ตอนที่ 21 อาหารมื้อแรก Part 1
ตอนที่ 21 อาหารมื้อแรก Part 1
บนถนนเส้นยาว ชายหมวกดำกรอกตามองไปที่ถนนเพื่อหาเหล่านักผจญภัยหรือรถม้าสักคัน เขาดูไม่ค่อยพอใจกับงานของเขาเท่าไหร่นัก
“ในขณะที่ทุกคนกำลังหลับอยู่ ข้ากลับต้องมาเฝ้ายามอยู่ที่นี่ ...” ชายคนนั้นบ่นขณะที่เขานั่งลงบนพื้นและพิงต้นไม้
"ข้าแทบจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่เราทำสำเร็จคือตอนไหน และนี่ข้ากำลังกลายเป็นหมาเฝ้าบ้านในกลางดึก ขณะที่คนอื่นๆ กำลังหลับอยู่”
“จะมีใครคิดบ้าๆ มาเดินทางในเวลานี้?”ชายคนนี้กำลังปลดปล่อยความคับข้องใจและความโกรธที่อยู่ภายในโดยการต่อยพื้น
"ข้าต้องปรับนาฬิกาสักหน่อย ข้าจะได้มีเวลานอนหลับและเจ้านายคงจะไม่ฆ่าข้าเพาะเรื่องแค่นี้หรอกนะ ... " เขาตัดสินใจและหลับตาลง
ติ๊ก ต๊อก ติ๊ก ต๊อก ...
ผ่านไปเพียง 5 นาที มีเสียงบางสิ่งบางอย่างกำลังใกล้เข้ามา ตอนแรกชายคนนั้นไม่ได้ให้ความสนใจ แต่เมื่อเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ เขาก็เริ่มหงุดหงิดและในที่สุดเขาก็หมดความอดทน ...
"ข้ายังหลับไม่ถึงห้านาทีเลย .... ข้าจะไปดูสิว่าใครโง่พอที่จะเดินทางในเวลานี้ ... " ชายคนนั้นลุกขึ้นยืนและพยายามหาแหล่งที่มาของเสียง หลังจากเดินไปได้ 5 นาที เขากะบแหล่งที่มาของเสียง และเขาสามารถมองเห็นรูปร่างลางๆของรถได้ ...
“มันดูไม่ค่อยเหมือนรถสักเท่าไหร่นิ! แม่ง...แม่งเอ้ย มันเป็นรถม้าของพวกคนรวยนี่ ... รวยแล้ว ... รวย ... ข้าจะรวยแล้ว ข้าต้องไปรายงานเรื่องรถคันนี้ให้หัวหน้าแล้วเราค่อยวางแผนบุก .... '
หลังจากที่ยืนยันได้แน่ชัดแล้ว ชายคนนั้นก็วิ่งไปยังตำแหน่งก่อนหน้านี้ของเขาแล้วเดินลึกเข้าไปในป่า หลังจากเดินไปพักใหญ่ เขาก็หยุดอยู่หน้าแค้มป์ไฟ
บริเวณแค้มป์ไฟมีคน 5 คนกำลังนอนหลับอยู่บนพื้น พร้อมกับผ้าห่มบาง ๆ ขวางกั้นระหว่างพวกเขากับผืนฟ้า มีเพียงหนึ่งคนในหมู่พวกเขาที่นอนอยู่บนลังไม้ที่มีเสื้อผ้าที่ดีกว่าเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ร่างกายของเขาดูใหญ่โตเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ
ชายคนนั้นปลุกพวกเขาทีละคน พวกเขาทุกคนรู้สึกโกรธเมื่อถูกปลุก แต่พวกเขาก็ยังตื่นขึ้นมา
หลังจากที่ตื่นขึ้นมา ชายร่างยักษ์บิดขี้เกียจอยู่บนลังไม้ ขณะที่สมาชิกคนอื่น ๆ กำลังยืนอยู่ตรงหน้าชายร่างยักษ์
"ซิมบ้า ทำไมเจ้าถึงปลุกทุกคนให้ตื่นขึ้นมา เจ้าลืมเรื่องดวงจันทร์สีเลือดไปแล้วหรือไม่?" ชายร่างยักษ์ถามด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"บอสข้าจำได้ดี แต่เรื่องนี้มันสำคัญมาก เมื่อตอนข้ากำลังเฝ้ายามรอบดินแดนของเรา ข้าเห็นรถม้าคนหนึ่ง และข้าคิดว่าเราสามารถโจมตีมันได้ ..... " ซิมบ้าอธิบายทุกอย่าง
"เจ้าแน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่?" บอสถามอีกครั้งในขณะที่มองไปที่ซิมบ้า
"ข้าแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ในเรื่องนี้บอส!" ซิมบ้าตอบ
ชายร่างยักษ์ลุกขึ้นจากที่นั่งและเดินไปทางซิมบาและตบไหล่ของเขาและกล่าวว่า "ถ้าข้อมูลที่เจ้าให้ถูกต้อง เจ้าจะได้รับรางวัลอย่างงาม ถามไม่อย่างนั้นเจ้าก็เตรียมตัวโดนทะลวงตูดได้เลย ... "
หัวหน้าโจรเดินต่อไป "ทุกคนหยิบอาวุธของเจ้าให้พร้อม เพราะเรากำลังจะเริ่มล่าอีกครั้งและข้าชื่นชอบการล่าที่ประสบความสำเร็จ ชัดเจนไหม?"
"ครับบอส!"
"ครับบอส!"
"ครับบอส!"
"ครับบอส!"
"ครับบอส!"
ทั้งห้าคนตอบพร้อมกัน ...
เฟลิกซ์และหมู่คณะไม่ได้รู้เลยว่า เรื่องเลวร้ายกำลังใกล้เข้ามา รถม้าของเขายังคงเดินทางต่อไปอย่างช้าๆ ไปทางจุดหมายปลายทาง เฟลิกซ์และลุงกำลังนั่งอยู่ที่เบาะคนขับขณะพูดคุยกัน
"ลุงเราไปที่เมืองเวสเปอร์ใช่ไหม?" เฟลิกซ์ถาม
"โอ้ ... เจ้าเดาได้ถูก ว่าแต่เจ้ารู้จักหรือ?" ลุงถามด้วยความสงสัย
"ข้าแค่เรียนรู้จากหนังสือของคุณยาย" เฟลิกซ์ตอบ
"โอ้ ... ท่านอาจารย์ดูจะ ... " ลุงเขี้ยวขาวกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ถูกขัดจังหวะ
"เราเป็นแก๊งโจรผู้ฉาวโฉ่ในบริเวณพื้นที่แห่งนี้และเรามาเพื่อปล้นเจ้า จะร่วมมือกับเราหรืออยากตาย!"
บทสนทนาของพวกเขาถูกขัดจังหวะด้วยเสียงที่ไม่คุ้นหู อาวุโสเขี้ยวขาวได้หยุดรถโดยการดึงสายบังคับม้า ด้านหน้าของรถมีคน 6 คน พยายามปิดถนนโดยยืนเรียงกัน พวกเขาดาบและใบหน้าของพวกเขาถูกปิดด้วยหน้ากากด้วยผ้าสีดำ
"ผู้อาวุโส หยุดรถทำไม?" เสียงทุ้มของเดซี่ดังมาจากในรถ
"มันไม่มีอะไรมากหรอก เพียงแค่กลุ่มของเศษขยะที่กำลังจะตาย และเจ้าควรกลับไปนอนต่อได้แล้ว" อาวุโสเขี้ยวขาวตอบคำถามของเดซี่
"ค่ะ ผู้อาวุโส"
“เจ้าเด็กเหลือขอนั่งรอที่นี่ ข้าจะไปกำจัดวัชพืชสักหน่อย?” อาวุโสเขี้ยวขาวหันศีรษะและบอกเฟลิกซ์
"ลุงให้ข้าจัดการพวกมันได้ไหม? ข้าคิดว่าพอจะทำได้" เฟลิกซ์กล่าวขณะที่เขาลงจากรถ
"แต่ ... " อาวุโสเขี้ยวขาวรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินพูดของเฟลิกซ์
'ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เด็กคนนี้กลายเป็นคนก้าวร้าว?
"ไม่มีแต่ลุง ให้ข้ายืมดาบหน่อยเพราะข้ายังไม่มีเลย ... " เฟลิกซ์กล่าวขณะที่เขาเกาหัวของเขา
"เด็กโง่นี่ .... เจ้าต้องระมัดระวังและรีบส่งสัญญาณให้ข่าทันที เมื่อเจ้าคิดว่าสู้ไม่ไหว เจ้าเข้าใจไหม?" อาวุโสเขี้ยวขาวพูดขณะที่เขาส่งดาบคุณภาพดีให้เขา
เฟลิกซ์รับดาบและเดินตรงไปที่พวกโจร เฟลิกซ์ในปัจจุบันไม่ได้เป็นคนเดิมอีกต่อไป แต่ก็ไม่มีใครได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ...
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ..... สุดยอดเพชฌฆาตจิตวิญญาณกำลังใช้ดาบขยะ ฮ่าๆๆ ถ้าเรย์ซี่ได้ยินเรื่องนี้เขาคงหัวเราะจนตาย ...” ลอร์ดโดมินิกกล่าว
'หุบปากซะตาแก่ ข้าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนแห่งจิตวิญญาณและตอนนี้ ข้าต้องการที่จะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในทางร่างกายและมิติทั้งหมด ตอนนี้ด้วยรักจากปีศาจ ให้ข้าได้สนุกกับมื้ออาหารมื้อแรกของข้าเถอะ ... "เฟลิกซ์พูดขณะที่เขาเดินไปหาโจรขณะลากดาบของเขา ...
