ตอนที่60 บุคคลผู้ยุ่งที่สุดในทีมยกน้ำหนัก

ฉาว ตงฉานนั่งอยู่บนม้านั่งเเล้วหลับตาเล็กน้อย สังเกตุได้จากคิ้วของเขาว่าเขาตอนนี้กำลังสบายใจมากๆ

"นี้มันโคตรสบายเลย น้ำหนักมือที่ฉันต้องการ นายลงมาตรงจังหว่ะเป๊ะๆ ไม่หนักเกินไป ไม่เบาเกินไป นายเข้าไปกระตุ้นกล้ามเนื้อในส่วนที่ปวดมากที่สุด! เเล้วตอนนี้ฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าเเขนฉันเบาขึ้นเรื่อยๆ เเทบจะเรียกว่าลอยน้ำก็ได้ กล้ามเนื้อฉันไม่ปวดอีกต่อไปเเล้ว มันเหมือนกับช่วงเวลาที่ฉันตื่นนอน ไม่ซิ มันดีกว่านั้นด้วยซ้ำ"

ตาของฉาว ตงฉานปิดสนิท เคลิบเคลิ้มไปกับการนวดของหลี่ไต้ไปจนเเทนหลับ

"เอาละ ทีนี้เอาเเขนมาอีกข้าง" เสียงของหลี่ปลุกเขาขึ้นมา เขาพบว่าหลี่อยู่อีกฝั่งของเขาเเล้ว เเล้วก็เริ่มนวดเเขนอีกข้าง

ฉาวตงฉานสบัดเเขนข้างที่หลี่นวดไปเเล้ว เขาไม่รู้ถึงความไม่สบายใดๆเลย ก่อนหน้านี้ยังเเทบจะยกเเขนไม่ขึ้นด้วยซ้า เเต่ตอนนี้ไม่ใช่เเค่เขาเอามือไปหลังหัวได้เเต่ยังทำท่าได้อีกหลายท่าด้วย เขาเกือบๆจะคิดไปเเล้วว่าหลี่เอาเเขนใหม่มาใส่ให้

เทคนิคการนวดของนายกับผลที่ออกมามันดีกว่ามืออาชีพของทีมเราอย่างฉางอีก ฉางเป็นหมอนวดที่เก่งนะ เเต่เขาชอบทำให้เจ็บบ่อยๆ เเต่หลี่นี้เเตกต่างออกไป ฉันรู้สึกได้ถึงผลลัพธ์ตอนนี้เลย! ไม่เเปลกใจที่ทำไมเจียง ไอกั๋วไม่ไปหาฉางอีกเเล้ว เขามีโค้ชหลี่ที่ดีกว่าฉางเกือบ100เท่านี้เอง เจียงเพิ่มระดับการฝึกขึ้นทุกวันได้ ทั้งหมดเป็นเพราะการนวดของหลี่" คิดอย่างนั้นเเล้ว ฉาวตงฉาน มองเวลาอย่างไม่ทันตั้งตัว

โค้ชหลี่คนนี้มีพรสวรรค์ ฉันจำวันเเรกที่เขาเข้ามาที่นี้ได้ วันเเรกเขาก็สนิทกับเจียงไอกั๋วเลย ฉันละเเปลกใจจริงๆว่าทำไมคนนิสัยเสียอย่างเจียง ไอกั๋วถึงเข้ากันได้ดีกับหลี่ไต้ เเต่ตอนนี้ฉันเข้าใจเเล้ว เขากำลังจะดังในที่นี้ เพราะว่าเทคนิคการนวดของเขา ฉาวอมยิ้มบนใบหน้าระหว่าที่คิดเรื่องนี้ "โค้ชหลี่ เทคนิคการนวดของนายมันดีมากจริงๆ คุณช่วยมานวดให้ฉันใหม่ตอนมีเวลาว่างได้ไหม?"

หลี่จะไปปฏิเสธช่องทางทำค่าประสบการณ์ที่มาหาถึงที่ลงได้ยังไง เขารับปากทันที "ไม่มีปัญหา ถ้านายไม่ห่วงเรื่องที่ว่าจะไปกินข้าวเที่ยงช้าก็มาหาฉันได้ทุกวันหลังจากฝึกเสร็จก็ได้ ฉันจะนวดให้นายเอง!"

...

วันต่อมา เป็นเวลาที่ฝึกเสร็จสิ้น

"ฉาว ไปกินข้าวกัน"ใครซักคนบอกฉาว

"หลิว ไปก่อนเลยพี่ชาย ฉันมีนัดไปนวดกับโค้ชหลี่หน่ะ"ฉาวตงฉานตอบ

"โค้ชหลี่? โค้ชหลี่ไหนวะ?" หลิวถาม

"ก็เด็กใหม่ โค้ชหลี่ไง! เข้านวดเก่งมากๆเลยนะ เก่งกว่าฉางที่ทำงานอยู่ในห้องนวดเยอะเลย!" ฉาวเดินไปทางที่มีหลี่ไต้อยู่ เขาไม่อยากให้หลี่ไต้รอนาน

เก่งกว่าฉางอีกหรอ? ฉันได้ยินว่าฉางไปพักร้อน2อาทิตย์ หมายความว่ากว่าเขาจะกลับมาก็เดือนหน้า บางที่ฉันควรจะไปลองขอให้โค้ชหบี่นวดให้บ้างดู ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาเก่งจริงไหม เขาอายุเเค่23ปีเอง เด็กเกินกว่าที่จะเป็นมือโปรได้ หลิวเดินตามฉาวไปเเล้วคิดเรื่องนี้

หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที เขาก็เห็นใบหน้าของฉาว เเล้วก็บอกได้เลยว่าฉาวกำลังเพลินถึงที่สุด

ดูหน้าเขาซิ มันดูเหมือนเขากำลังเพลิดเพลินกับมันเลย ถ้าฉันมองเเค่หน้าของเขาตอนนี้ ฉันก็เริ่มนึกละเนี่ยว่าบริการนวดนี้ต้องพิเศษเเน่ๆ หน้าตาเขาไม่ได้ดูเสแสร้งด้วย การนวดนี้มันสบายอย่างที่ว่าจริงหรอวะ เขาครุ่นคิดเรื่องนี้อีกรอบเเล้วถาม "โค้ชหลี่ ช่วยนวดให้ฉันด้วยได้ไหม ถ้านายว่างอะ?"

"ได้เลยไม่มีปัญหา" หลี่ไต้ไม่ปฏิเสธคำขอ เเล้วหลังจากนั้น10นาที หน้าตาของหลิว ก็กลายเป็นเเบบฉาวเป๊ะ เขาไม่ได้อยากทำหน้าเเบบนั้น เเต่มันช่วยไม่ได้จริงๆ มันดีโคตรๆ! ฉันรู้สึกได้เลยว่ากล้ามเนื้อของฉันมันไม่มีความกดดันอีกเลย ฉันไม่เคยผ่อนคลายกล้ามเนื้อเเบบนี้มาก่อน เเม้กระทั้งฉันหยุดฝึกไป3วันยังไม่ได้เเบบนี้เลยไม่เเปลกใจที่ฉาวมันรีบตรงดิ่งมาหาหลี่ทันทีที่เขาฝึกเสร็จ ถ้าฉันเป็นเขา ฉันก็จะรีบตรงดิ่งมาเหมือนกัน หลิวมองหลี่ไต้เเล้วตัดสินใจว่า เขาควรที่จะญาติดีกับเขาไว้

วันถัดมาหลังการฝึกเสร็จสิ้น ไม่ใช่เเค่ฉาวกับหลิวที่มาหาหลี่ เเต่มีนัดกีฬาคนอื่นอีก2คนด้วยที่ตามมาหาหลี่เหมือนกัน ทุกคนมีความคิดเเง่บวกถ้าพูดถึงความสามารถในการนวดของหลี่ สังคมของนักยกน้ำหนักมันไม่ได้ใหญ่มาก พอคนๆนึงเล่าให้อีกคนฟัง คนๆนั้นก็จะไปเล่าต่อเรื่อยๆ มีนักกีฬามาให้หลี่นวดให้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากนั้นไม่นาน นักกีฬาทีมยกน้ำหนักทุกคนก็โดนหลี่นวดทั้งหมด ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าฉางขอไปหยุดพักร้อน ก่อนหน้านี้นักกีฬาหลายคนไปหาฉางเพื่อจองคิวนวด เเต่เพราะตอนนี้ฉางไปพักร้อน นักกีฬาพวกนี้เลยไม่มีที่อื่นให้ไปนอกจากไปหาหลี่ไต้ ทุกคนเลยเข้ามาเเล้วก็ลอง

ทุกๆคนที่เข้ามาลอง ต่างพบว่าตัวพวกเขาไม่สามารถต้านทานการนวดได้เลย นักกีฬาพวกนี้ไม่ได้โง่ พวกเขารู้สึกถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา ทุกๆคนก็ต่างอยากได้การผ่อนคลายหลังจากการฝึกเเทนที่จะ ทรมานกับความเจ็บปวดจนเเทบจะยกเเขนไม่ขึ้น

ภายในไม่กี่วัน หลี่ไต้ ก็กลายเป็นคนที่งานยุ่งที่สุดในทีมยกน้ำหนัก โดยเฉพาะทุกครั้งหลังฝึกเสร็จ ไม่มีใครทนรอที่จะได้รับการนวดผ่อนคลายของหลี่ได้

...

ฮวงเฉียงถือจานข้าวเเล้วชี้ไปที่อาหารให้ถาด "คุณไค ผมขอไก่เพิ่มขึ้นพริกไทยน้อยลงนะ อย่ามือสั่นซิครับ ไก่ตกไป2ชิ้นเเล้วเห็นไหม!"

"เดี๋ยวฉันเพิ่มไก่ให้2ชิ้นนะโอเคไหม"เชฟถือช้อนอันใหญ่ตักไก่เพิ่มให้2ชิ้นเเล้วถาม "ช่วงนี้ฝึกนานขึ้นกว่าปรกติกันเหรอ?"

"เปล่าครับ ฝึกเวลาเท่าเดิมเหมือนเมื่อก่อนเลย" ฮวงเฉียงตอบ เชฟถามต่อ

"เเล้วทำไมทุกคนลงมากินข้าวช้ากันละ? มันเป็นบ่อยมากเลยนะช่วงนี้ โดยเฉพาะวันนี้ คนที่ลงมาตอนนี้ก็มีเเต่โค้ชอะ พวกนักกีฬายังไม่มากันซักคนเลย"ไคพูด

ฮวงเฉียงมองไปรอบๆเเล้วก็เห็นว่าเป็นเรื่องจริง ทุกคนที่กินข้าวอยู่ที่นี้ตอนนี้เป็นโค้ช  ไม่มีนักกีฬาเลย

"เดาว่านักกีฬาพวกนั้นคงไปต่อเเถวรอนวดมั้ง!" ฮวงเฉียงหัวเราะ

"นวดเหรอ? พวกนั้นไม่กินข้าวเพราะไปนวดเนี่ยนะ มันมีอะไรที่สำคัญกว่าอาหารด้วยเหรอ หรือเพราะว่ากับข้าวฉันมันอร่อยไม่พอ" ไคดูไม่พอใจเเล้วเริ่มพึงพัมกับตัวเองอย่างลนลาน

จะเปิดกลุ่มVIP2 เร็วๆนี้ ติดตามได้ที่หน้าเพจ https://www.facebook.com/Almighty-coach-165334674293312/