บทที่ 29 เก็บหนี้ได้แล้ว

บทที่ 29 เก็บหนี้ได้แล้ว

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

"ฉิงเฟิง นายคืนกระสุนให้ฉันได้ไหม?" ใบหน้าของ เมิ่งเหยา ซีดจาง ขณะที่เธอถามอย่างระมัดระวัง

กระสุนก็เหมือนกับชีวิตที่สองของเธอเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงต้องขอคืน

"แน่นอน แต่เธอต้องเรียกฉันว่าที่รักก่อน ไม่งั้นไม่ต้องมาพูดกัน" ฉิงเฟิง ยิ้มขณะเล่นกับกระสุนที่อยู่ในมือ

"ทะ...........ที่รัก... ."

แม้ว่าใบหน้าของเมิ่งเหยาจะเปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนไวน์ แต่เธอยังคงเรียก ฉิงเฟิง ว่า “ที่รัก”อย่างเบา ๆ ในขณะที่ซ่อนความดุร้ายและความโกรธกริ้วไว้ในหัวใจของเธอ

"เด็กดี เอานี่คืนไป" ฉิงเฟิง ยิ้มและส่งกระสุนไปให้เธอท่ามกลางสายตาที่โกรธเกรี้ยวของเมิ่งเหยา

"คนที่กองบนพื้นทั้งหมดนี่ถูกคุณทุบตีเหรอ?" ซูเมิ่งเหยาขมวดคิ้วและถาม

ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าฉิงเฟิงเป็นยอดฝีมือลึกลับ ทุกคนนอนกองบนพื้นอาจจะได้รับบาดเจ็บเพราะเขา

เธอควรจะคุมตัวเขาไว้และพาเขากลับไปที่สถานีตำรวจ ถ้าเขายอมให้จับ

เขาต้องชดใช้กับสิ่งที่เขาทำลงไป เมิ่งเหยาคิดด้วยความโกรธ

ผู้หญิงสามารถเปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วกว่าการพลิกหน้ากระดาษ เมิ่งเหยาก็เป็นหนึ่งในนั้นจริงๆ เธอเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงทันทีที่เธอได้รับกระสุนคืน

"อย่ามาโทษฉัน พวกเขาสะดุดล้มเอง"

ฉิงเฟิงส่ายหัวและปฏิเสธที่จะยอมรับว่าทำร้ายพวกเขา

ในทันที เขาพูดได้ว่ายัยลูกเจี๊ยบตัวนี้ไม่ชอบเขาเลย เขาจะปล่อยให้เธอพบหลักฐานใด ๆ ที่เขาทำผิดกฎหมายได้ยังไง ?

"นายกำลังล้อฉันเล่นเหรอ คนปกติจะสะดุดล้มจนแขนหักได้ยังไง?" นายคิดว่าฉันเพิ่งเกิดมาเมื่อวานหรือไง ? เมิ่งเหยากล่าวด้วยความรังเกียจขณะที่กระพริบตา

โกหกหน้าด้านๆ ! เขาต้องถูกลงโทษ

"ฉันบอกความจริงทั้งหมดแล้ว เธอสามารถไปถามพวกเขาได้ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน

ชื่อของเขาคือคิงคอง เธอน่าจะรู้จัก" ฉิงเฟิง ชี้ไปที่ คิงคอง ขณะยิ้ม

คิงคอง?

เมิ่งเหยา เพ่งมองเขาอย่างระมัดระวังและตระหนักได้ว่าคนที่แขนหักคือคิงคองจริงๆ

แน่นอนเธอรู้ว่าเขาเป็นใคร หัวหน้าของแก๊งสามหยวน, โจรที่น่าเกรงขามที่มีลูกสมุนมากกว่าสิบคนอยู่ภายใต้เขา

"บอกฉันมาใครทำร้ายคุณเช่นนี้?" เมิ่งเหยามองไปที่ คิงคอง ด้วยความโกรธและถามอย่างเย็นชา

นี่มันบ้าอะไรกันวะ? เธอเพิ่งจะพูดอยู่หยกๆว่าฉิงเฟิงเป็นคนทำร้ายฉัน? เธอมีสมองหรือเปล่า? เธอจะมาถามคำถามโง่ๆแบบนี้ได้อย่างไร? คิงคองคิดอยู่ในหัวของเขา

แต่เนื่องจากคิงคองเพิ่งเผชิญกับ ฉิงเฟิงมา และรู้ว่าเขาน่ากลัวแค่ไหน เขาก็ยังคงตัวสั่นและไม่ต้องการที่จะมีปัญหามากไปกว่านี้

ตำรวจสามารถพาตัวเขาไปขังไว้ในคุกได้เพียงไม่กี่วัน แต่ถ้าเขามีปัญหากับปีศาจร้ายที่บ้าคลั่งคนนี้เขาต้องตายแน่

เขาจะกล้าทำให้ฉิงเฟิงโกรธได้อย่างไร ในเมื่อฉิงเฟิงสามารถทุบตีคนของเขาได้ในเวลาไม่กี่นาที?

สุดท้ายเขาจึงบอกกับเมิ่งเหยาว่าเขาสะดุดล้มเอง ซึ่งนี่ทำให้เธอแทบจะเป็นบ้า

* กริ๊งงงง  มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

โทรศัพท์ของเมิ่งเหยาดังขึ้น เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีเมื่อมองดูและเธอก็รู้ว่าหัวหน้าสถานีตำรวจโทรมา

"สวัสดีหัวหน้า มีอะไรผิดปกติหรือ?"

"เมิ่งเหยา, กลับมาที่สถานีตำรวจเดี๋ยวนี้"

"หัวหน้า ฉันกำลังจัดการบางอย่างข้างนอกอยู่ในตอนนี้ แล้วฉันจะกลับไปภายหลัง"

"ไม่ กลับมาเดี๋ยวนี้ เรามีเหตุฉุกเฉินแล้ว มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งถูกฆ่าตายนอกเมืองกลับมาสอบสวนคดีนี้เดี๋ยวนี้"

"ได้คะหัวหน้า" เมิ่งเหยาต้องรีบกลับไปสืบคดี

อย่างไรก็ตามเมิ่งเหยาจิกสายตาไปที่ฉิงเฟิงในขณะที่เธอออกเดินทางเพราะเธอยังคงไม่สามารถปล่อยวางความโกรธของเธอได้

"คิงคอง ถึงเวลาที่ต้องจ่ายหนี้หนึ่งล้านให้แก่บริษัท Ice Snow แล้วใช่ไหม?" ฉิงเฟิงยิ้มเยาะไปที่คิงคองขณะที่เดินไปหาเขา

คิงคองสั่นและพยักหน้าอย่างบ้าคลั่งหลังจากที่มองตาของฉิงเฟิง

"ได้ครับ ลูกพี่ใหญ่ ผมจะให้เงินคุณทันที"

คิงคองวิ่งไปหยิบเช็คหนึ่งล้านจากบ้านของเขาและส่งมอบให้กับฉิงเฟิงอย่างระมัดระวัง

"เก็บหนี้ได้แล้วกลับกันเถอะเซี่ยวหยู่" ฉิงเฟิงเดินจากไปพร้อมกับเซี่ยวหยู่ขณะที่จับมือเธอไว้

บรื้นนน ~

เขาขับรถกลับไปที่บริษัท Snow Ice พร้อมกับเซี่ยวหยู่ด้วยรถมอเตอร์ไซค์

อย่างไรก็ตาม ฉิงเฟิง ไม่ทราบว่ากำลังมีการสมรู้ร่วมคิดเกิดขึ้นในชั้นใต้ดินที่อยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ไมล์

มีเพียงแสงเทียนที่ส่องลงมาในห้องใต้ดินเท่านั้น

ในขณะนี้มีชายหนุ่มแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและมีจมูกโด่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ในขณะนี้ เขาดูหนาวเย็น

ความรู้สึกเย็นยะเยือกกำลังปกคลุมอยู่ทั่วร่างกายของเขาซึ่งสามารถทำให้ทุกคนหวาดกลัวได้

"ราชันย์เสือ ข้าล้มเหลว"

แมงมุมพิษนั่งคุกเข่าด้วยผ้าพันแผลที่แขนของเขา เขากลัวมากจนไม่สามารถหยุดยั้งตัวเองจากอาการสั่นได้

ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าแมงมุมพิษว่าราชันย์เสือนั้นน่าหวาดกลัวแค่ไหน  เขาเป็นสัตว์ที่ร้ายกาจและโหดร้าย

"แกรู้ใช่ไหมว่าผลที่ตามมาคืออะไร ถ้าแกล้มเหลว ?" ราชันย์เสือกล่าวอย่างเย็นชา ในขณะที่ถือสองลูกบอลสองลูก  (น่าจะหมายถึงลูกตุ้มเหล็กออกกำลังกายอะครับ wrecking balls  คงประมาณนี้ https://www.google.co.th/search?q=wrecking+balls&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiZ5KboorfbAhVMfCsKHWo0APgQ_AUICigB&biw=2133&bih=1054)

"ราชันย์เสือได้โปรดให้โอกาสข้าอีกครั้งหนึ่ง ข้าจะฆ่าราชันย์หมาป่าให้ได้ !"

ใบหน้าของแมงมุมพิษซีดลง เขารู้ว่าราชันย์เสือเกลียดคนขี้แพ้มากที่สุดและแน่นอนว่าคนเหล่านั้นจะต้องตาย

แก ? แกมีสามารถพอที่จะฆ่าราชันย์หมาป่าได้หรือ ?

"ท่านราชันย์เสือ ข้าไม่สามารถฆ่ามันได้ แต่ข้าสามารถฆ่าภรรยาของมันและทำให้มันต้องทนทุกข์ทรมานตลอดชั่วชีวิตของมัน"

"เอาล่ะฉันจะให้โอกาสแกอีกครั้งหนึ่ง แต่ถ้าแกล้มเหลวอีกครั้ง แกคงรู้นะจะเกิดอะไรขึ้น"

ราชันย์เสือได้โบกมือและบอกให้แมงมุมพิษออกไปหลังจากจบคำพูดของเขา

ฐานทัพมืดกลับมาเงียบอีกครั้ง

ราชันย์เสือได้รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับการแต่งงานของฉิงเฟิงและภรรยาของเขาแล้ว

อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงยังคงไม่มีเงื่อนงำใดที่จะทำให้ทราบได้ถึงการลอบสังหารภรรยาของเขา

ซึ่งมันกำลังย่างกรายเข้ามาอย่างช้าๆแล้วในขณะนี้