ตอนที่แล้วบทที่ 54 ความโปรดปรานของราชันย์หมาป่า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 56 งานเลี้ยงอาหารการกุศล 

บทที่ 55 จะมาแย่งผู้หญิงของฉัน? ฉันจะเผาแกด้วยกาแฟ ! 


บทที่ 55 จะมาแย่งผู้หญิงของฉัน? ฉันจะเผาแกด้วยกาแฟ !

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

ปัง!

ประตูออฟฟิศของประธานถูกเปิดออก ลี่ฉิงเฟิงเดินเข้ามา หน้าของเขามืดมน เมื่อเห็นนายน้อยเฉินอยู่ข้างใน เขาขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

ไอ้หมอนี่ ล้ำเส้นต่อหน้าฉัน คุณต้องการตามจีบภรรยาของฉัน? นี่เป็นเรื่องที่ทนไม่ได้ ฉันจะต้องสั่งสอนเขาสักหน่อย

"หือ , ลี่ฉิงเฟิง ทำไมคุณถึงมาที่นี่?"

เมื่อเห็นลี่ฉิงเฟิงเดินเข้ามา หลินซู่ขมวดคิ้วของเธอ

เธอไล่ลี่ฉิงเฟิงให้ออกไปเมื่อวานนี้ ทำไมวันนี้ชายคนนี้ถึงกลับมาอีก?

"ประธาน คุณเหนื่อยมาทั้งวัน ฉันเอากาแฟมาให้"

ลี่ฉิงเฟิงเดินไปทางหลินซู่พร้อมกับถ้วยกาแฟที่กำลังเดือด

เมื่อเดินผ่านนายน้อยเฉิน ลี่ฉิงเฟิงแกล้งเอียงและทรุดตัวไปด้านข้างจนทำให้กาแฟหกใส่นายน้อยเฉิน

"อา, เสื้อผ้าของฉัน ... "

นายน้อยเฉินร้องเสียงดัง ชุดสูทอาร์มานี่ของเขาเปื้อนสีน้ำตาลด้วยกาแฟมันดูแย่มาก

เพราะกาแฟเพิ่งจะชงเสร็จ มันค่อนข้างร้อน การที่มันหกใส่มือของนายน้อยเฉินทำให้มือเขาเป็นสีแดงและปวดแสบปวดร้อนมา

"อุ๊บ ! ขอโทษ ขอโทษ มันลื่น"

ถึงแม้จะขอโทษ แต่ตาของลี่ฉิงเฟิงก็ยิ้ม

การเผาชายคนนี้ด้วยกาแฟร้อนๆทำให้ระบายความโกรธของเขาบรรเทาลง

"เด็กน้อย คุณเจตนา?"

นายน้อยเฉินถามด้วยความเจ็บปวด

"นายน้อยเฉิน อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันแค่จะเอากาแฟให้CEO แต่คุณมาขวางทางฉัน"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มบางๆและเปลี่ยนเรื่องกลายเป็นไปโทษว่านายน้อยเฉินขวางทางเขา

ซึ่งทำให้นายน้อยเฉินโกรธมากขึ้น

ใบหน้านายน้อยเฉินเปลี่ยนไปซีดเซียวและความโกรธของเขาเกือบจะถึงจุดสูงสุด

เขาตระหนักว่าทุกครั้งที่เขาได้พบกับผู้ชายคนนี้ เขาจะโชคไม่ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดอกกุหลาบที่ถูกทำลายหรือกาแฟหกใส่

เขารู้สึกเจ็บปวดมาก ชายตรงหน้าเขาเป็นตัวอันตรายอย่างแท้จริง

"กล้าที่จะเผาฉันด้วยกาแฟ ฉันจะเล่นแกมั่ง"

นายน้อยเฉินยิ้มอย่างหนาวเย็นและเหยียดขาข้างขวาออกพร้อมที่จะขัดขวาของลี่ฉิงเฟิง

อย่างไรก็ตามร่างกายของลี่ฉิงเฟิงขยับหลบไปทางขวาและหลบหลีกเท้าขวาของนายน้อยเฉิน

แน่นอนว่าลี่ฉิงเฟิงจะไม่ยอมโดนเล่นฝ่ายเดียว เท้าซ้ายของเขาเตะข้อเท้านายน้อยเฉินเบาๆ ใบหน้าของเขาแสร้งทำเป็นประหลาดใจ นายน้อยเฉินล้มลงกับพื้นด้วยเสียงดัง "ปัง"

ในขณะนี้ นายน้อยเฉินมีกาแฟอยู่ทั่วร่างและเต็มไปด้วยฝุ่นทั่วใบหน้า ดูอึดอัดมาก

เขากำลังจะสั่งสอนลี่ฉิงเฟิง แต่อย่างไรก็ตาม เขาโยนหินไม่พ้นเท้าตัวเอง

"ลี่ฉิงเฟิง ตอนนี้เลิกงานแล้ว คุณมาทำอะไรที่นี่?"

เมื่อเห็นนายน้อยเฉินลุกยืนขึ้นและกำลังจะพลิกตัว คิ้วเรียวสวยของหลินซู่ก็ขมวดขึ้นด้วยความขุ่นเคืองและเปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็ว

"ฉันได้ยินมาว่าประธานกำลังจะไปงานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้ ฉันจะขับรถไปที่นั่นกับประธาน"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและสร้างข้อแก้ตัว เพราะเขาตกลงกันว่าจะไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ภายในบริษัท

"ฮ่าๆ คุณฉีกบัตรเชิญของหลินซู่เมื่อวานนี้ เธอเพียงสามารถไปกับฉันได้ถ้าเธอต้องการ  ฉันจะขับรถให้เธอเอง ไม่ใช่คุณ"

นายน้อยเฉินยิ้มอย่างหนาวเย็นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง

ว่าตามตรงเขารู้สึกขอบคุณลี่ฉิงเฟิง เพราะเขาเป็นคนที่ฉีกบัตรเชิญและสร้างโอกาสให้เขาได้ตามจีบหลินซู่

แน่นอนว่านายน้อยเฉินยังคงโกรธที่ลี่ฉิงเฟิงทำกาแฟร้อนหกใส่เขาและขัดขาเขา

"หืม ? ประธานของเราสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงการกุศลโดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาบัตรเชิญของคุณ "

ลี่ฉิงเฟิงกล่าวย่างเย็นชา, ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ

"นี่เป็นเรื่องตลกที่ดีที่สุดที่ผมได้ยินมาในปีนี้ บริษัทหลิวเป็นกลุ่มบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก คุณไม่สามารถเข้าร่วมการเลี้ยงการกุศลได้ถ้าไม่มีบัตรเชิญ”

"จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันและประธานสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงได้?"

"ฮ่าๆ ถ้าคุณทำได้ ฉันจะขอโทษ"

นายน้อยเฉินหัวเราะ คำว่าไม่เห็นด้วยเขียนทั่วใบหน้าเขา

เขารู้ว่าบริษัทหลิวเป็นองค์กรขนาดใหญ่ การได้รับบัตรเชิญเป็นเรื่องยากมาก

ชายตรงหน้าเขาไม่สามารถเข้างานได้แน่นอน

"นายน้อยเฉินจำคำพูดของคุณไว้  ฉันจะรอคำขอโทษของคุณ"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยร่องรอยของความภาคภูมิใจเขียนไปบนใบหน้าของเขา

"ฮึ่ม , ไม่มีวันซะหรอก"

"นายน้อยเฉิน ฉันไม่คิดว่านี่เป็นเวลาที่จะเถียงกันเกี่ยวกับการแพ้หรือชนะ

คุณควรไปเปลี่ยนชุดดีกว่า ชุดที่มีสีสันแบบนี้ไม่เหมาะสำหรับการเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารการกุศลหรอกนะ"

ลี่ฉิงเฟิงมองไปที่กาแฟบนชุดนายน้อยเฉินและยิ้ม

เมื่อได้ยินคำพูดของฝ่ายตรงข้าม หน้าของนายน้อยเฉินเปลี่ยนไปใบ เขาเพิ่งตระหนักได้ว่าชุดสูทของเขาเต็มไปด้วยกาแฟและดูน่าเกลียด

งานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศลเป็นการรวมตัวที่ยิ่งใหญ่ของคนมีชื่อเสียง ผู้เข้าร่วมงานทั้งหมดจะต้องแต่งกายอย่างเรียบร้อย การปรากฏตัวในรูปลักษณ์ของเขาในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะสมสำหรับงานเลี้ยง

"เวรเอ้ย  เรื่องทั้งหมดเกิดจากชายคนนี้ทั้งนั้นเลย"

ใบหน้าของนายน้อยเฉินหันมาและท่าทางโกรธมาก เป็นลี่ฉิงเฟิงที่ทำกาแฟหกใส่เสื้อผ้าของเขา

อย่างไรก็ตามเขารู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาสำหรับการแก้แค้นเพราะงานเลี้ยงการกุศลจะเริ่มในอีกหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น เขาต้องรีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขา

"เด็กน้อย ฉันจะจำไว้และจะแก้แค้นในอนาคต"

นายน้อยเฉินจ้องมองที่ลี่ฉิงเฟิงอย่างดุดันและหันหลังจากไป เขากำลังจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่

"คุณพอใจหรือยัง?"

เมื่อเห็นนายน้อยเฉินจากไปหลินซู่ก็ดูไม่แยแสและพูดกับฉิงเฟิงอย่างเย็นชา

เธอรู้ว่ากาแฟที่หกใส่ชุดสูทของนายน้อยเฉินคือเจตนาของเขา คนโง่เท่านั้นที่ดูไม่ออก

"กล้าที่จะมายุ่งกับภรรยาของฉัน เขาสมควรโดน"

ลี่ฉิงเฟิงยกริมฝีปากขึ้นและบ่นออกมา

"ตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานแล้ว ทำไมคุณไม่กลับบ้าน คุณมาทำอะไรที่นี่?"

"แน่นอนว่าฉันมาเพื่อจะพาคุณไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศลไง"

"คุณฉีกบัตรเชิญทิ้งไปแล้ว แล้วฉันจะเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำได้อย่างไร ?"

ใบหน้าที่งดงามของหลินซู่นั้นเย็นชาและเจือปนการบ่นในน้ำเสียงของเธอ

เมื่อคิดว่าชายตรงหน้าเธอฉีกคำเชิญและทำลายความหวังของบริษัทไป เธอก็เต็มไปด้วยความโกรธในหัวใจของเธอ

ถ้าเป็นคนอื่นฉีกบัตรเชิญ, หลินซู่จะไล่เขาออกจากบริษัททันที แต่นี่ดันเป็นสามีของเธอที่ฉีกบัตรเชิญออก แม้ว่าเธอจะโกรธ แต่เธอก็ไม่ขับไล่เขา

"มาเถอะ ฉันจะพาคุณไปงานเลี้ยงเอง"

ลี่ฉิงเฟิงจับมือเล็กๆของหลินซู่และเดินออกมา

"ปล่อยฉัน   เราจะสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงได้อย่างไรโดยไม่มีบัตรเชิญ?"

มือเล็กๆของเธอจู่ๆก็ถูกฉิงเฟิงจับ เป็นธรรมดาที่หลินซู่จะเผยให้เห็นถึงความไม่เต็มใจและต่อต้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้ยินว่าพวกเขากำลังเข้าร่วมงานเลี้ยงการกุศล

อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงแข็งแรงมากจนเธอไม่สามารถเอามือออกได้ เขาดึงเธอไปตลอดทางไปที่ BMW ของเธอในลานจอดรถ

"ที่รัก คุณขับรถมุ่งหน้าไปยังบริษัทหลิวได้เลย"

ลี่ฉิงเฟิงยืนอยู่ข้าง BMW และพูดกับหลินซู่

"ฉันไม่ไป ฉันไม่ยอมทำตัวน่าอายด้วยการร่วมงานโดยไม่มีบัตรเชิญหรอก"

ใบหน้าเย็นชาของหลินซู่เต็มไปด้วยความผิดหวัง นี่ใช่สามีของเธอหรือ ? เขาหยาบคาบและเถรตรงเกินไปไหม? ไม่มีใครให้คุณเข้างานได้โดยไม่มีบัตรเชิญ มันจะนำมาซึ่งความอัปยศถ้าคุณหน้าด้านเข้างาน

"ถ้าคุณไม่ขับ ฉันจะขับเอง"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆ เขาคว้ากุญแจรถจากมือของหลินซู่และเปิดประตู ด้วยท่าทางไม่เต็มใจของหลินซู่ เขาจึงผลักเธอลงที่นั่งผู้โดยสาร (จัดในรถสักดอกเลยสิดื้อนัก)

ลี่ฉิงเฟิงเข้าไปนั่งอยู่ในรถบิดกุญแจเหยียบคันเร่งและออกรถ

บรื้น!

BMW ส่งเสียงคำราม เหมือนลูกธนูที่พุ่งออกจากคันธนู มุ่งหน้าไปที่บริษัทหลิว

แน่นอนลี่ฉิงเฟิงรู้เหตุผลที่หลินซู่ไม่ต้องการไป เธอกังวลว่าเธอจะเข้าร่วมงานไม่ได้โดยไม่มีบัตรเชิญและจะถูกหัวเราะเยาะต่อหน้าคนอื่น

อย่างไรก็ตามลี่ฉิงเฟิงอยากทำเซอร์ไพร์สให้เธอ เซอร์ไพร์สที่สามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศลนี้ได้

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีบัตรเชิญ แต่เขาก็มีบัตรแพลทินัม5ดาว

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด