บทที่ 118 การเริ่มต้นใหม่สำหรับปีใหม่ (อ่านฟรี)
แป๊ะ~ ~ ~
เสียงแรกของประทัดและกระจายไปยังครัวเรือนอื่นๆทันที มีประทัด 100 ชุด, ประทัด 200 ชุดและตระกูลเฝิงมีประทัด 500 ชุด
เฝิงหยู่รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ไม่สามารถหาประทัด 10,000 ชุดได้ คงจะสนุกมากและที่สำคัญที่สุดมันสามารถไล่ความโชคร้ายของเขา
หลังจากเหตุการณ์หลุมน้ำแข็ง เขาเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเป็นเวลา 2 วันและเฝิงซิ่งไทไม่อนุญาตให้เขาขับรถหลังจากนั้น สิ่งนี้ทำลายแผนการของเขาที่จะพาหลี่น่าไปเที่ยว
ปีใหม่นี้ฐานะของตระกูลเฝิงดีกว่าปีก่อนหน้า จาก 8 จานบนโต๊ะอาหารเพิ่มขึ้นเป็น 16 จาน ในจานส่วนใหญ่เป็นเนื้อสัตว์และมีเพียง 2 จานเป็นผักเท่านั้น
ความแตกต่างที่เด่นชัดที่สุดคือปีนี้พวกเขามีสมาชิกใหม่ 1 คนในครอบครัว
หลี่ชื่อเฉียงมาฉลองปีใหม่กับตระกูลเฝิง เขาและเฝิงต้านหยิงจะแต่งงานกันในวันที่ 7 ของวันปีใหม่จันทรคติ นี่เป็นปีสุดท้ายที่เฝิงต้านหยิงจะอยู่ส่งท้ายปีเก่าที่บ้าน ในอนาคตเธอจะต้องฉลองวันขึ้นปีใหม่กับตระกูลหลี่
ตระกูลเฝิงได้ซื้ออพาร์ทเม้นใหม่ในตำบล อาคารหลังนี้สร้างขึ้นเมื่อปีที่แล้วและเป็นอาคารอพาร์ตเมนต์ที่สองของตำบล มี 3 ชั้น 3 ห้องนอน 1 ห้องนั่งเล่น พื้นที่มีขนาดใหญ่และแม้แต่หัวหน้าเจ้าหน้าที่ของกรมการเกษตรยังไม่ได้อยู่ในอพาร์ตเมนต์ขนาดใหญ่เช่นนี้ ทำให้เฝิงซิ่งไทภูมิใจมาก
เฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านเป็นของที่ดีที่สุด ของเก่า? เฟอร์นิเจอร์เก่าและเครื่องใช้ทั้งหมดถูกส่งไปที่ฟาร์มหมู เฝิงหยู่บอกว่าพวกเขาไม่ได้ขาดแคลนเงินและไม่มีจุดขายของเก่าสำหรับเงินอันน้อยนิดนี้ พวกเขาอาจจะให้คนงานที่ฟาร์มของพวกเขาใช้ด้วย
เช่น พ่อและลูกชายที่อยู่อาศัยที่ฟาร์มหมูได้รับโทรทัศน์สี ตู้เย็นและแม้แต่เครื่องซักผ้า ซึ่งพ่อและลูกชายมีเพียงทีวีสีขาวดำที่บ้านเท่านั้น
พวกเขารู้สึกขอบคุณเฝิงซิ่งไทเป็นอย่างมากและสัญญาว่าพวกเขาจะทำงานหนักและมั่นใจได้ว่าหมูทั้งหมดจะมีสุขภาพดี พวกเขาจะไม่ปล่อยให้เฝิงซิ่งไทตกต่ำลง
ผลลัพธ์ที่ได้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาทุ่มเทในการดูแลหมู หมูของฟาร์มหมูเทียนเผิงเติบโตเร็วกว่าฟาร์มอื่นๆ
ขณะนี้ฟาร์มเริ่มเลี้ยงหมูตัวเมีย ลูกหมูตัวผู้ถูกตัดอัณฑะเพื่อป้องกันการผสมสายพันธุ์เดียวกัน พวกเขาจะซื้อหมูตัวผู้จากที่อื่นๆเพื่อนำมาผสมพันธุ์
การพัฒนาโรงงานแปรรูปอาหารเป็นไปได้ดีมาก ยอดขายน้ำมันถั่วเหลืองและน้ำตาลอยู่ในระดับดี แต่อาหารสัตว์ไม่ได้ขายและเก็บไว้ในคลังสินค้า อย่างไรก็ตามหลังจากการขยายตัวของฟาร์มสุกรพวกเขาจะใช้เวลาประมาณหนึ่งในสามของการผลิตอาหารสัตว์ เฝิงหยู่ติดต่อตัวแทนจำหน่ายบางรายแล้ว ในปีต่อไปไม่ควรมีสถานการณ์เช่นเดียวกันอีก เฝิงหยู่คาดการณ์ว่าผลผลิตของอาหารสัตว์จะไม่สามารถตอบสนองความต้องการได้ในปีต่อไป
หลังจากที่วินด์แอนด์เรนโลจิสติกถูกโอนกรรมสิทธิ์ให้กับหลี่ชื่อเฉียง ทรัพย์สินของไท่หัวการค้ายังคงมีมากกว่า 10 ล้านหยวน แม้ว่าจะมีการซื้อขายกับสหภาพโซเวียต แต่ทรัพย์สินก็เพิ่มขึ้นอย่างน้อย 20 ล้านในฤดูร้อนและภายในหนึ่งปีเฝิงหยู่สามารถเพิ่มเงิน 20 ล้านหยวนนี้ได้ 2-3 ครั้ง!
นอกจากนี้เฝิงหยู่ได้พูดคุยกับคิริเลนโกแล้ว เขาอาจจะจับมือกับเครื่องจักรขั้นสูงของสหภาพโซเวียตในช่วงปลายปีนี้ เมื่อเครื่องจักรเหล่านี้ถูกขาย เฝิงหยู่จะได้รับผลกำไรอีกจำนวนหนึ่ง
การพัฒนาโรงงานเครื่องจักรกลก็ไม่เลวเช่นกัน หลังจากการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่แล้วพวกเขาก็เปิดตัวในงานแสดงสินค้าทางภาคใต้และทำให้ทั้งประเทศรู้สึกตกใจ ไม่มีใครคาดว่าโรงงานเครื่องจักรกลเมืองปิงจะผลิตเครื่องจักรทำการเกษตรที่มีคุณภาพสูงเช่นนี้ จำนวนคำสั่งซื้อใหม่ที่เข้ามาทำให้หลี่หมิงเต๋อมีความสุขมาก
ด้วยเหตุนี้หลี่หมิงเต๋อจึงกลายเป็นที่รู้จักในเมืองปิงและเขาก็เปลี่ยนใจ ตอนนี้เขาไม่ต้องการกลับไปที่กรมการเกษตร เขาต้องการอยู่ในบริษัทเครื่องจักรกล ที่นี่เขาเป็นคนที่มีอำนาจสูงสุดและทุกคนต้องฟังเขา ผลประโยชน์ที่ได้รับดีกว่ากรมการเกษตรด้วย
ยกตัวอย่างในตอนนี้ เครื่องยนต์ของรถแทรกเตอร์ที่ผลิตโดยบริษัทเครื่องจักรกลดีที่สุดในประเทศ หลี่หมิงเต๋อตัดสินใจที่จะมุ่งเน้นการผลิตของพวกเขากับรถแทรกเตอร์ ความต้องการรถแทรกเตอร์สูงมากและมีผลกำไรสูงสุด
แน่นอนว่าเมื่อโรงงานเครื่องจักรกลได้รับผลกำไรมากขึ้นนั่นก็หมายความว่าตระกูลเฝิงก็จะได้รับส่วนแบ่งด้วย ก่อนปีใหม่พวกเขาก็เพิ่งได้รับเงินปันผล 1 ล้าน
โดยปกติแล้วเฝิงหยู่ได้โอนเงินจำนวนนี้ให้ไท่หัวการค้า เฝิงซิ่งไทมีความคิดวิธีการใช้จ่ายเงินจำนวนมากดังนั้นเขาจึงให้เฝิงหยู่ทำในสิ่งที่เขาต้องการ แม้ว่าเขาจะสูญเสียเงิน แต่ก็ยังคงมีโรงงานแปรรูปอาหารและฟาร์มสุกร พวกเขายังคงสามารถใช้ชีวิตอย่างสบายและยังคงเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดในย่าน!
ปีนี้แตกต่างจากปีก่อน ปีที่ผ่านมามีเพียงเฝิงต้านหยิงและเฝิงหยู่ได้เสื้อผ้าและรองเท้าใหม่ ปีนี้ทุกคนในบ้านเฝิงหยู่มีเสื้อผ้าใหม่ๆ 2-3 ชุด ตอนนี้พวกเขาร่ำรวยและแน่นอนพวกเขาก็ควรสวมเสื้อผ้าใหม่
แต่เฝิงหยู่ไม่เห็นด้วยกับรสนิยมของพ่อ พ่อของเขาไม่ชอบชุดสูทและชอบชุดเหมา(ชุดสูทแบบจีน) ดี แต่ทำไมเขาต้องได้ 3 ชุดที่มีสีเดียวกัน?
เฝิงหยู่เลือกเสื้อผ้าของตัวเอง เสื้อโค้ทของเขาถูกออกแบบมาให้เหมาะกับตัวเองและเขาเป็นคนที่ตัดสินใจเลือกสไตล์นี้
……
“มาๆ ชิมปลาตัวนี้เถอะ ฉันจับมันได้จากบ่อน้ำ” เฝิงหยู่ชี้ไปที่ถ้วยต้มปลาบนโต๊ะ
"ฮึ! แกจับมัน? แกมีความสามารถมาก แกใช้ตัวเองเป็นเหยื่อและทั้งตำบลก็รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ แกทำให้ฉันภูมิใจจริงๆ!" เฝิงซิ่งไทพูดเหน็บแหนม
เฝิงหยู่ยิ้ม: "มันเป็นอุบัติเหตุ พ่อลองดูสิ ปลาตัวนี้อร่อยมาก ถ้าพ่อไม่กินมันผมจะจัดการเอง"
"มีซี่โครงหมูด้วย เหล่านี้เป็นหมูของเรา รสชาติดี" จางมู่หัวยื่นซี่โครงหมูไปให้เฝิงหยู่และจ้องมองเฝิงซิ่งไท เป็นปีใหม่และเขาไม่พูดอะไรที่เป็นความสุขบ้างเหรอ?
"ขอบคุณครับ แม่ แม่ มีปลาอยู่ครับ" เฝิงหยู่ยังไม่ได้คาดหวังว่าข่าวคราวอุบัติเหตุของเขาจะเป็นที่รู้จักทั่วทั้งเขต
เป็นเพราะเจ้าโง่ตงจุนนั่น เขาเล่าให้ทุกคนฟังว่าเขาช่วยชีวิตเฝิงหยู่อย่างไร เรื่องราวของเขาคือเฝิงหยู่เกือบหายไปในหลุมและเขาก็ดึงเขาออกมา เขายังถอดเสื้อผ้าของเขาออกและยื่นให้เฝิงหยู่ นอกจากนี้เขายังอุ่นรถด้วยร่างกายเปลือยเปล่าและขับรถเร็วกว่า 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเพื่อส่งเฝิงหยู่ไปที่โรงพยาบาล เขาทำได้ทันเวลาโดยพังประตูโรงพยาบาลและสุดท้ายก็ช่วยชีวิตเฝิงหยู่ได้
ถึงอย่างไรก็ตาม สิ่งนี้เป็นข้อดีทั้งหมดของเหวินตงจุน การแพร่กระจายข่าวอย่างรวดเร็วและในไม่ช้าทั้งเมืองก็รู้เรื่องนี้ ดังนั้นเฝิงหยู่กลายเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีที่พ่อแม่ใช้ให้ความรู้แก่เด็กๆ
เฝิงหยู่กำลังร้องไห้อยู่ในใจ เขาควรจะเป็นตัวอย่างที่ดีแก่เด็กๆทุกคนในเมืองและมีภาพลักษณ์ที่ดี ทำไมมันจบลงแบบนี้?
"เสี่ยวหลี่, ...... บริษัทโลจิสติกของนายเป็นอย่างไร" เฝิงซิ่งไทถาม
"ทุกอย่างปกติดี ฉันทำตามคำแนะนำของเสี่ยวหยู่และตอนนี้เรามีบริษัทที่เข้าร่วมแฟรนไชส์มากกว่า 10 บริษัท ธุรกิจเป็นไปได้ดีก่อนวันปีใหม่ ส่วนใหญ่เป็นการส่งมอบสินค้าปีใหม่" เมื่อพวกเขาพูดถึงเรื่องนี้หลี่ชื่อเฉียงก็ยิ้มแย้มแจ่มใส เขาไม่ได้หวังว่าธุรกิจของเขาจะดีมาก เขาควรจะทำเงินได้ไม่กี่ล้านหยวนในปีนี้และเร็วๆนี้เขาจะสามารถครอบคลุมค่าใช้จ่ายของเรือบรรทุกได้
"ดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น อย่าเพิ่งหมดแรงเสียก่อน นายต้องดูแลครอบครัวของนายด้วย" เฝิงซิ่งไทกล่าว
"ฉันรู้ ฉันจะแต่งตั้งพนักงานที่มีประสิทธิภาพสัก 2-3 คนจากพนักงานของฉันในเวลา 2 เดือนและให้พวกเขาควบคุมดูแลการดำเนินงานประจำวัน ฉันจะดูแลการเงินของบริษัท" หลี่ชื่อเฉียงพูดพลางยิ้ม
เขาเรียนรู้เรื่องนี้จากเฝิงหยู่ ตราบใดที่เขาควบคุมการเงินและทุกอย่างต้องลงนามโดยเขาจะไม่มีปัญหาใหญ่ๆในบริษัท เขายังสามารถพักผ่อนได้ด้วย
"การเตรียมพร้อมสำหรับบ้านหลังใหม่ของนายเป็นอย่างไร?"
"ทุกอย่างพร้อมแล้ว ฉันได้ส่งคำเชิญงานแต่งงาน โปรดมั่นใจ ฉัน หลี่ชื่อเฉียง จะไม่ปล่อยให้ต้านหยิงตกต่ำลง ฉันจะดูแลรักษาเธอให้ดีตลอดไป" หลี่ชื่อเฉียงให้คำมั่นของเขา เขามองไปที่เฝิงต้านหยิงด้วยความรัก
เฝิงซิ่งไทมองไปที่หลี่ชื่อเฉียงเป็นเวลานานและพยักหน้า จากนั้นเขาก็ยกแก้วของเขา: "มาเถอะ ดื่มอวยพรและหวังว่าชีวิตของเราจะดีขึ้นทุกปี!"
“เชียร์สสส~~~.”
