ตอนที่ 52 สาวก

กลางคืนในเมืองริเวอร์ชอว์ย่านสามัญบ้านหลังเล็ก ๆ สองชั้น ไอน้ำหนาแน่นมาก ๆ แผ่ซ่านไปทั่วห้องที่มีของรกในบ้านสองชั้น ในห้องมีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนเตียง ผิวของเธอสีเหลืองและเธอดูเหมือนจะไม่ค่อยมีเเรง ดวงตาของเธอดูเหมือนจะผิดปกติ

" พ่อ ... " เธอพูดด้วยเสียงต่ำ "ฉันอาจจะตายเร็ว ๆ นี้"

มีคนตัวสูงนั่งข้างเตียงและกอดเค้าไว้เเละพยายามกลั้นน้ำตาไว้ด้วยความยากลำบาก เขาจับมือลูกสาวของเขาและพูดว่า "ไลล์มั่นใจได้เลยพ่อได้หาวิธีที่จะช่วยลูกได้เเล้ว!"

"ลูกสบายใจได้ทุกอย่างจะดีขึ้น"

นอกจากนี้ยังมีบุคคลที่สามอยู่ในห้อง เธออายุเท่าเด็กสาวและจากเสื้อผ้าของเธอมันอาจจะทำให้เห็นได้ว่าสถานการณ์ในครอบครัวของเธอก็คล้ายกับของตัวเอง เธอนั่งอยู่ข้างเตียงมองไลล์ที่ป่วยหนัก

"ขอบคุณชินี่" กรูพูดด้วยเสียงต่ำ"ขอบคุณสำหรับการดูแลเธอเมื่อตอนข้าไม่ได้มาที่นี่."

"นี่คือสิ่งที่ฉันควรทำคุณกรู" ชินี่แสดงออกด้วยความเศร้าโศก"ไลย์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน"

"การดูแลเธอคือสิ่งที่ฉันควรทำ แต่ร่างกายของเธอ ... "

เธอหันหลังพูดแบบนี้เห็นได้ชัดว่าเธอไม่อาจมองไลย์ได้

นี่คือบ้านของกรูในฐานะที่เป็นนักผจญภัยระดับต่ำที่เคยทำงานหนักมาตลอดชีวิตในเมืองริเวอร์ชอว์ กรูสามารถซื้อบ้านแบบนี้ในย่านสามัญชนได้นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำ เย็นวันนี้ขุนนางบารอนมาร์วินของหุบเขาริเวอร์ไวท์ได้ให้หนังสือเล่มหนึ่งแก่เขาและบอกเขาว่าหน้ากากมีดคู่จะมาหาเขาที่บ้านของเขา นี้ทำให้เขามีความสุขในที่สุดก็มีความหวังสำหรับลูกสาวของเขา แม้ว่าเขาจะเป็นคนไม่ชอบเสี่ยงเขาก็ยังอยากจะลองดู

ไอน้ำในห้องพักเป็นวิธีการรักษาที่เก่ามาก การเพิ่มอุณหภูมิห้องและระดับความชื้นมีประสิทธิผลต่อการเจ็บป่วยทุกประเภท

กรูยังเชิญแพทย์มาจำนวนมาก แต่พวกเขาไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับสภาพของไลล์ได้พวกเขาก็สามารถลองใช้วิธีการที่ดีกว่าเเต่ไม่มีอะไรช่วยได้

...

ชินี่อยู่พักหนึ่งก่อนที่จะพูดอะไรบ่างอย่าง"ตั้งแต่คุณกลับมาแล้วคงถึงเวลาที่ฉันจะต้องกลับเเล้ว"

กรูพยักหน้า

เขากำลังจะส่งเพื่อนของลูกสาวของเขาออกไป แต่ทันใดนั้นเงาดำก็วิ่งเข้ามาจากข้างนอก!

"เจ้ายังไปไม่ได้!"

ชิ้งง!

กริชโค้งถูกดึงออกมาและจ่อคอของชินี

"เจ้ากำลังทำอะไร?" กรูถามตกใจและโกรธ

ชินี่พยายามจะกรีดร้องดัง ๆ ... แต่มาร์วินก็ปิดปากไว้ก่อนที่เธอจะปล่อยเสียง เขาสวม [ถุงมือสยองขวัญ] อยู่ เขาจะไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย

"ข้ากำลังทำอะไรน่ะเหรอ?"

"บางทีเจ้าอาจจะอยากถามว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่? "มาร์วินหัวเราะ

เขาฉีกเสื้อของชินี่! มีรอยประทับที่แปลก ๆอยู่บนคอของเธอ ดูเหมือนรอยสัก

" ข้าไม่แน่ใจว่าเจ้าหมายถึงอะไร ชินี่เป็นเพื่อนที่ดีของไลย์ " กรูพูดด้วยเสียงประหลาดใจ" คุณหน้ากากมีดคู่ปล่อยเธอไปซะ "

"เปิดหนังสือที่คุณมี หน้า 670 ดูภาพประกอบ " มาร์วินพูดอย่างเย็นชา

ในเวลาเดียวกันร่างกายของชินี่ก็สั่นอย่างรวดเร็ว ความกลัวอาจเห็นได้ในสายตาของเธอ เธอพยายามที่จะต่อสู้ แต่ถึงแม้ว่าความแข็งแก่รงของมาร์วินจะไม่เยอะมากแต่ก็เพียงพอแล้วที่จะปราบเด็กสาวได้ ภายใต้การคุกคามของกริชโค้งในที่สุดเธอก็หยุดดิ้นรนกลัว

...

กรูรีบหยิบหนังสือออกมาและพลิกหน้าจนกระทั่งเขาพบหน้าที่มาร์วินบอก ใบหน้าของเขาเปลี่ยนทันที!

"เจ้าเป็นสาวกของพระเจ้าเเห่งภัยพิบัติ?"

"เจ้าทำได้อย่างไร? ชินี่?"

กรูตกตะลึง!

หนังสือเล่มนี้ถูกค้นพบในการศึกษาของขุนนางบารอนมาร์วิน มันเป็นหนังสือโบราณที่สืบทอดมาจากคุณปู่ของเขา ภายในมีความลับบางอย่างเกี่ยวกับผู้ติดตามศาสนาชั่วร้าย สิ่งนี้รวมถึงบันทึกย่อเกี่ยวกับพระเจ้าเเห่งภัยพิบัติด้วย กรูไม่ได้ตาบอด เขาเห็นได้ชัดว่ารอยสักบนคอของชินี่มันตรงกับภาพในหนังสืออย่างสมบูรณ์! ที่เป็นสาวกของพระเจ้าแห่งภัยพิบัติ!

พวกเขาเป็นกลุ่มคนที่น่ารังเกียจ พวกเขาเชื่อมั่นในภัยพิบัติที่ต้องการภัยพิบัติที่แพร่กระจายไปทั่วทุกแห่ง แต่พวกเขาก็จะได้รับการปกป้องจากพระเจ้าเเห่งภัยพิบัติ คนเหล่านี้น่าเกลียดที่สุด ไลล์นอนลงบนเตียงอย่างชัดเจนไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น เธอถามอย่างกระวนกระวายว่า "คุณกำลังทำอะไร?"

" พ่ออย่าให้คนแปลกหน้าคนนี้ทำอันตรายต่อชินี่"

มาร์วินไม่รู้สึกเช่นนั้นเขาโจมตีโดยตรงที่ศีรษะของชินี่ทำให้เธอเสียสติ

"คนบ้า!" ไลย์กล่าวว่าอย่างโกรธ ใบหน้าของเธอแดงขึ้น

"หุบปาก!" กรูตะโกนอย่างหงุดหงิด

ไลย์ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด เท่าที่เธอจำได้พ่อของเธอไม่เคยพูดกับเธออย่างนั้น

"มันเป็นงานของชินี่!"

กรูมองอย่างสงบในขณะที่เขากล่าวซ้ำว่า "ความเจ็บป่วยของเจ้าเป็นผลงานของชินี่"

"ห้ะ? !? เป็นไปไม่ได้" ไลล์ส่ายหัว แต่เธอก็แสดงท่าทางที่เจ็บปวดมาก ๆ !

มือซ้ายของเธอปกคลุมท้องของเธอและน้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างบ้าคลั่ง มือขวาของเธอดึงผ้าปูที่นอนจนเเทบจะฉีกขาดออกมา อาการเจ็บปวดชนิดนี้รุนแรงมากทีเดียว! กรูรีบกอดไลย์ขอร้องมาร์วินด้วยตาของเขา

มาร์วินหายใจเข้าลึก ๆ และพูดกับกรูว่า "ถ้าเจ้าต้องการช่วยชีวิตเธอเจ้าต้องฟังข้า"

กรูพยักหน้า ถึงจุดนี้เขาก็สามารถฟังคำร้องของหน้ากากมีดคู่ได้ทุกอย่าง

...

เตาอบไอน้ำถูกเอาออกมาใช้เฉพาะเตาขนาดใหญ่ มีเชื้อเพลิงแปลก ๆ กำลังไหม้อยู่ในเตา เชื้อเพลิงนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อ [ผลพลอยม่วง] ซึ่งเป็นพันธุ์ไม้ที่ไม่มีคุณค่าทางโภชนาการ เฉพาะคนที่ยากจนที่สุดและต่ำที่สุดเท่านั้นที่จะใช้ของเหล่านี้เพื่อล่อสัตว์บางชนิดมา การเผาไหม้ของผลพลอยม่วงจะก่อให้เกิดควันสีม่วงที่น่ารำคาญออกมามาก แต่มาร์วินยังคงบอกกรูเให้ปิดประตูและหน้าต่าง จากนั้นพวกเขาก็ผูกแขนและเท้าของไลล์ไว้กับเตียง

"ตอนนี้เจ้าสามารถออกไปข้างนอกได้"

"เจ้าอาจไม่อยากเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้" มาร์วินพูดอย่างใจเย็น "ถ้าเจ้าต้องการที่จะอยู่ต้องสัญญากับข้าว่าเจ้าจะไม่ดูอยู่เฉยๆไม่เข้ามายุ่ง!"

"พ่อ! อย่าทิ้งหนู หนูไม่ต้องการอยู่ในห้องเดียวกับคนบ้าแบบเค้า! "

ไลย์ตะโกนด้วยเสียงแหบแห้ง กรูแสดงความรู้สึกเจ็บปวดออกมา

หน้ากากมีดคู่ไม่มีเหตุผลใดที่จะทำร้ายเขา เขาเดินไปที่ข้างเตียงของไลล์ " พ่อรักลูกนะไว้ใจพ่อสิ แม้ว่าคนนี้จะไม่มีเหตุผลสมควรก็ตามเเต่เขามาที่นี่เพื่อช่วยลูก "

" ลูกต้องเชื่อใจพ่อ พ่อรักลูกนะ นางฟ้าตัวน้อยของพ่อ."

จากนั้นเขาก็จูบหน้าผากของไลล์ก่อนที่จะมองอย่างลึกซึ้งไปที่มาร์วินก่อนออกจากห้องไป

...

มาร์วินและไลย์ที่กำลังร้องไห้อยู่ในห้อง

"เจ้าเป็นผู้หญิงที่โง่เขลา"

"แต่แน่นอนเจ้าไม่โง่พอที่จะไม่สังเกตเห็นว่าเพื่อนที่ดีที่สุดของเจ้ามีส่วนร่วมในการป่วยครั้งนี้"

มาร์วินหยิบกริซหยกยกกระเด็นออกมาจากหอยสังข์มิติในขณะที่พูดอย่างสงบ ควันสีม่วงได้ปกคลุมทั้งห้องจนไลย์เริ่มไอขึ้น

เธอเงียบไปชั่วครู่ก่อนที่จะสั่นหัว "เป็นไปไม่ได้ชินี่ไม่มีเหตุผลที่จะทำอะไรแบบนั้น"

" มนุษย์จะทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด"

มาร์วินมาข้างๆไลย์และพูดด้วยเสียงต่ำว่า "พ่อของเจ้ารักเจ้ามาก ๆ "

ไลย์มองมาร์วินอย่างเจ็บปวด "สิ่งที่คุณจะใช้เพื่อรักษาฉันคืออะไร?"

"ฉับบ"

เธอไม่ได้จบประโยคของเธอเมื่อมาร์วินใช้กริชของเขาเพื่อตัดเสื้อผ้าของเธอออกมา!

"กรี๊ดดด?"เสียงกรีดร้องสะท้อนอยู่ในห้อง

กรูที่นั่งอยู่ข้างนอกตวิ่งกลับเข้ามาก่อนที่จะตัดสินใจที่จะอดทน เสียงกรีดร้องนี้ดังอยู่หนึ่งชั่วโมง

จากนั้นเสียงของเธอก็กลายเป็นเสียงแหบแทน หลอดเลือดดำสีฟ้าจาง ๆ บนหน้าผากของกรูเขาคิดเกี่ยวกับการทำลายประตูและวิ่งเข้าไปหลายต่อหลายครั้ง ถ้าหน้ากากมีดคู่ทำอะไรกับลูกสาวของเขาหล่ะก็ ... เขาไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าเขาจะทำอะไร

ในเวลานั้นประตูเปิดออกมาเผยให้เห็นว่ามีอะไรอยู่ข้างใน หน้ากากมีดคู่ออกมาจากด้านในถือคนไว้บนไหล่ของเขา

"ข้าจะเอาเธอออกไปกับข้า"

"ลูกสาวของเจ้าไม่มีปัญหาอะไรมากมาย"

"ที่เลวร้ายยิ่งกว่าคือเธออาจจะมีความกลัวอย่างรุนแรง เจ้าควรปลอบโยนเธอ ข้าคิดว่าการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมนี้เมืองริเวอร์ชอว์จะไม่สงบมากในทุกวันนี้ เธออยู่กับคนของสาวกชัวร้ายคนนี้ตลอดทั้งวันดังนั้นมันจะยากที่จะหลีกเลี่ยงอันตราย เจ้าไม่คิดอย่างนั้นรึ? " คุณกรู? "

กรูกำลังมองไปที่ไลย์ที่หลับอยู่แม้ว่าเธอจะยังคงดูซีดอยู่ แต่เธอนอนหลับอย่างสงบ เมื่อเร็ว ๆ นี้เธอไม่สามารถนอนหลับได้อย่างถูกต้อง!

"เจ้าหมายถึงอะไรหน้ากากมีดคู่?" กรูตื่นขึ้นจากความมึนงงและถาม

มาร์วินเดินลงบันไดอย่างรวดเร็วและยังคงถือชินี่ไว้ "หุบเขาริเวอร์ไวท์เป็นทางเลือกที่ดี"

"ไม่มีบรรยากาศที่ไม่ดีและไม่มีคนเลว."

กรูนึกถึงมาร์วิน

"ข้าเข้าใจ"

...

กลางคืนในห้องของคลังสินค้ารกร้าง

"ซ่าาา!"

น้ำสาดที่หน้าของชินี่

"บอกข้ามาว่าเจ้าทำแบบนี้เพื่ออะไร"

มาร์วินพูดด้วยเสียงเย็นชา