ตอนที่ 90 ผลไม้ (FREE)

เหงื่อของผู้คุมสอบไหลออกมา การที่จะจัดการเรื่องนี้ได้ค่อนข้างเป็นปัญหา ถ้าเกิดเป็นปัญหาใหญ่ขึ้นมาคนที่จะตกอยู่ในความลำบากก็คือเขา

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางยอมแน่นอน...

ดูเหมือน ฟาง เจิ้งจือ ยังคงคอยเขาอยู่?

ผู้คุมมองไปยัง หลี่ จ้วงฉือ ที่ยืนอยู่ข้างๆเขา รู้สึกอยากหั่นให้ หลี่ จ้วงฉือ ให้กลายเป็นชิ้นๆ

“ถ้าผู้คุมสอบคิดว่าการตรวจค้นผู้เข้าสอบทุกคนเป็นเรื่องยากแล้วละก็ อย่างน้อยลองตรวจสอบในห้องนี้หน่อยเป็นไร?” ใบหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ ปรากฎรอยยิ้มอันสดใสขึ้นมา

“ห้องนี้?” ผู้คุมสอบกวาดตามองผู้เข้าสอบจำนวนมาก ในตาของเขาปรากฎความขมขื่นขึ้นมาทันที ก่อนจะตัดสินใจ “ตรวจค้น!”

เมื่อผู้เข้าสอบรอบๆได้ยิน ใบหน้าของพวกเขาขมขื่นทันที ราวกับกงล้อแห่งโชคชะตาถูกหมุนกลับ! เมื่อกี้พวกเขายังดีใจที่ ฟาง เจิ้งจือ จะถูกตรวจค้นอยู่เลย

การเคลื่อนไหวของผู้คุมสอบเป็นไปอย่างรวดเร็ว เพราะยิ่งผู้คุมปล่อยเวลานานไปเท่าไหร่ มันยิ่งแย่กับตัวเขาเอง

 

ภายใน 15 นาที การตรวจค้นก็เสร็จสิ้น

ผู้คุมสอบมองไปยังเหล่าผู้เข้าสอบที่กำลังบ่นออกมา พลางถอนหายใจ เขาหันไปมอง ฟาง เจิ้งจือ “ตอนนี้พอใจหรือยัง?”

“มีอีกคนหนึ่งที่ท่านยังไม่ได้ค้น ท่านลืมไปแล้วหรือ?” ฟาง เจิ้งจือ เหลือบตาไปมอง หลี่ จ้วงฉือ

“หืมเขาไม่ได้อยู่ในห้องสอบ...หลี่ จ้วงฉือ เตรียมตัวให้ดี!” ผู้คุมสอบต้องการจะพูดบางอย่างแต่ก็นึกขึ้นได้ว่า หลี่ จ้วงฉือ ไม่ได้อยู๋ในกลุ่มคนที่เขาค้นตัวไปแล้ว

เขายื่นมือไปหา หลี่ จ้วงฉือ ทุกอย่างเป็นไปอย่างรีบร้อน ไม่มีความสุภาพอ่อนโยนแม้แต่น้อย เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะ หลี่ จ้วงฉือ!

 

“นี่...ผู้คุมสอบ ทำไมข้าต้องนำโพยเข้ามาด้วยละ?” หลี่จ้วงฉือ ผงะไปเล็กน้อย ต้องการจะหลีกเลี่ยง แต่เขาดันถูกกดตัวลงไปกับพื้นโดยผู้คุมสอบ

“แคว้ก!” เสียงเสื้อที่ถูกฉีกขาดดังขึ้นมา เป็นรูบนเสื้อของ หลี่ จ้วงฉือ

การกระทำของผู้คุมสอบดูหยาบคาย หลังจากทนเก็บความโกรธมานาน ตอนนี้ การค้นตัว หลี่ จ้วงฉือ เขาต้องการแก้แค้นเป็นเรื่องธรรมดา

เมื่อคนที่อยู่รอบๆเห็น ต่างเต็มไปด้วยความตกใจทันที

บางคนไม่กล้าจะเปิดตาและมองไปตรงๆด้วยซ้ำ

 

หลี่ จ้วงฉือ ร้องออกมา “อั้ก! อั้ก!” เขาพยายามทน แต่เขาจะทนความแข็งแกร่งของผู้คุมสอบได้ยังไง? มือขนาดใหญ่ค้นไปทั่วตัว หลี่ จ้วงฉือ

“หา?” ทุกคนคิดว่าทุกอย่างจะจบลงแล้ว แต่เมื่อเห็นกระดาษโพยที่เอาออกมาจากตัวของ หลี่ จ้วงฉือ

“ดูนั่น โพยข้อสอบ!”

“นี่มัน…”

“อย่าบอกนะว่าเขาก็คิดจะโกงเหมือนกัน?!”

หลี่ จ้วงฉือ กำลังทรมารอยู่บนพื้น แต่เมื่อเขาได้ยินเสียงพูดรอบๆตัว เขายกหัวขึ้นมา ใบหน้าของเขาซีดขาวราวกับคนตาย

มันเป็นไปได้ยังไง? ทำไม...ทำไมข้าถึงมีกระดาษโพยนั่น?!

มันไม่มีทางเป็นไปได้!

ดวงตาของ หลี่ จ้วงฉือ มองไปที่มือของผู้คุมสอบด้วยความไม่เชื่อ กระดาษแผ่นนั้นค่อยๆถูกเปิดออกมา ตาของเขาเห็นเนื้อหาภายในจดหมายเป็นอันเดียวกับที่เขาส่งให้ ฟาง เจิ้งจือ

 

กระดาษโพย? ในกระเป๋าของข้า?

พริบตา ราวกับถูกสายฟ้าฟาดใส่ เขาเรียกความจำกลับมาในตอนที่ทั้งสองกำลังเดินเข้าห้องสอบ ฟาง เจิ้งจือ ยืนอยู่ใกล้กับเขามากจนน่าแปลกใจ

แต่ตอนนี้เองที่เขาพึ่งเข้าใจเหตุผลทุกอย่าง ถึงแม้เขาจะไม่สังเกตุเห็นตอนที่ ฟาง เจิ้งจือ ทำเลยก็ตาม

“เจ้า...เจ้าหลอกข้า กระดาษนี่ เห็นชัดๆว่าอยู่บนตัวเจ้าแล้ว ข้าเป็นคนส่งให้เองกับมือ...” หลี่ จ้วงฉือ ชี้มือไปที่ ฟาง เจิ้งจือ สายตาเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย

 

“เป็นเจ้านี่เอง!”ผู้คุมสอบโกรธทันที

ไม่ต้องสงสัย หลี่ จ้วงฉือ ร้องเรียน ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความมั่นใจ เขาต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ หมดสิทธิ์สอบ แต่ดูเหมือนจะมีเหตุผิดพลาด

คนที่ร้องเรียนกลับโกงเสียเอง?

 

“ลุงหลี่ ข้าคิดว่า..ท่านควรคิดให้ดี ถ้าท่านถูกห้าไม่ให้ทดสอบกฎแห่งเต๋าอีก ท่านจะ...” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัวขณะมองไปที่ หลี่ จ้วงฉือ ที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

“ไม่! มันจะไม่เกิดขึ้น...ข้าไม่มีทางยอมรับ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของข้า! จาย..จาย หยงเฟิง..นายน้อยจาย ได้โปรดช่วยข้าด้วย!” หลี่ จ้วงฉือ ผุดตัวลุกขึ้นมา และวิ่งไปที่ประตู

ที่ประตู จาย หยงเฟิง มองไปยัง หลี่ จ้วงฉือ ด้วยท่าทีอันดำทมึน

“นายน้อย...นายน้อยเป็นท่านที่บอกว่าตราบเท่าที่ข้าใส่ร้าย ฟาง เจิ้งจือ ได้ ท่านจะช่วยข้าในการทดสอบด้านปัญญา...รีบช่วยข้า ได้โปรด!” หลี่ จ้วงฉือ จับแขน หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อไหลออกมา

 

“เจ้าช่างรู้จักวิธีใส่ร้ายผู้คนดีเหลือเกินนะ! คนอย่างเจ้าควรถูกถอนสิทธิ์จากการทดสอบ! เจ้าไร้ประโยชน์!” จาย หยงเฟิง เปลี่ยนท่าทีทันที สะบัดมือจน หลี่ จ้วงฉือ กระเด็นออกไป

ก่อนเขาจะหมุนตัวและเดินจากไป

หลี่ จ้วงฉือ ยืนตัวแข็งทื่อ จากนั้นหันไปมอง ฟาง เจิ้งจือ ที่นั่งอยูที่โต๊ะสอบ ก่อนที่น้ำตาจะไหลอาบแก้มทั้งสอง

เขาไร้หนทาง อ้างว้าง

 

ในตอนที่เขาเกือบจะยอมแพ้ จาย หยงเฟิง ได้ปรากฎตัวขึ้น ผู้ที่สัญญากับเขาว่าถ้าใส่ร้าย ฟาง เจิ้งจือ ได้ จะช่วยเหลือการทดสอบด้านปัญญา

การทดสอบด้านปัญญา เขาไม่สามารถผ่านไปได้

หลี่ จ้วงฉือ ไม่เต็มใจเท่าไหร่ เขารู้ถึงความเสี่ยงที่จะทำสิ่งนี้มาก แต่เขาควรทำยังไง? ผ่านการทดสอบด้วยความสามารถของตนเอง? เขาไม่มีความมั่นใจแม้แต่น้อย

 

ทันใดนั้น ราวกับฉากที่เกิดขึ้นอยู่เหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต

8 ปีที่แล้ว...

เขาวางแผนจะใส่ร้าย ฟาง เจิ้งจือ เพื่อรักษาผลประโยชน์ของเขา แต่สุดท้ายเขากลับถูกลงโทษโดยกองตรวจการศักดิสิทธิ์

และครั้งนี้ โชคก็ไม่เข้าข้างเขาเช่นกัน

...

 

หลี่ จ้วงฉือ เดินจากไป เขาไม่คิดจะพูดอะไรอีกต่อไป แต่ในตอนสุดท้าย เขาหันไปมอง ฟาง เจิ้งจือ อีกครั้ง ในตาของเขามีแต่น้ำตาและความรู้สึกผิด ไม่มีร่องรอยของความเกลียดแม้แต่น้อย

 

ในความเป็นจริง ฟาง เจิ้งจือ ให้โอกาส หลี่ จ้ววงฉือ หลายครั้ง

ถ้า หลี่ จ้วงฉือ ยกเลิกแผนการของเขา ก็จะไม่เกิดเหตการณ์นี้ขึ้นแน่นอน ถ้าไม่ร้องเรียน ฟาง เจิ้งจือ เขาก็จะไม่ถูกค้นตัวแน่นอน

ทุกอย่างดูเหมือน หลี่ จ้วงฉือ จะทำตัวเอง

แต่ ฟาง เจิ้งจือ รู้ว่าทุกอย่างยังไม่จบ เพราะคนร้ายที่แท้จริงผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คือ จาย หยงเฟิง ที่มีรายชื่อติดอยู่บนทำเนียบมังกรซ่อน

 

“หึ! ประทับศักดิสิทธิ์ตอนปลาย?” ฟาง เจิ้งจือ เหยียดยิ้ม ก่อนจะหลับตาลง ทันใดนั้นโลกที่เต็มไปด้วยหมอกจางๆปรากฎขึ้น บนพื้นดินเต็มไปด้วยทางเดินที่ปูด้วยอัญมณี รวมใจกลางทะเลสาบมีต้นไม้ขนาดใหญ่ราวกับมันจะสูงไปถึงสวรรค์ กิ้งก้านมากมายและใบที่ดูเขียวขจีราวกับหยก

ปละบนนั้นยังมีผลไม้จำนวนนับไม่ถ้วน แต่ละผลราวกับกลุ่มดาวที่ส่องประกายที่ลอยอยู่ท่ามกลางท้องฟ้ายามค่ำคืน

 

เพจหลัก : Double gate TH