ตอนที่ 146 เนรคุณ
เจียง หลี่ เต็มไปด้วยจิตวิญญาณที่เพิ่มขึ้น จิตใจของเขากับลังหมุนเวียนโดยใช้ ตราประทับ ลม,สายฟ้า,ไฟ ตามหนังสือประวัติศาสตร์อันยาวนานของเผ่าพันธุ์มนุษย์เขาเริ่มเข้าใจความหมายของธรรมชาติของ เต๋า มากขึ้น
ตามความสัมพันธุ์ปรากฏกการณ์สมัยก่อน มนุษย์ได้สร้างหนังสือที่ เรียกว่า 'ยิ' ขึ้นมา
ในที่สุดเขาก็ตระหนักถึง ด้วยการต่อสู้กับ เนี่ย หว่านซ้ง เขาตระหนักได้ว่าจิตวิญญาณของเขาเเละจิตวิญญาณของอีกฝ่ายได้ปะทะกันอย่างเรียบง่าย
การเรียนรู้ เต๋า ทำให้ เจียง หลี่ เข้าใจความลับธรรมชาติกับมนุษย์
ถ้าเลือดหลั่งผืนดินก็สั่นไหว
ดังนั้นเขาจึงสร้างการบ่มเพาะพลังของเขาไปสู่สภาวะหยุดนิ่งนิรันดร์ ถึงเเม้ว่ามันจะยังไม่ถึงระดับนิรันดร์จริงๆ เเต่เพื่อหยุด เนี่ย หว่านซ้ง ในตอนนี้ มันก็เพียงพอเเล้วที่พลังจิตวิญญาณของเขาจะเพิ่มมากขึ้น
สมองจักรวาลคือการทำสมาธิที่ยอดเยี่ยมที่สุดของชั้นฟ้าเเละหลายเเผ่นดิน ความหมายก็คือความเข้าใจที่สุดของจักรวาลที่เป็นจุดหมายปลายทาง"เครื่องหมายตัวเองก็เหมือนกับเครื่องหมายพลังของชีวิต"
"ตัวอ่อนศักดิ์สิทธิ์! พลังงานจิตวิญญาณจงเป็นเส้นเเห่งนึงเดียว!"
เจียง หลี่ ได้ย้ายจิตวิญญาณของเขาอีกครั้งเเละรวบรวมกำลังทั้งหมดของเขา
ครื่น!
จิตวิญญาณของเขาเข้าครอบครอง เนี่ย หว่านซ้ง มันห่อหุ้มตัวอ่อนด้วยพลังงานเเละควบคุมเขาเหมือนกับการสะกดจิต
เเต่ตอนที่ เจียง หลี่ กำลังจะควบคุมมันได้สำเร็จ เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ภายในร่างกาย เนี่ย หว่านซ้ง ก็ได้เปิดตาขึ้นมันเหมือนกับมนุษยจิตวิญญาณ เจียง หลี่ พลันรู้สึกว่า โลกเเละสวรรค์ได้สูญหายไปจากการมองเห็น
ทุกสิ่งทุกอย่างยกเว้นดวงตาคู่นั้นล้วนกว้างใหญ่ในจักรวาล
ดวงตาเหล่านั้นส่องสว่างมาก พวกมันระยิบระยับเหมือนมังกรที่ห้อยลงมาจากฟากฟ้ามันเป็นมังกรที่ลงมาจากสรวงสวรรค์ ตอนนี้มังกรตัวนี้ได้ตื่นจากการหลับไหลเเล้ว
วูช!
จิตวิญญาณของ เจียง หลี่ พลันหายไป ดวงตาเหล่านั้นเหมือนอยู่เหนือทุกสิ่งของความคิดเเละจิตวิญญาณของเขา
"มันเป็นความปราถนาที่ยังคงอยู่ในเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์"
ในตอนนั้น เจียง หลี่ ก็สัมผัสได้ถึงดวงตาพวกนั้นว่าเป็นอย่างไร
มันไม่สามารถเอาชนะได้ด้วยจิตวิญญาณของเขาได้ในพริบตา มันยังเป็นเมล็ดพันธุ์ที่บริสุทธิ์
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการกับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ของ เนี่ย หว่านซ้งด้วยเพียงเหตุผลเดียวเพราะว่ามันมีพลังจิตที่รุนแรงถึง สภาวะหยุดนิ่งนิรันดร์ ความตั้งใจของเมล็ดพันธุ์นั้นได้รับการยกระดับทำให้มีอำนาจพลังมหาศาล
ก็เหมือนกับเครื่องปฏิกรที่ถูกฝังในร่างกายมนุษย์ถ้ามันระเบิดเเน่นอนว่าอาจกินพื้นที่หลาย 10 ไมล์ มันไม่ใช่สิ่งที่ร่างกายเล็กๆอย่างมนุษย์จะทนได้
ส่วนที่เหลืออยู่ภายในเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นั้นปรากฏขึ้นอีกครั้ง ดวงตาคู่ของมันได้พยายามจะกลืนกิน เจียง หลี่ หากเป็นการบ่มเพาะพลังปัจจุบันของเขาเเน่นอนว่าเขาไม่สามารถต้านทานได้
โชคดีที่เขามีมุกจักรพรรดิ์
เขารู้ว่าทุกครั้งทุกเขาต่อสู้กับใครบางคนมุกจักรพรรดิ์จะปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับพลังมหาศาลเมื่อรวมเข้ากับเขามันจะเป็นศักยภาพชั่วคราว
เมื่อดวงตาที่วิวัฒนาการของเมล็ดพันธุ์ศักดิศ์สิทธิ์เจาะเข้ามาในจิตใจของเขามันก็เหมือนกับเเสงที่กระตุ้นคนที่นอนหลับ ทันใดนั้น มุกจักรพรรดิ์ก็ได้ตื่นขึ้น
ในขณะที่จิตวิญญาณของ เจียง หลี่ พลันหายไป เขาเห็นช่องว่างระหว่างจักรวาลอันกว้างใหญ่ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของจักรพรรดิ์ปรากฏตัว เขาขยับตัวมองไปรอบๆ
โลกจักรพรรดิ์ที่ไร้สิ้นสุดนี้ อยู่บนเเม่น้ำเเห่งดวงดาว หากเขาอยากจะไปถึงก็ย่อมต้องใช้การเดินทาง 1,000 ปีเเสง พื้นที่นี้ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อร่างกายมันเต็มไปด้วยจักรวาลอันยิ่งใหญ่เพียงเเค่พริบตา
ปั้ง!
มีจักรพรรดิ์เสด็จลงมาจากบนเขาเเละยื่นมือออกมา
เจียง หลี่ ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ชัด มือของเขาทะลุผ่านช่องว่างอันไร้สิ้นสุดเเละถอนดวงตาเหล่านั้นด้วย 2 นิ้ว
หึ่ม!
เสียงอวดครวญครางเริ่มดังขึ้น ดวงตาเหล่านั้นถูกขุดออกมาอย่างเลือดเย็น
โลกเเห่งความฝันได้หายไปเเล้ว
เจียง หลี่ สัมผัสเเละเห็นสิ่งที่มีพลังมหาศาล มันคือเมล็ดพันธุ์ศั้กดิ์สิทธิ์ที่กำลังจะหลุดออกจากร่างของ เนี่ย หว่านซ้ง ก่อนที่มันจะหลบหนีไปมันก็ได้กลายเป็นเเสงเเละถูกดูดเข้าไปในมุกจักรพรรดิ์อย่างรวดเร็ว
เมื่อดึงพลังทั้งหมดออกมาจากเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์วัตถุอื่นๆก็กลายเป็นสีฟ้าสดใสทันที
ร่างกายของ เนี่ย หว่านซ้ง ค่อยๆซูบผอมลง
การสูญเสียเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ไปเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่
นัยย์ตาของเขาพลันเปิดขึ้น"เป็นไปได้อย่างไร? เขาสามารถทำลายเจตจำนงที่ถูกทิ้งไว้ในเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เเละเอามันไปได้อย่างไร?"
วูช!
เจียง หลี่ ไม่สนใจคำถามของเขา เเละวิ่งไปทิศทาง ของ เนี่ย หว่านซ้ง เเต่เขาไม่ได้ตั้งใจจะฆ่า เเค่จะช่วยคนที่อยู่ในระยะห่างออกไป 10 ไมล์
เขาซ่อนตัวอยู่ในพื้นที่ของมุกจักรพรรดิ์เเละเดินทางด้วยความเร็วสูงสุด ความเร็วของมุกจักรพรรดิ์นั้นเพิ่มขึ้นเเต่เขาไม่มีเวลาศึกษา เมื่อเขามาถึงเขาก็สะกดจิตทุกคนที่อยู่ที่เเห่งนั้น หลังจากนั้นทุกคนก็พลันเดินออกไป
เเม้เเต่ เล่ย เจิ้ง เเละ จี้ ฉิงหวู่ ก็ถูกสะกดจิต
"เรือรบ!"
หลังจากสะกดจิต เล่ย เจิ้ง เเละ จี้ ฉิงหวู่ เจียง หลี่ ก็ประกาศคำสั่งออกมา ทันใดนั้นเขาก็คลิกคอมพิวเตอร์เพิ่มรับคำสั่งเรือรบได้เเล่นลงมาจากท้องฟ้าลงบนพื้น
"เข้าไป!"
เจีบง หลี่ มองคนอื่นๆเเละสะกดจิตทุกคนให้ย้ายเข้าไปในเรือรบ
ครื่น
เรือรบพลันปิดประตูในที่สุดเขาก็โล่งใจเเละออกมาจากมุกจักรพรรดิ์ ในที่สุด เล่ย เจิ้ง,จี้ ฉิงหวู่ ก็ตื่นขึ้น
"เกิดอะไรขึ้น?ทำไมเราถึงอยู่บนเรือรบ?"เล่ย เจิ้ง ตกใจเเละยืนขึ้น
"รีบรวบคุมเรือรบเเละเดินทางออกจากที่นี่เร็ว!"เจียง หลี่ กล่าวออกมาอย่างรุนเเรงทันใดนั้นเขาก็สงบ
เล่ย เจิ้ง ตอบสนองได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ซักถาม เขารู้ว่าควรจะทำอย่างไรภายใต้สถานการณ์ที่รีบเร่งเช่นนี้ นั่นก็เพราะเขาได้รับการฝึกมามากมาย เขาทำให้เรือรบลอยขึ้นเเละทันในั้นพลังงานที่ไร้ขีดจำกัดก็ปะทุออกมา เขาได้เปิดใช้พลังงานสำรอง
วูช! เรือรบบินขึ้นไปอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวพวกเขาก็หายไปจากที่ที่พวกเขาอยู่
อย่างไรก็ตาม เจียง หลี่ ก็ไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเพราะเหล่าอาจารย์ไม่ได้มาช่วย อาจจะมีการดักซุ่มโจมตีอยู่ใกล้ๆ
เรือรบมีพลังมหาศาลเเต่มันไม่มากพอที่จะต้านทานผู้ที่ปลูกฝังเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์มันจะถูกทำลายทันที
เขาระมัดระวังอย่างมาก
ในที่สุดเขาก็โล่งใจเมื่อเห็นฐานของนักเรียนใหม่ ไม่มีใครกล้าสร้างความเดือดร้อนให้กับฐานนักเรียนใหม่ไม่ว่าพวกเขาจะเเข็งเเกร่งขนาดไหน
ฐานของสถาบันเเอสทรัลนั้นสามารถต้านทานจากผู้บ่มเพาะพลังที่เเข็งเเกร่งได้
เรือรบได้ลอยเข้าไปใกล้ฐาน ทุกคนอยู่ภายใต้การสะกดจิตยกเว้น เล่ย เจิ้ง เเละ จี้ ฉิงหวู่
"เจียง หลี่ นายช่วยพวกเราไว้งั้นเหรอ?"จี้ ฉิงหวู่ กล่าวถามด้วยความเเปลกใจ
"อาจารย์ ฮง เหยหยู่ ได้สอนทักษะพิเศษบางอย่าง"เขาไม่ได้กล่าวว่าตนเองใช้อะไรช่วยดังนั้นเขาจึงปกปิดเอาไว้"
เขาไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าเขาอยู่ข้างในอะไร
"อาจารย์ ฮง เหยหยู่? ไม่ต้องสงสัยเลย...."จี้ ฉิงหวู่ ดูเหมือนจะเข้าใจบางอย่างเเละถอนหายใจ"ในที่สุดทุกอย่างที่เหมือนกับความฝันก็ได้จบลง"
เธอไม่เข้าใจว่าเธออยู่ที่นี่ได้อย่างไร
"นักเรียนที่ชื่อว่า ลู่ จินยังอยู่ในอาการโคม่า ฉันไม่คิดเลยว่าเราจะช่วยเขาเอาไว้ เขาชั่งทำให้พวกเราขายหน้าจริงๆ เขาข่มขืนผู้หญิงเเล้วฆ่า!"
"เขาช่างไรยางอายมาก นักเรียนคนนี้ไม่สมควรเป็นนักเรียนของสถาบันเเอสทรัล เเม้ว่าจะมีกฏบอกว่าสามารถฆาชาวดั้งเดิมได้ เเต่การที่เขาทำแบบนั้นมันไร้ยางอายเกินไปเเล้ว"เล่ย เจิ้ง กล่าว"พลังชีวิตของเขาเเข็งเเกร่งกว่าพวกเราทุกคน อาจารย์ของเขาก็ค่อนข้างมีอำนาจมากในสถาบันเเอสทรัล"
พริบตาเดียว ลู่ จินก็ตื่นขึ้นมา
เขามองไปรอบๆเเละรู้ว่าตัวเองอยู่ในเรือรบ เขาเห็นฐานนักเรียนใหม่จึงเผยความยินดีออกมา
"ไม่น่าเชื่อ พวกนายน่าทึ่งมาก! พวกนายช่วยฉันเอาไว้!"
"ฉันคือกัปตันทีม หิมะร่ายรำ ,จี้ ฉิงหวู่ ส่วนนี่กัปตันทีม เมฆสายฟ้า ,เล่ย เจื้ง พวกเราทำงานอย่างหนักเพื่อช่วยเหลือนาย"จี้ ฉิงหวู่ มองไปที่เขาเเละรู้สึกเบื่อหน่าย
"ขอบคุณ ฉันเป็นหนี้พวกนาย!"ลู่ จิน พูดอย่างงุ่มง่ามเเละพยายามจะจับมือ จี้ ฉิงหวู่
จี้ ฉิงหวู่ กล่าวอย่างเย็นชา"ทั้ง 2 ทีมของเราประสบปัญหาเเละเกือบตายตอนนี้นายจะต้องชดใช้บางสิ่งให้เรา นั่นก็คือชุดเกราะที่พวกเราโดนทำลายไป"
ลู่ จิน รู้สึกเเย่มากเขาสั่นด้วยความปฏิเสธ"อะไร?"ลู่ จิน กล่าวอย่างเย็นชา"พวกเธอเรียกร้องค่าชดเชยงั้นเหรอ? มันเป็นหน้าที่ของพวกเธอในการช่วยไม่ใช่หรือไง? ฉันไม่คิดว่าจะมีกฏระเบียบเรื่องการชดเชยยามช่วยคนหรอกนะ?"
"พวกเราไม่เห็นด้วยกับนายเพราะนายข่มขืนเเละฆ่าผู้หญิงที่ไร้ทางสู้"เล่ย เจิ้ง กล่าว"เเม้ว่าพวกเขาจะเป็นศัตรูของเรา เเต่การฆ่าพวกเขาก็คือการยอมรับความเเข็งเเกร่งของพวกเขาด้วยความเป็นธรรม เเต่การข่มขืนเเละฆ่าผู้หญิงนั้นช่างไร้มนุษยธรรมอย่างสิ้นเชิง"
"หึ่ม!"ลู่ จิน มองด้วยสายตาดูถูก"อย่าได้โทษฉัน ฉันไม่สนใจว่าพวกนายจะคิดอย่างไร อาจารย์ของฉันจะมาถึงเมื่อฉันไปถึงฐานมนุษย์ เกี่ยวกับเรื่องชดเชยพวกนายสามารถไปเรียกร้องจากสถาบันเเอสทรัลเอาเอง"
"ช่างเนรคุณเสียจริง"เจียง หลี่ เบื่อหน่ายกับพฤติกรรมของเขา เขาไม่พอใจมากที่ เขา ช่วย ลู่ จินออกมา ชายคนนี้ไม่ได้รู้สึกขอบคุณพวกเขาเลย"ถ้าเราไม่ช่วยนาย นายก็เปรียบเสมือนเหยี่ยวที่ใกล้ตาย"
"เเกเป็นใคร?"ลู่ จิน มองไปที่ เจียง หลี่ หืม นักเรียนใหม่ นี่เเกกล้าพูดคุยกับฉันแบบนี้งั้นเรอะ!"
วูช!
เขาขยับเเขนเเละโ๗มตีไปที่ใบหน้าของ เจียง หลี่
เจียง หลี่ หลบอย่างรวดเร็วทำให้เขาพลาดไป เเต่ ลู่ จินก็ส่ายไปมาเหมือนงูเเละโจมตีอีกครั้ง
พลังชีวิตของ ลู่ จิน คือ 4
การโจมตีของเขามีพลังเทียบเท่ากับ เมิ่ง ซิงหยุน ด้วยการโจมตีของเขา,เขาสามารถฉีกร่างของมนุษย์ให้เเยกออกจากกันได้