บทที่ 55 จะมาแย่งผู้หญิงของฉัน? ฉันจะเผาแกด้วยกาแฟ !
บทที่ 55 จะมาแย่งผู้หญิงของฉัน? ฉันจะเผาแกด้วยกาแฟ !
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
https://amnovel.com/cat.php?id=58
ปัง!
ประตูออฟฟิศของประธานถูกเปิดออก ลี่ฉิงเฟิงเดินเข้ามา หน้าของเขามืดมน เมื่อเห็นนายน้อยเฉินอยู่ข้างใน เขาขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ
ไอ้หมอนี่ ล้ำเส้นต่อหน้าฉัน คุณต้องการตามจีบภรรยาของฉัน? นี่เป็นเรื่องที่ทนไม่ได้ ฉันจะต้องสั่งสอนเขาสักหน่อย
"หือ , ลี่ฉิงเฟิง ทำไมคุณถึงมาที่นี่?"
เมื่อเห็นลี่ฉิงเฟิงเดินเข้ามา หลินซู่ขมวดคิ้วของเธอ
เธอไล่ลี่ฉิงเฟิงให้ออกไปเมื่อวานนี้ ทำไมวันนี้ชายคนนี้ถึงกลับมาอีก?
"ประธาน คุณเหนื่อยมาทั้งวัน ฉันเอากาแฟมาให้"
ลี่ฉิงเฟิงเดินไปทางหลินซู่พร้อมกับถ้วยกาแฟที่กำลังเดือด
เมื่อเดินผ่านนายน้อยเฉิน ลี่ฉิงเฟิงแกล้งเอียงและทรุดตัวไปด้านข้างจนทำให้กาแฟหกใส่นายน้อยเฉิน
"อา, เสื้อผ้าของฉัน ... "
นายน้อยเฉินร้องเสียงดัง ชุดสูทอาร์มานี่ของเขาเปื้อนสีน้ำตาลด้วยกาแฟมันดูแย่มาก
เพราะกาแฟเพิ่งจะชงเสร็จ มันค่อนข้างร้อน การที่มันหกใส่มือของนายน้อยเฉินทำให้มือเขาเป็นสีแดงและปวดแสบปวดร้อนมา
"อุ๊บ ! ขอโทษ ขอโทษ มันลื่น"
ถึงแม้จะขอโทษ แต่ตาของลี่ฉิงเฟิงก็ยิ้ม
การเผาชายคนนี้ด้วยกาแฟร้อนๆทำให้ระบายความโกรธของเขาบรรเทาลง
"เด็กน้อย คุณเจตนา?"
นายน้อยเฉินถามด้วยความเจ็บปวด
"นายน้อยเฉิน อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันแค่จะเอากาแฟให้CEO แต่คุณมาขวางทางฉัน"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มบางๆและเปลี่ยนเรื่องกลายเป็นไปโทษว่านายน้อยเฉินขวางทางเขา
ซึ่งทำให้นายน้อยเฉินโกรธมากขึ้น
ใบหน้านายน้อยเฉินเปลี่ยนไปซีดเซียวและความโกรธของเขาเกือบจะถึงจุดสูงสุด
เขาตระหนักว่าทุกครั้งที่เขาได้พบกับผู้ชายคนนี้ เขาจะโชคไม่ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดอกกุหลาบที่ถูกทำลายหรือกาแฟหกใส่
เขารู้สึกเจ็บปวดมาก ชายตรงหน้าเขาเป็นตัวอันตรายอย่างแท้จริง
"กล้าที่จะเผาฉันด้วยกาแฟ ฉันจะเล่นแกมั่ง"
นายน้อยเฉินยิ้มอย่างหนาวเย็นและเหยียดขาข้างขวาออกพร้อมที่จะขัดขวาของลี่ฉิงเฟิง
อย่างไรก็ตามร่างกายของลี่ฉิงเฟิงขยับหลบไปทางขวาและหลบหลีกเท้าขวาของนายน้อยเฉิน
แน่นอนว่าลี่ฉิงเฟิงจะไม่ยอมโดนเล่นฝ่ายเดียว เท้าซ้ายของเขาเตะข้อเท้านายน้อยเฉินเบาๆ ใบหน้าของเขาแสร้งทำเป็นประหลาดใจ นายน้อยเฉินล้มลงกับพื้นด้วยเสียงดัง "ปัง"
ในขณะนี้ นายน้อยเฉินมีกาแฟอยู่ทั่วร่างและเต็มไปด้วยฝุ่นทั่วใบหน้า ดูอึดอัดมาก
เขากำลังจะสั่งสอนลี่ฉิงเฟิง แต่อย่างไรก็ตาม เขาโยนหินไม่พ้นเท้าตัวเอง
"ลี่ฉิงเฟิง ตอนนี้เลิกงานแล้ว คุณมาทำอะไรที่นี่?"
เมื่อเห็นนายน้อยเฉินลุกยืนขึ้นและกำลังจะพลิกตัว คิ้วเรียวสวยของหลินซู่ก็ขมวดขึ้นด้วยความขุ่นเคืองและเปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็ว
"ฉันได้ยินมาว่าประธานกำลังจะไปงานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้ ฉันจะขับรถไปที่นั่นกับประธาน"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและสร้างข้อแก้ตัว เพราะเขาตกลงกันว่าจะไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ภายในบริษัท
"ฮ่าๆ คุณฉีกบัตรเชิญของหลินซู่เมื่อวานนี้ เธอเพียงสามารถไปกับฉันได้ถ้าเธอต้องการ ฉันจะขับรถให้เธอเอง ไม่ใช่คุณ"
นายน้อยเฉินยิ้มอย่างหนาวเย็นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง
ว่าตามตรงเขารู้สึกขอบคุณลี่ฉิงเฟิง เพราะเขาเป็นคนที่ฉีกบัตรเชิญและสร้างโอกาสให้เขาได้ตามจีบหลินซู่
แน่นอนว่านายน้อยเฉินยังคงโกรธที่ลี่ฉิงเฟิงทำกาแฟร้อนหกใส่เขาและขัดขาเขา
"หืม ? ประธานของเราสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงการกุศลโดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาบัตรเชิญของคุณ "
ลี่ฉิงเฟิงกล่าวย่างเย็นชา, ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ
"นี่เป็นเรื่องตลกที่ดีที่สุดที่ผมได้ยินมาในปีนี้ บริษัทหลิวเป็นกลุ่มบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก คุณไม่สามารถเข้าร่วมการเลี้ยงการกุศลได้ถ้าไม่มีบัตรเชิญ”
"จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันและประธานสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงได้?"
"ฮ่าๆ ถ้าคุณทำได้ ฉันจะขอโทษ"
นายน้อยเฉินหัวเราะ คำว่าไม่เห็นด้วยเขียนทั่วใบหน้าเขา
เขารู้ว่าบริษัทหลิวเป็นองค์กรขนาดใหญ่ การได้รับบัตรเชิญเป็นเรื่องยากมาก
ชายตรงหน้าเขาไม่สามารถเข้างานได้แน่นอน
"นายน้อยเฉินจำคำพูดของคุณไว้ ฉันจะรอคำขอโทษของคุณ"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยร่องรอยของความภาคภูมิใจเขียนไปบนใบหน้าของเขา
"ฮึ่ม , ไม่มีวันซะหรอก"
"นายน้อยเฉิน ฉันไม่คิดว่านี่เป็นเวลาที่จะเถียงกันเกี่ยวกับการแพ้หรือชนะ
คุณควรไปเปลี่ยนชุดดีกว่า ชุดที่มีสีสันแบบนี้ไม่เหมาะสำหรับการเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารการกุศลหรอกนะ"
ลี่ฉิงเฟิงมองไปที่กาแฟบนชุดนายน้อยเฉินและยิ้ม
เมื่อได้ยินคำพูดของฝ่ายตรงข้าม หน้าของนายน้อยเฉินเปลี่ยนไปใบ เขาเพิ่งตระหนักได้ว่าชุดสูทของเขาเต็มไปด้วยกาแฟและดูน่าเกลียด
งานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศลเป็นการรวมตัวที่ยิ่งใหญ่ของคนมีชื่อเสียง ผู้เข้าร่วมงานทั้งหมดจะต้องแต่งกายอย่างเรียบร้อย การปรากฏตัวในรูปลักษณ์ของเขาในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะสมสำหรับงานเลี้ยง
"เวรเอ้ย เรื่องทั้งหมดเกิดจากชายคนนี้ทั้งนั้นเลย"
ใบหน้าของนายน้อยเฉินหันมาและท่าทางโกรธมาก เป็นลี่ฉิงเฟิงที่ทำกาแฟหกใส่เสื้อผ้าของเขา
อย่างไรก็ตามเขารู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาสำหรับการแก้แค้นเพราะงานเลี้ยงการกุศลจะเริ่มในอีกหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น เขาต้องรีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขา
"เด็กน้อย ฉันจะจำไว้และจะแก้แค้นในอนาคต"
นายน้อยเฉินจ้องมองที่ลี่ฉิงเฟิงอย่างดุดันและหันหลังจากไป เขากำลังจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่
"คุณพอใจหรือยัง?"
เมื่อเห็นนายน้อยเฉินจากไปหลินซู่ก็ดูไม่แยแสและพูดกับฉิงเฟิงอย่างเย็นชา
เธอรู้ว่ากาแฟที่หกใส่ชุดสูทของนายน้อยเฉินคือเจตนาของเขา คนโง่เท่านั้นที่ดูไม่ออก
"กล้าที่จะมายุ่งกับภรรยาของฉัน เขาสมควรโดน"
ลี่ฉิงเฟิงยกริมฝีปากขึ้นและบ่นออกมา
"ตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานแล้ว ทำไมคุณไม่กลับบ้าน คุณมาทำอะไรที่นี่?"
"แน่นอนว่าฉันมาเพื่อจะพาคุณไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศลไง"
"คุณฉีกบัตรเชิญทิ้งไปแล้ว แล้วฉันจะเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำได้อย่างไร ?"
ใบหน้าที่งดงามของหลินซู่นั้นเย็นชาและเจือปนการบ่นในน้ำเสียงของเธอ
เมื่อคิดว่าชายตรงหน้าเธอฉีกคำเชิญและทำลายความหวังของบริษัทไป เธอก็เต็มไปด้วยความโกรธในหัวใจของเธอ
ถ้าเป็นคนอื่นฉีกบัตรเชิญ, หลินซู่จะไล่เขาออกจากบริษัททันที แต่นี่ดันเป็นสามีของเธอที่ฉีกบัตรเชิญออก แม้ว่าเธอจะโกรธ แต่เธอก็ไม่ขับไล่เขา
"มาเถอะ ฉันจะพาคุณไปงานเลี้ยงเอง"
ลี่ฉิงเฟิงจับมือเล็กๆของหลินซู่และเดินออกมา
"ปล่อยฉัน เราจะสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงได้อย่างไรโดยไม่มีบัตรเชิญ?"
มือเล็กๆของเธอจู่ๆก็ถูกฉิงเฟิงจับ เป็นธรรมดาที่หลินซู่จะเผยให้เห็นถึงความไม่เต็มใจและต่อต้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้ยินว่าพวกเขากำลังเข้าร่วมงานเลี้ยงการกุศล
อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงแข็งแรงมากจนเธอไม่สามารถเอามือออกได้ เขาดึงเธอไปตลอดทางไปที่ BMW ของเธอในลานจอดรถ
"ที่รัก คุณขับรถมุ่งหน้าไปยังบริษัทหลิวได้เลย"
ลี่ฉิงเฟิงยืนอยู่ข้าง BMW และพูดกับหลินซู่
"ฉันไม่ไป ฉันไม่ยอมทำตัวน่าอายด้วยการร่วมงานโดยไม่มีบัตรเชิญหรอก"
ใบหน้าเย็นชาของหลินซู่เต็มไปด้วยความผิดหวัง นี่ใช่สามีของเธอหรือ ? เขาหยาบคาบและเถรตรงเกินไปไหม? ไม่มีใครให้คุณเข้างานได้โดยไม่มีบัตรเชิญ มันจะนำมาซึ่งความอัปยศถ้าคุณหน้าด้านเข้างาน
"ถ้าคุณไม่ขับ ฉันจะขับเอง"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆ เขาคว้ากุญแจรถจากมือของหลินซู่และเปิดประตู ด้วยท่าทางไม่เต็มใจของหลินซู่ เขาจึงผลักเธอลงที่นั่งผู้โดยสาร (จัดในรถสักดอกเลยสิดื้อนัก)
ลี่ฉิงเฟิงเข้าไปนั่งอยู่ในรถบิดกุญแจเหยียบคันเร่งและออกรถ
บรื้น!
BMW ส่งเสียงคำราม เหมือนลูกธนูที่พุ่งออกจากคันธนู มุ่งหน้าไปที่บริษัทหลิว
แน่นอนลี่ฉิงเฟิงรู้เหตุผลที่หลินซู่ไม่ต้องการไป เธอกังวลว่าเธอจะเข้าร่วมงานไม่ได้โดยไม่มีบัตรเชิญและจะถูกหัวเราะเยาะต่อหน้าคนอื่น
อย่างไรก็ตามลี่ฉิงเฟิงอยากทำเซอร์ไพร์สให้เธอ เซอร์ไพร์สที่สามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศลนี้ได้
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีบัตรเชิญ แต่เขาก็มีบัตรแพลทินัม5ดาว