ตอนที่ 13 เที่ยวชมรอบๆเมือง

ตอนที่ 13 เที่ยวชมรอบๆเมือง

 

"เจ้าลองพูดให้ข้าฟังอีกทีซิ”

 

"นายท่าน เป็นเด็กปีศาจของท่าน .. "

 

“เรื่องสำคัญที่สุดตอนนี้เฟลิกซ์อยู่ที่ไหน?”อาวุโสเขี้ยวขาวขัดจังหวะหัวหน้าเอ็ดก้าในขณะที่เขาตระหนักว่าจำเลยในการสนทนานี้คือเฟลิกซ์

 

"อยู่กับ ... อืม ...ผู้คุมกันนำเด็กนั่นมานี่" หลังจากสิ้นคำสั่งของเอ็ดก้า ผู้คุ้มกันสองคนก็เดินเข้ามาข้างในขณะที่หิ้วปีกเฟลิกซ์มา

 

เฟลิกซ์ถูกห่อด้วยผ้าขนหนูสีชมพูยาว แต่สีหน้าของเขาไม่ได้แสดงอาการหวาดกลัว เขาเพียงแต่ยิ้มอย่างใสซื่อ

 

'พวกเจ้าทำอะไรข้าไม่ได้หรอก ตราบเท่าที่ลุงเขี้ยวขาวยังอยู่ที่นี่'

 

เมื่ออาวุโสเขี้ยวขาวมองตรงไปที่เฟลิกซ์ เขาแทบจะกลั้นขำไม่ได้

 

'ไอเด็กโง่นี้สร้างปัญหาได้ทุกที่ที่มันไปจริง ... แม่มเอ้ย, งามหน้าจริงๆ!'

 

"หัวหน้าเอ็ดก้า ข้ามีเรื่องสำคัญที่ต้องจัดการ สำหรับเรื่องของเจ้า ข้าคิดว่า...ปล่อยผ่านไปก่อนแล้วกัน ข้าไม่อาจเสียเวลาอันมีค่าของข้าได้ ... และพวกเจ้ามัวรออะไรอยู่ ปล่อยเขาได้แล้ว" อาวุโสเขี้ยวขาวบอก .

 

"นายท่าน แล้วลูกสาวของข้า .... "

 

ก่อนที่เอ็ดก้าจะจบประโยค อาวุโสเขี้ยวขาวก็ยกคอขึ้น

 

"เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร? ถ้ามีปัญหามากนัด ข้าจะช่วยลบตระกูลซีของเจ้าออกไปจากเมืองโกลด์มอร์ให้เอาไหม ส่วนลูกสาวของเจ้าข้าจะส่งไปให้ชายทั้งเมืองข่มขืนมันซะ ถ้าหากเจ้ายังไม่หยุดพล่าม เจ้าก็ควรเตรียบใจรับเรื่องบัดซบที่กำลังจะเกิดขึ้น!”

 

อาวุโสเขี้ยวขาวพูดด้วยเสียงดังก้อง แต่น้ำเสียงของเขาไม่ได้แสดงถึงความโกรธแต่อย่างใด เขารีบไล่เอ็ดก้าและลูกน้องออกไปทันที เพราะตอนนี้เขาไม่สามารถจะกลั้นขำได้อีกต่อไปแล้ว

 

"ทราบแล้ว นายท่าน" เอ็ดการ์และผู้คุ้มกันทั้งสอลรีบออกจากห้องไป ...

 

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เจ้าสารเลวน้อย เจ้าทำเรื่องที่ข้าคาดไม่ถึงจริง เจ้าไม่แม้แต่จะทำความรู้จักกับหญิงสาว แต่เจ้ากลับข่มขืนเธอทันที ... เยี่ยมจริงๆ ... เจ้านี่มันทำให้ข้าประหลาดใจได้ทุกเมื่อจริงๆ  แล้วเจ้าคิดว่าส่วนไหนของเธอ “ดูดีที่สุด”? "

 

หลังจากเอ็ดก้าและผู้คุ้มกันทั้งสองคนออกไป อาวุโสเขี้ยวขาวเริ่มหัวเราะโดยไม่มีการอดกลั้น เขาพยายามถามเกี่ยวกับพื้นที่ต้องห้ามเหล่านั้น ขณะที่เขายังหัวเราะไม่หยุด ...

 

"สิ่งที่ดูดีอะไรหรอคุณลุง?" เฟลิกซ์ก็สับสนกับคำพูดของคุณลุงของเขา

 

'คุณลุงบ้าไปแล้วหรอ?'

 

“คุณลุงถามเรื่องอะไรมันเกี่ยวกับอะไร .. ?”

 

"อ่อ '... ลูกพีช?" อาวุโสเขี้ยวขาวพยายามอธิบายเฟลิกซ์ด้วยมือและการแสดงออกทางสีหน้า

 

"... " เฟลิกซ์ยังคงพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่คุณลุงพูด .....

 

"เต้า?"

 

"เนิน?"

 

"ยอดปทุมถัน?"

 

อาวุโสเขี้ยวขาวพยายามอธิบายสิ่งต่าง ๆ ด้วยคำพูดหลากหลาย แต่ผลก็ยังคงเหมือนเดิม เฟลิกซ์กำลังแสดงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสนและขุ่นมัว

 

'บ้าจริง ข้าลืมไปว่าเขาเพิ่งจะอายุ 9 ขวบ  เขาไม่เคยพูดคุยกับใครเลยนอกจากคุณยายของเขา แล้วเขาจะไปรู้เรื่องที่ข้าพูดได้ย่างไร ..... '

 

เมื่ออาวุโสเขี้ยวขาวคิดถึงเหตุผลนั้น ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ...

 

'ข้ามันโง่เอง, ที่ไปถามเจ้าเด็กบ้านี่'

 

"เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ข้าฟัง ..... "

 

เมื่อคุณลุงของเขาถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหมด เขาเล่าเรื่องทุกอย่าง ตั้งแต่ต้นจนจบตั้งเดินผ่านถ้ำมังกร ภูเขาจำลองไปจนถึงยอดเขาคู่ ..... ทุกๆอย่าง

 

'ฮ่า ๆ ๆ ..... ยอดเยี่ยมมาก เจ้าปีศาจน้อยโชคดีอย่างแท้จริง ที่ได้เป็นพยานถึงความมหัศจรรย์ดังกล่าว เมื่อเทียบกับครั้งแรกของข้าแล้ว ...เฮ่ออออออออออ '

 

ใบหน้าของเขาดูมืดม่น ไม่มีแม้แต่คำพูดลามกออกมาจากปากของเขาแม้แต่คำเดียว แต่ใบหน้าที่ดูมืดม่นและหงุดหงิดของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป เขาเริ่มหัวเราะขึ้นอีกครั้งเมื่อคิดได้ว่าเฟลิกซ์ไม่ได้รู้คุณค่าถึงสิ่งที่เขาได้จ้องมองไป

 

"ปีศาจน้อย เจ้าช่างโชคดีจริงๆ ที่ได้ทัศนาเรือนร่างนั้น ตอนนี้เจ้าไปแต่งตัวได้แล้ว ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นถึงเมืองโกลด์มอร์ยามค่ำคืน .... "

 

“โชคดี? คุณลุงไม่ได้บ้าไปแล้ว ... ใช่ไหมครับ!

 

เฟลิกซ์รีบถอดผ้าเช็ดตัวสวมเสื้อคลุมและสวมหน้ากากเอ็นบุ เขารู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้เดินชมเมือง

 

"คุณลุง ข้าพร้อมแล้ว" รูปลักษณ์ปัจจุบันของเฟลิกซ์กำลังกรีดร้องว่า "ข้าคือบุรุษผู้ลึกลับและทรงพลัง "

 

'เจ้าปีศาจนี่...อันที่จริงข้าไม่ได้มีความสุขและตื่นเต้นเหมือนกับเขามานานมากแล้ว ครั้งสุดท้ายที่ข้าจำได้ มันคือครั้งแรกที่ข้าได้เรียนรู้ที่จะฟิจเจอร์ริ่งกับผู้หญิง ..... '

 

"อืม ... ไปกันเถอะ" อาวุโสเขี้ยวขาวจับมือเฟลิกซ์พาเขาออกจากห้อง

 

หลังจากเดินผ่านประตูและทางเดินต่างๆแล้วพวกเขาก็ออกจากคฤหาสน์ของตระกูลซี

 

"คุณลุง บ้านหลังนี้ใหญ่มาก ข้าคงจะหลง ถ้าข้าอยู่คนเดียว" เฟลิกซ์กล่าวในขณะที่ชื่นชมคฤหาสน์หลังใหญ่ ที่เต็มไปร่องรอยการต่อสู้ฆ่าฟันกัน .....

 

"เจ้าพูดถูกเด็กน้อย มันถูกสร้างขึ้นโดยสถาปนิกที่มีชื่อเสียงเมื่อประมาณ 100 ปีที่แล้ว แต่ข้าไม่ได้รู้จักชื่อของเขา และก็ไม่รู้ว่าสร้างมาจากวัสดุอะไร ... "

 

'บางทีเราน่าจะหาข้อมูลเกี่ยวกับเขาไว้บ้าง?' อาวุโสเขี้ยวขาวคิด

 

"คุณลุง อย่ามัวแต่เสียเวลา นำทางข้าเร็วเข้า.... " เฟลิกซ์พูดขณะที่เขาพยายามลากคุณลุงของเขา เขาไม่อยากฟังเรื่องราวของสถานที่ที่บุคคลที่เขาเกลียดที่สุดอาศัยอยู่และมันทำเขาเสียเวลา

 

"ได้ ... เจ้าอยากไปไหนล่ะ?"

 

"ข้าต้องการไป ... แต่คุณลุง ข้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานที่ในเมืองนี้ ดังนั้นข้าจะตอบคำถามของท่านได้อย่างไร?" เฟลิกซ์พูดขณะทำตัวเหมือนเด็กที่น่าสงสาร

 

"อ่า ... ข้าลืมไปว่านี่เป็นครั้งแรกของที่เข้ามาที่นี่ แต่ไม่ต้องห่วงข้าจะเป็นไกด์ให้เองและพาเจ้าชมรอบ ๆ เมือง แต่ในขณะที่เราเดินไปรอบๆเมือง เจ้าต้องอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดอีกครั้ง โดยเฉพาะตอนท้ายๆ ?" ท่าทางของอาวุโสเขี้ยวขาวในตอนนี้บ่งบอกว่าเขาเป็นคน “ลามก”

 

'คุณลุงบ้าไปแล้วหรอ .... เรื่องมันไม่ได้มีอะไรพิเศษสักหน่อย? '

 

หลังจากนั้นอาวุโสเขี้ยวขาวและเฟลิกซ์เดินรอบเมืองขณะจับมือกัน

 

"นี่คือพื้นที่ฝึกฝนและสถานที่แห่งนี้จะมีการคัดเลือกเกิดขึ้น ... "

 

"นี่คือทอม ... "

 

"นี่คือดิ๊ก ... "

 

"นี่คือแฮร์รี่"

 

อาวุโสเขี้ยวขาวแนะนำทีละคน และพาไปชมทุกสถานที่ที่พิเศษๆ กับเฟลิกซ์และเวลาก็เลยมาจนถึงเที่ยงคืน แต่ดูเหมือนจะมีเพียงสถานที่สุดท้ายนี้ที่คุณลุงของเขาดูสนใจเป็นพิเศษ พวกเขากำลังยืนอยู่หน้าอาคารบางอย่าง ...

 

"ปีศาจน้อย .... ที่แห่งนี้จะเป็นสถานที่ที่เจ้ามักจะไปเมื่อเจ้าเติบโตขึ้นและสถานที่แห่งนี้รู้จักกันมากในหมู่ผู้ .... "

 

"เฮ้ สุดหล่อ จะรีบไปไหนจ๊ะ?" ก่อนที่คุณลุงของเขาจะพูดจบ เสียงผู้หญิงดังออกมาจากตรอกซอกซอย

 

“อ่า ... เด็กน้อย จำร้านนั่นได้ใช่ไหม? ไปที่นั่นและรอข้า ข้ามีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องทำ” หลังจากกล่าวเสร็จอาวุโสเขี้ยวขาวก็วิ่งไปตามตรอกซอกซอยเช่นสุนัขที่หิวโหย

 

'...'

 

"อะไรกัน ... ให้ข้าจะไปรอที่ร้านอาหาร .... " เฟลิกซ์พูดขณะเดินไปในทางที่ไม่รู้จัก ...