บทที่ 25 ปลิวกระเด็นด้วยหมัดเดียว !

บทที่ 25 ปลิวกระเด็นด้วยหมัดเดียว !

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

 

"ไอ้ห่าเอ้ย !  แกเป็นใครกันวะ แกกล้าข่มขู่แก๊งสามหยวนได้ไง" อันธพาลตัวสูงใหญ่สบถออก ใบหน้าของเขามืดครึ้มเขาเดินไปข้างหน้าและถือขวดเบียร์

เขาเตรียมจะสั่งสอน ฉิงเฟิง อย่างรุนแรง เพื่อให้เขารู้ว่าไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะเข้ามาที่นี่ คนที่พยายามจะทำแบบนี้จะต้องได้รับความเจ็บปวดอย่างสาสม

"พี่ใหญ่ลี่  คนคนนี้ถือขวดเบียร์มาด้วย จะทำยังไงกันดี?"

จางเซี่ยวหยู่ จับมือของ ฉิงเฟิง แน่น เมื่อเธอเห็นท่าทางคุกคามของอันธพาลตัวสูง ใบหน้าอันสวยงามของเธอขาวซีดเป็นอย่างมาก

ผู้หญิงเป็นสัตว์ที่ใจเสาะและมักจะเกรงกลัวพวกอันธพาล

นอกจากนี้อันธพาลยังมีผมสีแดง เจาะและมีรอยสักบนแขนของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาดูท่าทางไม่ใช่คนดี

"ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวฉันเก็บมันเอง" ฉิงเฟิง ลูบมือที่บอบบางละเอียดอ่อนของ เซี่ยวหยู่และค่อยๆทำให้เธอรู้สึกมั่นใจ

ในสายตาของเขา นักเลงคนนี้โคตรอ่อนแอและมีความสามารถในการสู้รบเป็นศูนย์ เขาสามารถเสยมันลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าได้ด้วยกำปั้นเดียว

ต่อหน้าของราชันย์ทุกคนเป็นเพียงคนอ่อนแอที่ถูกทำลายได้อย่างง่ายดาย

โอ๊ะโอ๋ !!  มีสาวสวยด้วย?

อันธพาลคนหนึ่งก็สังเกตเห็น เซี่ยวหยู่ และดวงตาของเขาก็ร้อนรุ่มขึ้น

แก๊งสามหยวนเป็นกลุ่มอันธพาลที่มีแต่ผู้ชายทั้งหมด ไม่มีผู้หญิงเลยโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงที่สวยงามเหมือนจางเซี่ยวหยู่

สำหรับเขา ใบหน้าสวยๆของจางเซี่ยวหยู่,เรือนร่างที่สง่างามและหน้าอกขนาดใหญ่คู่นั้นดึงดูดเขาเป็นอย่างยิ่ง มันทำให้เลือดลมของเขาสูบฉีด

"เพื่อนยาก ทิ้งสาวสวยคนนี้ไว้แล้วแกก็ไสหัวไป !! " อันธพาลตัวสูงยกขวดเบียร์ขึ้นและพูดอย่างโกรธเกรี้ยวกับ ฉิงเฟิง

เขาตัดสินใจที่จะกำจัดสิ่งอุจาดตานี้ก่อน แล้วค่อยไปสร้างความบันเทิงกับสาวสวยคนนี้

เมื่อเขาได้ยินคำพูดของอันธพาลตัวสูง ความรู้สึกของ ฉิงเฟิง มืดลงและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความหนาวเย็น

มันกล้ามาเกี้ยวน้องเซี่ยวหยู่ต่อหน้าฉัน ท่าทางมันจะอยากตายจริงๆ  เพียงเพราะเสือไม่ส่งเสียงคำรามแกก็คิดว่าฉันเป็นแมวป่วยรึไง ?

ดูเหมือนจะมีบางคนต้องการทุบตี ฉิงเฟิง  ดังนั้น ฉิงเฟิง ตัดสินใจที่จะแก้ปัญหาด้วยกำปั้นแทน

หวือ !

ฉิงเฟิง ปล่อยมืออย่างรวดเร็วด้วยมือขวาของเขา เขาเร็วมากยังกับสายฟ้าและคว้าขวดเบียร์ไว้ในมือของเขา เขาเหวี่ยงมันขึ้นไปในอากาศและขว้างมันไปที่ศีรษะอันธพาลอย่างไร้ความปราณี

เป้ง !

ขวดเบียร์กระแทกศีรษะของอันธพาลตัวสูงด้วยเสียงอันดัง มันทำให้เกิดรอยบาดและเลือดพุ่งออกจากศีรษะของมัน

"อ๊ากกกก เจ็บชิบหายเลยโว้ย !" อันธพาลตัวสูงล้มลงไปบนพื้น ศีรษะของเขาเต็มไปด้วยเลือดและเขาก็ส่งเสียงกรีดร้องออกมา

เขามองไปที่ ฉิงเฟิง ด้วยสายตาอันเต็มไปด้วยความหวาดกลัว คนคนนี้เร็วมาก เขายังไม่ทันที่จะตอบโต้ แต่ฉิงเฟิงก็เอาขวดเบียร์ตีศีรษะเขาอย่างรวดเร็ว

พวกอันธพาลมากกว่าสิบคนในเต็นท์โลหะสะดุ้งตกใจด้วยเสียงกรีดร้องของนักเลงตัวสูง

"พี่น้องทั้งหลาย เล่นแม่งเลย มันอยากมีเรื่อง !!" มีเสียงตะโกนดังขึ้นและกลุ่มนักเลงหลายสิบคนวิ่งออกมาและล้อมรอบ ฉิงเฟิงไว้

"แกเป็นใคร ? แกกล้ามาหาเรื่องที่นี่  แกไม่ต้องการที่จะมีชีวิตอีกต่อไป?"

"แกไม่เห็นรอบๆหรือไงวะ ไม่มีใครในรัศมี 10 กิโลเมตรกล้าที่จะหาเรื่องพวกเรา"

"เพื่อนยาก วันนี้แกตายแน่ แกอยากจะตายอย่างไร?"

พวกอันธพาลรอบๆได้สบถออกมาอย่างหยิ่งผยอง

อันธพาลเหล่านี้คุ้นเคยกับการหยิ่งยโส พวกเขาเมาและยิ่งหยิ่งยโสมากขึ้น

"บอกหัวหน้าแกมาหาฉัน ไม่งั้นชะตากรรมพวกแกจะเป็นเหมือนมัน" ฉิงเฟิง พูดอย่างเย็นชา เขายกนิ้วขึ้น ชี้ไปที่อันธพาลตัวสูงที่ยังคงกรีดร้องอยู่บนพื้น

"ฉันอยากจะเห็นนักว่าใครกันที่กล้ามาหาฉัน"

มีเสียงดังกังวานดังขึ้นและชายวัยกลางคนคนหนึ่งก้าวออกมาจากเต็นท์โลหะ

ชายวัยกลางคนนั้นตัวสูง เขาสวมเสื้อผ้าสีดำและดูเหมือนว่าเขาเต็มไปด้วยพละพลัง เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนที่ออกกำลังกายมาเป็นระยะเวลายาวนานในโรงยิมและใช้สเตียรอยด์  (สเตียรอยด์  ก็ยาที่พวกเพาะกายชอบใช้ฉีดกันน่ะครับ)

เขายืนเหมือนกอริลลาและปล่อยความรู้สึกอันน่าสะพรึงกลัวของการกดขี่

"เพื่อนยาก ฉันเป็นหัวหน้าของแก๊งสามหยวน ชื่อว่า คิงคอง ทุกคนเรียกฉันว่าพี่ใหญ่คอง แกเป็นใคร  บอกชื่อแกมา" ชายชื่อคิงคองยืนอยู่ด้านหน้าและกล่าวออกมาด้วยความภาคภูมิใจ

ต้องรู้ว่าภายในรัศมี 10 ไมล์ คนทั่วไปจะหน้าซีดเมื่อได้ยินชื่อของเขา คนใจเสาะจะก้มลงบนพื้นและตัวสั่น

เขาต้องการจะดูว่าชายตรงหน้ารู้จักเขาหรือไม่ บางทีชายคนนี้อาจจะฉี่ราดกางเกงไปเลยก็ได้หลังจากได้ยินชื่อของเขา

อย่างไรก็ตาม ฉิงเฟิง ยังคงไม่แยแส เขาไม่ได้ตอบสนองต่อชื่อของเขาและทำราวกับว่ามันไม่สำคัญ ทำให้เขาโกรธมาก

"ฉันชื่อ ลี่ฉิงเฟิง ฉันเป็นลูกจ้างของบริษัท Ice Snow ในแผนกการขาย ฉันมาที่นี่ในวันนี้เพื่อเก็บหนี้ 1 ล้านที่แกค้างไว้"

"แกจะทำอย่างไรถ้าฉันไม่จ่าย ?"

"ฉันแนะนำให้แกจ่าย  แกไม่สามารถทนกับผลที่จะตามมาได้"

"เพื่อนยาก ฉันได้หักแขนของผู้ชายคนสุดท้ายที่มาเก็บเงินจากฉัน แกแน่ใจหรือว่าแกต้องการจะเก็บเงิน"

คิงคองยิ้มเยาะ ดวงตาของเขากระพริบและเสียงของเขาเต็มไปด้วยคำขู่เตือน

"ถูกแล้ว จ่ายหนี้ 1 ล้านมาซะและฉันจะปล่อยพวกแกไป ไม่งั้นอย่ามาโทษฉันถ้าฉันทำอะไรไม่ดีลงไป"

ฉิงเฟิง กล่าวอย่างภูมิใจและเอามือไขว้หลังไว้

"ปล่อยฉันไป? แกเป็นคนยโสดี  ฉันสงสัยว่าแกจะยังยโสอยู่อีกไหมหลังจากที่ฉันหักแขนแก?" คิงคองกล่าวอย่างขู่เข็ญด้วยตาของเขาเบิกกว้าง

"หืม  หักแขนของฉันเหรอ ฉันเกรงว่าแกไม่มีคุณสมบัติพอ"

ฉิงเฟิงพึมพัมอย่างเย็นชา ปรากฏความเย่อหยิ่งและความภาคภูมิใจบนใบหน้าของเขายิ่งกว่าคิงคอง

ถึงแม้เขาจะต้องเผชิญหน้ากับ คิงคอง ที่มีความสูงกว่า 1.9 เมตรและมีลูกน้องอีกกว่าสิบคน ฉิงเฟิง ก็ไม่ได้กลัวอะไรเลย

ในความเห็นของเขาอันธพาลเหล่านี้อ่อนแอทุกคน แม้ว่าจะมีคนมามากกว่านี้ก็ไม่ใช่คู่ต่อกรของเขา

สำหรับราชันย์หมาป่า แกะตัวเดียวหรือแกะสามสิบตัวนั้นไม่ต่างกัน ไม่เป็นภัยคุกคามต่อราชันย์หมาป่าเช่นเขา

"เพื่อนยาก ฉันเคยหักแขนของคนอื่นใส 49 คนแล้ว แกมีเกียรติที่ได้เป็นคนที่50"

การแสดงออกของคิงคองมืดทึบ กล้ามเนื้อของเขาหดตัวและปลดปล่อยพละกำลังออกมา

ปัง !

เท้าของคิงคองก้าวไปบนพื้นและทิ้งรอยเท้าไว้ เขากำกำปั้นขวาและเหวี่ยงมันไปทาง ฉิงเฟิง

กำปั้นนั้นทิ้งเสียงดังกังวานไว้ในสายลม

สิ่งนี้เรียกว่าหมัดลมหวน มันถูกคิดค้นโดยปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้โดยใช้หลักการของพายุทอร์นาโด มันน่ากลัวมากและกำปั้นแต่ละหมัดจะมีเสียงลมหมุน

หวือ!

ฉิงเฟิงก้าวไปบนพื้นอย่างรุนแรงและพลิกร่างของเขาไปในอากาศ ในทันใดนั้นเขาก็มาอยู่ต่อหน้าคิงคอง

เป็นความเร็วที่รวดเร็วมาก

การแสดงออกของคิงคองเปลี่ยนไปเล็กน้อยและความประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

ความเร็วของชายคนนี้เร็วเกินไป มันเร็วกว่าที่เขาคาดคิดไว้ หนึ่งต้องรู้ว่าแม้แต่เขาก็ยังไม่เร็วเท่านี้ ไม่เพียงเท่านี้ แม้แต่ในหมู่นักสู้ที่แข็งแกร่งที่เขาเคยต่อสู้มา เขาไม่เคยเจอใครที่เร็วขนาดนี้มาก่อน

ความเร็วนี้เกือบจะเท่าความเร็วของกระสุนปืน

เป้ง !

ฉิงเฟิง ปล่อยมือและกำปั้นของเขาปะทะกับกำปั้นของคิงคอง ปรากฏเสียงดังดังขึ้นในอากาศมันเหมือนกับว่ามีอะไรระเบิดขึ้นในอากาศ

"อ้ากกก !!!!"

คิงคองกรีดร้องและร่างของเขาบินลอยกระเด็นออกไปกว่า 10 เมตรก่อนที่จะล้มลงกับพื้น

แขนของเขาหักด้วยกำปั้นของ ฉิงเฟิง ความเจ็บปวดทำให้หน้าเขาซีดลง