ตอนที่ 16 อย่าดูถูกการทำนาย
ตอนที่ 16 อย่าดูถูกการทำนาย
ที่สำนักพิมพ์นิตยสารศิลปะเยาวชน
"ดูสิมีนักข่าวที่แผงลอยเถ้าแก่น้อย!" ฮั่วหานพูดด้วยความตกใจเมื่อมองไปที่โรงเรียนประถมหงซิง
"ไม่แปลกใจเลย แพนเค้กต้นหอมมันอร่อยเกินไป!"
"ฮั่วหาน ฉันคิดว่าคุณสุดหล่อของเธอต้องร่าเริงมากแน่ๆที่เห็นผู้สื่อข่าว"
ซ่งชิงยี่ก็หลงรักแพนเค้กต้นหอม ที่สำคัญกว่านั้นมันทำให้เธอได้รับศักดิ์ศรีบางอย่างจากพี่สาวของเธอ ในตอนเช้า เธอนำแพนเค้กต้นหอมให้พี่สาวเธอลอง ชิงยี่ขำกับการแสดงออกที่สุขสันต์บนใบหน้าของชิงเยว่หลังจากทานแพนเค้กต้นหอมที่เธอซื้อมา ยิ่งเธอคิดมากเท่าไหร่เธอยิ่งมีความสุข ความเสียใจเพียงอย่างเดียวของเธอคือการไม่ได้ถ่ายรูปของพี่สาวในเวลานั้น
"หมายถึงอะไรคุณสุดหล่อของฉัน? เขาเป็นคุณสุดหล่อของทุกคน โอเคมั้ย? แต่ฉันคิดว่าเถ้าแก่น้อยน่าจะมีความสุขจริงๆ" ฮั่วหานยิ้มและพูด
แต่สิ่งที่พวกเธอไม่ทราบคือพวกเธอต่างคิดผิด
หลินฟ่านรู้สึกหดหู่และหมดหนทาง ถ้ามีบุหรี่เขาคงจะจุดมันเพื่อคลายความเศร้าของเขา
หน้าที่สองของสารานุกรมเป็นเรื่องตลก
"การปลดล็อกหน้าที่สองของสารานุกรม หน้าที่สองเกี่ยวข้องกับอาชีพของคนที่ใกล้ชิดกับโฮสต์"
"เทียนหานหมิงเป็นเพื่อนที่ดีของโฮสต์ เพราะเหตุนี้หมวดหมู่การทำนายจะถูกเปิดขึ้น"
"ภารกิจที่ได้รับ : เพื่อจะเป็นผู้เชี่ยวชาญหลินที่ยอดเยี่ยมและมีชื่อเสียง (การทำนาย)"
"รางวัลภารกิจ : 20 คะแนนสารานุกรมและความสามารถในการปลดล็อกหน้าที่สามของสารานุกรม"
"หมายเหตุ : เมื่อเปิดหน้าใหม่โฮสต์ต้องใช้งานความรู้ใหม่ให้เร็วที่สุด มิฉะนั้นสารานุกรมจะถูกถอนการติดตั้ง"
ในขณะต้มตุ๋นเทียนกำลังพยายามหาลูกค้าเพิ่ม เขาสัมผัสว่ามีดวงตาคู่หนึ่งกำลังมองเขาอย่างชั่วร้าย เส้นขนบนร่างกายต่างลุกชันเขารู้สึกถูกคุกคาม
"เธอจ้องฉันทำไม?" ต้มตุ๋นเทียน มองไปที่หลินฟ่านอย่างแปลกใจเนื่องจากเขาไม่รู้ถึงเจตนาของหลินฟ่าน
หากหลินฟ่านมีมีดเขาคงใช้มันหั่นเทียนหานหมิงออกเป็นชิ้นๆ
ทำไมเราถึงเป็นเพื่อนกับคนแบบนั้น? หลินฟ่านคิด
หมวดหมู่การทำนาย? มองไปที่ต้มตุ๋นเทียนที่นั่งอยู่บนม้านั่งและวิธีที่เขาดูดวงให้ผู้อื่น หลินฟ่านรู้สึกอยากฆ่าตัวตายขึ้นมา
หลินฟ่านคิดว่าการได้รับหมวดหมู่ใหม่ควรได้รับสิ่งที่ดีกว่าการขายแพนเค้กต้นหอม
แต่สถานการณ์ปัจจุบันทำให้หลินฟ่านพูดไม่ออก หากเขาไม่ได้เริ่มต้นอาชีพดูดวงของเขา สารานุกรมจะถูกถอนออกไป ตอนนี้หลินฟ่านเหมือนอยู่ในความฝัน เขาจะทิ้งสารานุกรมได้อย่างไร?
"อ่าาา!" หลินฟ่านเปล่งเสียงออกมาและหันศีรษะดูเหมือนเขาต้องลงมือ
ทันใดนั้นมีมีข้อมูลจำนวนมากระเบิดขึ้นมาในใจของเขาอย่างฉับพลันขณะที่เขามองไปที่ลูกค้าข้างหน้า
"หยางหย่งคังอายุ 40 ปี อาจารย์สอนภาษาในโรงเรียนมัธยมกวงหมิง สถานะหย่าร้าง ปัจจุบันกำลังเลี้ยงดูลูกชายและลูกสาว เป็นคนเที่ยงธรรม ใจบุญและไม่มีเจตนาร้ายใดๆ มันมีผลจนสิ้นอายุขัยของเขา"
ในดวงตาของหลินฟ่าน กระและริ้วรอยบนใบหน้าของหยางหย่งคังกลายเป็นสัญลักษณ์และสัญลักษณ์ทุกตัวมีความหมายของมัน
หลินฟ่านมีความสามารถในการมองชีวิตทั้งชีวิตของคนอื่น
มันน่ากลัวมาก หลินฟ่านกระพริบตาหลายครั้ง ทุกอย่างรู้สึกไร้เหตุผลสิ้นดี
"บัดซบ!"
ทันใดนั้นหลินฟ่านปล่อยคำหยาบออกมา หลินฟ่านคิดว่าอาชีพหมอดูจะเกี่ยวข้องกับการโกหกครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ความจริงนั้นมันไม่ใช่
"เถ้าแก่น้อยคุณโอเคไหม?" หยางหย่งคังตะลึงก่อนจะถามหลินฟ่าน เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลินฟ่าน รู้สึกเหมือนเขาโดนผีสิง
ต้มตุ๋นเทียนมองหลินฟ่าน มีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นงั้นหรือ?
"ไม่มีอะไรครับ ไม่มี" หลินฟ่านโบกมือให้หยางหย่งคังและทำแพนเค้กของเขาต่อแต่เขามองหยางหย่งคังและศึกษาเขาอย่างระมัดระวังมากขึ้น
ภาพแต่ละภาพปรากฏในใจเขามากขึ้นเรื่อยๆ "ความโชคดีมหาศาล เสมือนเทพเจ้าแห่งโชคลาภคอยดูแลเขา"
หลินฟ่านรู้สึกมองเห็นสิ่งต่างๆมากมายและเขายังคงมองต่อไป
"ซื้อฉลากจากเคาน์เตอร์นอกโรงเรียนและได้รับรางวัลใหญ่..."
"ดูเหมือนพระเจ้าแห่งโชคลาภออกไปได้ตลอดเวลาและนั่นจะบ่งบอกถึงการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเขา ดูเหมือนตอนนั้นหยางหย่งคังอาจพลาดโอกาสนี้"
วิธีที่หลินฟ่านมองไปที่หยางหย่งเทียนทำให้เขามีอาการขนลุก ราวกับว่ามีใครกำลังสนใจเขา
เถ้าแก่น้อยไม่ควรมีความสนใจแบบนั้น ถูกมั้ย?
หยางหย่งคังเริ่มประสาทหลอน เขาเห็นหลินฟ่านมีท่าทางที่ชั่วรายในสายตาของเขา
"อาจารย์หยาง คุณมักจะซื้อลอตเตอรี่หรือ?" หลินฟ่านถาม
"ลอตเตอรี่? ฉันไม่เคยซื้อมาก่อนมันเป็นการหลอกลวง" หยางหย่งคังยิ้มและพูด จากนั้นเขาก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างเขามองไปที่หลินฟ่านอย่างแปลกใจ "คุณรู้ได้ไงว่าฉันแซ่หยาง"
"ถ้าผมบอกคุณว่าผมทำนายจากนิ้วของผม คุณเชื่อไหม?" หลินฟ่านกล่าว
ในขณะที่ต้มตุ๋นเทียนกำลังพยายามหลอกลวงคนอื่น เขาก็ไออย่างรุ่นแรงและจ้องมองที่หลินฟ่านอย่างหวาดระแวง ขายแพนเค้กต้นหอมไม่พอนี่ยังจะแย่งลูกค้าของคนอื่นอีกหรือ เป็นไปได้ไหมที่เขาได้รับอิทธิพลจากฉัน?
"ฮ่าๆ" หยางหย่งคังหัวเราะ เขาคิดว่าหลินฟ่านล้อเขาเล่น เขาไม่คิดมากกับสิ่งที่ได้ยิน
แต่หลินฟ่านรู้ว่าสิ่งใดกำลังเกิดขึ้น แม้ว่าสิ่งที่เขาเห็นจะไม่ใช่ผลลัพธ์ที่แน่นอน อาจารย์หยางได้รับพรแห่งโชคลาภในชีวิตเขา เขามีโอกาสได้รับความโชคดีและเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากมัน ไม่เช่นนั้นก็จะไม่ได้อะไรเลย
ต้องฉวยโอกาสและใช้ประโยชน์สูงสุดจากโอกาสที่บังเอิญได้รับ หากพลาดไปมันก็จะหายไปในที่สุด
เมื่อหลินฟ่านส่งแพนเค้กต้นหอมให้หยางหย่งคัง หลินฟ่านคว้ามือของเขา
หยางหย่งคังรู้สึกตกตะลึง เขาไม่มีงานอดิเรกแบบนี้!
"อาจารย์หยาง ผมมองเห็นจากใบหน้าของคุณ คุณถูกลิขิตให้ถูกรางวัลใหญ่ โปรดจำไว้คุณต้องซื้อลอตเตอรี่จากแผงลอยทางเข้าของโรงเรียน" หลินฟ่านกล่าวกับเขาอย่างจริงจัง ถ้ามันเป็นจริงเขาก็สามารถพิสูจน์ว่าสารานุกรมวิเศษของเขาอยู่ยงคงกระพัน
หากเขาไม่ได้รับรางวัลที่หนึ่ง เขาแค่แกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เมื่อผู้สื่อข่าวหวางเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเขาตกใจมาก ในใจของเขา เขาหัวเราะและคิดว่า มันต้องล้อเล่นแน่ๆ มีนักต้มตุ๋นอยู่ข้างๆเขา และตอนนี้คุณยังต้องการเป็นแบบเขา?
ต้มตุ๋นเทียนมองไปที่หลินฟ่าน เขายกนิ้วให้เขา สำหรับเรื่องไร้สาระดังกล่าวมันเป็นเรื่องที่น่าขบขันยิ่งกว่าสิ่งที่เขาบอกคนอื่น
"ชายคนนี้บ้ามาก เพียงแค่บอกให้ซื้อลอตเตอรี่โดยไม่กังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากเขาไม่ชนะ"
"ว้าว..."
หยางหย่งคังรู้สึกทึ่งกับการจริงจังของหลินฟ่าน
นี่...
*เปรี้ยง!*
ทันใดนั้น ปรากฏสายฟ้าฟาดข้างแผงลอยของเขา
"บัดซบ!"
สายฟ้าฟาดมาอย่างฉับพลันทำให้หัวใจของหลินฟ่านแทบหลุดออกไป
คนที่อยู่รอบๆต่างก็กลัว
"คำเตือน : โฮสต์กำลังดูถูกความมหัศจรรย์ของความรู้เกี่ยวกับการทำนาย การบอกชะตากรรมให้แก่ผู้อื่นโดยตรงเป็นสิ่งต้องห้าม นี่เป็นคำเตือนครั้งแรกและครั้งสุดท้าย หากเกิดขึ้นอีกครั้งโฮสต์จะกลายเป็นคนพิการจากการโดนฟ้าผ่า"
ในตอนแรกหลินฟ่านคิดว่ามันมาจากเทพเจ้า แต่จริงๆแล้วเป็นคำเตือนของสารานุกรม
คนในบริเวณรอบๆต่างหน้าซีด ถ้าพวกเขาได้รับการโจมตีจากฟ้าผ่าก่อนหน้านี้เขาอาจจะตายในทันที
"อาจารย์หยาง อย่าลืม! ผมไม่สามารถบอกได้อีกครั้ง ไม่งั้นผมจะฟ้าผ่า!" หลินฟ่านตะโกน
*เปรี้ยง*
เกิดฟ้าผ่าขึ้นมาอีกครั้ง
หลินฟ่านสั่นเทา เขาโบกมือและพูดว่า "ฉันไม่พูดอีกแล้วๆ โปรดอย่าตีฉัน"
ผู้สื่อข่าวหวางอยากจะเปิดเผย 'การหลอกลวง' ของหลินฟ่านเพื่อเขียนบทความเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ตอนนี้สถานที่แห่งนี้กลายเป็นที่ๆอันตรายเขาจึงรีบหนีออกจากพื้นที่
เขาอยู่ที่นั่นเพื่อต้องการข่าว แต่เขาไม่ต้องการล้อเล่นกับชีวิต
"มันคืออะไร เธอทำยังไงให้สวรรค์โกรธ? เร็วๆให้ฉัน 200 ฉันจะบอกโชคชะตาของเธอ" ต้มตุ๋นเทียนกอดม้านั่งของเขาและออกห่างจากหลินฟ่านอย่างรวดเร็ว ไอ้เด็กคนนี้ต้องมีอะไรบางอย่างกับกับหมูเก่าตัวเมื่อกี้เพราะเหตุนี้เลยโดนความโกรธของสวรรค์
"เชี่ยไรเนี่ย..." หลินฟ่านตะโกนอย่างเป็นทุกข์ฉันแค่ต้องการเตือนอาจารย์หยางแต่ไม่จำเป็นต้องมีสายฟ้าก็ได้
เราจะไม่พูดเรื่องนี้ต่อไป พอแค่นั้นแหละ
