ตอนที่ 100 มิติพิเศษ (FREE)

 

รุ่งเช้าอันสดใส สายลมพัดผ่านอย่างอ่อนโยน บรรยากาศที่บึงน้ำแห่งความสัตย์หนาวเหน็บเหมือนอย่างเคย

ฟาง เจิ้งจือ ชอบไปที่บึงน้ำแห่งความสัตย์เพราะว่าบรรยากาศคล้ายคลึงกับบ้านเกิดของเขา หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ  หลังมื้อเช้าเขาเขาสวมชุดสีน้ำเงินและเดินออกไป

วันนี้ เหยียน ซิว เปลี่ยนเครื่องแต่งกายของเขาเป็นชุดอื่น สวมชุดเกราะ ที่แขนทั้งสองข้างพันด้วยผ้าไหมหลากหลายชนิด  และสวมเกราะหน้าอกสีเงินสว่าง

แม้ว่าจะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายแต่ทว่าเขาก็ยังดูเย็นชาเหมือนอย่างเคย

 

"เจ้าจะสวมชุดนั้นงั้นหรือ?" เหยียน ซิว มองไปที่ชุดที่ ฟาง เจิ้งจือ สวมอยู่ สายตาของเขาเริ่มเกิดความสงสัยขึ้น

"ฮะ? ทำไมเจ้าถึงแต่งตัวแบบนั้นละ? " ฟาง เจิ้งจือ เกิดความสงสัยในการแต่งกายของ เหยียน ซิว เช่นกัน

เขาจำได้ว่าในการทดสอบการต่อสู้ครั้งก่อน เหยียน ซิว สวมชุดสีขาวเท่านั้น

"วันนี้เป็นวันแห่งการต่อสู้!" เหยียน ซิว พูดเตือน

"ข้ารู้." ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้ารับ

เมื่อ เหยียน ซิว เห็นท่าทีการตอบรับของ ฟาง เจิ้งจือ เขาก็ฉุกคิดอยู่ชั่วครู่แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป

ทั้งสองเดินเคียงบ่าเคียงไหล่กันไปยังสถานที่ทำการทดสอบ

...

 

สถานที่ทำการทดสอบการต่อสู้ระดับเมืองหลวงจัดขึ้นที่ทำการของเมืองหลวงแม่น้ำแห่งความสัตย์

อย่างไรก็ตาม มันค่อนข้างแตกต่างกับการทดสอบระดับมณฑลที่ผู้คนไม่ต้องไปยืนออกันอยู่หน้าประตูเพื่อรอเวลาเริ่มการทดสอบ

พวกเขาเดินตรงเข้าไปด้านในที่ทำการเมืองหลวงได้เลยโดยไม่ต้องรออยู่ด้านหน้าประตู

เมื่อ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว เข้าไปถึง มีทหารสองแถวยืนอยู่ที่ด้านหน้าประตูของที่ทำการเมืองหลวง

 

"ลงทะเบียน!" มีทหารคอยตรวจสอบระหว่างที่ ฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว กำลังลงทะเบียน

 

จากนั้นทั้งสองคนก็เริ่มลงทะเบียนที่โต๊ะ จากนั้นพวกเขาก็ได้รับป้ายที่ทำมาจากเหล็กโดยมีการตราชื่อของพวกเขาเอาไว้อยู่

ฟาง เจิ้งจือ ค่อนข้างสนใจกับเจ้าสิ่งนี้

เขาอยากจะถามเกี่ยวกับป้ายเหล็กอันนี้ แต่ดูเหมือนว่าทหารจะไม่อยากพูดด้วยเท่าไหร่ ทั้งยังการแสดงออกของ เหยียน ซิว ที่ดูเหมือนว่าจะรู้จักป้ายนี้เป็นอย่างดี

ฟาง เจิ้งจือ คิดอยู่นานก่อนที่จะตัดสินใจถาม เหยียน ซิว ที่หลัง

 

พวกเขาเข้าไปในที่ทำการเมืองหลวง  ด้วยคำสั่งของทหารยาม ฟาง เจิ้งจือ กับ เหยียน ซิว เข้าไปถึงที่สนามอย่างรวดเร็ว

สนามแข่งนั้นเป็นสถานที่กว้างและดูธรรมดา มีทั้งดอกไม้ที่เบ่งบานแล้วพืชไม้ที่เขียวขจี ที่เหลือนั้นเป็นแค่พวกนักปราชญ์ที่สวมชุดเกราะพร้อมที่จะเข้ารับการทดสอบการต่อสู้อย่างแข็งขัน

 

 

 

เวลาผ่านไปไม่นานนัก ฮัน ฉางเฟิง ที่สวมชุดขุนนางสีขาวบริสุทธิ์ก็ปรากฏตัวขึ้นบนเวทีพร้อมกับขุนนางอีก 2-3 คน

"ก๊องง!" เสียงของระฆังส่งสัญญาณเพื่อเป็นการบอกว่าเวลาแห่งการทดสอบต่อสู้ได้มาถึงแล้ว

 

ฮัน ฉางเฟิง ลุกขึ้นยืน มองไปยังเหล่านักปราชญ์ที่มีใจสู้ทั้งหลายที่อยู่เบื้องล่าง และพยักหน้าเบาเป็นการให้กำลังใจกับทุกคน

ก่อนที่สายตาของเขาก็ไปหยุดที่ ฟาง เจิ้งจือ

ความตกใจปรากฎขึ้นภายในดวงตาของเขา แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว เขาแสร้งกระแอมออกมา

 

"การทดสอบการต่อสู้ของเหล่านักปราชญ์ที่มีความสามารถและพรสรรค์ เหล่าคนที่มีความมุ่งมั่นจาก 5 เมืองหลวงของดินแดนทะเลทรายทางเหนือ เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่เกิดความรุนแรงจนเกินเหตุ ทางโรงเรียนหลวงจึงกำหนดการทดสอบโดยใช้ 'มิติพิเศษ' "

"ข้าเชื่อว่าทุกคนคงจะได้รับป้ายชื่อของแต่ละคนกันแล้ว กฎของการทดสอบเป็นเรื่องง่าย ๆ พวกเจ้าต้องเก็บรักษามันเอาไว้ให้ดี แล้วเข้าไปยังใจกลางของมิติพิเศษแห่งนี้ก็จะเป็นอันเสร็จสิ้น ผู้ที่ไปถึงใจกลางมิติโดยที่ยังมีป้ายชื่ออยู่จะเป็นผู้ที่ผ่านการทดสอบ เหล่าขุนนางจะ รอพวกเจ้าอยู่ที่นั่น! "

"ข้าต้องขอเตือนไว้ก่อนว่าถ้าหากพบกับอันตรายใด ๆ ภายในมิติพิเศษแห่งนั้น เจ้าเพียงแค่หักป้ายนั้นทิ้งไปเสียแล้วจะสามารถออกมาจากมิติแห่งนั้นได้ แต่แน่นอนว่าการทำเช่นนั้นก็จะเป็นการถอนสิทธิ์จากการสอบ! "

"เข้าใจหรือไม่?!" หลังจากที่ ฮัน ฉางเฟิง กล่าวเสร็จก็กวาดสายตาลงไปยังเหล่านักปราชญ์อีกครั้งหนึ่ง

"เข้าใจขอรับ" เหล่านักปราชญ์ตอบรับทันที

 

แต่ทว่า ฟาง เจิ้งจือ กลับผงะไปเล็กน้อย มิติพิเศษ? นั่นมันอะไร? การหักป้ายชื่อจะทำให้ถูกตัดสิทธิ์การทดสอบ? การทดสอบการต่อสู้ครั้งนี้ดูเหมือนจะแตกต่างจากที่เขาคาดการณ์เอาไว้นัก

ฟาง เจิ้งจือ มองไปรอบๆ ทุกคนดูเหมือนจะเร่งรีบเตรียมพร้อมกับการทดสอบ ไม่มีใครสนใจคนอื่น

 

"มิติพิเศษคืออะไรกัน?" ฟาง เจิ้งจือ คิดหนักอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะหันไปหา เหยียน ซิว

ในขณะที่ เหยียน ซิว กำลังตระเตรียมเกราะหน้าอกของเขาก็ฟัง ฟาง เจิ้งจือ ไปด้วย

"เจ้าไม่รู้งั้นรึ?"

"แคกๆ...เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่เคยเข้าไปในหอแห่งเต๋า" ฟาง เจิ้งจือ เริ่มหาเหตุผลเพื่อตื้อ เหยียน ซิว

"โอ๊ะ!" เหยียน ซิว พยักหน้าเล็กน้อย เขาเริ่มรู้สึกว่าเขาเริ่มทำตัวไม่สุภาพเท่าไหร่ "กฏแห่งเต๋ามีเนื้อหาอันมากมายมหาศาลและยังประกอบไปด้วยมิติพิเศษต่างๆมากมาย เจ้าเข้าถึงกฎแห่งเต๋าแล้วดังนั้น มิติพิเศษ ก็อยู่ในหัวใจของเจ้าเช่นกัน!"

"มิติพิเศษในหัวใจของข้า?" ฟาง เจิ้งจือ เข้าใจได้ในทันที ดูเหมือนว่าโลกที่เขาเคยมองเห็นตอนหลับตาคือมิติพิเศษนั่นเอง

"ใช่ ข้าไม่รู้หรอกว่ามิติในใจของเจ้ามีลักษณะเป็นอย่างไร เพราะมิติของทุก ๆ คนมันแตกต่างกัน สิ่งนี้ถูกกำหนดโดยการเข้าถึงกฎแห่งเต๋าของแต่ละคน แต่ปัจจัยพื้นฐานนั้นย่อมไม่เปลี่ยนแปลง อากาศ สายน้ำ ป่าไม้ ผืนดิน และทั้งหมด  ทั้งหมดนี้เป็นพื้นฐานของมิติพิเศษ" เหยียน ซิว อธิบาย

ฟาง เจิงจือ พยักหน้า มิติของเขาก็เต็มไปด้วยแผ่นดินและท้องฟ้า ต้นกล้าดูดความชื้นในอากาศ หยดน้ำไหลลงสู่ผืนดิน จนเกิดเป็นวัฏฐจักร

จนต้นกล้ากลายเป็นตนไม้ใหญ่ ผืนดินแห้งกลายเป็นทะเลสาบที่อุดมสมบูรณ์

 

เมื่อนึกถึงเรื่องเหล่านี้ ฟาง เจิ้งจือก็รู้สึกได้ว่า เขาได้เข้าถึงความเข้าใจในระดับที่เข้าไม่เคยเข้าถึงมาก่อน ทุกๆคนมีมิติพิเศษเป็นของตัวเองงั้นรึ?

ทิศทางการฝึกฝึกฝนของเขา...

ทำให้มิติพิเศษของเขาเติบโตไปอย่างสมบูรณ์?

 

"แล้วในวันนี้พวกเราต้องเข้าไปในมิติแบบไหนกัน?" แม้ว่า ฟาง เจิ้งจือ จะเข้าใจแนวคิดเกี่ยวกับมิติแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับมิติพิเศษของการทดสอบสักเท่าไรนัก

"โรงเรียนหลวงมีมิติพิเศษของเหล่าบรรพบุรุษรุ่นก่อน การเข้าไปในมิติพิเศษจะทำให้เราเข้าถึง "วิถีแห่งเต๋า" ที่เหล่าบรรพบุรุษได้ฝึกฝน !" เหยีิยน ซิว อธิบายอีกครั้ง

ในที่สุด ฟาง เจิ้งจือ ก็เข้าใจ

 

"มิติพิเศษนั้นแตกต่างกันไป ก่อนที่จะสิ้นใจ เหล่าบรรพบุรุษได้สร้างมิติพิเศษเอาไว้เพื่อให้กลุ่มคนรุ่นหลังได้เข้าถึง "วิถีแห่งเต๋า" อย่างแท้จริง!"

ดูเหมือนในโลกแห่งนี้จะมีหลายสิ่งที่ลึกลับเหลือเกิน บางอย่างก็ไม่อาจคาดเดาได้

มิติพิเศษ....

 

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเก็บรักษาป้ายเอาไว้ เพราะถ้าไม่หักป้ายทิ้งก็จะไม่สามารถออกมาจากมิติพิเศษได้

ข้าสงสัยจริง ๆ ว่ามิติของเหล่าบรรพบุรุษจะเป็นอย่างไร

ยิ่งคิด ฟาง เจิ้งจือ ก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น เขารู้สึกกระตือรือร้นที่จะได้เข้าไปในมิติพิเศษมันจะช่วยให้เขารู้ถึงทิศทางในการฝึกตนในอนาคต

 

จากนั้นเขามองไปที่ เหยียน ซิว แล้วรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติ

"เพราะเจ้ารู้ว่าต้องเข้าไปในมิติพิเศษนี่เองถึงได้เปลี่ยนชุด!"

"ใช่ ข้าคิดว่าเจ้ารู้อยู่แล้ว!" เหยียน ซิว พยักหน้ารับ

"..." ฟาง เจิ้งจือ กวาดสายตาไปรอบ ๆ และในที่สุดเขาก็เห็นเด้กหนุ่มคนหนึ่งที่มีรูปร่างใกล้เคียงกับเขา

และที่สำคัญ ชุดเกราะของเด็กนั่นช่างดูสวยงามยิ่งนัก

 

เพจหลัก : Double gate TH