ตอนที่ 25 มันขึ้นอยู่กับเรื่องนี้
ตอนที่ 25 มันขึ้นอยู่กับเรื่องนี้
หยางหย่งคังยังคงเต็มไปด้วยพลังงานแม้ว่าเมื่อคืนเขาจะนอนไม่หลับ ในเช้าถัดไปเขานำเอกสารประจำตัวของเขาและตั๋วลอตเตอรี่ไปขึ้นเงินที่ศูนย์หลักของสลากกินแบ่งในเซี่ยงไฮ้
15ล้านเหรียญ! เขาได้รับรางวัล15ล้านเหรียญ! คนส่วนใหญ่ไม่สามารถหามันได้ตลอดทั้งชีวิตของเขา แม้ว่าหยางหย่งคังจะไม่กินหรือดื่มตลอดทั้งชีวิต แต่ก็ไม่สามารถหามันได้
หลังจากที่เขาทำทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้วคนแรกที่เขานึกถึงคือหลินฟ่าน หากไม่ใช่เพราะเขา ตัวเขาคงไม่ได้ซื้อตั๋วลอตเตอรี่ใบนี้
"เถ้าแก่น้อย"
หยางหย่งคังรู้สึกตื่นเต้นมาก ใบหน้าของเขาแดงจนถึงหู
"อาจารย์หยาง ไม่ต้องรีบร้อนพูดช้าๆ" หลินฟ่านยิ้มและพูด
ลูกค้ารอบข้างต่างรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันก่อน ก่อนหน้านี้พวกเขาล้อเลียนต่างหลินฟ่าน
"เถ้าแก่น้อย อาจารย์หยางคงมาบอกข่าวของเขา"
"อาจารย์หยาง คุณเสียเงินซื้อตั๋วลอตเตอรี่ในวันนั้นหรือ? มันเป็นเรื่องที่ดีที่คุณมาในวันนี้เ ถ้าแก่น้อยบอกว่าเขาจะเป็นนักทำนายและหยุดธุรกิจแพนเค้ก คุณไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องตลกงั้นหรือ?"
"ฉันถูกรางวัล! ฉันถูกรางวัลจริงๆ!" ความรู้สึกของหยางหย่งคังเต็มไปด้วยความชื่นชมและเคารพต่อหลินฟ่าน หากเขาทำได้เขาคงจะลงไปคุกเข่าและนมัสการหลินฟ่านเสมือนพระเจ้าไปแล้ว
"อะไร? ถูกรางวัล?"
ฝูงชนสับสน
หยางหย่งคังสงบใจลงและพูดอย่างตื่นเต้นว่า "เมื่อสองวันก่อนเถ้าแก่น้อยเตือนให้ฉันซื้อตั๋วลอตเตอรี่ แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยชอบมัน แต่ฉันซื้อตั๋วลอตเตอรี่ในวันนั้นที่ทางเข้าของโรงเรียนตามที่เขาบอกฉันมา แล้วฉันก็ได้รับรางวัลที่หนึ่งหลังจากการจับคู่ตัวเลขเมื่อคืนที่ผ่านมา"
ฝูงชนต่างสงสัยในคำพูดของเขา "กี่หมายเลขที่คุณถูก?"
"มันเพียง10เหรียญใช่ไหม? คุณมาที่นี่เพื่อทานแพนเค้กฟรีใช่ไหม?"
"ดูเหมือนเถ้าแก่น้อยจะมีพรสวรรค์บางอย่าง หากฉันซื้อตั๋วลอตเตอรี่ทุกวันฉันจะได้แพนเค้กฟรีในอนาคตด้วย!"
.....
หยางหย่งคังรีบโบกมือ "ไม่ๆ ฉันถูกรางวัลที่หนึ่ง 15ล้านเหรียญ"
"หืม...?"
"อะไรนะ...?"
ฝูงชนต่างตกใจราวกับว่าพวกเขาพึ่งจะเห็นวัวบินผ่านไปบนท้องฟ้า
ผู้คนที่ได้ยินคำพูดของเขาเริ่มหัวเราะ เขากล่าว "เถ้าแก่น้อย จรรยาบรรณของคุณอยู่ไหน? ทำไมคุณถึงรวมหัวกับอาจารย์หยางเพื่อโกหกพวกเรา? พวกเราไม่เชื่อ!"
สิ้นคำพูดของเขา รถตู้ของผู้สื่อข่าวมาถึงและมีผู้สื่อข่าวจำนวนมากวิ่งออกมาจากรถตู้
"อาจารย์หยาง..."
"อาจารย์หยาง..."
ผู้สื่อข่าวเหล่านี้มาจากสำนักหนังสือพิมพ์รายใหญ่ของเซี่ยงไฮ้ นี่เป็นข่าวใหญ่
ขนาดของบทความสำหรับการถูกรางวัลที่หนึ่งไม่เคยเป็นข่าวใหญ่มาก่อน คนส่วนใหญ่ที่ถูกรางวัลที่หนึ่งมักปฏิเสธการให้สัมภาษณ์ แต่นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่มีผู้ได้รับรางวัล15ล้านเหรียญซึ่งเป็นจำนวนสูงที่สุดเท่าที่เคยมีมา
สองเหรียญของเขากลายเป็น15ล้านเหรียญ
ในตอนแรกพวกเขาอยากสัมภาษณ์หยางหย่งคังและไม่ได้หวังว่าจะพบข่าวที่น่าตกใจ พวกเขาแค่ต้องการรู้ว่าเขารู้สึกอย่างไร
อาจารย์หยางเป็นคนที่ไม่เคยซื้อลอตเตอรี่ใดๆมาก่อน เขาอยากจะบริจากเงินที่เหลือให้กับองค์กรการศึกษาหลังจากจ่ายหนี้สินของเขาทั้งหมด
ผู้สื่อข่าวต่างตกใจเขารู้สึกไร้คำพูด นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นเหตุการณ์เช่นนี้ ในอดีตมีกรณีของผู้โชคดีให้การบริจากอยู่บ้าง แต่ส่วนใหญ่พวกเขาบริจากเพียงไม่กี่แสนเหรียญเท่านั้น
สำหรับอาจารย์หยางที่ต้องการบริจากเงินมากกว่า 10ล้านเหรียญเพื่อการกุศล นี่เป็นข่าวใหญ่สำหรับผู้สื่อข่าว
หลังจากนั้นผู้สื่อข่าวได้ติดตามอาจารย์หยางไปยังองค์กรการศึกษาที่เกี่ยวข้องและได้เห็นเขาบริจากเงินทั้งหมดลงไป
แต่ก่อนที่เขาจะบริจากเงิน เขาเอาเงิน 3แสนเหรียญออกจากเงินรางวัลและเก็บไว้สำหรับตัวเอง ผู้สื่อข่าวทั้งหมดต่างเต็มไปด้วยความเคารพ มันเป็นเพียงอย่างเดียวที่มีให้อาจารย์หยางได้
เขาเก็บเงินเพียง 3แสนเหรียญไว้กับเขาและบริจากเงินทุกอย่างแล้ว จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าเงิน 3แสนเหรียญจะถูกมอบให้บุคคลอื่น เรื่องนี้ทำให้พวกเขามีข่าวจะเขียนมากขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเขาได้ยินหยางหย่งคังกล่าว พวกเขาต่างอยากรู้อยากเห็นเรื่องนี้
"หากไม่มีเถ้าแก่น้อย จะไม่มีตั๋วลอตเตอรี่ที่ได้รับรางวัลใบนี้"
.....
หลินฟ่านรู้สึกทึ่งในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเบื้องหน้า มันสร้างความวุ่นวายอย่างมาก ผู้สื่อข่าวต่างวิ่งมาราวกับว่าเขากำลังไล่ตามดาราดัง
"อาจารย์หยางนี่คือเถ้าแก่น้อยที่คุณกล่าวถึงหรือไม่"
"อาจารย์หยาง คุณเสียใจที่บริจากเงินทั้งหมดหรือไม่?"
.....
ฝูงชนในบริเวณรอบๆไม่อาจเชื่อสายตาตัวเอง เขาถูกรางวัลจริงๆ เชี่ยเอ้ย 15ล้านเหรียญ?
หนึ่งในฝูงชนที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อสองวันที่แล้วดึงผู้สื่อข่าวคนหนึ่งแล้วถาม "เกิดอะไรขึ้น? อาจารย์หยางถูกรางวัลที่หนึ่งจริงๆหรือ?"
ในตอนแรกผู้สื่อข่าวที่ถูกดึงออกไปไม่ค่อยพอใจเนื่องจากฝูงชนไม่สามารถให้สัมภาษณ์ได้
แต่ทันใดนั้นคำเริ่มตระหนักถึงคำถามโง่ๆ เขาหมายถึงอะไร 'ถูกรางวัลจริงๆ'?
เป็นไปได้ไหมมันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่?
"สวัสดีครับ อาจารย์หยางถูกรางวัลที่หนึ่งในการจับลอตเตอรี่บอลสองสี รางวัลที่ได้คือ 15ล้านเหรียญ คุณหมายถึงอะไรเมื่อคุณถามว่า เขาถูกรางวัลจริงๆ?"
ผู้สื่อข่าวถือไมโครโฟนไว้ข้างหน้าชายคนนั้น เขาหวังว่าจะได้รับข่าวที่ดี ผู้สื่อข่าวที่ได้ยินการสนทนาของพวกเขาก็ทำในสิ่งเดียวกัน
ในตอนนั้นชาวบ้านตกใจและไม่เชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในใจของเขาคือ "เขาถูกรางวัล...15ล้านเหรียญ..."
"คุณครับ มีอะไรผิดพลาดหรือ? คุณช่วยบอกเราได้ไหม?" ผู้สื่อข่าวสังเกตเห็นปฏิกริยาของเขาและถามเขาอย่างใจจดใจจ่อ ทำไมชายคนนี้ถึงตกใจ?
ฝูงชนต่างมีปฏิกริยาเดียวกันหลังจากนั้นก็มีคนพูด "มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสองวันก่อน เถ้าแก่น้อยบอกอาจารย์หยางว่าเขาจะถูกรางวัลใหญ่ให้เขาซื้อตั๋วลอตเตอรี่ ในตอนแรกพวกเราทุกคนคิดว่ามันเป็นเรื่องตลก แต่เขาถูกรางวัลที่หนึ่งจริงๆ"
หลังจากเขาเล่าเรื่อง ฝูงชนต่างเรียกร้องจากหลินฟ่าน "เถ้าแก่น้อย ฉันไม่ต้องการแพนเค้กต้นหอมแล้ว คุณช่วยอ่านโชคชะตาของฉัน"
.....
มันกลายเป็นสถานการณ์ที่วุ่นวาย ทุกคนคุยกัน แม้ว่าเงิน 15ล้านเหรียญจะไม่ถือว่ามากในเซี่ยงไฮ้ แต่มันก็ไม่ใช่น้อยๆเช่นกัน
สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจคือเถ้าแก่น้อยได้เตือนหยางหย่งคังให้ซื้อตั๋วลอตเตอรี่ หากพวกเขาไม่เห็นด้วยตาตัวเอง อาจจะไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่เขากล่าว
หยางหย่งคังหยิบบัตรเครดิตออกมาจากกระเป๋าแล้วเอาให้หลินฟ่าน "เถ้าแก่น้อย ฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆ"
"บัตรใบนี้มีเงิน 3แสนเหรียญ มันเป็นสิ่งที่คุณสมควรได้รับ"
หลินฟ่านได้รับของขวัญจากหยางหย่งคัง มันเป็นความรู้สึกของเขาว่าหลินฟ่านสมควรที่จะได้รับมัน นอกจากนี้ในปัจจุบันแผงลอยของเขามันดูไม่ค่อยดี หากเขามีเงินมากพอเขาจะสามารถใช้มันเพื่อเช่าสถานที่ ที่ดีกว่าในการเปิดร้านบนแผงลอย
แต่สิ่งที่หลินฟ่านตกใจคือการที่อาจารย์หยางบริจากเงินทั้งหมดของเขาออกไป
"อาจารย์หยาง คุณบริจากเงินทั้งหมดของคุณงั้นหรือ?" หลินฟ่านถาม
"ใช่ ฉันบริจากมันทั้งหมด ฉันพอใจมากสำหรับชีวิตของฉันในตอนนี้ แม้ว่าฉันจะตายตอนนี้ก็ตาม แต่ก่อนฉันเคยคิดว่าฉันจะพอใจหากมีเงินจำนวนมาก แต่ตอนนี้ฉันรู้ว่าการศึกษาของคนอื่นถือเป็นเป้าหมายสูงสุดในใจของฉัน" เสียงของอาจารย์หยางเต็มไปด้วยความรู้สึกราวกับว่าเขากำลังร้องไห้
หลินฟ่านพยักหน้าหลังจากได้ยินสิ่งที่หยางหย่งคังพูด หลินฟ่านรู้สึกนับถือเขาที่ได้บริจากเงินมากกว่า 10ล้านเหรียญโดยไม่เก็บไว้สำหรับตัวเอง
ในเวลาเดียวกัน หลินฟ่านเข้าใจเหตุผลที่อาจารย์หยางตัดสินใจเช่นนี้ ในฐานะอาจารย์เขาได้ทุ่มเทชีวิตทั้งหมดของเขาเพื่อให้ความรู้แก่ผู้อื่นและนั่นอาจจะเป็นเหตุผลของเขา หลินฟ่านมั่นใจว่าเขาคงได้เลื่อนตำแหน่งเป็นประธานในเร็วๆนี้
"สวัสดีครับ เถ้าแก่น้อย ผมอยากทราบอาชีพของคุณ?"
"สวัสดีค่ะ เถ้าแก่น้อย ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ? ทำไมคุณถึงให้อาจารย์หยางซื้อตั๋วลอตเตอรี่? และคุณรู้ได้อย่างไรว่าเขาจะถูกรางวัลที่หนึ่ง?"
หลินฟ่านยิ้มอย่างเฉยเมยให้ผู้สื่อข่าวและบอกให้ทุกคนถอยออกไปเล็กน้อยจากนั้นเขายกนิ้วและชี้ไปเบื้องหน้า
"มันเป็นแบบนี้..."
