บทที่ 103 ลู่เสี่ยวม่านอยู่ในอันตราย
บทที่ 103 ลู่เสี่ยวม่านอยู่ในอันตราย
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
https://amnovel.com/cat.php?id=58
"น้องเล็ก วันนี้เพื่อนของฉันมา นายยกห้องคิงให้กับฉันได้ไหม"
นายน้อยจางขมวดคิ้วและพูดกับจางเทียนเฮา
ภายใต้สถานการณ์ส่วนมาก น้อยครั้งที่เขาจะแย่งชิงอะไรกับน้องชายของเขา แต่วันนี้เขากำลังจะจัดชุดใหญ่ให้แก่ลี่ฉิงเฟิงและไม่อยากทำให้เขาผิดหวัง
นี่เป็นครั้งแรกที่นายน้อยจางกำลังต่อสู้เพื่ออะไรบางสิ่งกับน้องชายคนเล็กของเขาในรอบ 20 ปีและเป็นเพื่อห้องส่วนตัว
"พี่ใหญ่, ฉันจะเอาห้องนี้ พาเพื่อนพี่ไปที่อื่น"
จางเทียนเฮามองไปที่นายน้อยจางอย่างเย็นชา เสียงของเขาฟังดูเหมือนรำคาญ
จางเทียนเฮาไม่เห็นหัวพี่ชายของเขาจริงๆ
เพราะทุกคนรู้ว่านายน้อยจางเกิดมาพร้อมกับความผิดปกติของการแข็งตัวของอวัยวะเพศชาย เขาถูกล้อเลียนและถูกรังแกด้วย เรื่องนี้ทำให้เขาไม่มีความสุขมาก
นอกจากนี้ทั้งบริษัทจาง อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา พ่อของถูกใจเขาเช่นกันและไม่ได้เห็นพี่ชายคนนี้อยู่ในสายตา
ในหัวใจของจางเทียนเฮา, พี่ชายของเขาคนนี้ไม่ได้มีจุดแข็งอะไร เขาเป็นคนที่คงจะนั่งกินนอนกินทรัพย์สมบัติจากครอบครัวจนกว่าจะตาย
หลังจากได้ยินจางเทียนเฮาพูด ใบหน้าของนายน้อยจางก็เปลี่ยนไปและการแสดงออกของเขาดูน่าเกลียด
เขาไม่คิดว่าน้องเล็กของเขาจะไม่ยอมไว้หน้าเขาและบอกให้พี่ใหญ่ลี่และเขาเป็นฝ่ายออกไป
ถ้าน้องชายคนเล็กของเขาแค่อยากให้ตัวเขาเองออกไปก็ไม่เป็นไร แต่นี่เขากลับต้องการให้พี่ใหญ่ลี่ออกไปด้วย เรื่องนี้ทำให้นายน้อยจางรู้สึกอึดอัดมาก
ในหัวใจของนายน้อยจาง พี่ใหญ่ลี่เป็นคนที่เขานับถือมากที่สุด ในเวลานี้เขาไม่พอใจน้องเล็กของเขาสุดๆ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เพราะน้องชายของเขาเป็นที่ชื่นชอบของพ่อเขาและควบคุมบริษัทจางทั้งหมด
ยกตัวอย่างเช่นสปาจักรพรรดินิ้วหยกแห่งนี้ บอสที่แท้จริงคือจางเทียนเฮา สำหรับนายน้อยจางแม้ว่าเขาจะใช้เวลาที่นี่ แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ในการจัดการ
"นายน้อยจาง ไม่เป็นไร เราเปลี่ยนห้องก็ได้"
เมื่อเห็นสถานการณ์ที่ดูยากลำบากที่นายน้อยจางกำลังเผชิญ ลี่ฉิงเฟิงได้เปิดปากและพูดขึ้น
มันเป็นแค่เรื่องห้องส่วนตัว เขาไม่ต้องการให้พี่น้องมาต่อสู้เรื่องนี้
สำหรับเขาห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ก็ดี แต่ถึงห้องจะเล็กลงหน่อย เขาไม่แคร์จริงๆ
"พี่ใหญ่ลี่ ขอโทษนะ"
นายน้อยจางมีท่าทางรู้สึกผิด เขาไม่สบายใจจริงๆที่ไม่สามารถพาลี่ฉิงเฟิงเข้าคิงล็อบบี้
ถ้าเขาเป็นผู้ควบคุมบริษัทจาง เขาจะบอกให้น้องชายคนนี้ออกไปนานแล้ว แต่โชคร้ายเขาไม่ได้เป็น
"นายน้อยจาง, ไปกันเถอะ มันก็แค่ห้องส่วนตัว ไม่ใช่เรื่องใหญ่"
ลี่ฉิงเฟิงไม่ใช่คนที่ชอบมีหน้ามีตา นอกจากนี้ นี่เป็นธุรกิจของบริษัทจางและเขาเป็นแค่แขก เขาไม่ต้องการทำให้มันเป็นเรื่องยากสำหรับนายน้อยจาง
ลี่ฉิงเฟิงและนายน้อยจางออกจากคิงลอบบี้ด้วยกันและไปที่ห้องดอกพลัม
** เกร็ดความรู้ ดอกพลัมเป็นดอกไม้ประจำชาติของสาธารณรัฐจีน คือดอกพลัม หรือดอกบ๊วย (plum blossom) ได้รับการกำหนดให้เป็นดอกไม้ประจำชาติโดยสภาบริหาร (Executive Yuan) แห่งสาธารณรัฐจีน เมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม ปี ค.ศ. 1964[1] ดอกพลัมมีขื่อเรียกในภาษาจีนว่าเหมยฮัว (อังกฤษ: meihua; จีน: 梅花; พินอิน: méihuā) เป็นดอกไม้ที่มีสัญลักษณ์หมายถึงความเข้มแข็ง มั่นคงและอุตสาหะ เนื่องจากดอกพลัมสามารถบานสะพรั่งที่สุดได้แม้ท่ามกลางหิมะในฤดูหนาว **
ห้องดอกพลัมมีขนาดเล็กกว่าห้องคิงและตกแต่งไม่หรูหราเท่าไร เห็นได้ชัดว่าเป็นห้องในระดับต่างกัน
ภายในห้องส่วนตัวลี่ฉิงเฟิงและนายน้อยจางนั่งหันหน้าชนกัน
มีเบียร์มากกว่า 12 ขวดอยู่ตรงหน้านายน้อยจางและพวกมันก็หมดลงแต่เขายังดื่มต่อ
"นายน้อยจาง ดื่มแอลกอฮอล์ให้น้อยลงหน่อย มันไม่ดีต่อร่างกายของคุณ"
เมื่อเห็นว่านายน้อยจางดื่มไม่หยุด ลี่ฉิงเฟิงพยายามตักเตือนเขา
เขาพูดได้เลยว่านายน้อยจางกำลังเศร้าเสียใจและมากด้วย เขาใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพื่อให้กำลังใจตัวเอง
"พี่ใหญ่ลี่ คุณก็เห็น ฉันไม่มีสถานะใดๆในตระกูลจาง ธุรกิจของครอบครัวทั้งหมดถูกควบคุมดูแลโดยน้องชายของฉัน ฉันไม่มีสิทธิ์ ฉันไม่สามารถตัดสินใจได้แม้กระทั่งเรื่องห้องส่วนตัว"
เมื่อพูดถึงประสบการณ์ของเขาในตระกูลจาง นายน้อยจางรู้สึกแย่มาก
เนื่องจากอวัยวะเพศของเขาเล็กและเกิดมาพร้อมกับการหย่อนสมรรถภาพทางเพศ
เขาไม่มีความสำคัญในครอบครัวของเขาจริงๆ พ่อไม่ชอบเขา น้องชายไม่เห็นหัวเขา ลี่ฉิงเฟิงเป็นคนแรกที่กลายเป็นเพื่อนของเขาจริงๆ
แต่เดิมเขาต้องการที่จะจัดนวดชุดใหญ่ให้ลี่ฉิงเฟิง แต่เขาถูกน้องชายคนเล็กไล่ออกจากห้องคิง ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกอายมากดังนั้นเขาจึงดื่มไม่หยุดเพื่อที่จะลบความเจ็บปวดในใจ
"นายน้อยจางคุณได้รับการรักษาแล้ว ตอนนี้คุณไม่ได้เลวร้ายอย่างนายน้อยคนอื่นๆ คุณจะประสบความสำเร็จในอนาคต"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆและพยายามปลอบโยนเขา
นายน้อยทั้ง 4 คนของเมืองทะเลตะวันออก เฉิน หวังและลี่ต่างก็เป็นคนที่ไร้ความอดทนและใส่ใจแต่กับรูปลักษณ์ของพวกเขาเท่านั้น เฉพาะนายน้อยจางเท่านั้นที่เป็นคนที่ดี
และเป็นเพราะเหตุนี้ ฉิงเฟิงจึงรักษาอาการป่วยของเขาและแม้กระทั่งปฏิบัติต่อเขาในฐานะเพื่อน
"พี่ใหญ่ลี่ มา มาดื่มกับฉัน"
นายน้อยจางยกแก้วขึ้นและพูดด้วยความเศร้า
"ได้สิ ฉันจะดื่มกับคุณ"
ลี่ฉิงเฟิงพยักหน้าและหยิบแก้วของเขาและดื่มกับนายน้อยจาง
ในเวลานี้ในคิงล็อบบี้
"พี่สาวฉิน, ฉันได้ยินมาวาสาวเบอร์ 30 เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเป็นเรื่องจริงรึ?"
จางเทียนเฮายิ้มเบา ๆ และพูดกับหญิงสาวสวยข้างๆเขา
ผู้หญิงคนนี้สวยมาก ใบหน้าของเธอดูสวยงาม ชื่อของเธอคือถังยูฉินและเธอเป็นผู้จัดการที่นี่
"ใช่คะ นายน้อยสอง เบอร์30ชื่อลู่เสี่ยวม่าน เธอเป็นนักศึกษาและสวยมาก"
ถังยูฉินยิ้มอย่างสวยงามและพูด
"ดีมาก เรียกลู่เสี่ยวม่านมาที่นี่เพื่อนวดฉัน"
จางเทียนเฮาอัดซิการ์เข้าปอดและพ่นควันออกมาจากนั้นก็พูดขึ้น
"นายน้อยสอง นายน้อยคนโตสั่งไว้ว่าลู่เสี่ยวม่านคนนี้สามารถให้บริการลี่ฉิงเฟิงได้เท่านั้นและไม่ให้บริการคนอื่น"
ถังยูฉินขมวดคิ้วและพูดขึ้น
เธอจำได้อย่างชัดเจน นายน้อยใหญ่เคยกล่าวไว้ก่อนว่าลู่เสี่ยวม่านสามารถให้บริการลี่ฉิงเฟิงได้เท่านั้น
"พี่สาวฉิน ฉันเป็นบอสที่แท้จริงของที่นี่คำพูดของพี่ชายโง่ๆของฉันมันไม่สำคัญหรอก คุณต้องไปพาลู่เสี่ยวม่านมานวดให้ฉันตอนนี้ หรือไม่ก็คุณไม่จำเป็นต้องทำงานที่นี่อีกต่อไป"
จางเทียนเฮามองไปที่ถังยูฉินอย่างเย็นชาใบหน้าของเขาหงุดหงิดมาก
เมื่อเห็นว่าจางเทียนเฮาไม่พอใจ ถังยูฉินรู้สึกประหลาดใจ เธอเพิ่งนึกได้ถึงสิ่งที่นายน้อยสองพูดแต่เธอลืมไปว่าบอสที่แท้จริงของสปาจักรพรรดินิ้วหยกเป็นนายน้อยคนที่สองไม่ใช่นายน้อยคนโต
เธอรู้สึกหดหู่กับเรื่องที่พูดไปเมื่อกี้ ถ้าเธอรู้ก่อนหน้านี้เธอก็จะเรียกลู่เสี่ยวม่านมาทันที ทำไมเธอถึงได้พูดเพื่อนายน้อยคนโต ?
"นายน้อยสอง ฉันจะเรียกลู่เสี่ยวม่านมาที่นี่เพื่อนวดให้คุณในทันที"
ถังยูฉินยิ้มและเดินออกไปพาลู่เสี่ยวม่าน
ไม่นานลู่เสี่ยวม่านก็เดินตามถังยูฉินออกมาที่ห้องส่วนตัว
"น่ารักอะไรแบบนี้"
ดวงตาของจางเทียนเฮาสว่างขึ้น ความเร่าร้อนปรากฏในดวงตาของเขา
เขาเป็นนายน้อยคนที่สองของตระกูลจาง เขาฟันผู้หญิงมาแล้วหลายคน แต่ผู้หญิงตรงหน้าเขาคนนี้สวยมาก เธอทำให้เลือดของเขาเดือด
หญิงสาวสวยมาก ผิวขาว ตาเป็นประกายและจมูกโด่งของเธอทำให้ใบหน้าเธอดูสง่างามมาก ใบหน้าของเธอสมบูรณ์แบบ เธอเหมือนนางฟ้าที่บริสุทธิ์ มันทำให้คนอยากจะจูบเธอ
เธอสวมกระโปรงสั้นสีชมพูที่ปกคลุมรอบอกและเอวของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ทำให้ผู้คนเกิดอารมณ์
"เธอชื่ออะไร?"
จางเทียนเฮายิ้มและถามอย่างเร่าร้อน
"ฉันชื่อลู่เสี่ยวม่าน"
ริมฝีปากสีแดงของลู่เสี่ยวม่านโค้งขึ้นเล็กน้อย เธอก้าวถอยหลัง ความตื่นตระหนกปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ
ชายตรงหน้าเธอคนนี้เหมือนหมาป่าที่หิวโหย ทำให้ลู่เสี่ยวม่านกลัว
ตอนแรกเธอคิดว่าเธอมารับดูแลลี่ฉิงเฟิง แต่เธอไม่คิดว่าเธอจะได้พบคนแปลกหน้าแทนและมันทำให้เธอกลัว
เธอรู้สึกถึงอันตรายจากชายหนุ่มข้างหน้าเธอ