ตอนที่ 231 นิติเวชสาว

หลิน ฮวงใช้เวลาทั้งเช้าไปกับการเยี่ยมคนงานท่อระบายน้ำทั้ง4และได้รับคำตอบที่เหมือนกันทั้งหมด พวกเขาไม่รู้อะไรมากเพราะท่อน้ำมันมืดจนพวกเขาไม่อาจระบุเพศของผู้ตายได้ นับประสาอะไรกับการเห็นศพอย่างชัดเจน สิ่งเดียวที่พวกเขารู้ก็คือศพแรกคือผู้ชาย พวกเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับศพที่เหลือ อย่างไรก็ตาม หลิน ฮวงกลับรู้สึกดีใจที่ทั้ง4เก็บความลับไว้เป็นอย่างดี ไม่แม้แต่จะบอกแก่ภรรยาของพวกเขา ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ข่าวจะรั่วไหลออกไป

มันเกือบจะเที่ยงแล้วเมื่อหลิน ฮวงออกจากบ้านของหวังน้อย เขาคือคนงานคนสุดท้ายที่หลิน ฮวงมาเยี่ยม หลังจากที่กินอาหารกลางวัน หลิน ฮวงก็อัญเชิญหมาป่าวิริเดี้ยนและมุ่งหน้าไปยังที่ทำการรัฐบาล หลังจากที่เจ้าหน้าที่ตรวจสอบใบอนุญาติและรหัสสืบสวนเขาแล้ว ประตูก็เปิดออก มีหญิงสาวสวมแว่นตากรอบดำกำลังดูวิดิโอขณะที่กินขนมบนโต๊ะเธอ เธอยังดูสาว อายุประมาณ17หรือ18ปี ใบหน้าเธอดูเล็กและคม อย่างไรก็ตาม แว่นตาที่ใหญ่เท่าครึ่งหน้าเธอกลับปกปิดหน้าตาส่วนใหญ่ของเธอไว้ เธอกำลังดูวิดิโอการต่อสู้ของลานประลองนักล่าอยู่ ขณะที่เอดู เธอก็คว้ากล่องอาหารที่ปกคลุมด้วยน้ำมันพริกสีแดงด้วยถุงมือเธอ

หลิน ฮวงเคาะประตู หญิงสาวหันมามองเขาอย่างไม่ใส่ใจ“คุณมาผิดที่นแล้ว นี่คือแผนกนิติวิทยา”

“ผมกำลังมองหาแผนกนิติวิทยา”หลิน ฮวงยิ้มและเดินไปที่โต๊ะเธอ

“สวัสดี ผมชื่อเย่ ซิว ผมคือนักสืบที่ถูกส่งมาโดยสมาคมนักล่า”

“รอก่อนนะ วิดิโอใกล้จบแล้ว”หญิงสาวโบกมือให้เขา

 

ด้วยความที่ภาพพื้นหลังของวิดิโอเธอได้ถูกตั้งให้เป็นกึ่งโปร่งใส เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ หลิน ฮวงจึงสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันคือการต่อสู้ของเขากับหยู่ โม่หลี่ มันคือคู่ต่อสู้คนที่90ของเขา หลิน ฮวงขมวดคิ้วขณะที่ดูวิดิโอ เนื่องจากการต่อสู้กำลังจะจบลงในไม่ช้า หลิน ฮวงจึงดึงเก้าอี้และนั่งลงตรงข้ามกับหญิงสาวขณะที่รอให้เธอดูวิดิโอจบ 2-3นาทีต่อมา แสงสีทองก็เปล่งประกายผ่านวิดิโอ และในไม่ช้า ลานประลองก็ประกาศถึงชัยชนะของนักดาบอัจฉริยะ

 

“เจ้าชายของฉันช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน!”หญิงสาวกรีดร้องและหยุดวิดิโอไว้ตรงภาพที่นักดาบอัจฉริยะกำลังจะหายไป จากนั้นเธอก็จูบหน้าจอด้วยริมฝีปากมันแพล่บ หลิน ฮวงไม่อาจทนเห็นการกระทำที่น่ารังเกียจของเธอได้ หลังจากที่ปิดวิดิโอ เธอก็หันมามองหลิน ฮวงที่นั่งตรงข้ามเธอ“คุณมาจากสมาคมนักล่า?ไหนละบัตร?”

หลิน ฮวงฉายภาพใบอนุญาตินักล่าและรหัสสืบสวนจากรัฐบาลกลาง

“ตามพิธีการแล้ว ผมควรจะตรวจสอบบัตรของคุณเช่นกัน”

“ถอยไปหน่อยละกัน”หญิงสาวฉายภาพบัตรของเธอจากมือซ้ายด้วยท่าทีไม่แยแส

 

ชื่อเธอคือเหลียง หยินและเธออายุ17ปี มันแสดงให้เห็นว่าเธอจบการศึกษาจากโรงเรียนแพทย์ชั้นสูงของรัฐบาลกลางในสาขานิติวิทยา เธอไม่ได้สวมแว่นบนบัตรทำงานของเธอและในรูปเธอก็ดูสวยกว่ามาก

 

“เอาละ”หลิน ฮวงพยักหน้าหลังจากที่ตรวจสอบอย่างละเอียด

จากนั้น เหลียง หยินก็ปิดการฉายภาพและพูดขณะที่กิน“ถามมากทุกสิ่ง หากคุณอยากจะเห็นศพ เราก็จะไปดูศพกันหลังจากที่ชั้นกินปอดสไลด์ราดซอสพริกจนหมดแล้ว”

“ผลการชันสูตรศพเป็นยังไงบ้าง?มันเป็นฝีมือของจอมกินสมอง?”หลิน ฮวงถามตรงๆ

“มีโอกาสที่จะเป็นจอมกินสมอง99%”เหลียง หยินตอบขณะกิน

“แล้วอีก1%ละ?”หลิน ฮวงถาม

“1%ที่เหลืออาจจะเป็นฝีมือของพวกวิปลาสที่อยากจะกินสมอง หากเป็นเช่นนั้น คนๆนั้นก็จะต้องเจาะรูด้านบนหัวและดูดสมองออกไปโดยใช้หลอดดูด”เหลียง หยิงยังคงกินต่อขณะที่อธิบาย ความกระหายของเธอไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องที่เธอพูดถึงเลย

“เหยื่อทุกคนเป็นผู้ชาย?นอกจากนั้น พวกเขามีส่วนไหนที่คล้ายคลึงกันไหม?”หลิน ฮวงถาม

“ทั้งหมดล้วนเป็นชายที่แข็งแรงและมีความคล้ายคลึงกันอยู่2-3จุด อย่างแรก ทั้งหมดล้วนอยู่ในสภาพเปลือยเมื่อเราพบพวกเขา อย่างที่สอง ทั้งหมดกำลัง....มี....เพศสัมพันธ์อย่างรุนแรงก่อนที่จะตาย อย่างที่สาม  ทั้งหมดล้วนถูกฝึกฝนมาอย่างดี สองคนเป็นระดับทองแดงขณะที่อีกสองคนอยู่ในระดับเงิน สมาคมนักล่าได้ยืนยันว่าทั้ง4คนมีใบอนุญาตินักล่าปกติ”เหลียง หยิงกำลังตรวจสอบหลิน ฮวงขณะที่เธอพูด เพราะเธอเองก็อยู่ในระดับเงิน เธอสัมผัสได้ว่าหลิน ฮวงเองก็อยู่ในระดับเดียวกันกับเธอ

จากคนงานท่อระบายน้ำ หลิน ฮวงรู้อยู่แล้วว่าทุกคนต่างก็เปลือยและเหลียง หยินก็ได้ยืนยันมัน หลังจากที่ฟังคำอธิบายจากเธอ หลิน ฮวงก็สามารถยืนยันได้ว่าจอมกินสมองต้องอยู่ในระดับเงินเป็นอย่างน้อย

 

“มันเป็นไปได้ไหมที่จะตัดสินว่าเหยือทั้งสองอยู่ในระดับเงินขั้นไหน?”หลิน ฮวงถาม

“คนหนึ่งอยู่ในระดับเงินขั้น1 ขณะที่อีกหนึ่งอยู่ในขั้น2 พวกเราสามารถบอกได้ว่าพวกเขาไม่ได้ขัดขืนก่อนที่พวกเขาจะถูกฆ่า พวกเขาควรจะถูกโจมตีตอนที่พวกเขากำลังมีเพศสัมพันธ์”เหลียง หยินอธิบาย

“เนื่องจากมันสามารถเจาะผ่านกระโหลกของระดับเงินขั้น2ได้ งั้นจอมกินสมองก็ควรจะอยู่ในระดับเงินขั้น3หรือสูงกว่านั้น”เหยีง หยินกล่าวเสริม

 

สิ่งที่เธอพูดในตอนท้ายเป็นการชี้ว่าหลิน ฮวงไม่อาจสู้กับมอนสเตอร์ตัวนี้ได้

 

“มีบาดแผลอะไรบนศพไหม?”หลิน ฮวงไม่สนใจคำพูดของเธอและยังคงถามต่อไป

“มีบาดแผลเล็กน้อยรวมถึงรอยขีดข่วนและการเฆี่ยนตี มันควรจะเกิดจากการมีเพศสัมพันธ์เพราะมันเป็นเพียงรอยแผลเล็กๆน้อยๆ”เหลียง หยินอธิบายด้วยคิ้วที่ยกขึ้น

“บาดแผลร้ายแรงเพียงอย่างเดียวคือการโจมตีบนหัวที่ทะลวงผ่านกะโหลกไปยังสมอง”

“เวลาตายละ?”หลิน ฮวงถาม

“ช้าสุดคือเมื่อ4เดือนก่อน ขณะที่เร็วที่สุดคือ1เดือนก่อน นั่นก็คือประมาณ1ศพต่อ1เดือน เมื่อมองไปที่นิสัยการล่าของจอมกินสมอง มันก็จะลงมืออีกครั้งภายใน2-3วันนี้”เหลียง หยินตอบ

หลิน ฮวงสังเกตเห็นว่าเธอกินอาหารเสร็จแล้ว“ผมเดาว่าคุณสามารถพาผมไปที่ศพได้แล้ว”

“ได้สิ  รอเดี๋ยวนะ”จากนั้นเธอก็โยนกล่องข้าวลงถังขยะพร้อมกับถุงมือเธอ

 

หลิน ฮวงคิดว่าเธอพร้อมที่จะไปแล้ว แต่ทว่า เธอกลับเดินไปที่ตู้เย็นและหยิบอีกหลายกล่องออกมา หลังจากที่หยุดคิดสักพัก เธอก็ตัดสินใจที่จะเอาไปหนึ่งกล่องและเก็บส่วนที่เหลือไว้ในตู้เย็น จากนั้นเธอก็โบกมือให้หลิน ฮวงด้วยกล่องในมือ“ไปกันเถอะ!”

“นั่นคืออาหาร ใช่ไหม?”หลิน ฮวงพูดไม่ออก

“มันคือน้ำมันลำไส้ อยากลองหน่อยไหม?มันอร่อยนะ คุณน่าจะลองดู แต่ฉันให้ได้แค่คำเดียวนะ”เหลียง หยินกล่าว

“ไม่เป็นไร ขอบคุณ”หลิน ฮวงปฏิเสธเธอทันที