บทที่ 96 หลินซู่เด็ดเดี่ยวทีเดียว

บทที่ 96 หลินซู่เด็ดเดี่ยวทีเดียว

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"ประธาน เราสามารถยืนยันได้ว่าเงินของแผนกการเงินอยู่ในลิ้นชักของลี่ฉิงเฟิง"

"ประธาน เราขอให้คุณไล่ลี่ฉิงเฟิงออกจากบริษัท เราต้องการเนื้องอกแบบเขา"

"ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก, ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก, ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก, ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก... "

พนักงานรอบๆหลายร้อยคนเรียกร้องให้หลินซู่ไล่ฉิงเฟิงออก

ขโมยเป็นคนประเภทหนึ่งที่ทุกคนเกลียด ขโมยฉวยประโยชน์จากความยากลำบากของคนอื่นและขโมยความมั่งคั่งของผู้อื่น

นอกจากนี้ เงินที่ถูกขโมยไปคือเงินเดือนของพนักงาน ในสถานการณ์ที่ทุกคนเห็นว่าฉิงเฟิงขโมยเงินพวกเขาไป เป็นธรรมดาที่พวกเขาต้องโกรธลี่ฉิงเฟิง

เมื่อพวกเขาได้ยินทุกคนเรียกร้องให้ไล่ฉิงเฟิงออก , ฮูเฉียงและหวังปิงมองหน้ากันและกันและยิ้มอย่างชั่วร้าย

พวกเขารู้ว่าการสมคบคิดของพวกเขาประสบความสำเร็จ ทุกคนในบริษัทได้ขุ่นเคืองและชิงชังลี่ฉิงเฟิง

นี่คือผลลัพธ์ที่ฮูเฉียงต้องการ เขาต้องการทำลายชื่อเสียงของฉิงเฟิงภายในบริษัทไปตลอดกาล

"ฮูเฉียง แม้ว่าเงินของบริษัทจะอยู่ในลิ้นชักของลี่ฉิงเฟิง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาขโมยมา" หลินซู่พูดอย่างเย็นชา

ฉิงเฟิงเป็นสามีของเขา ธรรมดาเธอต้องการที่จะช่วยสามีเธอ นอกจากนี้เธอไม่เชื่อว่าฉิงเฟิงจะเป็นคนขโมยเงินไป

ความเกลียดชังของหลินซู่ที่มีต่อฮูเฉียงเติบโตมากขึ้นอย่างลึกซึ้ง ถ้าเขาไม่ใช่ลูกชายของรองประธาน เธอไลเขาออกไปนานแล้ว

"ประธาน ทุกคนในบริษัทก็เห็นว่าฉิงเฟิงขโมยเงินของบริษัท เราขอให้คุณไล่เขาออก "  ฮูเฉียงขมวดคิ้วและพูดเสียงดัง เขาพูดว่า 'เรา' แทน 'ฉัน' เพื่อเหมารวมพนักงานของทั้งบริษัท

"แล้วถ้าฉันไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิงออกละ?" หลินซู่หัวเราะและถาม

นี่เป็นเรื่องที่ตลก ฉิงเฟิงเป็นสามีของเธอ แต่คนเหล่านี้ต้องการให้เธอไล่สามีของเธอออก พวกเขากำลังมองหาที่ตาย

เธอตัดสินใจว่า แม้เธอจะต้องไล่ฮูเฉียงออก เธอก็จะไม่ไล่ฉิงเฟิงออก เลวร้ายที่สุดก็แค่ ทำให้พ่อของฮูเฉียง, รองประธานาธิบดีโกรธ

ฮูเฉียงที่น่าสงสารที่ไม่รู้ว่าเขาต้องการใส่ร้ายฉิงเฟิง แต่คนที่จะมีปัญหาก็คือเขา

"ประธาน มันไม่เป็นธรรมถ้าคุณไม่ไล่ฉิงเฟิง  มันไม่มีจุดหมายในการอยู่บริษัทที่ไม่มีโอกาสที่ดี ถ้าคุณไม่ไล่ฉิงเฟิงออก พวกเราจะลาออก ทุกคน ถูกต้องหรือไม่ ?"

ฮูเฉียงรู้ว่าเขาไม่สามารถคุกคามหลินซู่ด้วยตัวคนเดียวได้ เขาจำเป็นต้องใช้ฝูงชนเพื่อข่มขู่หลินซู่

บริษัทไม่ได้เป็นของบุคคลคนคนเดียว มันเป็นของทุกคน หากทุกคนลาออก บริษัท Ice Snow จะเป็นบริษัทล้มละลายทันที

"ประธาน ฉันก็ขอให้คุณไล่ลี่ฉิงเฟิงออก ถ้าคุณไม่เห็นด้วยฉันจะลาออก" หวังปิงเป็นคนแรกที่ก้าวออกมาและตอบสนองคำพูดของฮูเฉียง

เพราะเขาเป็นสุนัขตัวเล็กๆที่ภักดีของฮูเฉียงและทำตามคำสั่งของเขา

นอกจากนี้ ฮูเฉียงได้บอกกับเขาแล้วว่า ถ้าทำให้ฉิงเฟิงออกไปได้ ฮูเฉียงจะทำให้เขาเป็นหัวหน้าทีมขาย นี่เป็นรางวัลที่น่าดึงดูดใจ

หวังปิงไม่พอใจเพราะเขายังคงเป็นแค่พนักงานธรรมดาหลังจากทำงานให้ฝ่ายขายมาหลายปีแล้ว

ดังนั้น เมื่อฮูเฉียงสัญญาว่าจะทำให้เขาเป็นหัวหน้าทีมขายหลังจากจบเรื่องทันที เขาจึงเป็นคนแรกที่พูดต่อต้านฉิงเฟิงทุกครั้ง

"ประธาน ผมขอแนะนำให้คุณไล่ฉิงเฟิงออกด้วย ไม่งั้นผมก็จะลาออกด้วยเช่นกัน"

ผู้อำนวยการฝ่ายการเงิน ฮูตี๋กวนก็เดินออกและสนับสนุนฮูเฉียงด้วย

เขาเป็นลุงของฮูเฉียงและเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของรองประธานฮู พ่อของฮูเฉียง ดังนั้นเขาจึงสนับสนุนฮูเฉียงเป็นเรื่องปกติ

ด้วยการเรียกร้องและขอลาออกจากฮูเฉียง หวังปิง และฮูตี๋กวน ทำให้พนักงานรอบข้างพูดเสียงดังกล่าวว่า "พวกเราขอให้ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก ไม่งั้นพวกเราจะลาออก"

ฮูเฉียงและคนอื่น ๆ มีข้อบาดหมางกับฉิงเฟิง ดังนั้นพวกเขาจึงอยากจะไล่ฉิงเฟิงออก แต่พนักงานทุกคนถูกหลอกโดยฮูเฉียงและเข้าใจผิดคิดว่าฉิงเฟิงได้ขโมยเงินของบริษัทไป จึงเรียกร้องให้ไล่ออก

มนุษย์เป็นสัตว์สังคมและสามารถชักจูงได้ง่าย

ตัวอย่างเช่น ถ้ามีการต่อสู้กันบนท้องถนน ไทยมุงจำนวนมากก็จะมารวมตัวกันรุมดู ถ้าผู้บริหารบ้านเมืองทำร้ายประชาชนแล้วมีบางคนขึ้นมาเป็นแกนนำผู้คนและปลุกระดมผู้คนส่วนใหญ่มาต่อต้านก็ทำให้ผู้บริหารเมืองยังต้องสั่น

การปลุกระดมผู้คนเป็นรูปหนึ่งของการข่มขู่

คนเหล่านี้กล้าที่จะข่มขู่ประธานหลินซู่อย่างโจ๋งครึ่ม ถ้าหลินซู่ไม่ไล่ฉิงเฟิงออกพวกเขาก็จะลาออกแทน

แน่นอนว่า ในบรรดาคนเหล่านี้ อาชญากรตัวหลักคือฮูเฉียงและพรรคพวก พวกเขาปลุกระดมพนักงานคนอื่นๆ

ใบหน้าของหลินซู่ซีดลงเมื่อเธอได้ยินเสียงของการขอลาออกจากคนหลายร้อยคน

พนักงานหลายร้อยคนนี้เป็นพนักงานของบริษัท หากพวกเขาทั้งหมดลาออกบริษัทจะต้องปิดกิจการลงทันที

พนักงานบางคนเคยทำงานให้กับบริษัท Snow Ice มาเป็นเวลานานและมีความเชี่ยวชาญสูง ไม่สามารถหาคนมาเปลี่ยนแทนได้ง่ายๆ

ใบหน้าของหลินซู่ซีด นี่เป็นสถานการณ์ที่ยากลำบาก ถ้าเธอไม่ไล่ฉิงเฟิงออก คนเหล่านี้จะลาออกและบริษัทจะปิดตัวลง

บริษัทเป็นสิ่งเดียวที่ปู่ของเธอเหลือทิ้งไว้ให้ มันเป็นสถานที่พิเศษในหัวใจของเธอและเธอไม่ต้องการให้บริษัทปิด แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่หลินซู่จะไล่สามีตัวเอง

เป็นการตัดสินใจที่ยากลำบากในการเลือก บริษัทหรือสามีของเธอ หลินซู่คิดไม่ตก

"ประธาน เราขอให้คุณไล่ฉิงเฟิงออก โปรดยอมรับด้วย"

ฮูเฉียงพูดเสียงดังเพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนจะได้ยินเขา

เขาร้ายกาจและปลุกระดมคนอื่นๆเพื่อข่มขู่หลินซู่

"ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิง "

หลินซู่ยิ้มและมีประกายความมุ่งมั่นในสายตาของเธอ

ฉิงเฟิงเป็นสามีของเขา แม้ว่าจะทำให้เธอต้องสูญเสียพนักงานจำนวนมากนี้ แต่เธอก็จะไม่ไล่เขาออก

หลินซู่เป็นคนที่เด็ดเดี่ยวมากกับการตัดสินใจของเธอ มันเกินความคาดหมายของฮูเฉียง

ฮูเฉียงไม่ได้คาดคิดว่าหลินซู่จะยอมเลือกให้พนักงานทั้งหมดของบริษัทลาออกจนบริษัทต้องล้มละลายดีกว่าไล่ฉิงเฟิงออก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงยอมทำขนาดนี้เพื่อลี่ฉิงเฟิง

"ใครแจ้งความ?"

ทันใดนั้น ได้ยินเสียงชัดเจนและมีเจ้าหน้าที่ตำรวจสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามา

เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงคนนี้สวยมาก เธอสวมยูนิฟอร์มตำรวจสีฟ้า ใบหน้าของเธอดูสวยงาม ผิวของเธอขาวใส เธอมีริมฝีปากเชอร์รี่และมีส่วนสูงอย่างน้อย 1.7 เมตร เธอดูกล้าหาญและมีลักษณะของวีรสตรีที่ทำให้เธอดูน่าดึงดูดใจเป็นพิเศษ

เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงคนนี้ก็คือซูเมิ่งเหยา, หัวหน้าตำรวจ

"คุณเจ้าหน้าที่ตำรวจ ผมเป็นคนเรียกเอง"

ฮูเฉียงพูดเสียงดังและยกมือขึ้น

"บอกมา คุณเรียกตำรวจทำไม?"

(บางทีผมก็สงสัยนะว่าเมิ่งเหยานี่ตำรวจหรือนักเลง - -)

ซูเมิ่งเหยาถามเบาๆ ด้วยใบหน้าเยือกเย็น

"คุณเจ้าหน้าที่ตำรวจ บริษัทของพวกผมเงินหายไป 10 ล้านหยวนและจากการตรวจสอบของเรามันถูกขโมยโดยชายที่ชื่อลี่ฉิงเฟิงคนนี้จากฝ่ายขายเขาทำผิดกฎหมายโปรดจับกุมเขา"

ฮูเฉียงชี้ไปที่ฉิงเฟิงและพูดเสียงดัง

เขากลัวว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงไม่ทราบว่าลี่ฉิงเฟิงคือคนไหน จึงชี้ไปที่เขา

"ฮูเฉียงไม่เพียงต้องการจะไล่ฉันออก เขายังต้องการที่จะจับฉันเข้าคุก เขาสมควรตาย"

ฉิงเฟิงยิ้มอย่างหนาวเย็น ประกายความหนาวเย็นปรากฏในดวงตาของเขา