ตอนที่แล้วบทที่ 56 งานเลี้ยงอาหารการกุศล 
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 58 ปัญหามาอีกแล้ว 

บทที่ 57 ความช็อคของทุกคน


บทที่ 57 ความช็อคของทุกคน

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"ขอโทษ แต่ผมไม่มีบัตรเชิญ" ฉิงเฟิงปฏิเสธทันทีขณะที่สั่นศีรษะ

"กรุณาออกไปครับ  ถ้าคุณไม่มีบัตรเชิญ"

"โอ้ นี่มันน่าอับอายจริงๆที่สาวงามระดับท็อบของเมือง มาอยู่กับเพื่อนที่ไม่มีบัตรเชิญคนนี้ !"

"ฉันอยากจะบอกว่า หลินซู่ไปกับนายน้อยเฉินและนายน้อยหวังยังจะดีซะกว่า ดูชายคนนั้นสิ เขาต้องการเพียงแค่ทานอาหารฟรีภายในงานละมั้ง " ทุกคนเริ่มพูดถึงฉิงเฟิงและมองเขาด้วยความรังเกียจ

ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะดูดี แต่ทุกคนก็สามารถบอกได้ว่าเขาน่าจะเป็นคนจน ด้วยชุดลายพรางที่เขาใส่ แต่ผู้ชายจนๆคนนี้กลับมาพร้อมกับสาวงามอันดับ 1 ของเมืองทะเลตะวันออก เรื่องนี่คือสิ่งที่ทำให้ทุกคนแทบคลั่ง

"ท่านครับ คุณไม่สามารถเข้าไปได้ ถ้าคุณไม่มีบัตรเชิญกรุณาออกไปเถอะครับ"

หลิวฟุยังคงพูดจาสุภาพและขอให้ฉิงเฟิงออกไป

"ลี่ฉิงเฟิง, ฉันบอกคุณแล้วไงว่าฉันไม่อยากมาแต่คุณก็ยังยืนยัน  เห็นรึยัง ?  มันน่าอายแค่ไหน !"  หลินซู่ไม่สามารถข่มความโกรธของเธอได้อีกต่อไปและเธอก็หลุดออกมาทันที

เธอรู้สึกไม่ดีและรู้สึกเหมือนกับว่าการมาที่นี่กับฉิงเฟิงเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ ตอนนี้ เธอต้องทนให้ผู้คนหัวเราะเยาะและดูถูก นี่ทำให้เธอโกรธมากขึ้น

ทำไมสามีของเธอทำให้เธอโกรธอยู่เรื่อย ? เธอรู้สึกหงุดหงิดและเศร้ามาก

"คุณหลิน ผมไม่คิดว่าคุณจะสามารถเข้าไปในงานกับผู้ชายคนนี้ได้  มากับผมและผมจะพาคุณเข้าไป" นายน้อยเฉินกล่าวอย่างหยิ่งยโสขณะถือบัตรเชิญ

แน่นอนว่าฉันชนะลี่ฉิงเฟิงด้วยบัตรเชิญนี้แล้ว นายน้อยเฉินรู้สึกชื่นชมในชัยชนะที่ชัดเจนของเขา

"คุณหลิน ผมก็มีบัตรเชิญนะ  มากับผมก็ได้ " นายน้อยหวังก็พยายามจะโชว์-ออฟด้วยบัตรเชิญของเขาเช่นกัน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านายน้อยทั้งสองคนนี้เป็นคนที่หัวสูงจนเกินขอบเขตมาก

พยายามจะโชว์-ออฟต่อหน้าฉันฉันไม่ยอมง่ายๆหรอก  ฉิงเฟิงเริ่มโกรธ

"คุณจะให้ผมเข้าไปไหม ถ้าหากผมครอบครองสิ่งนี้ ?" ฉิงเฟิงแสยะ ในขณะที่นำบัตรแพททินัม 5 ดาวออกมา

"ฮ่าๆๆ ฉันเพิ่งเห็นอะไรเนี่ย ? บัตรแพททินั่ม ? เขาเป็นคนที่สนุกสนานดีจัง  เขาคิดว่าเขาสามารถเข้าไปในงานด้วยการ์ดใบเล็กๆใบนั้นได้ ?" ชายหนุ่มผมสั้นหัวเราะเยาะฉิงเฟิงและดูถูกเขา

ผู้คนเริ่มรวมตัวกันหน้าโรงแรมมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อดูละครเรื่องนี้ พวกเขาทั้งหมดมองไปที่ฉิงเฟิง ซึ่งพวกเขาทั้งหมดรู้อยู่แล้วว่าถ้าอยากจะเข้างานต้องมาพร้อมกับบัตรเชิญเพื่อเข้าร่วมการเลี้ยงอาหารการกุศล ผู้ชายคนนี้ในชุดลายพรางเขาต้องการจะทำอะไรกันแน่

ใบหน้าของหลินซู่เริ่มซีดเซียวหลังจากได้รับความอับอาย เธออยากจะขุดหลุมและซ่อนตัวอยู่ในนั้น ขณะที่ทุกคนกำลังเยาะเย้ยไปที่ลี่ฉิงเฟิง เฉพาะหลิวฟุคนเดียวเท่านั้นที่จ้องมาที่เขาเมื่อเห็นบัตรแพททินั่มใบนั้น

"ท่านครับ นี่เป็นบัตรแพททินัมห้าดาว?" หลิวฟุถามอย่างแปลกใจขณะที่ขยี้ตาตัวเอง

บัตรแพททินัมระดับห้าดาว เป็นบัตรที่มีเจ้าของครอบครองเพียง 3 คนจากบริษัทในเครือบริษัทหลิวทั้งหมด ใบแรกซีอีโอเป็นผู้ถือครอง  อีกใบหนึ่งนายกเทศมนตรีเป็นผู้ถือและคนสุดท้ายคือชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้ !? หลิวฟุแทบไม่อาจเชื่อสายตาของเขาได้

"ผมจะถามอีกครั้ง ตอนนี้ผมเข้าไปได้หรือยัง ?" ฉิงเฟิงถามช้าๆในขณะที่ถือบัตรไว้

แน่นอนครับ ! กรุณาเข้ามา ให้ผมนำทางคุณเถอะ " หลิวฟุเป็นผู้นำทางฉิงเฟิงและหลินซู่อย่างสุภาพ

นายน้อยเฉินและนายน้อยหวังถูกละเลยอย่างสมบูรณ์ที่ด้านข้าง

หลิวฟุรู้ว่าบัตรแพลทินัมระดับห้าดาวมีระดับสูงกว่าบัตรเชิญทั้งหมด ในบางเรื่อง

ทุกคนที่ได้รับเชิญไปงานเลี้ยงอาหารค่ำรวมทั้งนายน้อยเฉินและนายน้อยหวังก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับลี่ฉิงเฟิงซึ่งถือเป็นแขกรับเชิญที่สำคัญที่สุดในงานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้

"ฉันถูกนำทางโดยพ่อบ้านของบริษัทหลิว?" หลินซู่รู้สึกสับสนและไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น

เธอตกใจและไม่เคยคิดเลยว่าฉิงเฟิงจะมีบัตรแพลทินัมระดับห้าดาว

หลินซู่รู้สึกผิดกับความเข้าใจผิดของเธอที่มีต่อฉิงเฟิงอีกครั้ง เขาสามารถพาเธอเข้ามาในห้องจัดเลี้ยงการกุศลได้และเธอก็กลายเป็นแขกรับเชิญที่มีเกียรติมากที่สุดในงาน

"นายน้อยเฉิน บัตรแพลทินัมที่ผู้ชายคนนั้นถือคืออะไร ? แม้กระทั่งพ่อบ้านหลิวถึงกับต้องนำทางพวกเขาไปด้วยตัวเอง ?"

"ใช่ นายน้อยเฉิน พ่อบ้านหลิวไม่เคยนำทางใครเลย แม้แต่ซีอีโอจากบริษัทที่มีมูลค่านับพันล้านที่เพิ่งจะมาถึงนี้"

"บอกเราที นายน้อยเฉิน  บัตรแพลทินั่มใบนั้นสูงส่งขนาดนั้นเลยหรือ?" ทุกคนเริ่มสงสัยและถามคำถามที่แตกต่างกัน

นายน้อยเฉินและนายน้อยหวังรู้สึกหงุดหงิดในขณะที่ทุกคนถามคำถาม

แน่นอนพวกเขารู้ว่าบัตรนั้นมีความหมายอย่างไร มันเป็นบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาไม่อาจถือครอง

ตั้งแต่ที่พวกเขารู้ว่าบัตรแพลทินั่มใบนั้นทรงค่าขนาดไหน พวกเขาหยุดพูดใดๆและทำแค่เพียงส่งบัตรเชิญไปให้พนักงานต้อนรับและเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ

พวกเขาพยายามที่จะข่มเหงลี่ฉิงเฟิง แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นพวกเขาอัปยศซะเอง มันเหมือนกับการหยิบปืนขึ้นมาและยิงไปที่เท้าตัวเอง

"คุณอยากจะรู้จริงๆหรือว่าบัตรแพลทินัมใบนั้นมีเบื้องหลังยังไง ?"

ทันใดนั้นก็มีเสียงแหบๆดังออกมาจากฝูงชน

ทุกคนมองย้อนกลับไปและพบว่ามีชายหนุ่มที่ดูสวยงามคนหนึ่ง ชายหนุ่มคนนี้มีดวงตาที่มีเสน่ห์สองดวงและมีผมยาวซึ่งทำให้เขาดูคล้ายเด็กผู้หญิง

ผู้ชายที่ดูสวยกว่าผู้หญิง

"นายน้อยจาง นี่คือนายน้อยจางไม่ใช่เหรอ !?" คนในฝูงชนตะโกนออกมาหลังจากที่จำเขาได้

นายน้อยจางเป็นคนที่มีเสน่ห์และลึกลับมากที่สุดคนหนึ่ง ในบรรดานายน้อยคนอื่นๆของเมืองทะเลตะวันออก

"นายน้อยจาง คุณช่วยบอกเราได้ไหมว่าบัตรแพลทินัมห้าดาวใบนั้นมีเบื้องหลังยังไง?" คนในฝูงชนถาม

"หือ ? ก็.... มันมีเพียงแค่สามใบเท่านั้นที่อยู่ในบริษัทหลิว เท่าที่ผมรู้มามันอยู่ในครอบครองของหลิวรูหยันซึ่งเป็น CEO ของบริษัทหลิว อีกใบหนึ่งอยู่ในมือของนายกเทศมนตรีจาง ส่วนที่เหลืออยู่ใบหนึ่งนั้น.......ผมเชื่อว่าคุณทุกคนก็เห็นแล้วนี่ว่าใครเป็นคนถือมัน ใช่มั้ยละ? "

นายน้อยจางส่งบัตรเชิญไปที่แผนกต้อนรับส่วนหน้าและเดินเข้ามาในขณะที่ยิ้มอย่างมีเสน่ห์

ทุกคนรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ฟังที่นายน้อยจางเล่า บัตรแพลทินัมระดับห้าดาวถือเป็นบางสิ่งที่มีค่ามาก ที่นายกเทศมนตรีเป็นผู้ถือครอง!

ตอนนี้ฉิงเฟิงถือบัตรแพลทินัมไว้ในมือ กล่าวได้ว่าฉิงเฟิงมีความสำคัญเท่ากับหรือมากกว่านายกเทศมนตรีด้วยซ้ำ

หลังจากนั้น เขาถูกนำทางโดยพ่อบ้านของบริษัทหลิวเป็นการส่วนตัว

"ขอบคุณนะ" หลินซู่กล่าวเงียบๆแก่ฉิงเฟิงขณะที่เดินไปตามทางเดินสุดหรู

หลินซู่ไม่รู้ว่าฉิงเฟิงได้การ์ดใบนี้มาอย่างไร แต่ตามสัญชาตญาณของเธอในฐานะผู้หญิง แน่นอนว่ามันต้องมีมูลค่ามาก

กล่าวตามตรงหลินซู่มีสัญชาตญาณที่เฉียบแหลมมาก สิ่งที่ฉิงเฟิงต้องเสียสละไปคือติดหนี้สัญญาหลิวรูหยันครั้งหนึ่ง

อย่างไรก็ตามคำสัญญาของราชันย์หมาป่านั้นล้ำค่ามากในวงการโลกใต้ดิน

"ก็คุณเป็นภรรยาของฉัน จะให้ฉันไปช่วยใครถ้าไม่ช่วยคุณ?" ฉิงเฟิงกล่าวเบาๆ ขณะที่หัวเราะ

"ภะ ... ภรรยา?" จู่ๆหลินซู่ก็รู้สึกมีความสุขมาก หลังจากที่คิดถึงคำนี้อย่างเงียบเชียบสักครู่ รอยยิ้มสดใสและจริงใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด