ตอนที่ 17 มันดูไม่ดี
ตอนที่ 17 มันดูไม่ดี
ในเวลานี้ไม่มีใครอยู่ที่ประตูโรงเรียนประถมหงซิง ทุกคนต่างซ่อนตัวอยู่ห่างๆ พลังของฟ้าผ่าน่ากลัวเกินไป
สำหรับคนธรรมดามันเป็นพลังลึกลับที่แท้จริง เมื่อคุณถูกโจมตีจะไม่มีความต้องการไปโรงพยาบาลอีกต่อไป พวกเขาจะตายคาที่
ผู้ที่รอดชีวิตจากมันได้มีอยู่เพียงน้อยนิดและพวกเขาต้องมีอำนาจลึกลับบางอย่าง
"อย่าเข้ามาใกล้นะ พระเจ้าต้องโกรธคุณ! อย่าลากเราไปกับคุณ!" ต้มตุ๋นเทียนเห็นหลินฟ่านเดินไปมา พวกเขาต่างกระโดดหนีไปด้วยความหวาดกลัว
มันเป็นสิ่งที่แปลกมากๆ
ฟ้าผ่ามาสองครั้งติดมันเป็นเรื่องที่อันตราย
"บ้าเอ้ย..." หลินฟ่านมองไปที่ฝูงชนด้านหน้าที่กำลังกลัวเขา เขารู้สึกหงุดหงิดมากมันเป็นเพียงความเข้าใจผิดเท่านั้นไม่เห็นจำเป็นต้องกลัวเลย
"สหาย คุณไม่ต้องการแพนเค้กต้นหอมแล้วหรือ?" หลินฟ่านถาม
"วันนี้ไม่เป็นไรเถ้าแก่ ผมจะกลับมาซื้ออีกทีในวันพรุ่งนี้"
"ใช่ๆ เหมือนกัน"
"เถ้าแก่คุณควรระวังฟ้าผ่าอีกครั้ง ฉันคิดว่าควรออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด"
พวกเขาคุยกันและรีบออกไปจากที่นี่ แม้ว่าแพนเค้กต้นหอมจะมีความสำคัญอย่างไรก็ตามชีวิตเล็กๆของพวกเขามันสำคัญยิ่งกว่า ฟ้าจะผ่าลงมาอีกหรือไม่ใครจะรู้?
หมวดหมู่ใหม่การทำนายยังต้องทดลองเพิ่มเติม
หลังจากภารกิจเสร็จสิ้น เขามี 12 คะแนนสารานุกรม
หลินฟ่านมองดูสารานุกรมและเห็นว่าคะแนนสารานุกรม 12 จุดมันไม่สามารถทำอะไรได้เลย
เพื่อเลือกหมวดหมู่ของความรู้ด้วยตัวเอง เขาต้องมีอย่างน้อย 1000 คะแนนสารานุกรม มีเพียง 12 คะแนนมันไร้ประโยชน์จริงๆ ทั้งหมดที่เขาทำได้คือค่อยๆสะสมคะแนนต่อไป
เวลา 18.00 น.
อาจารย์หยางลงจากรถโดยสารสาธารณะและเดินไปที่โรงเรียน
เขาเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษและอาจารย์ที่ปรึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่3 เขาใช้ชีวิตอย่างมีเป้าหมายและเห็นแก่ผู้อื่น เขาช่วยเหลือนักเรียนที่โชคร้าย ตั้งแต่เป็นเขาเป็นครูเขาได้ให้การสนับสนุนทางการเงินแก่นักเรียนที่ยากไร้ 32 คน สำหรับอาจารย์หยางมันเป็นพรที่ทำให้เขาสามารถช่วยเหลือผู้คนจำนวนมากได้
อย่างไรก็ตามชีวิตของเขาไม่ได้สมบูรณ์แบบ ในวันหนึ่งหยางหย่งคังค้นพบว่าภรรยาและเพื่อนร่วมงานของเขาได้หลอกลวงเขา ในที่สุดพวกเขาก็หย่าร้างกันและเขาก็เรียกร้องสิทธิในการดูแลเด็ก 2 คนของเขา
อย่างน้อยลูกๆทั้งสองของเขาก็ทำงานหนักและขยันหมั่นเพียร พวกเขาได้รับการยอมรับจากมหาวิทยาลัยท้องถิ่นที่มีชื่อเสียง
สำหรับหยางหย่งคัง ภารกิจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขามันสำเร็จแล้ว ลูกๆสองคนของเขามีอนาคตที่สดใส
ในขณะนี้ หยางหย่งคังยืนอยู่หน้าร้านลอตเตอรี่ที่อยู่ข้างนอกโรงเรียน เขาเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าและพบเหรียญสองเหรียญ
"อาจารย์หยางคุณต้องซื้อลอตเตอรี่จากแผงลอยทางเข้าของโรงเรียน"
เสียงของพ่อค้าขายแพนเค้กต้นหอมดังอยู่ในหัวของหยางหย่งคัง
"เถ้าแก่น้อยคนนี้ตลกจริงๆ ฉันจะได้รางวัลจากลอตเตอรี่ได้อย่างไร" หยางหย่งคังเตรียมพร้อมไปที่โรงเรียนโดยไม่ซื้อลอตเตอรี่
แต่ในขณะที่หยางหย่งคังกำลังออกไป ปรากฏเสียงดังและชัดเจนดังมาจากแถวๆแท่นจับลอตเตอรี่
"รางวัลใหญ่ของฤดูกาลนี้คือ 15,000,000 เหรียญ ใครจะไปรู้ คุณอาจเป็นผู้โชคดีคนนั้นก็ได้!" ฝูงชนผู้เสพติดลอตเตอรี่เริ่มสนทนากันอย่างกระตือรือร้น
หยางหย่งคังคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วหัวเราะกับตัวเอง "ช่างมันเถอะ ตั้งแต่ฉันมีเงิน2เหรียญในกระเป๋า การเก็บมันไว้ไม่มีประโยชน์อะไรกับฉัน เพียงแค่ซื้อลอตเตอรี่และถ้ามันไม่ถูกรางวัล ฉันจะให้เถ้าแก่น้อยชดใช้ให้ฉัน"
แน่นอนว่าหยางหย่งคังล้อเล่นเท่านั้น
"เถ้าแก่ เอาลอตเตอรี่ให้ฉันใบนึง" หยางหย่งคังไม่เคยซื้อลอตเตอรี่ เขาไม่คุ้นกับการทำงานของมัน
"คุณต้องการเลขอะไร?" เจ้าของแท่นจับลอตเตอรี่ถามด้วยรอยยิ้ม
"สุ่มตัวเลขให้ฉัน"
"เอาล่ะ ตัวเลขเหล่านี้มีโอกาสสูงที่จะได้รับรางวัลเล็กๆ"
ลอตเตอรี่ถูกพิมในเวลาไม่กี่วินาที หยางหย่งคังหยิบมันมาจากเจ้าของร้านและวางไว้ในกระเป๋าสตางค์ของเขาก่อนจะเดินไปที่โรงเรียน
.....
เนื่องจากฟ้าผ่าทำให้ลูกค้าทั้งหมดกลัว หลินฟ่านจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปิดแผงลอย
ภายใน 2 วันเขาได้รับรายได้ 4000 เหรียญจากการขายแพนเค้กต้นหอม
ในสายตาของหลินฟ่านมันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ
"ขายแพนเค้กต้นหอมแบบนี้ก็ไม่เลว ถ้าเรายังขายแบบนี้การจะเป็นคนรวยมันไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป กฏของสารานุกรมเป็นเรื่องน่ารำคาญจริงๆ"
"ไม่สิ หมอดูอาจไม่ใช่เรื่องที่ยากลำบาก"
หลังจากเก็บแผงลอยไว้ที่อพาร์ทเม้น หลินฟ่านนั่งอยู่ทางเข้าของถนนและสังเกตคนที่กำลังเดินผ่านไปมา
"หวางเสี่ยวเม่ย อายุ28ปี จะกลายเป็นดาวที่มีชื่อเสียงที่ร้านทำผมอาเม่ยใกล้สะพานทิศตะวันตกของเมือง เธอเป็นแฟนของอันธพาล เธอจะป่วยในปีต่อมา..."
ผู้หญิงที่ใส่ชุดเดรสแลดูตระการตาใส่รองเท้าส้นสูงเดินผ่านหลินฟ่าน มีกลิ่นฉุนเข้าจมูกทำให้เขาจามอย่างช่วยไม่ได้
"ดาวที่มีชื่อเสียง?" ก่อนที่หลินฟ่านจะตอบสนอง เธอเริ่มหัวเราะกับตัวเองราวกับว่าเธอเข้าใจ
หลินฟ่านไม่เคยต่อต้านกับงานสายนี้ มันเป็นการหาเงินที่สุจริตโดยอาศัยความสามารถของตนเอง มันยังดูดีหากเทียบกับงานอื่นๆอีกหลายๆงาน
มีหลายคนเดินผ่านหลินฟ่านไปเขาสรุป
มีคนจากทุกสาขาอาชีพ พวกเขามีงานที่แตกต่างกัน แต่บางคนอาจตายด้วยความเจ็บปวดในขณะที่คนอื่นอาจจะประสบกับความเศร้าในปีต่อมา
มันเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิต
ความเมตตาก่อเกิดความเมตตาและความชั่วร้ายก่อเกิดความชั่วร้าย คำพูดนี้เป็นความจริงอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามมันไม่ได้ราบรื่นมีอุปสรรคมากมายในชีวิต ตราบใดที่ไม่ทำบาปที่อภัยไม่ได้ เขาจะมีความสุขในตอนจบโดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคทั้งหมดที่เขาต้องเผชิญ
ในทางกลับกันผู้คนที่กระทำบาปที่ชั่วร้ายดูเหมือนพวกเขามีชีวิตที่สะดวกสบายและฟุ่มเฟือย แต่นั่นเป็นแค่ชั่วคราวเท่านั้น ในท้ายที่สุดพวกเขาจะได้รับผลกรรมกลับคืน
แน่นอนว่าการสะท้อนของเหตุการณ์ต่างๆไม่ได้ถูกคิดขึ้นโดยหลินฟ่าน แต่ได้รับการบันทึกไว้ในสารานุกรม
"ฟ่านน้อย ทำไมวันนี้คุณกลับมาไว?" คุณป้ากุมมือหลานสาวของเธอ ถามขึ้นมาขณะที่เดินผ่านหลินฟ่าน
"โอ้ป้าจาง ใช่แล้ว วันนี้ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยกลับมาไวหน่อย" หลินฟ่านกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาใช้การทำนายของเขามองไปที่หลานสาวคุณป้าดู
ใบหน้าของหลินฟ่านซีดเซียว
เหมาชูชูเป็นหลานสาวของป้าจาง แต่ตอนนี้มีพลังงานชั่วร้ายอยู่ล้อมรอบตัวเธอเสมือนเทพแห่งความตายอยู่ที่นั่น
"พระเจ้า เกิดอะไรขึ้น? มันเป็นไปได้อย่างไร ที่เด็กน้อยอย่างเธอครอบครองพลังงานชั่วร้ายแบบนี้?" หลินฟ่านรู้สึกท้อแท้และคิดไม่ออก
"เกิดอะไรขึ้นฟ่านน้อย" ป้าจางถามอย่างร่าเริง
"ป้าจาง ผมรู้วิธีอ่านโชคชะตาและตอนนี้ผมพึ่งอ่านโชคชะตาของชูชู" หลินฟ่านกล่าว
"โอ้ ฟ่านน้อย คุณมีความสามารถแบบนี้?" ป้าจางเชื่อในคำทำนายอยู่เสมอ เธอไม่สนใจหรอกว่าหลินฟ่านรู้เรื่องการทำนายจริงๆหรือไม่ แต่เธอก็ยังอยากฟัง
"โปรดดูโชคชะตาให้หลานสาวฉัน" ป้าจางมีความสุขกับการได้พูดคุยกับเด็กหนุ่ม โดยเฉพาะหนุ่มหล่อแบบหลินฟ่าน
หลินฟ่านเข้าใจเหตุผลเบื้องหลังทุกอย่าง
"นี่คือการชำระหนี้จากบาป"
มันเป็นเพราะพ่อของชูชูเดทกับผู้หญิงจำนวนมากสมัยเขาเป็นเด็กหนุ่มและเกือบทุกคนก็ตั้งครรภ์ทารกของเขา แต่ในตอนท้ายพวกเธอจบลงด้วยการทำแท้ง
ภาระของบาปเลยตกมาอยู่ที่ชูชู
"ป้าจาง มันดูไม่ดี" หลินฟ่านกล่าวยังจริงจัง
ป้าจางคาดหวังว่าจะให้หลินฟ่านยกย่องหลานสาวเธอ เธอไม่คาดคิดเลยว่าเด็กน้อยคนนี้จะพูดบางอย่างในทางลบ อารมณ์ของเธอเปลี่ยนทันที
อย่างไรก็ตามเธอยังเก็บอารมณ์ของเธอไว้และถาม "อะไรคือดูไม่ดี?"
"ป้าจาง อย่าโกรธเลย ผมไม่หลอกคุณแน่นอน แต่คุณต้องฟังผมทุกอย่างมันจะดีขึ้น" หลินฟ่านเห็นท่าทางที่ไม่พอใจบนใบหน้าของป้าจาง เขารู้ทันทีว่าเธอโกรธ
จะมีใครไม่โกรธหลังจากได้ยินเรื่องแบบนี้?
อย่างไรก็ตามหลินฟ่านเป็นคนที่อบอุ่น เขาจะไม่ใช้ประโยชน์จากมันเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้น ถึงอย่างนั้นพลังของการทำนายมันมีพลังมากเกินไป
หากเขาพูดตรงเกินไปเขาจะได้รับการลงโทษโดยสายฟ้าและเขาจะกลายเป็นคนพิการ ทั้งหมดที่ทำได้คือการพูดแบบอ้อมๆ
