บทที่ 82 รองประธานอยากมีเรื่อง
บทที่ 82 รองประธานอยากมีเรื่อง
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
https://amnovel.com/cat.php?id=58
"ซีอีโอคุณต้องไล่ลี่ฉิงเฟิงออก เขากล้าที่จะทุบตีลูกชายฉันที่เป็นหัวหน้าของฝ่ายรักษาความปลอดภัย เขาต่อต้านผู้อาวุโสกว่า " ฮูเจียนจุนพูดเสียงดังด้วยพุงที่กระเพื่อม
เขาเกลียดลี่ฉิงเฟิงเป็นอย่างมาก ขนาดตัวเขาเองยังไม่เคยตีลูกชายเขาเลย แต่คนชั่วร้ายคนนี้กลับกล้าที่จะตีเขา คนคนนี้ต้องถูกไล่ออก
ใช่ครับ ประธาน พ่อของผมพูดถูกต้อง พนักงานประเภทนี้ที่กล้าเล่นงานคนอาวุโสกว่าเขาควรถูกไล่ออก"
ฮูเฉียงยืนอยู่ด้านข้างและกล่าวเสริม
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกว่าซีอีโอไม่ต้องการที่จะไล่ลี่ฉิงเฟิง เขาได้เขียนจดหมายร้องเรียนแล้ว แต่ซีอีโอก็ไม่ได้ทำอะไร เมื่อไม่มีทางเลือก เขาจึงขอให้พ่อของเขาออกหน้าล้างแค้นให้เขา
ฉิงเฟิงเพิ่งเดินมาถึงที่ออฟฟิศซีอีโอ เมื่อได้ยินพวกเขาขอให้หลินซู่ไล่เขาออก ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกไม่พอใจ
นี่มันบ้าอะไรกัน ฉันทำงานอย่างหนักเรื่องติดต่อหุ้นส่วนให้กับบริษัท ฉันเสียสละด้วยความซื่อสัตย์และตกลงให้หลิวรูหยันเป็นพี่สาวของฉัน แต่พวกคุณกล้าที่จะด่าและอยากจะไล่ฉันออก?
พวกเขาแทงข้างหลังเขา นี่คือการกระทำของพวกวายร้ายและไม่อาจยอมรับได้
ปัง !
ลี่ฉิงเฟิงเดินเข้ามาทันทีโดยไม่เคาะประตู
"ใครต้องการไล่ฉันออก?" ลี่ฉิงเฟิงเดินก้าวยาวๆเข้าในออฟฟิศและกล่าวด้วยความไม่พอใจ
"คุณเป็นใคร คุณเข้ามาได้อย่างไรโดยไม่เคาะประตู คุณรู้กฎหรือเปล่า?"
ฮูเจียนจุนขุ่นเคืองและสาธยาย เขาไม่เคยเห็นฉิงเฟิงมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่ทราบว่าชายหนุ่มคนนี้ก็คือคนที่เขาต้องการจะไล่ออก
"มันไม่ใช่เรื่องของคุณว่าฉันจะเคาะหรือไม่เคาะ คุณเป็นใคร?" ลี่ฉิงเฟิงเหลือบมองไปทางคนอ้วนหัวโล้นด้านข้างเขาและพูดขึ้น
"ฉันเป็นรองประธานของบริษัท คุณกล้าพูดกับฉันแบบนี้ได้อย่างไร ตอนนี้คุณรู้ความผิดของตัวเองหรือยัง?"
ฮูเจียนจุนยิ้มเยาะและแสร้งวางท่าหยิ่งผยองด้วยลักษณะเป็นเหมือนผู้บังคับบัญชา
ในบริษัท ผู้บังคับบัญชาบางคนชอบวางท่าสูงส่งและแสดงความเย่อหยิ่งต่อหน้าพนักงาน
"โอ้ คุณเป็นรองประธาน ขอโทษ ขอโทษ ฉันขอถามหน่อยได้ไหมว่าทำไมคุณถึงอยากจะไล่ฉันออก ฉันนอนกับภรรยาของคุณ ? หรือคุณบ้า?"
ฉิงเฟิงยิ้มเยาะและดูถูก
พระยังต้องจุดธูปไหว้และมนุษย์ต้องการความเคารพต่อตนเอง ถ้าคุณพยายามจะหาเรื่องกับฉัน ฉันก็จะตอบโต้
ใครแคร์กันว่าคุณเป็นรองประธาน ? ถ้าคุณกล้าวิจารณ์ฉันและแม้กระทั่งไล่ฉันออกคุณก็เป็นศัตรูของฉัน
ความเชื่อของฉิงเฟิงคือการดูหมิ่นอย่างเลือดเย็นและเอาชนะศัตรูของเขา
คนฉลาดเคยกล่าวไว้ว่าปฏิบัติต่อเพื่อนของคุณให้ดีและอย่าเบามือกับศัตรูของคุณ
"เพื่อน คุณกล้าที่จะด่าฉัน ? คุณไม่รู้หรือว่าฉันเป็นรองประธาน?"
"ฉันรู้"
"คุณยังคงกล้าที่จะด่าฉันแม้ว่าคุณจะรู้ ? ฉันมีอำนาจและสถานะที่สูงกว่าคุณ ด้วยคำสั่งเดียวของฉัน ฉันสามารถไล่คุณออกได้ คุณเชื่อหรือไม่?"
ฮูเจียนจุนพูดขู่ว่า ใบหน้าของเขาจางลง
ในฐานะรองประธานบริษัท เขามีอำนาจมากและมีฐานะต่ำกว่าเพียงหลินซู่ เขาเคยใช้อำนาจของเขาในบริษัท เขาเคยชินแต่กับพนักงานที่เลียแข้งเลียขาเขาและปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ
ตอนนี้ชายหนุ่มคนนี้กล้าที่จะด่าเขา เขากำลังมองหาที่ตาย
"ฉันแยกแยะได้อย่างชัดเจนระหว่างความเมตตาและความเกลียดชัง แน่นอน ฉันจะด่าคุณ ตั้งแต่ได้ยินว่าคุณต้องการจะไล่ฉันออก ไอ้ปัญญาอ่อน" ลี่ฉิงเฟิงกลอกตาและพูดด้วยความรังเกียจ
เขารู้สึกว่าคนตรงหน้าเขาคนนี้เป็นคนปัญญาอ่อน ทำไมฉันจะต้องด่าคุณละ ถ้าคุณไม่ได้บอกว่าคุณต้องการที่จะไล่ฉันออก?
"คุณคือลี่ฉิงเฟิง คนที่ทุบตีลูกชายฉัน?" เมื่อเขาได้ยินคำพูดของลี่ฉิงเฟิง ฮูเจียนจุนก็โกรธอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็รู้ว่าชายหนุ่มคนนี้คือคนที่เขาต้องการจะไล่ออก
เขาไม่เคยพบลี่ฉิงเฟิงมาก่อน วันนี้เป็นวันแรกที่เจอกัน แต่การเจอกันครั้งนี้ทำให้เขาโกรธยิ่งขึ้นและทำให้เขามุ่งมั่นที่จะไล่คนคนนี้ออกจากบริษัท
"ฮี่ๆ แสดงว่า คุณคือพ่อของฮูเฉียงสินะ ไม่แปลกใจเลยที่พวกคุณทั้งคู่พยายามจะหาเรื่องกับฉัน พวกคุณทั้งคู่มันพวกหยิ่งยโส" เมื่อเขาพบว่าชายคนนี้คือพ่อของฮูเฉียง ฉิงเฟิงก็ทำตัวโฉ่งฉ่างมากขึ้น
"ซีอีโอ คุณเห็นแล้วใช่ไหม คนๆนี้ ฉิงเฟิง ด่าว่าคนอื่นอย่างเปิดเผยและไม่เคารพแถมยังทุบตีผู้บังคับบัญชาที่สูงกว่า ดังนั้นโปรดไล่เขาออก" ฮูเจียนจุนหันศีรษะไปและพูดกับหลินซู่
เขารู้ว่าเขาไม่อาจชนะสงครามน้ำลายกับชายหนุ่มคนนี้ได้ เขาสามารถทำได้แค่ขอให้ซีอีโอไล่เขาออก
"รองประธานฮู ฉันจะพูดอีกครั้ง ฉันจะไม่ไล่ฉิงเฟิงออก" ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินซู่ เธอเริ่มรู้สึกไม่พอใจกับฮูเจียนจุนมากขึ้นเรื่อย ๆ
ก่อนหน้านี้เธอเรียกฮูเจียนจุนว่าลุงฮู แต่ตอนนี้เธอเรียกเขาว่ารองประธาน มันคือสัญญาณบอกว่าเธอโกรธ
"ซีอีโอ ฉันอยากจะรู้ว่าทำไมคุณถึงปฏิเสธที่จะไล่ฉิงเฟิงออก?"
ฮูเจียนจุนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเธอเรียกเขาว่ารองประธาน เขารู้ว่าซีอีโอไม่พอใจ
แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมซีอีโอถึงปกป้องลี่ฉิงเฟิงแทนที่จะไล่เขาออก
"รองประธานฮู ฉันขอบอกคุณว่าฉิงเฟิงเป็นผู้ดูแลเรื่องหุ้นส่วนกับหลิวรูหยัน แห่งบริษัทหลิว ตอนนี้เขาเป็นคนสำคัญของบริษัทมาก
หลินซู่ขุ่นเคืองและพูดอย่างเย็นชา
“นี่เรื่องตลกอะไร ? พนักงานธรรมดาแบบเขาจะเป็นผู้ดูแลในการเป็นหุ้นส่วนกับหลิวรูหยันได้ยังไง ? ฉันไม่เชื่อหรอก”
ฮูเจียนจุนสั่นศีรษะด้วยความไม่เชื่อ
หลิวรูหยันเป็นซีอีโอของบริษัทหลิว บริษัทหลิวเป็นบริษัทชั้นนำในประเทศจีน ไม่มีทางที่เธอจะมีรสนิยมต่อคนบ้าอย่างฉิงเฟิงคนนี้
"ฮี่ๆ แล้วถ้าฉันเซ็นสัญญากับหลิวรูหยันได้ละ?"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อได้ยินคำพูดของฮูเจียนจุน แววตาของเขามีความไม่พอใจ
ถ้าคุณทำบางอย่างไม่สำเร็จ ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะทำไม่สำเร็จไปด้วยนี่ ฉันไม่เพียงแต่ได้เซ็นสัญญากับหลิวรูหยัน แต่เธอยังกลายเป็นพี่สาวของฉันด้วย
"ถ้าคุณสามารถเป็นหุ้นส่วนกับหลิวรูหยันได้จริงๆฉันจะขอโทษคุณ แต่ถ้าไม่ ฉันจะไล่คุณออก"
ฮูเจียนจุนสั่นศีรษะด้วยความไม่เชื่อ
"เอาล่ะฉันจะแสดงสัญญากับหลิวรูหยันให้ดู"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มจางๆและเตรียมที่จะเอาสัญญาออกมา
แต่การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปในเวลาต่อมา "โอ้ ไม่ สัญญาอยู่ในกระเป๋าเอกสารของฉันและฉันลืมมันไว้บนรถของหลิวรูหยัน"
"ขอโทษที ฉันลืมสัญญาไว้บนรถของหลิวรูหยัน"
ใบหน้าของลี่ฉิงเฟิงกลายเป็นกระอักกระอ่วน เขาเตรียมที่จะหยิบสัญญาที่เซ็นกับหลิวรูหยันออกมาให้ฮูเจียนจุนดู แต่เขาลืมมันไว้บนรถ
"คุณกำลังโกหกใคร ? คุณลืมสัญญาไว้บนรถของหลิวรูหยัน? เธอขับรถมาส่งคุณ?"
ฮูเจียนจุนกล่าวด้วยความรังเกียจ ทำไมหลิวรูหยัน,ซีอีโอ, ขับรถมาส่งพนักงานธรรมดา? ชายคนนี้กำลังโกหก
เมื่อเธอเห็นว่าฉิงเฟิงไม่สามารถเอาสัญญาออกมาได้ ความรู้สึกของหลินซู่ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เธอเพิ่งพูดว่าลี่ฉิงเฟิงเป็นคนรับผิดชอบการเป็นหุ้นส่วนกับหลิวรูหยัน แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถแสดงสัญญาให้เห็นได้ ทำให้เธอพูดไม่ออกเช่นกัน
"ลี่ฉิงเฟิง คุณไม่เพียงแต่ทุบตีผู้บังคับบัญชาของคุณ คุณยังละเลยหัวหน้าของคุณและโกหกซีอีโอ ฉันตัดสินใจแล้วฉันจะไล่คุณออกจากบริษัท Ice Snow"
ฮูเจียนจุนยิ้มอย่างเย็นชาและประกาศไล่ฉิงเฟิงออก
