Chapter 278: รู้จักกันเป็นอย่างดี
Chapter 278: รู้จักกันเป็นอย่างดี
ผู้รอดชีวิตตกตะลึง!
เมื่อเผชิญหน้ากับหมีกลายพันธุ์ที่เลวร้าย มันก็สายเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะหลบหนี อย่างไรก็ตาม ทีมที่มาพร้อมกับรถมินิบัสนั้นเริ่มต้นที่จะโจมตี และสุดท้ายแล้วพวกเขาก็ชนะ! มันน่ามหัศจรรย์มาก!
รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีพุ่งออกมาจากฝูงซอมบี้พวกนั้น
“แฮ่...แฮ่”
ซอมบี้ก็ตามรถมินิบัสอย่างดุเดือด ในตอนแรก พวกเขารู้สึกว่าซอมบี้พวกนั้นเร็วยิ่งขึ้น แต่ในภายหลัง พวกเขาก็สังเกตว่ารถมินิบัสนั้นกำลังนำอยู่ด้านหน้าพวกมัน
“ไอ้เหี้...! พวกเขาลากซอมบี้มาหาพวกเรา..”หนึ่งในผู้รอดชีวิตตะโกน พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าจุดมุ่งหมายของเจียงลู่ฉีนั้นจะเป็นเขตเย่
รถทั้งสองคนก็เร่งความเร็วขึ้น แต่พวกเขาก็สังเกตว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะสะบัดรถมินิบัสทิ้งออกได้ พวกเขานั้นก็ประหลาดใจเมื่อรถมินิบัสมาถึงพวกเขา และมันก็จะทิ้งพวกเขาไว้ด้านหลัง!
“เดี๋ยว! ได้โปรด รอก่อน!”ผู้รอดชีวิตตะโกน มันเป็นเรื่องที่เด่นชัดแล้วเมื่อเปรียบเทียบกับประสิทธิภาพในการต่อสู้กับเจียงลู่ฉีหรือพลังป้องกันของรถมินิบัส พวกเขานั้นด้อยกว่า นอกจากนี้ พวกเขานั้นหวาดกลัวซอมบี้จำนวนมากเช่นนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงตะโกนเสียงดัง
โชคดีที่ ไม่กี่นาทีต่อมา ซอมบี้พวกนั้นก็ถูกสะบัดทิ้งและผู้รอดชีวิตก็รู้สึกโล่งอก เมื่อเห็นรถมินิบัสที่กำลังเคลื่อนที่อยู่ หลี่จุนก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่ง “พวกเขานั้นกำลังจะไปเขตเย่งั้นเหรอ?”
[เส้นทางนี้มีไว้เพื่อเขตเย่!]หลี่จุนมีความสุข “ถ้าพวกเขาต้องการที่จะไปเขตเย่ พวกเราก็สามารถติดตามพวกเขาไปได้! มันจะปลอดภัยกว่า...”หลี่จุนพูดกับสมาชิกทีมของเขา
“รอก่อน! รอก่อน!” หลี่จุนก็บีบแตรอย่างบ้าคลั่ง และในเวลาเดียวกันนั้นหลี่จุนก็ตะโกนออกมาด้วย
ในเวลานั้น รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีก็หยุดลง
“น่ารำคาญจริงๆ! พวกเขากำลังทำอะไรอยู่?”เจียงจู้อิงบ่น
จุดมุ่งหมายหลักของทีมฉี่หยิงนั่นก็คือการแก้ไขปัญหาที่ยุ่งยาก ไม่ใช่การช่วยผู้รอดชีวิตทุกคนที่พวกเขาเจอ เสียงบีบแตรนั้นจะดึงดูดซอมบี้พวกนั้นมาอีกครั้ง
เมื่อเห็นรถมินิบัสหยุดลง หลี่จุนก็ตื่นเต้น ดังนั้นเขาจึงรีบเร่งให้พวกเขานั้นเร่งความเร็วขึ้น รถนั้นก็ยังไม่ได้หยุดดี แต่หลี่จุนก็รีบลงจากรถลงมาแล้ว
“นายมีจุดมุ่งหมายอะไร? นายต้องการที่จะสู้งั้นเหรอ?”เจียงจู้อิงเปิดช่องว่างหน้าต่างออกมาและถามอย่างเย็นชา ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ในสายตาของเจียงจู้อิง มันก็มีกระแสไฟฟ้าสีน้ำเงินสว่างวาบขึ้น
หลังจากที่กินคริสตัลวิวัฒนาการลงไป เจียงจู้อิงนั้นก็พัฒนากลายเป็นพวกมีพลังเหนือธรรมชาติระดับ 2 ในเวลาเดียวกันนั้นเอง อารมณ์ของเธอนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากด้วยเช่นกัน เมื่อเธอปลดปล่อยเจตนาฆ่าออกมา เพียงแค่เข้าไปใกล้กับเธอเพียงเล็กน้อย ศัตรูก็สามารถที่จะรู้สึกความเจ็บปวดที่มาจากผิวหนังของพวกเขาแล้ว มันค่อนข้างไม่สบายตัวเป็นอย่างมาก
หลี่จุนก็มีความรู้สึกเช่นนี้ด้วยเช่นกันและฉากที่กระแสไฟฟ้านั้นปกคลุมไปที่หมีกลายพันธุ์นั้นก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเขาในทันที ถ้ามันเป็นคนแทนที่หมีละก็ กระแสไฟฟ้านั้นก็สามารถที่จะเผาเขาจนกลายเป็นขี้เถ้าได้อย่างง่ายดาย
“มัน…”หลี่จุนตกตะลึง เขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าหญิงสาวที่สวยงามเช่นนี้จะมีอารมณ์ร้ายแบบนี้ “มันเป็นการเข้าใจผิดครับ! พวกเราไม่ได้มีเจตนาแบบนั้น!”หลี่จุนรีบยิ้มออกมาและพูดอย่างระมัดระวัง “พกเรามาที่นี่เพื่อขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือของคุณ”
“ขอบคุณ?”เจียงจู้อิงพูดไม่ออก “โอเค พวกเราเข้าใจแล้ว ลาก่อน”
เมื่อมองไปที่เจียงจู้อิงที่กำลังปิดหน้าต่าง หลี่จุนก็รีบร้อนพูดขึ้น “มันมีอีกอย่างหนึ่ง! ขอโทษนะครับ คุณกำลังจะไปที่เขตเย่ใช่ไหมครับ?”
เจียงจู้อิงรู้สึกรำคาญกับคำถามของเขา
“พวกเรากำลังจะไปยังเขตเย่ด้วยเช่นกัน และพวกเราก็คุ้นเคยกับพื้นที่บริเวณนี้มาก ดังนั้นพวกเราต้องการที่จะเป็นคนนำทางให้พวกคุณ”หลี่จุนพูด
หลี่จุนได้เดาไว้ว่าทีมของเจียงลู่ฉีนั้นไม่คุ้นเคยกับพื้นที่บริเวณนี้ ดังนั้นเขาต้องการที่จะใช้วิธีการนี้ในการเข้าหาพวกเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดคิดว่าเจียงจู้อิงนั้นจะไม่สนใจคำพูดของเขาเลยแม้แต่น้อย
“หญิงสาวที่สวยงามครับ เขตเย่นั้นไม่ใช่เขตปกติธรรมดาทั่วไป มันเป็นอาณาจักรที่ถูกล้อมรอบด้วยกำแพงเมือง มันมีแม้กระทั่งพระราชวัง ผมรู้จักจักรพรรดิที่นั่นด้วยเช่นกัน”หลี่จุนพูด
เจียงจู้อิงหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ และหลังจากนั้นเธอก็ถามขึ้น “ก็ดี ความสัมพันธุ์กับจักรพรรดินั้นดีไหม?”
“แน่นอน!”หลี่จุนพูดอย่างมีความสุข พูดตามจริงแล้ว เขานั้นไม่ได้คุ้นเคยกับบอสซัน ในความคิดของเขา เขานั้นจะต้องโกหก
ในเวลานั้นเอง หน้าต่างอีกบานก็เปิดขึ้น และชายที่สวมเสื้อกันหนาวสีดำสบายๆก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับปืนสไนเปอร์ไรเฟิลในมือของเขา
ในช่วงเวลาที่ชายคนนี้ปรากฏตัวขึ้น หลี่จุนก็สังเกตเห็นถึงปืนสไนเปอร์ก่อนและหลังจากนั้นก็มองไปยังใบหน้าของเขา อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาที่เขาเห็นเจียงลู่ฉี หลี่จุนตกตะลึง!
[มันจะเป็นเขาได้ยังไงกัน?!]
เจียงลู่ฉีเงียบงันในขณะที่มองไปยังคนแปลกหน้า เขาต้องการที่จะบอกว่าให้พวกเขาไปได้แล้ว แต่เมื่อเขาจ้องไปที่ชายคนนั้น เจียงลู่ฉีก็ตกตะลึง ชายคนนี้ดูคุ้นเคยเล็กน้อย
“นายใช่เจียงลู่ฉีใช่ไหม?”เขาตะโกนออกมา
ที่จริงแล้ว เจียงลู่ฉีนั้นไม่ค่อยแตกต่างออกไปหลังจากวันโลกาวินาศ เขานั้นยังมีผมที่ตัดออกมาเป็นอย่างดีและเขายังสวมเสื้อผ้าที่ใสสะอาดอยู่ แม้ว่าหลี่จุนจะรู้สึกว่าเขาอยู่ในฝัน เพียงแค่แวบแรก เขาก็เชื่อว่าเจียงลู่ฉีนั้นยังคงเป็นเจียงลู่ฉีคนเดิมก่อนวันโลกาวินาศ
อย่างไรก็ตาม เจียงลู่ฉีไม่สามารถจะบอกได้ว่าคนแปลกหน้านี้คือใคร..
เขาคิดอยูชั่วครู่หนึ่งและถามขึ้น “นายคือใครกัน…?”