Chapter 273: นายจะหนีไปได้ยังไงกัน?
Chapter 273: นายจะหนีไปได้ยังไงกัน?
ฉู่ซงฉานนั่งอยู่บนเก้าอี้และจ้องไปที่เจียงลู่ฉี ใบหน้าของเขาซีดขาวมาก เขาไม่เคยคาดคิดว่าสมาชิกของกรรมการกลางของกองทัพเกาะเชนไฮ่นั้นจะถูกลอบสังหารโดยผู้รอดชีวิตธรรมดา แม้ว่ายามที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีก็ไม่สามารถหยุดคนเพียงคนสองคนได้! ความสามารถของเจียงลู่ฉีนั้นยอดเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็นความแม่นปืนหรือความสามารถต่อสู้ระยะใกล้
ในความคิดของฉู่ซงฉาน เจียงลู่ฉีนั้นกล้าหาญเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ฉู่ซงฉานนั้นก็ไม่ใช่ใครบางคนที่คิดเรื่องเล็กน้อยพวกนี้ เขานั้นเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลมพร้อมกับความสามารถในการวางแผนที่เป็นอย่างดี ควบคู่ไปกับระดับกองทัพที่สูง แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลานี้ เขาก็สามารถกดความโกรธและความกลัวไว้ได้
หลังจากใจเย็นลง เขาก็พูด “เจียงลู่ฉี ฉันประเมิณนายต่ำไปหน่อย! นายกล้าที่จะโจมตีบ้านของฉัน! ฉันนับถือนาย อย่างไรก็ตาม ถ้านายลอบสังหารฉัน แล้วนายจะออกจากเกาะเชนไฮ่ได้ยังไงกัน? นายจะตายแน่นอน!”
ฉู่ซงฉานประเมินว่าเจียงลู่ฉีนั้นแอบเข้ามาพร้อมกับทีมผู้รอดชีวิตทีมอื่น มันเป็นแค่การเข้ามาด้านใน แต่การที่จะออกละ?
[ฉันกังวลว่าเสียงปืนที่เกิดขึ้นนั้นจะดึงความสนใจของยามมาทั้งหมด]เสียงของหลันซิหยู่ดังขึ้นมาในความคิดของเจียงลู่ฉี [พี่เจียง มีคนหลายคนกำลังมาทางเรา]
เจียงลู่ฉีจ้องไปที่ฉู่ซงฉานและเขาสังเกตว่าชายคนนี้ค่อนข้างใจเย็น
“ถ้านายฆ่าฉัน นายและทีมของนายก็จะถูกฝังไปพร้อมกับฉัน มันจะดีกว่าถ้าหาทางออกที่ดีกันทั้งสองฝ่าย นายคิดว่าไง?”ฉู่ซงฉานถาม
เมื่อเห็นฉู่ซงฉานพยายามที่จะต่อรองกับเขา เจียงลู่ฉีก็ยิ้มและหลังจากนั้นก็ดึงเก้าอี้มา เขาก็นั่งแล้วมองไปที่ฉู่ซงฉาน และหลังจากนั้นเขาก็ถาม “โอ้? นายต้องการที่จะซื้อชีวิตตัวเองงั้นเรอะ?”
“ใช่ ตราบเท่าที่..”
‘ปัง!’
ก่อนที่ฉู่ซงฉานนั้นจะพูดเสร็จ เจียงลู่ฉีก็กระโดดเตะใส่เขาอย่างรุนแรง ฉู่ซงฉานก็กรีดร้องโอดโอย ในขณะที่เขาก็ล้มลงบนพื้นอย่างหนักหน่วงพร้อมกับเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่
ฉู่ซงฉานก็รู้สึกงงงวย มันเหมือนกับว่ารถบรรทุกนั้นชนใส่เขา ถ้ามันไม่ใช่เป็นเพราะความโลภของฉู่ซงฉาน และเมื่อการใช้อำนาจ เขานั้นก็คงตายไปแล้ว เขานั้นเป็นแค่ชายแก่ธรรมดาอายุหกสิบปี ถ้าไม่เป็นแบบนั้นเขาจะมีชีวิตรอดจากลูกเตะอันโหดเหี้ยมของเจียงลู่ฉีได้ยังไง ถ้ามันไมเป็นเพราะพลังของคริสตัลวิวัฒนาการที่ดื่มกินมันทุกวัน
อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นแบบนั้น เขาก็รู้สึกไม่สบายตัวอย่างมาก เขาก็ตะเกียกตะกายที่จะลุกขึ้นแล้วเขาก็กระอักเลือดออกมา
“นายและลูกของนายต้องการที่จะลอบสังหารฉันหลายรอบแล้ว ในครั้งนี้นายใช้แม้กระทั่ง ตัวจุดระเบิดระยะไกล! ถ้าเรื่องนี้สามารถทนได้ แล้วเรื่องอื่นจะทนไม่ได้ได้ยังไง? ฉันจะต้องฆ่านาย!”เจียงลู่ฉีพูดอย่างเย็นชา
เท้าของเจียงลู่ฉีอยู่ด้านหน้าของฉู่ซงฉานและเมื่อเขามองขึ้นมา เขาก็เห็นมือของเจียงลู่ฉีจับไปที่คอเสื้อของเขาและหลังจากนั้นก็ยกเขาขึ้น
เจียงลู่ฉีพูดอย่างเย็นชาอีกครั้งหนึ่ง “ฉู่ซงฉาน นายคือความอัปยศ”
ฉู่ซงฉานจ้องไปที่เจียงลู่ฉีด้วยตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ไอ้บัดซบ...อ๊า!”
ปากของเขาโดนซัดด้วยหมัดหนักและเลือดก็สาดกระจายไปทั่วทุกแห่ง! เขาไม่มีทางเลือกแต่ต้องอดทนกับการใช้อำนาจของเจียงลู่ฉี
“นายสามารถที่จะลองได้นะ..”เจียงลู่ฉีพูดอย่างยั่วยุ
ในช่วงเวลาที่ฉู่ซงฉานมองเข้าไปในดวงตาของเจียงลู่ฉี สัมผัสอันลุ่มลึกของความหวาดกลัวนั้นก็ปกคลุมไปทั่วร่างของเขา! สถานะของเขานั้นไม่ได้มีความหมายอะไรกับเจียงลู่ฉี
ในขณะที่เจียงลู่ฉีนั้นดูแลฉู่ซงฉานอยู่นั้น เจียงจู้อิงก็เปิดตู้ทุกตู้ในชั้นใต้ดินและก็ค้นมันไปทั่วห้อง โชคร้ายที่เธอพบเพียงแค่คริสตัลวิวัฒนาการ หนึ่งก้อน นิวเคลียสกลายพันธุ์ระดับ 1 ห้าก้อน และเนื้อกลายพันธุ์บางส่วน แต่แม้จะเป็นแบบนั้น เจียงจู้อิงก็เก็บทุกอย่างเข้าไปในกระเป๋า
เมื่อเห็นฉากที่เกิดขึ้นนี้ มันก็เหมือนมีมีดปักลงมากลางหัวใจของฉู่ซงฉาน ถึงแม้ว่าความร่ำรวยของเขานั้นจะไม่ได้มากสักเท่าไหร่ เขานั้นก็รวบรวมทุกสิ่งทุกอย่างมาด้วยการทำงานที่ยากลำบาก พวกมันคือทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามี!
“ทำไมนายจนจังเลย?”เจียงจู้อิงถามฉู่ซงฉาน เมื่อเขาได้ยินคำถามของเธอ ฉู่ซงฉานก็แทบกระอักเลือดด้วยความโกรธ
[พี่เจียง พวกเขามาถึงที่นี่แล้ว]หลันซิหยู่ส่งข้อความในความคิดของเจียงลู่ฉีอีกครั้ง
ในถนนที่มืดมิด มันก็มีรถของกองทัพมากกว่าสิบคัน รวมไปทั้งทหารมากมายก็รีบเข้าหาคฤหาสน์กันอย่างรวดเร็ว
พวกเขาก็รีบล้อมรอบคฤหาสน์ของฉู่ซงฉานอย่างรวดเร็ว สองสมาชิกของคณะกรรมการกลางกองทัพที่อยู่รอบข้างก็รีบมาด้วยเช่นกัน
“หยุด!”หนึ่งในสองสมาชิกตะโกนและทหารนั้นก็หยุดห่างจากคฤหาสน์ฉู่ซงฉานหนึ่งร้อยเมตร
“สถานการณ์ด้านในคฤหาสน์สหายฉู่เป็นยังไง?”พวกเขาถามขึ้น
“คนที่บุกรุกยังอยู่ด้านใน แต่พวกเรายังไม่เห็นภาพสถานการณ์อย่างชัดเจน”กัปตันตอบกลับ
สมาชิกอีกคนหนึ่งของกรรมการกลางกองทัพก็ขมวดคิ้วและมองไปยังกัปตัน ก่อนที่จะพูดอย่างโกรธเคือง “นายปล่อยให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงกัน? ไม่ใช่ว่านายไม่รู้วิธีการทำหน้าที่ของนายเองงั้นเหรอ?”
กัปตันพูดไม่ออก เพียงเวลาไม่นานที่พวกเขารู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้ พวกเขาก็รีบเรียกทหารที่รับผิดชอบทำหน้าที่เฝ้ายามทางเข้าพื้นที่ที่พัก อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีใครเลยที่สามารถอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นได้ พวกเขารู้เพียงแค่มีรถได้เข้าไปด้านใน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน
‘ปัง!’
มันก็มีเสียงดังขึ้น ซึ่งมันดึงดูดความสนใจทุกคนอีกครั้ง
‘โอม!’
เงาขนาดใหญ่ก็หยุดอยู่ข้างหน้าพวกเขา และทุกคนก็จ้องไปที่มัน
มันเป็น…รถมินิบัส?
“รถนั่นดูคุ้นๆ”
“มันเป็นรถมินิบัสของเจียงลู่ฉี”
คตมากมายนั้นเคยได้ยินชื่อของเจียงลู่ฉี มันไม่ใช่รถมินิบัสธรรมดาทั่วไป แต่มันเป็นรถมินิบัสที่ปรับแต่งมาพร้อมกับห้องยิงปืน
“มันกลับกลายเป็นเขา!”การแสดงออกของเจ้าหน้าที่เปลี่ยนไปอีกครั้ง เขารู้ว่าเจียงลู่ฉีฆ่าลูกชายของฉู่ซงฉานและฉู่ซงฉานนั้นก็ได้ส่งทีมไปลอบสังหารเจียงลู่ฉี
สิ่งที่ทำให้เขาสับสนก็คือเจียงลู่ฉีนั้นควรที่จะทำภารกิจคุ้มกันอยู่ ดังนั้นเขาสามารถมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน? นอกจากนี้ มันยังมีหลุมขนาดใหญ่ที่เป็นที่ดึงดูดสายตาในคฤหาสน์! เขาใช้วิธีการอะไรถึงทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ได้กัน?
ทันใดนั้น พวกเขาทุกคนก็มึนงงกันทั้งหมด!
ฉู่ซงฉานนั้นอยู่ในห้องยิงปืน พร้อมับมือที่ถูกมัดและใบหน้าของเขาก็ถูกกดติดกับหน้าต่าง!
ฉู่ซงฉานต้องการที่จะบดขยี้เจียงลู่ฉีให้กลายเป็ฯชิ้นๆ! เขาไม่เคยมีประสบการณ์น่าอายขนาดนี้มาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้าคนจำนวนมาก ตาของเขามองลงไปยังเจ้าหน้าที่ที่เขานั้นใช้พลังอำนาจ เขาเยาะเย้ยใส่ฉู่ซงฉาน
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เสียงของเจียงลู่ฉีก็ดังขึ้น “ศัตรูเพียงคนเดียวของฉันคือฉู่ซงฉาน! เขาส่งทีมมาฆ่าฉัน! ปล่อยพวกเราไปซะ!”
