ตอนที่ 12 สวัสดี

ตอนที่ 12 สวัสดี

 

"ข้าพาเจ้าไปเดินเล่นในเมืองได้ แต่ก่อนอื่นข้าต้องปลอมตัวให้เจ้าก่อน"

 

อาวุโสเขี้ยวขาวหยิบเสื้อคลุมสีดำและหน้ากากเอนบุ จากแหวนเก็บของและส่งให้เฟลิกซ์

 

"สวมมันแล้วข้าพาเจ้าไปเดินรอบ ๆ เมือง”

 

"ฮิฮิฮิ ... " หลังจากที่เฟลิกซ์รับเสื้อคลุมและหน้ากากไป เฟลิกซ์ถอดเสื้อผ้าออกและหันไปถามว่า "ลุงห้องน้ำที่นี่อยู่ไหน?"

 

'เด็กโง่นิ ... แกไม่รู้ตัวเลยหรอว่ากำลังโชว์มังกรยาวให้คนอื่นเห็น ... อายุเพียงเท่านี้แต่ทำไมมันถึงยาวได้ขนาดนี้? อาวุโสเขี้ยวขาวคิด

 

"หลังจากออกจากห้องนี้เลี้ยวซ้ายแล้วตรงไป เจ้าจะเห็นประตูสองบานป้ายหนึ่งของผู้ชาย และอีกป้ายของ  ... " ก่อนที่เขาจะพูดจบเฟลิกซ์ก็วิ่งไปแล้ว

 

"เสร็จข้าละ...... " เฟลิกซ์ส่งเสียงซีดจางสะท้อนภายในทางเดิน ...

 

ทำไมข้ารู้สึกว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น? อาวุโสเขี้ยวขาวคิด

 

ขณะนี้เฟลิกซ์กำลังยืนอยู่หน้าประตูทั้งสองบานและเขาก็สับสน ... และขำลังเปลือยเปล่าขณะที่มังกรยาวกำลังแกว่งไปมาพร้อมลูกตุ้ม ...

 

"ข้าอ่านข้อความเหล่านี้ไม่ได้ ... แล้วข้าจะทำอย่างไรดี ... ... ทำแบบนี้ละกัน ... "

 

เฟลิกซ์ยกนิ้วขึ้นและชี้ไปที่ประตูทั้งสองประตูและเริ่มร้องเพลง

 

"... พระเจ้า ... ที่แข็งแกร่ง ... ที่สุดคือ... พระเจ้า ... แห่ง ... เซ็กซ์" เขาพูดคำเหล่านี้สลับไปมาระหว่างประตูและเมื่อพูดจบ เขาก็เดินเข้าไปในประตูที่นิ้วชี้ของเขาชี้

 

ห้องน้ำด้านในมีขนาดใหญ่อาจมีขนาดประมาณ 100 x 100 เมตร

 

ห้องน้ำทั้งห้องเต็มไปด้วยไอน้ำทำให้มองเห็นแค่ในระยะใกล้ๆ หลังจากเดินค้นหาไปสักพัก เขาก็เจออ่างอาบน้ำ มันเป็นอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่โต

 

น้ำไหลมาจากภูเขาจำลองคล้ายน้ำจากลำธาร มีพืชหลายชนิดทั่วทั้งภูเขาเพื่อให้ดูเป็นธรรมชาติที่สุด

 

ในที่สุดเขาก็เข้าไปแช่ในอ่างอาบน้ำและนั่งอยู่ที่ชายขอบ

 

"มันรู้สึกดีมาก ๆ เลย ... "

 

ในขณะที่เฟลิกซ์กำลังอาบน้ำ มีบางสิ่งอื่นเกิดขึ้นด้านนอกห้องน้ำ ... ..

 

"ใครเป็นคนเปิดประตูข้าสั่งให้พวกเจ้าทั้งสองคนเฝ้าทางเข้า แต่พวกเจ้ากำลังทำอะไรอยู่?"

 

หญิงสาวคนหนึ่งกำลังตำหนิผู้หญิงวัยกลางคนสองคน จากเครื่องแต่งกายของพวกเขา ดูเหมือนจะเป็นแม่บ้านที่ทำหน้าดูแลเด็กสาว

 

หญิงสาวคนนี้เป็นมีความงดงามอย่างที่สุด ราวกับลงมาจากสรวงสวรรค์สู่แผ่นดินของมนุษย์ เธอมีใบหน้าที่เป็นรูปหัวใจและมีผิวที่ขาวเนียนไร้มลทิน ทุกๆอย่างขับให้เธอดูสง่างามกว่าคนทั่วไป ทั้งนัยน์ตาของเธอเป็นสีฟ้า ผิวที่เรียบเนียนเหมือนหยกและผมสีแดงสลวยของเธอ

 

รูปร่างของเธอทั้งส่วนบนและส่วนล่างนั้น เกือบจะสมบูรณ์แบบ ทั้งหน้าอกและก้นอันเด้งดึ๋งของเธอเติบโตอย่างได้รูปและไม่คิดว่าจะหยุดเพียงเท่านี้ ทุกๆอย่างที่ผู้ชายต้องการเธอล้วนมีครบองค์ .....

 

"นายหญิง เราเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่วิ่งเปลือยกายอยู่ตามทางเดิน เราพยายามจะรีบมาเตือนคุณเกี่ยวกับเด็กผู้ชายคนนั้น" แม่บ้านคนหนึ่งพยายามจะอธิบาย

 

"โอเค ... โอเค ไม่ต้องมาแก้ตัว เข้าไปข้างในได้แล้วหรือพวกเจ้าทำให้ข้าเสียเวลาอันมีค่ามาฟังพวกเจ้าแก้ตัว?"

 

"เราจะไม่กล้าทำเช่นนั้นนายหญิง"

 

"เราจะไม่กล้าทำเช่นนั้นนายหญิง"

 

ทั้งสองตอบพร้อมกัน

 

"ถ้าอย่างงั้นก็ดี.... "

 

หลังจากนั้นสาวน้อยและสาวใช้ทั้งสองคนก็เข้าไปในห้องน้ำ

 

เมื่ออยู่ในห้องอาบน้ำเธอค่อยๆเปลือยกาย ...

 

เธอค่อยๆเลื่อนชุดผ้าไหมลงเผยให้เห็นผิวเรียบเนียนของเธอ ไม่มีแม้แต่พูดถึงจุดด่างดำบนเรือนร่างของเธอ

 

สิ่งเดียวที่คอยขัดขวางการมองไปยังพื้นที่ต้องห้ามคือชุดชั้นในและกางเกงชั้นใน

 

หน้าอกสีขาวเนียนของเธอโผล่ออกมาจากชุดชั้นในของเธอขณะที่เธอปลดมัน ยอดปทุมถันสีน้ำตาลอ่อนทั้งสองประดับอยู่ที่หน้าอก หน้าอกสีขาวเด่นชัดกว่ามากเมื่อเทียบกับยอดปทุมถันของเธอ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้ดูน่าเกลียดแต่อย่างใด แต่ทำให้มันดู “งดงามที่สุด” มีเพียงคำนี้ที่สามารถอธิบายได้อย่างชัดเจน

 

หลังจากนั้นเธอค่อยๆถอดกางเกงในออกด้วย ถ้ำต้องห้ามถูกล้อมรอบไปด้วยพุ่มไม้เล็ก ๆ และก้นกลมเนียนที่เด้งดึ๋ง มันก็ยังคงดูงดงามอีกเช่นเคย ...

 

'คนเราจะสามารถงดงามถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?'

 

แต่สำหรับเด็กสาวที่มาจากบ้านที่ร่ำรวยคงไม่แปลกอะไร

 

"ไปเฝ้าประตูไว้ ให้แน่ใจว่าไม่มีใครเข้ามาในขณะที่ข้ากำลังอาบน้ำ เข้าใจไหม?" เธอสั่งให้แม่บ้านขณะที่เธอเดินไปที่อ่างอาบน้ำ

 

"รับทราบนายหญิง"

 

"รับทราบนายหญิง"

 

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ออกจากห้องน้ำไปพร้อมกัน

 

"นี่ถึงเรียกว่าการพักผ่อนแบบชนชั้นสูง .... "

 

เมื่อเธอเดินไปเกือบจะถึงบริเวณอ่างอาบน้ำ เธอเห็นเด็กผู้ชายอายุหนึ่งที่โผล่ออกมาจากอ่างอาบน้ำ เขายิ้มราวกับว่าเขากำลังมีประสบการณ์ในช่วงเวลาที่น่ารื่นรมย์ที่สุดในชีวิตของเขา

 

เพียงไม่นานเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงได้สบตากัน ความสนใจของเด็กผู้หญิงกำลังเปลี่ยนไปมาระหว่างใบหน้าของเฟลิกซ์กับมังกรของเขา

 

"สวัสดี ไม่ต้องสนใจข้า ข้าแค่มาอาบน้ำ ..... " เฟลิกซ์เป็นคนแรกที่พูด แต่ .....

 

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

 

"ใครกำลังกรีดร้องอยู๋?"

 

"นายหญิงกำลังกรีดร้อง?"

 

"ใครกันที่อยากตาย?"

 

"ใครทำให้ลูกสาวของข้ากรีดร้อง?"

 

ทั่วทั้งคฤหาสน์ซี มีคำถามต่างๆผุดขึ้นมากมายเพราะเสียงกรีดร้องที่พวกเขาได้ยิน .....

 

ภายในห้องอาวุโสเขี้ยวขาวที่กำลังนั่งอ่านหนังสือที่เขารักมากที่สุด เขาตัดขาดจากทุกอย่างกระทั่งเสียงกรีดร้องเขาก็ไม่ได้ยิน

 

"ทำไมไอเด็กโง่นั่นถึงอาบน้ำนานนัก? เมื่อคำถามนี้เกิดขึ้นในใจของอาวุโสเขี้ยวขาวใครบางคนเริ่มเคาะประตูอย่างรุนแรง

 

"มีอะไรหรือเจ้าเด็กปีศาจ ... " อาวุโสเขี้ยวขาวลุกจากที่นั่งและเปิดประตู แต่แทนที่จะเป็นเฟลิกซ์ แต่กลับมีชายชรายืนอยู่ที่นั่น

 

"เจ้าทำอะไรที่นี่ หัวหน้าเอ็ดก้า" อาวุโสเขี้ยวขาวถามด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยมีความสุข

 

"อาวุโสเขี้ยวขาว ข้าต้องการทวงความยุติธรรมให้กับลูกสาวของข้า มีคนพยายามจะข่มขืนลูกสาวของข้า"

 

"ใครกันที่ทำอย่างนั้น นำมันมาหาข้า ข้าจะตัดศีรษะของมันต่อหน้าทุกคน ตอนนี้บอกข้าว่ามันเป็นใคร" อาวุโสเขี้ยวขาวกล่าวด้วยเสียงที่ดุร้าย เขาไม่มีความเมตตาแม้แต่น้อย

 

"อาวุโสเขี้ยวขาว เป็นเจ้าปีศาจนั้นที่ท่านพามาด้วย เขาพยายามข่มขืนลูกสาวของข้า"

 

"เจ้าแน่ใจในสิ่งที่เจ้าพูดหรือไม่?"