บทที่ 105 เดือดดาลเพื่อสาวงาม
บทที่ 105 เดือดดาลเพื่อสาวงาม
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
https://amnovel.com/cat.php?id=58
"เสี่ยวม่าน เกิดอะไรขึ้นกับหน้าของเธอ ใครตีเธอ?"
ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามด้วยความห่วงใย
เขามองเห็นรอยมือบนใบหน้าลู่เสี่ยวม่านได้อย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเธอโดนตบมา
ฉิงเฟิงห่วงใยลู่เสี่ยวม่านอย่างลึกซึ้ง เธอเป็นเด็กดี ในตอนแรกใบหน้าของเธอดูไร้เดียงสาและงดงาม แต่ตอนนี้มันบวมแดงและรบกวนความงามของเธอ
ใครทำร้ายสาวงามเช่นนี้ได้ลง ? หัวใจของเขาเจ็บปวดเมื่อมองที่รอยนั่น
คนที่ทำร้ายลู่เสี่ยวม่านสมควรตาย อย่าให้ฉันรู้ว่ามันคือใคร ฉันจะไม่ปล่อยให้แกรอดไปได้อย่างง่ายดาย ฉิงเฟิงคิดอย่างโหดร้ายในใจของเขา
"ฮือ * ... พี่ใหญ่ลี่ นายน้อยสองขอให้ฉันนวดให้เขา เขาทำร้ายฉันหลังจากที่ฉันปฏิเสธ จากนั้นเขาก็จะข่มขืนฉัน ... "
ลู่เสี่ยวม่านพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของฉิงเฟิงและร้องไห้เสียงดัง
เธอเกือบจะถูกข่มขืนโดยจางเทียนเฮาไปแล้ว ตอนนี้เธอกลัวมากและในที่สุดก็หลั่งน้ำตาเมื่อเธอเห็นลี่ฉิงเฟิง
เธอเป็นเพียงนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ไม่รู้จักด้านมืดของสังคม
ในใจเธอสามารถพึ่งพาฉิงเฟิงได้เท่านั้น
ก่อนหน้านี้ เธอเห็นข่าวว่านักศึกษามหาวิทยาลัยไปฝึกงานที่โรงแรม สุดท้ายนักศึกษาพยายามฆ่าตัวตายโดยการกระโดดจากตึก มีคนบอกว่าอันธพาลอยากจะข่มขืนนักศึกษาคนนั้น แต่นักศึกษาคนนั้นยอมตายมากกว่าจะยอม ดังนั้นเธอจึงกระโดดลงจากตึก
ในอดีต ลู่เสี่ยวม่านคิดว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในข่าวนั้นไกลตัวจากเธอมาก เธอไม่คิดว่าวันนี้มันจะเกิดขึ้นกับเธอ เธอถูกรังแกโดยคนชั่ว เธอรู้สึกเศร้ามาก
"เสี่ยวม่านอย่ากลัว ฉันอยู่ที่นี่ ไม่มีใครทำอะไรเธอได้"
หัวใจของฉิงเฟิงแทบจะฉีกขาดเมื่อเห็นน้ำตาของสาวสวย
เขารู้ว่าสังคมมีความซับซ้อนและหัวใจของคนอาจจะชั่วร้าย แต่ประเมินความไร้ยางอายของจางเทียนเฮาต่ำไป เขาต้องการข่มขืนลู่เสี่ยวม่านนี่เป็นสัตว์ชั้นต่ำชัดๆ
ในขณะนี้ฉิงเฟิงได้วางจางเทียนเฮาไว้ในหมวด 'วายร้าย' แล้ว
"สาวสวย เธอควรจะยินดีที่ได้รับเกียรติถูกเลือกจากฉัน ตอนนี้เธอจะไปซ่อนที่ไหนได้ ?"
จางเทียนเฮายิ้มอย่างเย็นชาและเดินเข้าไปในบูธพร้อมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคน ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความโหดร้าย
ใบหน้าของลู่เสี่ยวม่านตื่นตระหนกและเธอเดินเข้าไปในอ้อมอกของฉิงเฟิง เมื่อเธอเห็นจางเทียนเฮา เธอกลัวอย่างเห็นได้ชัด
ในสายตาของเธอ นายน้อยสองเป็นปีศาจในคราบมนุษย์
"เพื่อน โปรดมอบสาวสวยคนนั้นมาให้ฉันด้วย"
จางเทียนเฮายิ้มเบาๆและกล่าวอย่างหยิ่งกับฉิงเฟิง
เขาเห็นฉิงเฟิงกลับนายน้อยจางในห้อง และรู้ว่าฉิงเฟิงเป็นเพื่อนของพี่ชายเขา แต่ในสายตาของจางเทียนเฮา, พี่ชายของเขาเป็นเพียงไอ้ขี้แพ้ ดังนั้นเพื่อนของเขาต้องเป็นไอ้ขี้แพ้ด้วย
ทำไมเขาต้องเคารพไอ้ขี้แพ้พวกนี้ด้วย?
"ทำไมฉันต้องมอบเธอให้นาย นายป็นปัญญาอ่อน?"
ดวงตาของฉิงเฟิงเย็นชาและไม่เป็นมิตร เขารู้ดีว่าจางเทียนเฮาเป็นคนทำร้ายลู่เสี่ยวม่าน
แม้ว่าจางเทียนเฮาจะเป็นน้องชายของนายน้อยจาง แต่ฉิงเฟิงก็ยังด่าเขาเพราะเขาโกรธมาก
เขาโกรธแทนหญิงสาวคนนี้มาก เขาต้องคืนความยุติธรรมให้ลู่เสี่ยวม่าน
"เพื่อน นายกล้าด่าฉัน นายรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร?"
จางเทียนเฮาถามอย่างมืดมนเมื่อเขาได้ยินฉิงเฟิงด่าเขา
จางเทียนเฮาเป็นนายน้อยคนที่สองของตระกูลจาง เขาเป็นทายาทที่แท้จริงของตระกูลจางและมีสถานะทางสังคมสูงมาก
เมื่อมีคนเจอเขา พวกเขามักจะเลียแข้งเลียขาเขาและจุดไฟต่อบุหรี่ให้เขา
แต่ตอนนี้ คนไม่สำคัญคนนี้กล้าที่จะด่าเขา เขาไม่พอใจอย่างมาก
"นายเป็นสัตว์ชั้นต่ำ ?"
ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆและด่า
ในใจของเขา คนข้างหน้าเขาเป็นสัตว์ชั้นต่ำ เขาไม่เพียงแต่ทำร้ายลู่เสี่ยวม่านแต่ยังจะข่มขืนเธออีกด้วย
เมื่อต้องเผชิญกับพวกสัตว์ชั้นต่ำของสังคม ฉิงเฟิงมีสองแนวทาง อย่างแรกคือการด่าพวกเขาและอย่างที่สองคือการทุบตีพวกเขา เขาจะไม่ปล่อยให้คนเหล่านี้มีชีวิตที่ดี
"นายกล้าที่จะดูถูกฉัน ฉันจะหักขาของนายวันนี้"
ใบหน้าของจางเทียนเฮามืดลงและเขาพูดอย่างดุเดือดเมื่อเขาได้ยินฉิงเฟิงเรียกเขาว่าสัตว์ชั้นต่ำ
เขาเป็นนายน้อยสองของตระกูลจางและเป็นคนที่มีแต่คนนับถือ ตอนนี้เขาถูกดูถูก เขาจะต้องเรียกศักดิ์ศรีและมอบบทเรียนเรื่องนี้แก่ชายคนนี้
"น้องชาย พี่ใหญ่ลี่เป็นเพื่อนของฉัน ทำไมนายไม่เลิกรากันเท่านี้ละ ?"
นายน้อยจางยืนขึ้นและพูดแนะนำเมื่อเขาเห็นว่าจางเทียนเฮากำลังจะเริ่มต่อสู้กับพี่ใหญ่ลี่ของเขา
"มันง่ายมากสำหรับฉันที่จะให้อภัยเขา เขาแค่มอบลู่เสี่ยวม่านมาให้ฉันและคุกเข่าขอร้องฉัน ถ้าไม่งั้น ไม่ต้องพูดกัน"
จางเทียนเฮาเหลือบมองที่นายน้อยจางและพูดขึ้น
นายน้อยจางกลายเป็นไม่พอใจเมื่อได้ยินคำพูดของจางเทียนเฮา
นายน้อยจางรู้สึกว่าน้องชายของเขาทำเกินไป เขาบอกน้องชายไปแล้วว่าพี่ใหญ่ลี่เป็นเพื่อนของเขา แต่เขาก็ยังต้องให้คุกเข่าขอร้อง นี่เป็นการดูถูกเขา
นอกจากนี้นายน้อยจางได้แจ้งพนักงานของสปาจักรพรรดินิ้วหยกไว้แล้วด้วยว่าลู่เสี่ยวม่าน สามารถให้บริการฉิงเฟิงได้เพียงคนเดียวเท่านั้น แต่ตอนนี้น้องสองของเขาต้องการให้เธอนวด นี่เป็นการดูถูกเขาอีกครั้งหนึ่ง
นายน้อยจางโกรธมาก เขารู้สึกว่าเขาเสียหน้าหลังจากการดูหมิ่นทั้งหมดจากน้องชายของเขาวันนี้
"น้องชาย นายปล่อยฉิงเฟิงกับเสี่ยวม่านไปได้ไหม ?"
นายน้อยจางได้ขอร้องน้องชายเขาอย่างจริงใจ
"ทำไมฉันต้องไว้หน้านาย นายเป็นใคร ? ไสหัวไป วันนี้ฉันจะเย็*อีนังบ้าคนนี้นอกจากนั้นฉันจะหักขาลี่ฉิงเฟิงด้วย"
จางเทียนเฮาพูดด้วยความรังเกียจและเหลือบไปอย่างเย็นชาที่นายน้อยจาง
ในหัวใจของเขาพี่ชายของเขาเป็นไอ้ขี้แพ้ที่เขาสามารถดูถูกเมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการ
"น้องชาย ฉันเป็นพี่ของนายนะ"
นายน้อยจางโกรธเมื่อได้ยินที่จางเทียนเฮาบอกว่าเขาเป็นเหมือนคนไร้ค่า
เขาโกรธที่น้องชายของเขาได้ดูถูกเขาต่อหน้าทุกคน มันน่าอายมาก
"หึ ไอ้ขี้แพ้ที่เจี๊ยวไม่แข็ง นายมีอะไรใช้ได้บ้าง? ไสหัวไป
"ไม่"
"ฉันจะพูดซ้ำอีกครั้ง ไสหัวไป ฉันต้องการที่จะสั่งสอนลี่ฉิงเฟิง"
"พี่ใหญ่ลี่เป็นเพื่อนของฉัน ไม่มีใครแตะต้องเพื่อนของฉันได้"
นายน้อยจางกล่าวด้วยความมุ่งมั่นและยืนขวางอยู่หน้าจางเทียนเฮา
ในหัวใจของเขาพี่ใหญ่ลี่คือคนที่เขานับถือมากที่สุด พี่ใหญ่ลี่ไม่เพียงแต่รักษาให้หายจากอาการป่วย แต่ยังเคารพเขา แม้ว่าชายคนนี้จะเป็นน้องชายของเขา แต่เขาดูถูกเขาตลอดมาและไม่ให้ความเคารพใดๆกับเขา
นายน้อยจางสาบานว่าจะต้องหยุดการกระทำของเจียเทียนเฮาในให้ได้วันนี้ไม่ว่าจะต้องเสียอะไรไป
ตูม!
เท้าของจางเทียนเฮาเตะเข้าสู่ช่องท้องของนายน้อยจาง นายน้อยจางถูกเตะออกไปหลายหลาและล้มลงกับพื้นอย่างหนัก
อั่ก!
นายน้อยจางถ่มเลือดออกมาใบหน้าของเขาซีดและเขารู้สึกเศร้า เขาไม่อาจเชื่อได้ว่าน้องชายของเขาจะทำร้ายเขา
"น้องชาย นายตีฉัน?"
ใบหน้าของนายน้อยจางซีดเซียวและดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ