บทที่ 120 นายมันเด็กน้อยเกินไปที่จะมาสู้กับฉัน

บทที่ 120 นายมันเด็กน้อยเกินไปที่จะมาสู้กับฉัน

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"นี่คุณไม่คิดจะเลี้ยงข้าวฉันสักหน่อยเหรอ ? คุณได้ไปมากเลยนะวันนี้ !"

หลิวรูหยันยิ้มขณะกระพริบตาซึ่งทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น

เธอรู้ว่าฉิงเฟิงได้เงินจำนวนมหาศาลถึง150 ล้านหยวนจากการที่เขาขายหยกจักรพรรดิและอีกล้านหยวนที่เขาชนะจากการเดิมพันกับหยางจี๋

ฉิงเฟิงเป็นเหมือนปริศนาที่ทำให้เธอประหลาดใจได้ตลอดเวลา

เธอมักจะเข้ามาเดิมพันหินในตลาดวัตถุโบราณแห่งนี้ แม้แต่เธอก็เหมือนคนอื่นๆที่ไม่เคยเห็นหยกจักรพรรดิมาก่อน ฉิงเฟิงเป็นคนแรกที่หาหยกจักรพรรดิพบในทศวรรษที่ผ่านมา

"ก็ได้ ฉันจะเลี้ยงคุณสักมื้อ คุณอยากกินอะไร?" ฉิงเฟิงพยักหน้าและตัดสินใจที่จะเลี้ยงอาหารเธอ

เขารู้ว่าเหตุผลส่วนหนึ่งที่เขาสามารถชนะเดิมพันและได้รับเงินมาเป็นจำนวนมากก็เพราะหลิวรูหยันพาเขาไปที่นั่น มันก็สมเหตุสมผลที่จะทำอะไรให้เธอบ้างเป็นการตอบแทน

นอกจากนี้เขาก็ยังมีความรู้สึกประทับใจสุภาพสตรีที่มีเสน่ห์คนนี้

"ฉันอยากกินไอติม" หลิวรูหยันยกริมฝีปากขึ้นขณะกำลังยิ้ม

"ไอศกรีม แค่นี้ ?"

ฉิงเฟิงรู้สึกประหลาดใจทีเดียวเพราะเขาคิดว่าเธอจะขอให้เลี้ยงอาหารตะวันตก เช่น สปาเก็ตตี้หรือพิซซ่า แต่เธอต้องการเพียงแค่ไอศกรีม?

ไอศกรีมไม่ใช่อาหารราคาแพง แม้แต่ไอศกรีมที่ดีที่สุดก็มีราคาเพียงไม่กี่ร้อยหยวนเท่านั้น

"คุณไม่ต้องช่วยฉันประหยัดเงินหรอก คุณสามารถเลือกสเต็ก พิซซ่า สปาเก็ตตี้หรืออาหารอื่นๆที่คุณต้องการได้"

"ไม่ละ ขอบคุณ ฉันแค่อยากกินไอศกรีมเท่านั้น ช่วงนี้ฉันกำลังพยายามที่จะลดน้ำหนัก ฉันไม่ต้องการที่จะกินอาหารมื้อหนัก"

"คุณก็ผอมพอแล้ว ไม่เห็นจำเป็นต้องลดน้ำหนักอีกเลย"

ฉิงเฟิงเงียบไปหลังจากมองร่างผอมเพรียวของหลิวรูหยัน

แต่เขารู้ว่าผู้หญิงให้ความสำคัญกับสองสิ่ง  ความงามและน้ำหนัก

ในเมื่อเธอยังยืนกรานฉิงเฟิงจึงตกลงที่จะซื้อไอศกรีมให้เธอ

20 นาทีต่อมา

ฉิงเฟิงและหลิวรูหยันก็เดินทางมาถึง Citizen Park ร้านไอศครีมที่เป็นที่นิยมกันเรียกว่า "Ice Snow Queen" มันมีชื่อเสียงด้านการให้บริการไอศกรีมที่ดีที่สุดและอร่อยที่สุด

เมื่อพวกเขากำลังจะสั่ง พวกเขาถูกขวางไว้โดยชายร่างใหญ่กว่าสิบคนในชุดดำ

ผู้นำเป็นชายร่างใหญ่ที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ซึ่งทำให้เขาดูร่างกายแข็งแรงทนทาน

"แกคือลี่ฉิงเฟิง ใช่มั้ย?"

ชายร่างใหญ่ถามอย่างเย็นชาขณะยืนอยู่หน้าฉิงเฟิง

"นายเป็นใคร มองหาฉันทำไม?"

ฉิงเฟิงหยุดก้าวไปข้างหน้าขณะที่ขมวดคิ้วของเขา

เขาค่อนข้างแน่ใจว่าเขาไม่เคยพบและไม่เคยมีปัญหาอะไรกับคนเหล่านี้ตรงหน้า

เขาไม่รู้ว่าคนเหล่านี้มาหาเขาทำไม

"ไอ้เด็กเหลือขอ ฉันชื่อจางซันเปา ผู้คนเรียกฉันว่าพี่เปา"

ซันเปากล่าวอย่างหยิ่งยโส

ในความเป็นจริง พี่เปามีชื่อเสียงในเมืองทะเลตะวันออกทีเดียวและมีหลายคนรู้จักเช่นกัน

พี่เปา ?

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วของเขา จากที่คิงคองเคยเล่าให้ฟัง เขาได้ยินว่าพี่เปาเป็นน้องคนที่สามของแก๊งม้าขาว

แก๊งม้าขาวเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการเรียกเก็บค่าคุ้มครองและร่วมการต่อสู้ในเมืองทะเลตะวันออก พวกเขาเป็นอันธพาลทั้งหมด

หลังจากได้เห็นฉิงเฟิงถูกล้อมรอบไปด้วยผู้คนมากกว่า 10 คน  ผู้คนรอบๆสวนเริ่มมารวมกันเพราะคิดว่าจะมีการต่อสู้เริ่มขึ้น

ยืนข้างๆและดูเฉยๆคือสิ่งที่มนุษย์ชอบทำและการต่อสู้คือสิ่งที่พวกเขาอยากเห็น

"หืม ใครวะโคตรสวยเลย!"

ซันเปาเริ่มจ้องที่หลิวรูหยันอย่างตะกละตะกลาม

ในสายตาของเขา หลิวรูหยันเหมือนการดำรงอยู่ของเทพธิดาที่มีใบหน้าที่มีเสน่ห์ดวงตาที่ยังกับดวงดาวของเธอ ริมฝีปากสีแดงเหมือนเชอร์รี่ ผิวสวยเนียนนุ่มและร่างเรียวบางที่ถูกปกคลุมอยู่ใต้ชุดสีดำของเธอ

ซันเปาสาบานกับพระเจ้าว่าเธอคนนี้เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่เขาเคยเห็นมา

เขาควรจะสั่งสอนฉิงเฟิงตามคำสั่งของหยางจี๋ แต่เขาเริ่มเบนความสนใจไปที่สาวงามคนนี้หลังจากที่เขาเห็นเธอ

"สาวงาม ไปดื่มกับฉันหน่อยไหม"

ซันเปาถามขณะยิ้มด้วยความหื่น

เขาตัดสินใจที่จะซั่มผู้หญิงคนนี้ก่อนที่จะสั่งสอนฉิงเฟิง

"ไสหัวไป"

หลิวรูหยันตะโกนใส่เขาอย่างโกรธเกรี้ยว

ผู้ชายคนนี้พยายามจะยุ่งกับฉัน ? กล้าดียังไง!

"ช่างเร่าร้อนและเต็มไปด้วยบุคลิกอันงดงาม ฉันชอบ !"

ซันเปาไม่ได้โกระเลย แต่เขากลับรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นหลังจากที่ได้ยินหลิวรูหยันตะโกนด่าใส่เขา

เขาจ้องที่หลิวรูหยันด้วยท่าทางที่ลามก

ฉิงเฟิงโกรธในทันทีที่เห็นซันเปากำลังเคลิ้มและกำลังเกี้ยวหลิวรูหยัน ไอ้โง่บ้าคนนี้ไม่รู้ซะแล้วว่ากำลังทำอะไรอยู่ !

"จางซันเปา นายไม่คิดหรือว่านายดูน่าเกลียดยังกับลิงชิมแปนซีทำให้ผู้หญิงทุกคนรู้สึกรังเกียจ ไปไกลๆไป อย่ามายืนขวางหูขวางตาเรา"

ฉิงเฟิงเยาะเย้ยซันเปา

"ไอ้เด็กเหลือ, แกกล้าที่จะดูถูกฉัน!"

"ใช่ ฉันด่านายนั่นแหละ นายมันตัวน่าเกลียดที่ผุดขึ้นมาจากกองอึ"

"ไอ้เด็กเหลือขอนิสัยเสีย มีคนจ่ายเงินให้ฉันอย่างงามเพื่อมาหักขาแก ตอนแรกฉันคิดจะให้เวลาแกสักนาที แต่ตอนนี้ไม่ต้องแล้ว !"

ซันเปาหัวเราะเยาะขณะที่มองไปที่ฉิงเฟิงด้วยสายตาที่หนาวเย็น

เขาโกรธและเริ่มเตรียมที่จะเตะตูดชายที่หยิ่งยโสคนนี้

เขาคิดจะรังแกสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าฉิงเฟิงหลังจากที่หักขาเขา

"หือ ? หักขาของฉัน ? ฉันไม่คิดว่านายจะเจ๋งพอ"

ฉิงเฟิงแสยะอย่างหยิ่งยโส

แม้ว่าฉิงเฟิงกำลังเผชิญหน้ากับน้องคนที่สามจากแก๊งม้าขาวและคนอื่นๆอีก 10 กว่าคน แต่เขาก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับพวกเขาสักนิด

นี่เป็นเรื่องง่ายสำหรับฉิงเฟิง พวกเขาไม่ใช่คู่มือของฉิงเฟิงแม้ว่าจะขนคนมาเพิ่มก็ตาม

มันไม่มีความแตกต่างอะไรเลยระหว่างแกะหนึ่งตัวกับแกะสิบตัวสำหรับหมาป่า มันไม่ทำให้เกิดภัยคุกคามอันใดกับเขา

"เด็กเหลือขอ แกบอกว่าฉันไม่แน่พอ งั้นฉันจะแสดงให้แกเห็นพลังของฉัน"

ซันเปาอ้าปากของเขาเล็กน้อยและเผยให้เห็นฟันขาว

เขาเริ่มเดินเข้าใกล้ฉิงเฟิง ขณะที่เหวี่ยงกำปั้นด้วยแรงผลักดันที่รุนแรง

"พี่เปาเป็นน้องคนที่สามของกลุ่มม้าขาว ชายหนุ่มคนนี้กำลังจะตายแหงๆ"

"มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่รู้ลิมิตตัวเองและมากล้าท้าทายพี่เปา?"

"ใช่ไหม ใครก็ตามที่มีปัญหากับพี่เปามักจะจบลงด้วยผลลัพธ์ที่น่ากลัวเสมอ"

เหล่าสมุนของพี่เปากำลังคุยกันเกี่ยวกับฉิงเฟิงขณะมองเขาเหมือนคนที่กำลังจะตายในเร็วๆนี้

ในทางตรงกันข้าม ผู้คนรอบๆฉิงเฟิงทั้งหมดมองเขาด้วยความเห็นอกเห็นใจ

"เราเรียกตำรวจดีไหม?"

หลิวรูหยันขมวดคิ้วและถามเขา ในขณะที่หันหน้าไปทางซันเปาที่ดูดุร้ายและลูกน้องชุดดำหลายสิบคนของเขา

"ไม่ต้องกังวล หมัดของฉันเป็นวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดสำหรับพวกอันธพาล"

ฉิงเฟิงกล่าวช้าๆขณะยกหมัดขึ้น

หึ !

ซันเปาเหวี่ยงหมัดขวาไปที่ฉิงเฟิงขณะที่เขาร้องคำราม

เหมือนกับได้ยินเสียงระเบิดจากปืนใหญ่ในอากาศ

นี่เรียกว่าหมัดปืนใหญ่ ซึ่งถูกคิดค้นโดยปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้

ฟิ้ว!

ฉิงเฟิงก้าวเข้าไปบนพื้นแล้วส่งตัวเองขึ้นไปในอากาศ  มาถึงหน้าซันเปาในทันทีขณะที่เหลือเพียงรอยเท้าตรงจุดที่เขาเคยยืนอยู่

โคตรเร็ว !

ใบหน้าของซันเปาเปลี่ยนไปเป็นประหลาดใจ

ชายคนนี้เคลื่อนไหวได้เร็วอย่างคิดไม่ถึง!

Rumble!

ฉิงเฟิงง้างหมัดของเขาและปะทะเข้ากับหมัดปืนใหญ่ของพี่เปา เสียงดังที่รุนแรงดังขึ้นในอากาศเหมือนมีการระเบิด

อ๊าก !  (ประจำ - -)

ซันเปากรีดร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวดขณะที่หมัดของเขาแหลกเป็นชิ้นๆโดยฉิงเฟิง

แข็งแกร่งอะไรแบบนี้ !

ซันเปาช็อคและมองไปที่ฉิงเฟิงขณะที่กุมมือที่แหลกของเขา

"ก็บอกแล้วว่านายไม่เจ๋งพอที่จะสู้กับฉันได้"