บทที่ 69 เฮ้ คนสวย เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

บทที่ 69 เฮ้ คนสวย เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

ในวันรุ่งขึ้น มีเมฆมากและท้องฟ้าก็มืราวกับฝนกำลังจะตก

ลี่ฉิงเฟิงหาวและแต่งตัว จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นล้างหน้าและเดินไปยังบริษัท Ice Snow ส่วนหลินซู่เธอตื่นก่อนฉิงเฟิงและได้ขับรถไปทำงานเมื่อหลายชั่วโมงก่อน

ทั้งสองคนมีข้อตกลงว่าพวกเขาไม่สามารถเปิดเผยความสัมพันธ์ในที่ทำงาน ดังนั้นพวกเขาจึงต้องแยกไปทำงานแยกกันอยู่ตลอดเวลา

"พี่ใหญ่ลี่ ในที่สุดพี่ก็มาทำงาน" เมื่อลี่ฉิงเฟิงมาถึงที่ทำงานก็ได้ยินเสียงที่แจ่มใสบ่น

เขาหันกลับไปมอง เขาก็เห็นว่าคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาคือจางเซี่ยวหยู่ เธอสวมเสื้อสีขาววันนี้ ชุดสูทสีฟ้าอ่อนของเธอผลักดันหน้าอกขนาดใหญ่เหมือนมะละกอ

เธอมีร่องรอยของความไม่พอใจบนใบหน้าที่น่ารักของเธอ ความจริงที่ว่าฉิงเฟิงไม่ได้มาทำงานเป็นเวลาสองวันทำให้เธอไม่มีความสุขมาก ในใจของเธอ เธออยากจะเห็นฉิงเฟิงทุกวัน ถ้าเธอไม่ได้เห็นเขาสักวันหนึ่ง  มันก็เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ขาดหายไปในหัวใจของเธอและร่างกายของเธอก็จะรู้สึกเจ็บปวด

"เซี่ยวหยู่ฉันขอโทษ ฉันมีบางอย่างที่ต้องทำ" ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและอธิบาย

"พี่ใหญ่ลี่ คราวหน้าถ้าพี่ไม่มาทำงาน พี่จำเป็นต้องโทรบอกฉันก่อนเลิกงาน เป็นธรรมดาที่เธอจะไม่ยอมรับว่าเธอต้องการเห็นฉิงเฟิง ดังนั้นเธอต้องใช้งานเป็นข้ออ้าง เธอเป็นคนหนาบาง

"ได้เลย,เซี่ยวหยู่ ฉันจะโทรบอกเธอในครั้งต่อไปแน่นอน " ลี่ฉิงเฟิงเห็นนมและขนมปังในมือของจางเซี่ยวหยู่, เขาก็รู้สึกหิว เขายังไม่ได้กินอาหารเช้าเลย

"พี่ใหญ่ลี่ นี่ พี่กินได้เลย" จางเซี่ยวหยู่เห็นรูปลักษณ์ในดวงตาของฉิงเฟิงและคาดเดาได้ว่าเขายังไม่ได้ทานอาหารมาดังนั้นเธอจึงให้อาหารเช้ากับเขา

"เซี่ยวหยู่ถ้าฉันกินมัน แล้วเธอจะกินอะไร?"

"ฉันอิ่มแล้ว พี่ใหญ่ลี่ คุณควรกิน"

"ขอบคุณน้องเซี่ยวหยู่" ลี่ฉิงเฟิงกล่าวขอบคุณ จากนั้นเขาก็เอานมและขนมปังมากิน

แต่เขาไม่ได้ใส่ใจหลอดที่เสียบไว้ที่กล่องนม เขาเริ่มดูดนมทันที

นมเป็นนมดีลักซ์ มันหวานและรสชาติดีมาก

เมื่อเห็นว่าฉิงเฟิงกำลังดื่มนมจากหลอด จางเซี่ยวหยู่ก็หน้าแดง เธอเป็นคนขี้อาย เธอก็นึกขึ้นมาได้ว่าเธอเพิ่งใส่ดูดนมจากกล่องนั้นไปก่อนเขา

ดังนั้นก็หมายความว่าริมฝีปากของเธอสัมผัสหลอดและตอนนี้หลอดก็อยู่ในปากของฉิงเฟิง? พวกเขาจูบทางอ้อม!

จูบทางอ้อม  เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จางเซี่ยวหยู่ก็รู้สึกอายมากและหัวใจของเธอก็เต้นขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่วนลี่ฉิงเฟิงที่กำลังจดจ่ออยู่กับการดื่มนมดังนั้นเขาไม่ได้สังเกตเห็นการแสดงออกของจางเซี่ยวหยู่เลย

หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ ลี่ฉิงเฟิงก็เดินไปที่โต๊ะเบอร์ 9 เพื่อเริ่มทำงาน

"ฉันเป็นคนพนักงานที่มีลูกค้าในแล้วตอนนี้." ลี่ฉิงเฟิงนั่งบนเก้าอี้และมีความสุข

เขาอยู่ที่บริษัทมาสองสามวันแล้วและเขาไม่เคยมีลูกค้าแม้แต่รายเดียว นี่ทำให้คนจำนวนมากในแผนกขายหัวเราะเยาะเขาและเขาก็รู้สึกอาย

แต่ตอนนี้มันต่างกัน เขามีลูกค้าแล้วและเป็นลูกค้ารายใหญ่ด้วย

หลินซู่ได้ตกลงที่จะให้ลี่ฉิงเฟิงเป็นผู้รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวในการทำงานร่วมกันระหว่างบริษัท Ice Snow และบริษัทหลิว เขาเพียงต้องพยายามทำงานให้กับลูกค้ารายใหญ่หลิวรูหยันอย่างดีที่สุด

ลี่ฉิงเฟิงได้หยิบข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทหลิวออกมาและเริ่มอ่าน การเป็นพันธมิตรกับพวกเขานั้น  เขาจำเป็นต้องเริ่มต้นด้วยการทำความรู้จักกับธุรกิจของพวกเขา

เขาจะไม่รู้เลยถ้าเขาไม่ได้อ่านเอกสารรายงานเกี่ยวกับหลิว แต่ตอนนี้เขาได้อ่านแล้วและรู้สึกตกใจ บริษัทหลิวนี้เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ พวกเขามีทรัพย์สินมูลค่ากว่าพันล้านดอลลาร์และพวกเขามีธุรกิจในโรงแรม, อสังหาริมทรัพย์, เครื่องประดับ, บ้านประมูล ฯลฯ

ในประเทศนี้ บริษัทหลิวมีบริษัทย่อยมากกว่าสิบบริษัท บริษัทหลิวในเมืองทะเลตะวันออกนี้เป็นเพียงแค่บริษัทในเครือ

เนื่องจากบริษัทหลิวในเมืองทะเลตะวันออก นั้นอยู่ในช่วงเริ่มต้นนั่นเป็นเหตุผลที่หลิวรูหยันอยู่ที่นี่เพื่อดูแลทุกสิ่งทุกอย่างและช่วยให้บริษัทพัฒนาขึ้น เมืองทะเลตะวันออกเป็นเป้าหมายการพัฒนาที่สำคัญสำหรับบริษัทหลิว

ลี่ฉิงเฟิงอ่านข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทหลิวเสร็จและเริ่มเข้าใจหลิวรูหยันและบริษัทของเธอ

โดยไม่ได้ตั้งใจก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว

ลี่ฉิงเฟิงยืนขึ้นและกำลังจะเรียกจางเซี่ยวหยู่ไปกินข้าวด้วยกัน แต่เขาหาเธอไม่เจอ หลังจากที่เขาพนักงานคนอื่น เขาถึงรู้ว่าจางเซี่ยวหยู่ออกไปกับลูกค้า

นับตั้งแต่จางเซี่ยวได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการ ลูกค้าของเธอก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก เธอเริ่มยุ่งมากและมีงานทำทุกวัน

เนื่องจากจางเซี่ยวหยู่ไม่อยู่ ลี่ฉิงเฟิงจึงต้องทานอาหารในโรงอาหารคนเดียว

เขาเดินเตาะแตะไปที่โรงอาหารและก็เจอใครบางคนที่นั่น

มีผู้หญิงสวยคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะ ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้า จมูกและตาที่สวยงาม ชุดสูทสีฟ้าอ่อนที่เธอสวมใส่ห่อหุ้มร่างกายที่ผอมเพรียวได้อย่างลงตัว ขาของเธอเพรียวและยาวและทำให้คนอยากจะสัมผัสเธอ

เทพธิดา นี่เป็นเทพธิดาที่งดงาม

"เฮ้  สาวสวยไม่ได้เจอกันมาสักพักแล้วนะ" ลี่ฉิงเฟิงเดินไปข้างๆสาวสวยผมยาวและยิ้มด้วยรอยยิ้ม

"โอ้ คุณนั่นเอง ใช่แล้ว ฉันก็ไม่เจอคุณมาสักพักแล้วเหมือนกัน" ความรู้สึกตื่นเต้นปรากฏบนใบหน้าสวยๆของเธอ เมื่อสาวผมยาวคนนั้นเห็นลี่ฉิงเฟิงและการที่ฉิงเฟิงเรียกเธอว่าคนสวยทำให้เธอตื่นเต้น

"อย่าเรียกฉันว่าคนสวย เรียกฉันว่าผู้อำนวยการเซี่ย" สาวผมยาวไม่ใช่ใครอื่น เธอก็คือ เซี่ยหวานชิว เธอยังเป็นหัวหน้าของลี่ฉิงเฟิง ผู้อำนวยการฝ่ายขาย

"มันรู้สึกแปลกๆที่จะเรียกคุณว่าผู้อำนวยการเซี่ย พวกเราสองคนต่างก็ถูกผูกกันด้วยโชคชะตา ดังนั้นฉันจะเรียกคุณว่าคนสวย"

"มันไม่ค่อยเหมาะที่จะเรียกฉันแบบนั้น ทำไมคุณไม่เรียกฉันว่าคุณเซี่ย"

"โอเค คุณเซี่ย ไม่ได้เจอคุณมาสองสามวันคุณดูสวยขึ้นนะ

ลี่ฉิงเฟิงเรียกเธอว่าคุณเซี่ยและยกย่องเธอ เขารู้สึกขอบคุณอย่างยิ่งกับเทพธิดาที่สวยงามคนนี้ซึ่งช่วยให้เขาได้เข้าทำงานที่บริษัท

"ช่างพูดนัก" เซี่ยหวานชิวเหลือบมองลี่ฉิงเฟิง ใบหน้าของเธอแสดงออกว่าเธออาย

ถูกเรียกว่าสาวงามโดยผู้ชายแน่นอนว่าทำให้เธอมีความสุข มีหลายพันหลายหมื่นวิธีในการโกหก  แต่การชมเชยผู้หญิงไม่เคยเสียหาย ผู้หญิงทุกคนรักสวยรักงามและพวกเธอทั้งหมดชอบการถูกเรียกว่าคนสวยโดยคนอื่นๆ คำชมจากลี่ฉิงเฟิงทำให้เซี่ยหวานชิวรู้สึกดีมาก

"คุณเซี่ย คุณหายไปไหนมาช่วงนี้ ฉันไม่เห็นคุณเลย"

"หืม? คุณคิดถึงฉันเหรอเพราะคุณไม่ได้เห็นฉัน ?"

"แน่นอน ว่าฉันคิดถึงคุณ ฉันอยากจะเห็นคุณในความฝันของฉัน ฉันฝันถึงคุณเมื่อคืน" ลี่ฉิงเฟิงพูดในขณะที่หัวเราะ เขาเป็นเลิศในเรื่องการล่อลวงผู้หญิง เขาใช้เพียงสองประโยคเพื่อทำให้เซี่ยหวานชิวเริ่มหัวเราะ

"ฉันยุ่งมากในช่วงนี้ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันของบริษัทเรากับบริษัทเฉิน  ซึ่งมันไปได้ด้วยดีมาสองสามวันแล้ว แต่ไม่รู้มีเหตุผลอะไรจู่ๆวันนี้พวกเขาก็ปฏิเสธที่จะร่วมงานกับเรา"

คิ้วของเซี่ยหวานชิวขมวดขึ้น มีความสับสนวุ่นวายบนใบหน้าสวยของเธอ

ลี่ฉิงเฟิงรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากได้ยินเรื่องที่เซี่ยหวานชิวพูด ตั้งแต่ที่เขาทุบตีนายน้อยเฉินกับเฉินติงสองพี่น้องในงานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศล แน่นอนว่าบริษัทเฉินไม่ต้องการทำงานร่วมกับบริษัท Ice Snow อีกต่อไป

แต่แน่นอนว่าเขาย่อมไม่บอกเซี่ยหวานชิวเกี่ยวกับความจริงที่ว่าเขาทุบตีเจ้านายของ บริษัทเฉิน บริษัทที่เธอกำลังพยายามที่จะทำงานด้วย

"คุณเซี่ย ไม่เป็นไรหากพวกเขาไม่ร่วมมือกับบริษัทเรา    บริษัท Ice Snow ของเราเป็นบริษัทขนาดใหญ่ เราไม่จำเป็นต้องบังคับตัวเองให้พึ่งพาบริษัทเฉินเพื่อประสบความสำเร็จ" ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและพูดขึ้น