บทที่ 60 นายมันพวกฉี่รดที่นอน
บทที่ 60 นายมันพวกฉี่รดที่นอน
**ชื่อตอนนี้คือ You Have a Bed-Wetting Disorder
Bed-wetting แปลว่าฉี่รดที่นอน (bed เตียง wet เปียก) ไม่ได้แปลว่านอนกรนนะครับ
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
https://amnovel.com/cat.php?id=58
"ไอ้เด็กเหลือขอ แกเรียกใครว่าหมา?"
ใบหน้าของนายน้อยเฉินมืดครึ้มและถามอย่างไม่เป็นมิตร
การถูกดูถูกโดยฉิงเฟิงทำให้นายน้อยเฉินไม่พอใจมาก ถ้าไม่ใช่เพราะหลินซู่ เขาคงจัดการชายคนนี้ไปแล้ว
"ใครดูถูกนายน้อยจางฉันจะเรียกเขาว่าหมา"
"เด็กน้อย นายเป็นแค่พนักงานตัวเล็กๆของบริษัท Ice Snow เชื่อหรือไม่ว่าฉันจะทำให้แกไม่มีที่ยืนในเมืองทะเลตะวันออก"
"จริงรึ? แต่โทษทีที่ฉันไม่เชื่อ" ลี่ฉิงเฟิงส่ายหน้าด้วยความไม่เชื่อและเยาะเย้ย
สงสัยหัวนายน้อยเฉินจะถูกลาเตะมา เขาบอกว่าเขาทำให้ฉันไม่มีที่อยู่ในเมืองนี้ ฉันว่านายมากกว่าที่จะไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้
แม้แต่นายกเทศมนตรีของเมืองทะเลตะวันออกยังไม่กล้าที่จะพูดกับลี่ฉิงเฟิงแบบนี้เลย
แล้วนายน้อยเฉินคนนี้มันเป็นใคร ?
เขาเป็นราชันย์แห่งทวีปหมาป่า เป็นราชาอันดับ 1 ในโลกใต้ดิน มีสถานะที่คล้ายคลึงกับประธานาธิบดีแห่งทวีปหมาป่า อย่างนายน้อยเฉินยังไม่มีคุณสมบัติพอจะเป็นคนใช้เขาด้วยซ้ำ
(เผื่อคนสงสัยว่าทวีปหมาป่ามันคือที่ไหน จากที่ผมอ่านไป 800 ตอน ผมคิดว่ามันคือทวีปแอฟฟริกา)
"หลินซู่ผมขอแนะนำให้คุณไล่ลี่ฉิงเฟิงคนนี้ออกจากบริษัท มิฉะนั้นบริษัทเฉินจะหยุดความร่วมมือกับบริษัท Ice Snow " นายน้อยเฉินยิ้มเยาะเย้ยแล้วหันกลับไปและบอกกับหลินซู่
เขารู้ว่าเขาไม่สามารถเอาชนะฝีปากของลี่ฉิงเฟิงได้ เขาจึงคุกคามหลินซู่เพื่อให้เธอไล่ลี่ฉิงเฟิงออกจากบริษัท ก็จะทำให้เขาตกงานและเป็นคนไร้ค่า
"ถูกแล้ว ผมเห็นด้วยกับคำพูดของนายน้อยเฉิน ถ้าคุณไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก บริษัทหวังจะหยุดการร่วมมือกับบริษัท Ice Snow" นายน้อยหวังยิ้มอย่างเยือกเย็นและพูดเสียงดัง
เขาถูกลี่ฉิงเฟิงทำให้รู้สึกหงุดหงิด ในเมื่อตอนนี้นายน้อยเฉินเป็นคนเปิดประเด็น เขาก็เลยร่วมแจมไปด้วย
นอกจากนี้เขายังเป็นเพื่อนกับนายน้อยเฉิน เป็นธรรมดาที่เขาจะช่วยผสมโรงเล่นงานลี่ฉิงเฟิง
"ฮ่าๆ ผมเห็นด้วย ซีอีโอหลินซู่ ถ้าคุณไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก ตระกูลลี่ของเราก็จะหยุดความร่วมมือกับบริษัทของคุณด้วย" นายน้อยลี่หัวเราะและกดดันหลินซู่
การแต่งงานระหว่างลี่ฉิงเฟิงและหลินซู่เป็นความลับมาก พวกเขาไม่ได้จัดงานแต่งงานยกเว้นคุณปู่ที่ตายไปแล้วของฉิงเฟิงและลุง1ลุง2ของเขา เรื่องการแต่งงานของพวกเขาไม่มีใครในตระกูลลี่รู้เลย
ดังนั้นนายน้อยลี่ จึงไม่ทราบว่าลี่ฉิงเฟิงเป็นสามีของหลินซู่ ไม่งั้นเขาคงจะไม่พยายามทำให้เธอไล่ฉิงเฟิงออก
สามในสี่ตระกูลใหญ่ในเมืองทะเลตะวันออกยืนอยู่ข้างเดียวกันและพร้อมใจกันขู่หลินซู่ให้เธอไล่ลี่ฉิงเฟิงออก
"พระเจ้าช่วย ! นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นนายน้อย3คนร่วมมือกันเล่นงานคนคนเดียว"
"ลี่ฉิงเฟิงอ่อนแอเกินกว่าจะตอบโต้นายน้อยทั้ง 3ได้ เขาจบแล้ว"
"คุณว่าหลินซู่จะไล่ลี่ฉิงเฟิงออกไหม ?"
"แน่นอน เขาจะถูกไล่ออกแหงๆ มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะไปต่อกรกับ3ตระกูลใหญ่ เขาเป็นแค่พนักงานตัวเล็กๆ" คนรอบๆ พูดคุยกันและคิดว่าหลินซู่จะไล่ลี่ฉิงเฟิงออกอย่างแน่นอน
นอกจากนี้ นายน้อยทั้ง3ยังเป็นตัวแทนของสามตระกูลใหญ่ในเมืองทะเลตะวันออกและทรงอำนาจมาก พวกเขาสามารถเทคโอเวอร์บริษัท Ice Snow ได้ด้วยซ้ำถ้าพวกเขาต้องการ
ไม่มีใครต่อต้าน3ตระกูลใหญ่ในเมืองทะเลตะวันออก
"เฮ้ พี่ชาย คุณออกหน้าให้ฉันแต่กลายเป็นฉันเอาปัญหามาให้คุณซะแล้ว" นายน้อยจางเดินมา เขาแตะไหล่ลี่ฉิงเฟิงและพูดขึ้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
เขารู้ว่าเพื่อออกหน้าช่วยเหลือเขา ลี่ฉิงเฟิงด่านายน้อยเฉินว่าหมา
ซึ่งเป็นการล่วงเกินนายน้อยเฉินอย่างแรง ตอนนี้เขาจึงอยากแก้แค้น
"พี่ชาย คุณมั่นใจได้เลยว่าบริษัทจางจะให้ความร่วมมือกับบริษัท Ice Snow"
เพื่อลดความรู้สึกผิดในใจ นายน้อยจางจึงพูดขึ้น
"ฮ่าฮ่า นี่เป็นเรื่องไร้สาระมาก นายน้อยจาง คุณมันเจี๊ยวใช้การไม่ได้ อีกอย่างเรื่องในตระกูลคุณต้องให้พ่อและน้องชายคุณจัดการ คุณมีอำนาจตัดสินใจแล้วหรือ?”
นายหนุ่มเฉินยิ้มอย่างเย็นชาและเต็มไปด้วยความดูถูก
เมื่อได้ยิน ใบหน้าของนายน้อยจางเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาโกรธจนแทบควบคุมไม่ได้ แต่อีกฝ่ายข้ามกำลังพูดความจริงเขาจึงพูดอะไรไม่ออก
แม้ว่านายน้อยจางจะเป็นลูกชายคนโตของบริษัทจาง แต่เนื่องจากความพิการของเขาพ่อของเขาจึงไม่ชอบเขา อำนาจที่แท้จริงของบริษัทอยู่ในมือของน้องชายเขา
แม้ว่าเขาบอกว่าจะร่วมมือกับบริษัท Ice Snow แต่ก็ต้องได้รับการเห็นชอบจากน้องชายของเขา แต่น้องชายของเขาจะต่อต้ายสามตระกูลใหญ่เพื่อลี่ฉิงเฟิงหรือ ?
แน่นอนว่าไม่
"ประธานหลินซู่ พูดอะไรหน่อยสิ คุณจะไล่ลี่ฉิงเฟิงออกหรือไม่?"
เมื่อเห็นหลินซู่เงียบ นายน้อยเฉินขมวดคิ้วและถามอย่างเย็นชา
เมื่อเห็นนายน้อยเฉินและนายน้อยอีกสองคนตรงหน้าลี่ฉิงเฟิง
ใบหน้าที่งดงามที่แสนจะเย็นชาของเธอแสดงออกถึงการเหน็บแหนม
ฉันเป็นคนโง่มากที่จะไล่สามีตัวเองออก ? หลินซู่ไม่พูดอะไรและกลอกตาของเธอ
ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่า คนพวกนี้มันแสนเลวในคราบหมาป่าและไม่มีอะไรเทียบกับสามีของเธอได้เลยสักอย่าง
คนเหล่านี้ข่มขู่เธอและปรารถนาความงามของเธอเท่านั้น มีเพียงแค่สามีของเธอเท่านั้นที่ดูแลเธอด้วยหัวใจ ทำซุปให้เธอและยังอุตสาห์หาบัตรแพลทินัมเพื่อที่จะให้เธอได้มีโอกาสเข้าร่วมงานจัดเลี้ยงการกุศล ในหัวใจของหลินซู่นั้นตกไปอยู่กับสามีเธอแล้ว
"ขอโทษด้วย แต่ลี่ฉิงเฟิงเป็นลูกจ้างของบริษัท Ice Snow ฉันจะไม่ไล่เขาออก"
หลินซู่จับมือเธอ ปรากฏความไม่แยแสบนใบหน้าสวยๆของเธอ
"หลินซู่, คุณคิดดีแล้วหรือ ? ถ้าคุณไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก, เท่ากับคุณต่อต้าน3ตระกูลใหญ่ของเมืองทะเลตะวันออก บริษัท Ice Snow ของคุณต้องมีปัญหาแน่"
นายน้อยเฉินขู่ด้วยใบหน้าเย็นชา
เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าหลินซู่จะไม่สนใจคำขู่และการคุกคามของทั้งสามตระกูลเพื่อพนักงานตัวเล็กๆ
"ฉันจะพูดอีกครั้ง ต่อให้บริษัท Ice Snow ต้องเลิกกิจการ แต่ฉันก็จะไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก"
โทนเสียงของหลินซู่มั่นคงอย่างผิดธรรมชาติและดูไม่มีความลังเลใด ๆ
ได้ยินคำพูดของหลินซู่คนรอบๆมองเธออย่างประหลาดใจ ต่อต้านสามตระกูลใหญ่เพื่อพนักงานตัวเล็กๆคนหนึ่ง หลินซู่สมองไปหมดแล้วหรือ?
ในอดีตผู้คนเรียกเธอว่าหลินซู่ราชินีโลกธุรกิจ แต่ตอนนี้พวกเขาเริ่มสงสัยความฉลาดของเธอ:tc]h;
เมื่อมองไปที่ฝูงชนที่มีสีหน้าเยาะเย้ย หลินซู่ก็ยังมั่นคง เธอตัดสินใจแล้วไม่ว่าจะปัญหาหนักหนาแค่ไหนหรือภัยคุกคามใหญ่โตแค่ไหนก็ตาม เธอก็จะไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก แม้ว่าเธอจะต้องต่อต้านสามตระกูลใหญ่ก็ตาม
"พี่ชาย, ประธานหลินซู่ดีกับคุณมาก"
นายน้อยจางเดินมาข้างๆลี่ฉิงเฟิงและพูดขึ้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอิจฉา
ลี่ฉิงเฟิงเป็นคนเดียวที่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้จากสาวงามอันดับ 1 ของเมืองทะเลตะวันออก
"ใช่"
ลี่ฉิงเฟิงพยักหน้า หัวใจของเขาก็สั่นไหวเล็กน้อย
เพื่อปกป้องเขา หลินซู่ต่อต้านสามตระกูลใหญ่ซึ่งทำให้เขารู้สึกซับซ้อนมาก
สามนายน้อยพวกนี้กล้ามาข่มขู่หลินซู่และบริษัทของเธอนี่ทำให้ฉิงเฟิงขุ่นเคืองจริงๆ
"หืม สามสมองพิการ มันน่าอายไหมที่ข่มขู่ผู้หญิงตัวคนเดียว ?"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มและให้หลินซู่ไปอยู่ข้างหลังเขา เขาหัวเราะไปที่นายน้อยทั้งสามคน
"นายกล้าบอกว่าพวกเราปัญญาอ่อน? นายน่ะสิปัญญาอ่อน" นายน้อยเฉินยิ้มอย่างเย็นชาและเยาะเย้ยเขา
"คุณมีความผิดปกตินะ คุณฉี่รดที่นอนใช่มั้ย คุณทำเตียงเปียกทุกคืนใช่หรือเปล่า?"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆ และพูดด้วยรูปลักษณ์ที่ลึกลับ