ตอนที่ 32 แสงสีเขียวภายใต้แสงอาทิตย์
ตอนที่ 32 แสงสีเขียวภายใต้แสงอาทิตย์
หลินฟ่านจากไปแล้ว แต่หลิวเสี่ยวเทียนยังยืนตะลึงอยู่
"สะพานฉางเทียน?"
หลิวเสี่ยวเทียนไม่เข้าใจว่าเหตุใดหลินฟ่านถึงพูดแบบนั้น เขาพยายามทำความเข้าใจกับมันและยืนอยู่ที่นั่นอย่างลังเลใจ
"หัวหน้า เราเชื่อพวกนักทำนายเหล่านี้ไม่ได้ พวกมันทั้งหมดต่างเป็นพวกลวงโลก" เจ้าหน้าที่ ที่อยู่ในรถกล่าว
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เราสามารถใช้นักทำนายในการจับอาชญากร?
ไม่มีใครบอกได้ว่าหัวหน้าตำรวจจะทำอย่างไรหากเขารู้เรื่องนี้ ข้าราชการเชื่อในสิ่งที่วิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้ อีกอย่างหากประชาชนทั่วไปรู้เข้ามันจะส่งผลต่อภาพลักษณ์ของตำรวจอย่างแน่นอน
หลิวเสี่ยวเทียนเข้าไปในรถตำรวจ "ลองไปที่สะพานฉางเทียน"
"หัวหน้าเชื่อเขาจริงๆหรือ?" เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนต่างพากันสงสัย
"มันยังไม่สายที่เราจะไปดูที่นั่น แม้ว่ามันจะไม่มีอะไรก็ตาม แต่มันยังคงคุ้มค่าที่จะไปดู" แม้ว่าหลิวเสี่ยวเทียนจะไม่เชื่อเรื่องการทำนายแต่อย่างใด แต่เขารู้สึกว่าหากเขาไม่ทำตามคำแนะนำของหลินฟ่าน เขาอาจจะนอนไม่หลับในคืนนี้
สะพานฉางเทียน
หนึ่งในสะพานที่เก่าแก่ที่สุดในเซี่ยงไฮ้มันเป็นสะพานข้ามแม่น้ำ มันเป็นที่รู้จักกันในชื่อของสะพานขอทาน เนื่องจากมีกลุ่มขอทานมาตั้งรกรากอยู่ข้างใต้ของสะพาน
ใต้สะพานมีชายคนหนึ่งสวมชุดสกปรกขาดรุ่งริ่งนั่งอยู่ที่มุม เขากำลังนั่งหลับตาและปรับลมหายใจ ชื่อของเขาคือฉินชวน เขาปลอมตัวเป็นขอทานเพื่อหลบหนีจากการตรวจค้นของเจ้าหน้าที่หลังจากทำการฆาตกรรม การซ่อนตัวจากยุคไฮเทคเช่นนี้มันเป็นการกระทำที่ยากลำบากอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตาม ฉินชวนมีวิธีที่แยบบลในการหลบหนีจากการตรวจค้น เขาสามารถหลบหนีจากตำรวจโดยไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ
ตอนนี้เขาไม่สามารถใช้ตัวตนของเขาได้อีกต่อไป ดังนั้นเพื่อที่จะหลบหนี เขาจึงต้องมาซ่อนตัวอยู่ใต้สะพานฉางเทียนชั่วคราว เขาอยู่กับกลุ่มขอทานเพื่อหลอกเจ้าหน้าที่
"คุณเคยเห็นผู้ชายคนนี้มาก่อนหรือไม่?"
ฉินชวนที่กำลังพักอยู่ เขาตกใจมากที่ได้ยินเสียงดังกล่าว เขาเงยหน้าขึ้นมองว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายนายกำลังตั้งคำถามกับบรรดาขอทานที่อยู่แถวนี้ทีละคน
"เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงตามมาสอบสวนถึงที่นี่?" หัวใจของฉินชวนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แต่เขาก็พยายามบังคับให้ตัวเองสงบลงและวิเคราะห์สถานการณ์
"หัวหน้า ฉินชวนซ่อนตัวอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"
อากาศที่นี่เหม็นอับและไม่พึงประสงค์ นอกจากนี้ขอทานแถวนี้ยังมีมากมาย มันต้องใช้เวลานานในการตรวจสอบพวกเขาทีละคน
"ใช่ หากฉันเป็นฉินชวน ฉันจะไม่ซ่อนตัวที่นี่" เจ้าหน้าที่ตำรวจนายอื่นแสดงความคิดเห็น
"นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า ยิ่งพวกเราคิดว่ามันเป็นสถานที่ๆไม่ควรซ่อนตัวเท่าไหร่ มันก็มีโอกาสที่เขาซ่อนตัวอยู่ที่นี่มากยิ่งขึ้น ฉินชวนเก่งมาก ตามการตรวจสอบของเรา เขาเป็นนักจิตวิทยา เขาเข้าใจพฤติกรรมของมนุษย์ได้ดีกว่าพวกเรา" แม้ว่าหลิวเสี่ยวเทียนจะเคยทำงานให้กับสภาเทศบาลเมือง แต่เขาก็ผ่านการอบรมด้านพฤติกรรมศาสตร์มาก่อน เผื่อว่า ณ จุดหนึ่งเขาจะได้เป็นตำรวจ แต่เนื่องจากเหตุผลส่วนตัวบางประการเขาจึงเลือกที่จะทำงานในสภาเทศบาลแทน
หลิวเสี่ยวเทียนรู้สึกว่าประสบการณ์และการฝึกอบรมของเขาเป็นประโยชน์ในวันนี้ ในฐานะของเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ขณะที่เขาตรวจสอบพื้นที่ หลิวเสี่ยวเทียนพบสถานที่แปลกๆ อย่างไรก็ตามแถวนี้มืดมาก เป็นเรื่องยากที่จะดำเนินการตรวจสอบที่นี่
"หัวหน้ามันเริ่มมืดแล้ว หากเราจะสัมภาษณ์ทุกๆคนต่อ เราอาจจะไม่ได้อะไรมากนัก บางทีเราอาจจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังคุยกับเขาอยู่" หนึ่งในเจ้าหน้าที่พูดขึ้นมา "ทำไมเราไม่กลับมาตรวจสอบในวันพรุ่งนี้?"
หลิวเสี่ยวเทียนยืนพิจารณาอย่างเงียบๆ สิ่งที่เขากล่าวมันเหมาะสม
ทันใดนั้น หลิวเสี่ยวเทียนเห็นร่างๆหนึ่งกำลังลุกขึ้นยืนและค่อยๆถอยกลับไปด้านหลัง
รูปร่างแบบนี้...
"ฉินชวน!" หลิวเสี่ยวเทียนตะโกน
ร่างนั้นสะท้านไปชั่วขณะ ก่อนที่หลิวเสี่ยวเทียนจะรู้ตัว เขาก็วิ่งออกไปแล้ว
ฉินชวนไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะถูกค้นพบอย่างง่ายดาย สิ่งที่เขาไม่รู้คือหลิวเสี่ยวเทียนและลูกน้องของเขากำลังวางแผนที่จะจากไป
"จับมัน!"
หลิวเสี่ยวเทียนมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าคนที่กำลังหนีอยู่คือฉินชวน
"สหาย มันเป็นอาชญากรที่พวกเรากำลังต้องการตัว อย่าปล่อยให้มันหนีไปได้!" ระยะห่างระหว่างหลิวเสี่ยวเทียนกับฉินชวนค่อนข้างไกล ฉินชวนมีโอกาสหนีรอดสูงยิ่ง หากทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นสำหรับเขา
ฉินชวนถูกขวางโดยเหล่าขอทาน หลิวเสี่ยวเทียนไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะมาช่วย แต่เขาก็ยังร้องเตือนดีกว่าไม่ได้ทำอะไร
"หลีกไป!" ฉินชวนตะคอกใส่ขอทานข้างหน้าของเขา
เหล่าขอทานตกใจแต่ขณะที่ฉินชวนกำลังวิ่งผ่านไป มีขอทานคนหนึ่งตัดขาของฉินชวนทำให้เขาล้มลง ขอทานล้อมรอบเขาไว้และจับเขาติดกับพื้น
"ดีมาก!" หลิวเสี่ยวเทียนเห็นฉากนี้เขารู้สึกดีใจมาก
หลังจากเจ้าหน้าที่ใส่กุญแจมือให้กับฉินชวน หลิวเสี่ยวเทียนก็ไปขอบคุณกลุ่มขอทานเหล่านั้น
"ขอบคุณมากครับ เราจะไม่สามารถจับเขาได้หากไม่ได้พวกคุณช่วยไว้!"
"นี่เป็นฆาตกรต่อเนื่องที่อันตรายมาก ขอขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือของพวกคุณ"
ขอทานสามคนมีอายุประมาณ 70-80ปี ใบหน้าของพวกเขาต่างเต็มไปด้วยริ้วรอย "คุณไม่ต้องขอบคุณพวกเราหรอกเพื่อนตำรวจ มันหลบหนีเข้ามาในกลุ่มขอทานของเรา เราจะต้องรักษาหน้าของเราไว้"
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็เดินกลับไปอยู่ที่ใต้สะพาน
หลิวเสี่ยวเทียนมีคำพูดมากมาย แต่เมื่อเขาได้ยินคำพูดที่คลุมเครือเหล่านี้เขาก็ตกใจมาก
"ขอทาน? รักษาหน้า?"
"ปล่อยฉันไป!" ฉินชวนตะโกนออกมาอย่างเดือดดาล
"ฉินชวน ฉันไม่ได้คาดหวังว่าแกจะซ่อนตัวอยู่ที่นี่" หลิวเสี่ยวเทียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาคิดถึงหลินฟ่าน หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย หลินฟ่านรู้ว่าฉินชวนซ่อนตัวอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?
"คุณมาหาฉันที่นี่ได้อย่างไร?" ฉินชวนตะลึง เขาไม่สามารถขบคิดได้ว่า เขาถูกโยงมาสถานที่แห่งนี้ได้อย่างไร
"ฮ่าๆ มันเป็นความลับ" หลิวเสี่ยวเทียนหัวเราะอย่างมั่นใจ แต่ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ แม้ว่าเขาจะบอกวิธีแก้ปัญหาของเขาให้แก่คนอื่น แต่ใครล่ะจะเชื่อเขา?
ขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจนายอื่นได้พาฉินชวนขึ้นรถ พวกเขาก็คิดย้อนกลับไปยังบทสนทนาระหว่างหลินฟ่านกับหลิวเสี่ยวเทียนนอกสถานีตำรวจ พวกเขาต่างหมดคำพูด
"หัวหน้า เด็กหนุ่มคนนั้นทำนายได้อย่างถูกต้อง"
"อ่า นักทำนายคนนั้นทำนายได้อย่างแม่นยำ หากนี่ไม่ใช่เรื่องปาฏิหาริย์ ฉันก็ไม่รู้จะเรียกมันว่าอะไร"
.....
เมื่อได้ยินบทสนทนาของเจ้าหน้าที่ตำรวจ ฉินชวนตะลึง
"ฉันถูกทำนายโดยนักทำนายหรอกหรือ?"
.....
ในขณะนั้นหลินฟ่านพึ่งกลับมาถึงบ้าน
"เฮ้อ มันเป็นความจริงที่โหดร้าย ความสามารถในการทำนายของเรามันแม่นยำ แต่ฉันแทบไม่มีลูกค้า..." หัวใจของหลินฟ่านรู้สึกว่างเปล่า
ภารกิจที่สองของสารานุกรม : เป็นอาจารย์หลินที่ยอดเยี่ยมและมีชื่อเสียง
ในตอนแรก เขาคิดว่ามันจะเป็นเรื่องง่าย แต่ตอนนี้มันดูไม่ค่อยดี
ไม่! เราต้องไม่ยอมแพ้! เราไม่สามารถรอให้ทองคำหล่นมาจากฟากฟ้าได้ มีเพียงวิธีเดียวที่จะสร้างชื่อเสียงในตอนนี้ เราต้องใช้อินเตอร์เน็ต!
หลินฟ่านเตรียมพร้อมสำหรับขั้นตอนต่อไป ทันทีที่เขาเปิด Weibo เขาค้นหาหลายพันโปรไฟล์เพื่อมองคนที่มีชื่อเสียง
"คนแรกเป็นคุณ!"
ภาพของชายที่มีชื่อเสียงปรากฏบนหน้าจอของเขา
เฉินยู่ฝาน นักร้องเพลงเก่า เพลงของเขาเป็นที่นิยมและมีผู้คนฟังอย่างกว้างขวาง
หลินฟ่านคุ้นเคยกับบุคคลนี้ อาจกล่าวได้ว่าหลินฟ่านเติบโตมากับเพลงของเขา
เขามีผู้ติดตามกว่าสี่แสนคนบน Weibo มันไม่มากและก็ไม่น้อยเช่นกัน
สิ่งสำคัญที่สุดของชายคนนี้คือ เขามีเรื่องอื้อฉาวมากมาย
เมื่อหลินฟ่านเห็นภาพของคนอื่น หลินฟ่านไม่ได้สนใจรายละเอียดของภาพ แต่เขาสังเกตเห็นดวงอาทิตย์กำลังส่องแสงลงบนหน้าผากของเขาในภาพขณะที่หลินฟ่านกำลังทำนายโชคชะตาของเขา มันส่งผลให้มีแสงสีเขียวบนตัวของเขา
หลินฟ่านเริ่มทำงานทันที เขาเริ่มพิมพ์บทอ่านดวงชะตา...