ตอนที่ 244 จริงหรือเท็จ

แรดดดินได้ดึงลากรถมอนสเตอร์สีดำมาที่ทางเข้ารัฐบาลกลางในเวลาไม่ถึง10นาที หลิน ฮวงลงจากรถก่อนและส่งมือให้เธอ ฉิน เว่ยลังเลก่อนที่เธอจะตัดสินใจให้หลิน ฮวงกุมมือเธอไว้

 

“ขอบคุณ”ฉิน เว่ยกล่าวเบาๆหลังจากที่ลงรถ

เหลียง หยินผู้ที่กำลังวิ่งมาทำงานเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและแสยะยิ้มขณะที่ถาม“แฟนนายหรอ?”

“ไม่ เธอเป็นเพื่อน”หลิน ฮวงรู้ว่าเหลียง หยินจะไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ ดังนั้นเขาจึงพยายามจะเปลี่ยนเรื่อง

“เธอเพิ่งมาทำงานหรอ?กินข้าวเช้ารึยัง?”

“เธอไม่ใช่แฟนของนายจริงๆ?”เหลียง หยินรู้ทันหลิน ฮวงดังนั้นเธอจึงถามอีกครั้ง

“เธอไม่ใช่!”หลิน ฮวงพยักหน้าเพราะเขารู้ว่าเขาไม่อาจทำอะไรกับหญิงสาวที่เจ้าเล่ห์อย่างเธอได้

“นี่ไม่สนุกเลย...”เหลียง หยินไม่พอใจ

“นายมาหาฉัน?”เธอถาม

“ไม่ จอมกินสมองถูกฆ่าแล้ว พวกเรามาที่นี่เพื่อยืนยันภารกิจ”หลิน ฮวงกล่าว

“ฉันต้องขอบคุณ เธอจริงๆที่ช่วยเหลือฉัน”หลิน ฮวงกล่าวเสริม

“หากนายต้องการจะขอบคุณฉันจริงๆละก็ ฉันขอศพได้ไหมละหลังจากที่นายยืนยันภารกิจแล้ว?ฉันยังไม่เคยผ่าศพจอมกินสมองมาก่อน...”เหลียง หยินตื่นเต้น

“ฉันไม่คิดว่าฉันจะสามารถมอบมันให้เธอได้เพราะมันเป็นของฉิน เว่ย”หลิน ฮวงกล่าว

“คู่หูเธอถูกฆ่าโดยจอมกินสมอง เธอต้องนำศพเขากลับไป”

 

จากนั้นเหลียง หยินก็มองไปที่ฉิน เว่ยแต่ก็ตัดสินใจจะปล่อยมันไป

 

“ช่างเถอะ เลี้ยงอาหารดีๆฉันสักมื้อละกันเมื่อนายว่าง ฉันไม่กวนนายละ ฉันต้องไปที่ห้องทำงานฉัน”

เหลียง หยินเดินไปที่ห้องทำงานเธอพลางโบกมือให้หลิน ฮวงที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอ

 

“เพื่อนคุณน่าสนใจดีนะ”ฉิน เว่ยแสดงความคิดเห็นเมื่อเหลียง หยินจากไป

“อาหารที่เธอกินยิ่งน่าสนใจกว่า...”เมื่อได้ยินความคิดเห็น หลิน ฮวงก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้

“เธอกินอะไร?”ฉิน เว่ยไม่เข้าใจสิ่งที่หลิน ฮวงต้องการจะสื่อ

“ไม่มีอะไรหรอก”หลิน ฮวงไม่คิดว่าเขาควรจะพูดเรื่องนี้

“ไปทำงานของเรากันเถอะ”

 

การส่งมอบภารกิจนั้นง่ายมาก ทั้งหมดที่ต้องทำคือการแสดงศพและอธิบายถึงวิธีที่เขาสามารถทำภารกิจได้ ไม่ถึง10นาที หลิน ฮวงก็ได้ส่งภารกิจและได้รับรางวัลเป็น3000คริสตัลชีวิต หลังจากนั้น เขาก็ส่งศพให้ฉิน เว่ยและพวกเขาก็ออกจากที่ทำการรัฐบาลกลางไปด้วยกัน

 

“ให้ฉันได้เลี้ยงเครื่องดื่มคุณสักหน่อย  ฉันอยากจะรู้เกี่ยวกับจอมกินสมองสักหน่อย”ฉิน เว้ยเริ่มเชิญชวนหลิน ฮวง

“ได้สิ”หลิน ฮวงไม่ได้ปฏิเสธเธอ

“ฉันรู้จักร้านกาแฟดีๆแถวนี้ เพื่อนของฉันได้แนะนำมัน ฉันเคยไปที่ร้านนี้มาแล้วหลายครั้ง”ฉิน เว่ยแนะนำ

“มันไม่ไกลจากที่นี่ ประมาณ5-6นาทีก็ถึงแล้วละ”

“งั้นก็ไปกันเถอะ ผมไม่ได้ดื่มกาแฟมาสักพักแล้ว”หลิน ฮวงพยักหน้า

 

เมืองลั่วซีไม่ใช่เมืองที่พัฒนาแล้ว แต่ทว่า มันก็เต็มไปด้วยผู้คนบนถนนเมื่อมันเป็นตอนเช้า หลายคนกำลังมองมาที่พวกเขาขณะที่พวกเขากำลังเดินบนถนนเพราะหลิน ฮวงนั้นหล่อ และ ฉิน เว่ยเองก็สวย พวกเขาดูราวกับคู่รักเมื่อพวกเขาเดินด้วยกัน

หลังจากที่เดินอยู่5-6นาที พวกเขาก็พบร้านกาแฟในซอย มันไม่ใหญ่มากแต่มันก็ดูประณีต ทั่วทั้งอาคารถูกสร้างจากไม้ไผ่ รวมถึงพื้นและเฟอร์นิเจอร์

เจ้าของร้านเป็นชายวัยกลางคนที่มีหนวดเครา เขาสูงเกือบ1.8หรือ1.9เมตร เสียงฝีเท้าของเธอดังขึ้นเมื่อเขาเดินบนพื้นไม้ไผ่ แม้ว่าเขาจะไม่ดูเป็นมิตร แต่เขาก็ยังดูดี

 

“คุณพาเพื่อนมาในวันนี้?”เจ้าของร้านยิ้มขณะที่มองหลิน ฮวง

“ใช่ เพื่อนเก่านะ”ฉิน เว่ยกล่าว

“คุณชอบรสชาติแบบไหน?เขาสามารถทำให้ได้ทุกอย่างเลยนะ”ฉิน เว่ยถามหลิน ฮวง

“ผมอยากดื่มกาแฟดำ”หลิน ฮวงตัดสินใจโดยไม่คิดอะไรมาก

“กาแฟดำมันขมนะ คุณแน่ใจนะ?”ฉิน เว่ยไม่เข้าใจรสนิยมของหลิน ฮวง

“ใส่นมและน้ำตาลไหมครับ?”เจ้าของร้านดูสงบ

“ไม่ เพียงแค่กาแฟดำ”หลิน ฮวงส่ายหัว

“โปรดนั่งและรอสักครู่”เจ้าของร้านทำท่าให้พวกเขานั่ง

 

ฉิน เว่ยพาหลิน ฮวงไปนั่งบนระเบียงชั้น3 มันราวกับบ้านหลังที่สองของเธอ จากนั้นพวกเขาก็ได้โต๊ะนั่ง

 

“ดูเหมือนว่าคุณจะมาที่นี่หลายครั้งแล้วนะ”หลิน ฮวงหัวเราะ

“ฉันมาที่นี่เกือบทุกวัน”ฉิน เว่ยพยักหน้าและยิ้ม

“เมื่อคุณได้ลิ้มรสกาแฟของพวกเขา คุณจะเข้าใจว่าทำไมฉันจึงมาที่นี่ทุกวัน”

“คุณทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นเลยนะเนี่ย”หลิน ฮวงยิ้ม

“ฉันมีคำถามสักเล็กน้อยที่อยากจะถามคุณเกี่ยวกับภารกิจนี้ ก่อนที่ฉันจะหลับในคืนก่อน ฉันก็ได้จดคำถามมา”ฉิน เว่ยกล่าวขณะที่ฉายภาพคำถาม

หลิน ฮวงมองอย่างรวดเร็วและเห็นคำถาม20-30ข้อ

 

“ฉันจะเริ่มด้วยคำถามที่ฉันอยากจะถามที่สุด”ฉิน เว้ยขยับภาพฉายบนโต๊ะไปไว้ตรงหน้าเธอ หลังจากที่ค้นหาอยู่สักพัก เธอก็เงยหน้ามองหลิน ฮวง

“คำถามแรก คุณรู้ได้ไงว่าหวู ฮ่าวกำลังพบกับจอมกินสมอง?และทำไมพวกเขาจึงอยู่ด้วยกัน?”

“คุณต้องการความจริงหรือโกหกละ?หวู ฮ่าวเป็นคู่หูคุณ หากมีบางสิ่งที่คุณไม่อยากจะรู้เกี่ยวกับมัน ผมก็สามารถสร้างเรื่องได้ หากคุณเพียงจะเขียนรายงานต่อฝ่ายจัดการ มันก็ไม่จำเป็นสำหรับพวกเขาที่ต้องรู้ความจริง”หลิน ฮวงไม่ได้ตอบคำถามฉิน เว่ยตรงๆขณะที่มองเธอด้วยสีหน้าจริงจัง

 

ฉิน เว่ยลังเลและกล่าว“ฉันอยากจะรู้ความจริง”

“ก็ได้ ความจริงก็คือ หวู ฮ่าวได้บังเอิญขอนัดพบโฮสต์ของจอมกินสมองเมื่อเขากำลังใช้แอปค่ำคืนหนาวเย็น นั่นคือวิธีที่พวกเขาพบกัน และคุณก็รู้เหตุการณ์ต่อไปดีอยู่แล้ว...ผมรู้เรื่องนี้เพราะแอพพลิเคชั่นนี้ถูกสร้างโดยเพื่อนผม เขามีสิทธิ์ที่จะดูการสนทนาของพวกเขา”หลิน ฮวงบอกความจริง

ฉิน เว่ยเงียบเมื่อเธอได้ยินสิ่งที่หลิน ฮวงกล่าว หลังจากนั้น เธอก็ถาม“แล้วเรื่องโกหกละ?คุณจะโกหกยังไง?”

“หวู ฮ่าวรู้ว่าใครคือจอมกินสมองแต่เขากลับถูกฆ่าขณะที่กำลังล่ามัน ผมบังเอิญผ่านไปและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น นั่นทำให้ผมรู้ว่าเขาคือจอมกินสมอง”หลิน ฮวงพูดเรื่องราวที่เขาแต่งขึ้นมา

“เอาละงั้น คำถามที่สอง....”ฉิน เว่ยเงียบไปหลังจากนั้นและถามคำถามที่สองของเธอ

 

ปล.หลังจากนี้จะเริ่มเดือดแล้วว