บทที่ 91 ความรู้สึกเกี่ยวกับความรักของเหยาเหยาน้อย

บทที่ 91 ความรู้สึกเกี่ยวกับความรักของเหยาเหยาน้อย

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"เหยาเหยาน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพูดขอบคุณฉัน อย่าบอกนะว่าตอนนี้เธอตกหลุมรักฉัน?"

ลี่ฉิงเฟิงพูดอย่างติดตลก

เมื่อซูเมิ่งเหยาเห็นเขา เธอก็มักจะอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี เธอมักจะเรียกเขาว่าอันธพาลหรือไม่ก็คนพาล ในการริเริ่มขอบคุณเขา แน่นอนว่านี่ถือเป็นครั้งแรก

ต้องเป็นเพราะรูปลักษณ์ของเขาที่ทำให้เหยาเหยาน้อยเกิดความรู้สึกรัก เขาคิดด้วยความหลงตัวเอง

"ไอ้บ้า นายคนเดียวนั่นแหละที่เริ่มความรู้สึกรัก!"

เธอเพิ่งจะเริ่มมีความรู้สึกที่ดีต่อเขาและเขาก็ทำให้มันหายไปหมด

เธอพูดขอบคุณเขาดีๆ แต่เขาก็บอกว่าเธอหลงใหลเขา ไอ้บ้าเอ้ย!

"เหยาเหยาน้อย การต่อสู้คือการลูบคลำ การจู๋จี๋ก็คือความรัก ยิ่งเธอสาปแช่งฉันเธอก็ยิ่งหลงรักฉันมากขึ้น"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยขณะที่เขายังคงเกี้ยวพาราสีกับตำรวจสาวที่ดุร้ายคนนี้

เขารู้ดีว่าเมื่อซูเมิ่งเหยาตกเป็นตัวประกันเธอกลัวจริงๆ เขายังคงทำตัวเกี้ยวพาราสีกับเธอเพื่อเป็นการทำให้ไขว้เขว เขาไม่ต้องการให้เธอรู้สึกกลัวมันไม่ดีต่อสุขภาพ

“ไอ้เลว ถ้านายยังคงลามปามกับฉันแบบนี้ ฉันจะทุบตีนาย”

ซูเมิ่งเหยากางหมัดเล็กๆน่ารักของเธอออกขณะที่เธอพูดข่มขู่

ในที่สุดเธอก็เข้าใจ ผู้ชายคนนี้อยู่ที่นี่เพื่อทำให้เธอโกรธ เขารู้ว่าเธอเริ่มมีความรู้สึกที่ดีต่อเขาแต่เขายังคงล้อเล่นกับเธอ

เธอโยนเชือกที่รัดรอบตัวเธอไว้ทิ้งไป แต่ขณะที่เธอพยายามจะลุกขึ้นยืนเธอสะดุดและล้มลงกับพื้น

"โอย"

เธอกระพริบตาและใบหน้าของเธอกลายเป็นสีขาวซีด มือของเธอคลำไปรอบๆเท้าของตัวเองพยายามที่จะบรรเทาความเจ็บปวด

ร่างกายของเธอหลังจากที่ถูกรัดมาเป็นเวลานานขาดการไหลเวียนเลือดและการลุกขึ้นทันทีจึงทำให้เธอเจ็บที่ข้อเท้าของ

"เหยาเหยาน้อย ให้ฉันช่วยเธอนวดนะ"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆ

เขาเห็นอาการบาดเจ็บที่ข้อเท้าของเธอ

อาการบาดเจ็บไม่เลวร้ายเท่าไร

"ไม่ต้อง ฉันนวดเอง"

เธอส่ายหัวและรีบปฏิเสธเขา

เธอรู้ว่าเขาไม่มีเจตนาบริสุทธิ์และต้องการนวดเท้าสวยของเธอ

เธอค่อยๆบีบเท้าของเธอ เท้าของเธอดูเล็กและงดงาม มีสีเลือดดูมีสุขภาพดี ทุกคนที่เห็นเท้าแบบนี้จะแทบจะบ้าคลั่ง

แต่ในขณะนี้ เท้าที่สวยงามเหล่านี้มีรอยช้ำ

มันเจ็บมาก เธอกระพริบตาขึ้นขณะที่เธอยังคงนวดเท้า เธอไม่เคยเรียนแพทย์มาก่อนและไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเธอเจ็บตรงไหน

"เหยาเหยาน้อย  กระดูกของเธอเคลื่อนเล็กน้อย ให้ฉันช่วยนวด"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มและเสนอตัวด้วยความใจดีอีกครั้ง

"นายรู้ได้อย่างไรว่ามันเคลื่อน?"

"เพราะว่า ฉันเป็นหมอระดับโลก"

"ขี้โม้ แพทย์ระดับโลกทุกคนอายุ 50-60 ปี นายอายุน้อยเกินกว่าจะเป็นหมอระดับโลกได้"

เธอส่ายหัวของเธอ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

ความประทับใจของเธอเกี่ยวกับแพทย์ระดับโลกคือผู้ที่อาวุโสมากๆโดยได้เห็นผู้ป่วยจำนวนมากและได้รับประสบการณ์มากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

แต่ลี่ฉิงเฟิง มากที่สุด คงอายุแค่ 25 ปี คนแบบนี้กล่าวอ้างว่าเป็นหมอระดับโลกได้อย่างไร? ไม่มีใครเชื่อเรื่องโกหกเช่นนี้

"เหยาเหยาน้อย เพียงแค่ให้ฉันลองนวดมันเป็นเวลา 2 นาทีสำหรับคุณ ถ้ามันยังไม่ดีขึ้น ฉันจะหยุด"

ลี่ฉิงเฟิงยังคงยิ้มอย่างมั่นใจ

เขาค่อนข้างมั่นใจในทักษะของเขา

"ก็ได้ ฉันจะไว้ใจนายสักครั้ง"

หลังจากดูใบหน้าที่มั่นใจของเขาแล้ว เธอก็ยกคิ้วขึ้นและตัดสินใจไว้ใจเขาสักครั้ง

ยิ่งเธอนวดข้อเท้าของตัวเองมากเท่าไหร่ก็เริ่มเจ็บมากขึ้น และเนื่องจากตอนนี้อยู่กันเพียงสองคนเท่านั้นเธอจึงตัดสินใจวางใจลี่ฉิงเฟิง

"ไม่ต้องกังวลเพียงแค่สองนาที"

เขายิ้มและดึงเท้าของเธอและวางไว้บนขาของเขา การกระทำของเขาทำให้เธออายและหัวใจดวงเล็กๆของเธอเริ่มเต้น

ผู้ชายคนนี้มีความกล้าที่จะฉวยโอกาสจากเธอ เธอขบฟันและคิด

เป็นเท้าเล็กๆที่สวยงามอะไรแบบนี้

ลี่ฉิงเฟิงจ้องที่เท้าเล็กๆของเธอ

เขาสนุกกับมันมาก เท้าเล็กๆของเธอราบเรียบและเร่าร้อนเขาไม่อยากปล่อยมือเลย

เขาคิดว่าเธอไม่เพียงแต่สวย มีรูปร่างดี แม้แต่เท้าเล็กๆของเธอก็เลิศที่สุด ข้อเสียของเธอคือบุคลิกที่ก้าวร้าวรุนแรงและไม่มีนม

"ไอ้เลว นายกำลังมองหาอะไร เร็วเข้าและช่วยนวดให้ฉัน"

เธอพูดออกมาอย่างไม่มีความสุขหลังจากเห็นเขาจ้องมองที่เท้าของเธออย่างบ้าคลั่ง ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงนิดหน่อย

ผู้ชายคนนี้! ตอนแรกฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆ แต่นาย กลับกลายเป็นคนไม่ดีที่จะเอาเปรียบจากฉัน?

"โอ้ ขอโทษ, ใจลอยไปหน่อย ฉันจะช่วยเธอทันที"

เขาคว้าเท้าของเธอและเริ่มนวดมัน

จุดที่เขานวดเป็นจุดฝังเข็ม เหมาะสำหรับช่วยไหลเวียนโลหิต ด้วยการบิด เขาก็เคลื่อนกระดูกกลับไปยังจุดที่ถูกต้องของมัน

ทันใดนั้นข้อเท้าของเธอเริ่มดีขึ้น เลือดเริ่มไหลและอาการช้ำหายไป มันไม่เจ็บอีกต่อไป

เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย ข้อเท้าของเธอไม่เจ็บอีกต่อไป แต่ทำไมชายคนนี้ถึงยังนวดข้อเท้าของเธออยู่อีก

ไอ้บ้าคนนี้ ฉวยโอกาสจากฉันอีกแล้ว เธอคิดด้วยความโกรธ

"เท้าของฉันดีขึ้นแล้ว นายจะปล่อยมือได้ยัง?"

ขนตาของเธอกระพริบขณะที่เธอมีอาการและถามเสียงอันดัง

"เหยาเหยาน้อย แม้ว่าจะไม่เจ็บแล้ว แต่ถ้านวดมันมากขึ้นก็จะช่วยบำบัดให้ดีขึ้นนะ"

ลี่ฉิงเฟิงได้พูดอย่างชอบธรรมพูด มือของเขายังคงถูกับเท้าของเธอ

ความจริงเท้าของเธอฟื้นตัวดีขึ้นแล้ว เขาเพียงแค่ไม่ต้องการที่จะปล่อย

เท้าเล็กๆที่สวยงามเช่นนี้ หายากเกินกว่าที่จะปล่อยโอกาสถูมัน

"หึ, ไอ้เลวเอ้ย"

เธอบ่นและยกเท้าขวาของเธอออก เนื่องจากข้อเท้าของเธอไม่เจ็บอีกต่อไปแล้ว เป็นธรรมดาที่เธอไม่ต้องการให้เขาฉวยโอกาสจากเธอ แม้ว่าข้อเท้าของเธอจะรู้สึกดีแล้ว แต่หัวใจเธอไม่ได้เป็นแบบนั้น

เธอลุกขึ้นยืนเดินไปรอบๆ และตระหนักว่าข้อเท้าของเธอหายสนิท แน่นอนทักษะของเขาน่าทึ่งมาก

ซูเมิ่งเหยาเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจดังนั้นเธอจึงมักได้รับบาดเจ็บ เธอรู้ว่าการบาดเจ็บเช่นนี้ปกติจะใช้เวลาหลายวันในการรักษาตัวในโรงพยาบาล

แต่ด้วยฝีมือของลี่ฉิงเฟิง เขาใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น ดูเหมือนว่าเขาอาจจะไม่ได้โม้ว่าเป็นหมอระดับเทพ

กริ๊งๆๆ...

ซูเมิ่งเหยาหยิบเอาโทรศัพท์ออกมาและโทรไปที่แผนกตำรวจ "ฉันหัวหน้าซูเมิ่งเหยา อาชญากรอยู่ในตึกรกร้างที่นี่ โปรดส่งคนมาเดี๋ยวนี้"

"เหยาเหยาน้อย คุณเรียกตำรวจ"

"แน่นอน มีหลายสิบล้านหยวนที่นี่ แน่นอนว่าเงินเหล่านี้ต้องรีบส่งคืนไปที่ธนาคารแม้ว่าอาชญากรจะตายแล้ว แต่ตัวตนของพวกเขายังต้องได้รับการยืนยัน"

"โอ้ ในเมื่อตำรวจกำลังจะมา งั้นฉันจะไปเดี๋ยวนี้"

ลี่ฉิงเฟิงโบกมือให้เธอและเตรียมที่จะออกไป เขาไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของเขา