ตอนที่ 226 การย้ายโรงเรียน
10วันต่อมา หลิน ฮวงได้ฝึกท่าเท้าสายฟ้าในตอนเช้าขณะที่เรียนรู้เทคนิคปืนสังหารจากหลิน ซวนตอนดึก เขาเริ่มต้นที่จะเชี่ยวชาญท่าเท้าสายฟ้าเมื่อเขาได้รับชิ้นส่วนการ์ดทักษะที่มากเพิ่มในทุกๆวัน ภายในสองสัปดาห์ เขาสะสมชิ้นส่วนการ์ดได้มากกว่า30ชิ้น และในช่วงเวลาเดียวกัน เขายังสามารถเรียนรู้เทคนิคปืนระดับต้นได้ทั้งหมด29ประเภท
ในที่สุดมันก็ถึงวันลงทะเบียนเรียนของหลิน ซิน มีสถาบันนักล่า4แห่งในเมืองหิมะที่แบ่งเป็น4โซน เนื่องจากหลิน ฮวงพักอยู่ฝั่งตะวันออก พวกเขาจึงอยู่ห่างจากสถาบันไปไม่ถึง2กิโลเมตร หลิน ฮวงขี่หมาป่าวิริเดี้ยนไปพร้อมกับหลิน ซินและหลิน ซวน เมื่อพวกเขามาถึงสถาบัน มันก็มีฝูงชนที่ทางเข้าอย่างน้อย1หมื่นคน
หลิน ฮวงสามารถค้นหาเคาน์เตอร์ข้อมูลได้และขอเส้นทางไปยังศูนย์รับสมัครและพาทั้งคู่ไปกับเขา โรงเรียนนี้สวยกว่าที่เมืองวูหลินมาก มันไม่ใช่แค่ใหญ่กว่าแต่ยังมีอาคารที่ใหญ่โตสวยงามมากมาย ต้นไม้สีเขียวชอุ่มยังช่วยให้หลิน ฮวงนึกถึงมหาลัยบนโลกเขา หลิน ซินดูตื่นเต้นเพราะโรงเรียนดูหรูหรากว่าโรงเรียนในเมืองวูหลินมาก เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในศูนย์รับสมัครบนชั้น8 มันก็มีคนที่กำลังต่อคิวเพียง5-6คน ในไม่ช้า มันก็ถึงคิวของหลิน ซิน
หลิน ฮวงบอกให้หลิน ซวนรอที่ประตูขณะที่เขาพาหลิน ซินเข้าไปในข้างใน
“มีที่นั่ง”
อาจารย์ที่รับผิดชอบการย้ายโรงเรียนเพียงพูดกับพวกเขาเล็กน้อยและให้พวกเขานั่งลงก่อนที่จะถามคำถามที่จำเป็นทั้งหมด
“ชื่อของเธอ”
“หลิง เสวี่ย”
“อายุ”
“14”
…
หลิน ซินจดจำตัวตนใหม่ของเธอได้ดี เธอสามารถตอบคำถามทั้งหมดได้ อาจารย์ได้สแกนบัตรประจำตัวของหลิน ซิน แบบคำขอย้ายโรงเรียน และที่อยู่อาศัยของหลิน ฮวงก่อนที่จะมอบบัตรประจำตัวนักเรียนให้เธอ
“เธอจะไปเรียนที่คลาส2ซึ่งจะเริ่มขึ้นในอีก3วัน ส่งรายงานให้แก่อาจารย์ประจำชั้นเธอก่อน8โมงครึ่ง…”อาจารย์บรรยายคร่าวๆ
“หากเธอมีทักษะพิเศษอื่นๆ ให้แจ้งอาจารย์ประจำชั้นเธอเพื่อที่เธอจะได้รับการจัดให้อยู่ในหลักสูตรพิเศษ หากเธอผ่านหลักสูตรนั้น เธอจะต้องผ่านการประเมินเพิ่มเติมก่อนที่จะสำเร็จการศึกษา ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีสำหรับการสมัครเรียนต่อ”อาจารย์กล่าวเสริม
“ขอบคุณคะ อาจารย์!”หลิน ซินยิ้มและพยักหน้า และก็ออกจากศูนย์รับสมัครไป
เมื่อพวกเขาก้าวออกไป ทั้งคู่ก็เห็นหลิน ซวนที่กำลังมองนักเรียนคนอื่นในชั้นเรียนต่อสู้ เขาดูอิจฉา
“พี่คะ ทำไมเราไม่ลงทะเบียนให้หลิน ซวนด้วยละ?”หลิน ซินแนะนำ หลิน ซวนมองมาที่หลิน ฮวงด้วยสายตาคาดหวัง
“เขาค่อนข้างพิเศษ หากเขาได้เรียนรู้เหมือนคนอื่น ความเร็วที่ผิดปกติของเขาจะถูกเปิดเผยซึ่งจะนำพาปัญหามา หลายคนจะจับเขาไปทดลอง แม้กระทั่งสมาคมนักล่าก็ด้วย”หลิน ฮวงปฏิเสธ
“ซวนน้อย หากนายอยากเรียน ฉันสามารถหาวิธีอื่นเพื่อช่วยได้ นายไม่สามารถเรียนที่โรงเรียนได้จริงๆ”หลิน ฮวงลูบหัวเขา
“เข้าใจ”หลิน ซวนพยักหน้า
เมื่อพวกเขากำลังกลับบ้าน หลิน ฮวงก็สังเกตเห็นว่าหลิน ซวนรู้สึกผิดหวัง
“มานี่สิ ซวนน้อย หากนายอยากเรียนทักษะต่อสู้ ฉันจะสอนทักษะชีวิตให้นาย”หลิน ฮวงบอกให้หลิน ซวนมาหาเขา
“ทักษะชีวิตนี้เรียกว่าวิชาโจมตีพยุหะ ลองฝึกสิ่งนี้และบอกให้ฉันรู้ว่านายถึงขั้นไหนแล้ว”
หลิน ฮวงส่งคริสตัลวิชาโจมตีพยุหะให้หลิน ซวน ดวงตาของเขาสว่างขึ้นและเขาก็กลับไปห้องเขาพร้อมกับคริสตัลทันที
หลังจากที่ปลอบหลิน ซวน หลิน ซินก็กำลังเล่นเกมส์จ้าวแห่งปืนอยู่ในห้องเธอ จากนั้นหลิน ฮวงก็มุ่งตรงไปในเขตป่า เมื่อเขากลับมาในตอนบ่าย เขาก็เห็นหลิน ซวนกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยท่าทีเศร้าหมอง
“เกิดอะไรขึ้น?มีปัญหาเกี่ยวกับการฝึกหรอ?”หลิน ฮวงถาม
“ผมติด...”หลิน ซวนกล่าว
“ติด?”หลิน ฮวงคิดว่ามันแปลกเพราะเขาสามารถก้าวข้ามระดับ1ได้ภายในไม่กี่ชั่วโมงและไม่พบเจอกับปัญหาใดๆเมื่อเขากำลังฝึกในระดับ2
“ขอฉันดูหน่อย”
หลิน ซวนพยักหน้าและแสดงทักษะ พร้อมกับหลิน ฮวงที่อ้าปากค้างทันที ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าสิ่งที่หลิน ซวนพูดหมายถึงอะไร เขาติดอยู่ที่ระดับ6แทนที่จะเป็นระดับ2 ภายใน8ชั่วโมง เขากลับสามารถฝึกจากระดับ1ไประดับ5ได้ มันมักจะมีอุปสรรคเมื่อผู้คนมาถึงระดับ6เพราะมันจำต้องเปลี่ยนแปลงพลังชีวิตของพวกเขา เนื่องจากหลิน ซวนใช้เวลาเพียงสั้นๆเพื่อมาถึงระดับ5 ร่างกายเขาจึงยังไม่ปรับการหมุนพลังชีวิตซึ่งทำให้เขาไม่อาจก้าวขึ้นไปถึงระดับ6ได้
“นายต้องฝึกอีกสักพักและนายก็จะไปถึงระดับ6ในไม่ช้า”หลิน ฮวงอธิบาย และหลิน ซวนก็เข้าใจถึงปัญหา หลังจากมื้อเย็น หลิน ฮวงก็ให้หลิน ซวนสอนเทคนิคปืนแก่เขา สามวันได้ผ่านไปและในที่สุด มันก็เป็นวันเรียนวันแรกของหลิน ซิน ภายในสามวัน หลิน ซวนสามารถฝึกวิชาโจมตีพยุหะได้ถึงระดับ8 ซึ่งอยู่ในระดับเดียวกับหลิน ฮวง
เมื่อเห็นว่าหลิน ซวนเชี่ยวชาญวิชาโจมตีพยุหะแล้ว หลิน ฮวงก็ดาวน์โหลดวิดิโอการต่อสู้จากชั้น1-9ของลานประลองนักล่าให้หลิน ซวนดู มีวิดิโอที่มากกว่า3หมื่นวิดิโอ และคลิปที่นานที่สุดคือครึ่งชั่วโมงขณะที่คลิปที่สั้นสุดคือ2-3วินาที วิดิโอเหล่านี้จะทำให้หลิน ซวนไม่ว่างไปสักพัก ในขณะเดียวกัน หลิน ฮวงก็มุ่งเน้นไปกับการฝึกท่าเท้าอัสนีบาต เข้าต้องการจะเชี่ยวชาญมันก่อนที่จะออกไปล่ามอนสเตอร์เมล็ดพันธ์ชีวิต
เขาซื้อเครื่องย่างบาร์บีคิวมาอีกสองเครื่องและก็เตรียมเนื้อย่างไว้สามชุดสำหรับหลิน ซวนและสั่งให้เครื่องทำงานทุกเช้าก่อนจะออกไป ทั้งหมดที่เขานำติดตัวไปด้วยคือของทานเล่น ทุกวัน เขาจะฝึกจาก8โมงเช้าถึง5ทุ่ม นอกจากเวลาที่เขาใช้ไปกับมื้อกลางวันและมื้อเย็น ซึ่งเป็นเวลาแค่20นาที เขาได้ใช้เวลาไปกับการฝึกนานถึง14ชั่วโมง
เขาค่อยๆเชี่ยวชาญท่าเท้าอัสนีบาต จำนวนของชิ้นส่วนการ์ดทักษะที่เขาได้รับเพิ่มขึ้นในทุกๆวัน ท้ายที่สุด ในวันที่28นับตั้งแต่ที่หลิน ซินเริ่มเรียน เขาก็ได้รับชิ้นส่วนการ์ด3000ชิ้น พร้อมกับการแจ้งเตือนจากเสี่ยว เฮย
“ตรวจพบชิ้นส่วนการ์ดทักษะท่าเท้าอัสนีบาต3000ชิ้น การ์ดทักษะเคลื่อนไหวระดับสุดยอด-ท่าเท้าอัสนีบาต ท่านต้องการจะผสานการ์ดหรือไม่?”
“ใช่!”หลิน ฮวงตอบโดยไม่ลังเล
“กำลังผสานชิ้นส่วนการ์ดทักษะ3000ชิ้น...”
“ขอแสดงความยินดีด้วย!ท่านได้รับการ์ดทักษะเคลื่อนไหวระดับสุดยอด ท่าเท้าอัสนีบาต”
หลิน ฮวงตรวจสอบการ์ดทันที
“การ์ดทักษะ”
“ชื่อการ์ดทักษะ : ท่าเท้าอัสนีบาต”
“ความหายาก : สุดยอด”
“ประเภททักษะ : ทักษะเคลื่อนไหว”
“ระดับทักษะ : ไม่อาจระบุได้”
“สถานะ : ใช้งานได้”
“หมายเหตุการ์ด : ไม่เลว”
“ในที่สุด!”หลิน ฮวงพ่นลมหายใจยาว มันมืด หลิน ฮวงเพิ่งตระหนักว่ามัน4ทุ่มแล้ว เขาไม่ต้องการจะอยู่ในเขตป่าอีกต่อไป จากนั้นเขาก็อัญเชิญอินทรีอเล็กซานเดรี้ยนและบินกลับบ้าน....