบริษัทหยาง คุณไม่สามารถทำร้ายฉันได้"

"คนที่ฉันต้องการจะทุบตีก็คือนาย ไม่ใช่บริษัทหยาง"

ฉิงเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาและชกหยางจี๋เป็นสิบๆครั้งท่ามกลางเสียงกรีดร้องโหยหวนของเขา เขาถูกทุบตีจนมีสภาพเหมือนหัวหมูที่บวมและมีเลือดไหลออกจากปากของเขา

หยางจี๋ต้องการที่จะต่อต้านแต่เขาไม่ใช่คู่มือของฉิงเฟิง ยิ่งเขาต่อต้านมากเท่าไรฉิงเฟิงก็ยิ่งหนักมือขึ้น

ก่อนที่เขาจะจากไปฉิงเฟิงยกขาขวาขึ้นและกระทืบหักขาของหยางจี๋  หยางจี๋ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด

หยางจี๋ที่น่าสงสารแต่เดิมเขาต้องการให้พี่เปาหักขาของฉิงเฟิง เขาไม่คาดคิดว่าเลยว่าขาเขาจะถูกฉิงเฟิงหักซะเอง

ดั่งคำกล่าวที่ว่า 'ถ้าภัยพิบัติมาจากธรรมชาติ บางสิ่งบางอย่างอาจจะสามารถหยุดมันได้ แต่ถ้าภัยพิบัติมาจากการกระทำของตัวเองก็ต้องรับไปเอง' คำพูดนี้อธิบายถึงหยางจี๋ได้อย่างสมบูรณ์

"ไปกินไอศครีมกันเถอะ" ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและพูดกับหลิวรูหยัน

ฉิงเฟิงต้องการซื้อไอศครีมให้หลิวรูหยัน แต่เขาถูกขัดจังหวะโดยจางซันเปา

ในเมื่อเขาสั่งสอนจางซันเปาและหยางจี๋แล้ว ก็ถึงเวลาที่ต้องซื้อไอศกรีมให้หลิวรูหยัน

ฉิงเฟิงมาถึง "Ice Snow Queen" และต่อแถว แถวยาวมากและมีหลายคนมาซื้อไอศกรีมที่นี่

ไอศกรีมอร่อยถูกใจคู่รักและเด็กๆ มีชายชราวัย 60 ปีกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆยืนอยู่หน้าฉิงเฟิง

แต่ชายชราและเด็กหญิงตัวน้อยแต่งตัวมอซอ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ค่อยมีเงิน

ชายชราหาเลี้ยงชีพด้วยการเก็บขยะ เด็กน้อยเป็นเด็กกำพร้าที่เขารับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรมจากถนน

ชายชรารักและหลงเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้เป็นอย่างมาก ทุกๆเดือนเขาจะใช้เงินที่เขาได้มาจากการเก็บขยะเพื่อมาซื้ออาหารให้เด็กหญิงตัวน้อย นั่นเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดสำหรับเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้

"ฮัวเซี่ยว ถ้าหนูชอบไอศกรีมคุณปู่จะซื้อให้หนู" ชายชราคนหนึ่งลูบไล้หัวของเด็กหญิงตัวเล็กๆและยิ้มด้วยรอยยิ้ม

"คุณปู่ ไอศครีมราคาแพงเกินไปอย่าไปซื้อเลย" เด็กหญิงตัวน้อยคนนี้มีเหตุผลมาก แม้ว่าเธอจะอยากกินไอศกรีม แต่เธอรู้ว่าคุณปู่ของเธอทำงานหนักแค่ไหนดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการให้เขาซื้อมัน

"ไม่เป็นไรปู่เก็บขยะขนาดใหญ่เมื่อวานนี้และขายได้หลายหยวนพอจะซื้อไอศกรีมให้กับหนูได้" ชายชรากล่าวอย่างดื้อดึง

"คนขาย เอาไอศกรีมหน่อย" ชายชรากล่าวกับคนขายไอศกรีม

คนไอศกรีมเป็นเด็กสาว เธอนำไอศกรีมมาให้ชายชราและพูดว่า "ราคาห้าหยวน" คนขายไม่คิดว่าชายชราจะมีเงินมาก ดังนั้นเธอจึงนำไอศกรีมราคาถูกมาให้เขา

ชายชราพยักหน้า แต่การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อมือของเขาเอื้อมเข้าไปหาเงินในกระเป๋า เงินในกระเป๋าของเขาหายไป

เขาใส่เงินที่เขาได้รับจากการขายขยะเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อ มันหายไปที่ไหน?

ชายชราหากระเป๋าทุกแห่ง แต่ก็หาเงินไม่เจอ เขาตระหนักว่าเขาอาจจะทำมันหาย

ชายชรารู้สึกเสียใจมากที่เงินหาย ไม่มีเงินเขาก็ไม่สามารถซื้อไอศกรีมได้

ในตอนนั้นก็มีชายหนุ่มผมสั้นคนหนึ่งเห็นว่าชายชราไม่มีเงินจ่ายค่าไอศกรีมได้ ใบหน้าของเขาก็มืดมัว เขาพูดดูถูกว่า "คุณ ไอ้ขอทาน ไม่มีเงินแล้วจะมาซื้อไอศกรีมทำไม ? ไปไกลๆไป !"

เสียงของชายหนุ่มนั้นหยาบคายมากและมีทัศนคติที่ไม่ดี เขาผลักชายชราและชายชราก็ล้มลงกับพื้น

ชายชราอายุมากและอ่อนแอ หลังจากที่เขาโดนดูถูกและผลักโดยชายหนุ่มคนนั้นเขาก็ล้มลงกับพื้นแล้วก็เดินออกไป

คนรอบข้างโกรธและมองไปที่ชายหนุ่มด้วยความโกรธในสายตาของพวกเขา ชายหนุ่มผมสั้นคนนี้ชั่วร้ายมาก เขาจะผลักคนแก่แบบนี้ได้อย่างไร?

ใบหน้าของชายหนุ่มกลายเป็นโกรธเกรี้ยวเมื่อเห็นคนโดยรอบจ้องมองเขาด้วยแววตาโกรธ เขาตะโกนด้วยความโมโหว่า “พวกคุณกำลังมองอะไรอยู่ ? คุณไม่รู้หรือว่าชายคนนี้กำลังพยายามเรียกเงิน?” ทุกวันนี้ก็มีคนประเภทนี้มากมายอยู่แล้ว”

**ความหมายตรงนี้คือ ชายผมสั้นคิดว่าชายชราเป็นพวกต้มตุ๋น เหมือนที่เราเคยได้ยินข่าวกันบ่อยๆว่าคนจีนพุ่งออกไปตัดหน้ารถเพื่อเรียกเงิน ประมาณนั้นแหละ**

คนรอบข้างที่กำลังจะช่วยชายชราก็หยุดทันที เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของชายหนุ่มผมสั้น พวกเขากลัวว่าถ้าชายชราคนนี้เป็นนักต้มตุ๋นซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาในสังคมทุกวันนี้ พวกเขาจะมีปัญหา

"ฮือๆ คุณปู่ เป็นอะไรไป ? ตื่นขึ้นมานะ" เด็กหญิงตัวน้อยคนนั้นเห็นว่าปู่ของเธอหมดสติไป เธอกอดร่างของเขาและร้องไห้ไม่หยุด

เธออายุเพียง 5 หรือ 6 ขวบและยังไม่รู้เรื่อง เธอทำได้เพียงร้องเมื่อเห็นว่าปู่ของเธอล้มลงไป

"รูหยัน รอแปปนะ ฉันจะช่วยสาวน้อยคนนี้" ฉิงเฟิงกล่าวต่อหลิวรูหยันและเดินไปหาเด็กหญิงตัวเล็กๆคนนั้น

เขาเป็นแพทย์ปาฏิหาริย์ เขาสามารถบอกได้เลยว่าชายชรานั้นไม่ใช่มิจฉาชีพ เขาหมดสติเพราะความโกรธหลังจากที่เขาทำเงินหาย โดนดูถูกและถูกผลักโดยชายหนุ่มผมสั้น

ฉิงเฟิงเดินไปที่ด้านข้างของเด็กหญิงตัวเล็กๆ และเมื่อเขากำลังจะช่วยชายชราคนนั้น หนุ่มผมสั้นก็ดูถูกว่า "เจ้าโง่เขาเป็นมิจฉาชีพ เมื่อเขาตื่นขึ้นเขาก็จะเรียกเงินจากนาย"

"นาย ไอ้สัตว์ชั้นต่ำ ถ้านายไม่ผลักเขา เขาก็คงจะไม่หมดสติไปหรอก" ฉิงเฟิงด่าชายหนุ่มz,lyho

"ไอ้เลว แกกล้าดียังไงมาด่าฉัน อยากโดนอัดรึไง ?" ชายหนุ่มผมสั้นยกกำปั้นขึ้นและพูดอย่างเย็นชา

“ไสหัวไป” ฉิงเฟิงเตะอย่างหนักหน่วงไปที่ช่องท้องของชายหนุ่มผมสั้นและส่งเขาลอยไป ใบหน้าของชายหนุ่มนั้นซีดและไม่สามารถลุกขึ้นได้

หลังจากที่ฉิงเฟิงสั่งสอนชายหนุ่มผมสั้น เขาก็ได้เดินไปที่ชายชราแล้วนวดจุดความดันและทางเดินหายใจของเขา

ด้วยการนวดของเขา ชายชราตื่นขึ้นอย่างรวดเร็ว

"พี่ใหญ่ปู่ของฉันตื่นขึ้นมาแล้ว ขอบคุณมาก!" เด็กหญิงตัวน้อยขอบคุณฉิงเฟิง เธอมีความสุขมากเมื่อเห็นว่าปู่ของเธอตื่นขึ้นมา

"เป็นเด็กสาวตัวน้อยที่มีไหวพริบ" ฉิงเฟิงลูบหัวของเด็กหญิงตัวน้อยและพูดด้วยรอยยิ้ม

เนื่องจากชายชราทำเงินของเขาหาย ฉิงเฟิงจึงออกเงินค่าไอศกรีมให้และมอบให้เด็กสาวตัวน้อยคนนั้น

ก่อนที่ชายชราและเด็กหญิงตัวเล็กๆจะจากไป ฉิงเฟิงยังแอบเอาเงินใส่เข้าไปในกระเป๋าของชายชราอีกด้วยเพื่อช่วยพวกเขา