ถึงแม้ว่าเขากำลังจะหย่ากับผู้หญิงคนนี้ แต่พวกเขาก็ยังไม่ได้หย่ากันดังนั้นบนกระดาษ ทะเบียนสมรส หลินซู่ ก็ยังถือว่าเป็นภรรยาของเขา แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการดูผู้หญิงคนนี้ตายต่อหน้าเขา

เมื่อเห็น ฉิงเฟิง กระโดดขึ้นมาขวาง ใบหน้าที่งดงามของหลินซู่เปลี่ยนไป หัวใจเธอหยุดเต้น

ถูกแล้ว ชายตรงหน้าเธอคนนี้คือสามีของเธอ แต่นับตั้งแต่พวกเขาแต่งงานกัน หลินซู่ ไม่เคยมองเขาในสายตา เธอไม่เคยเคารพเขาเลย

แต่ตอนนี้เมื่อ หลินซู่ พบกับอันตราย ผู้ชายคนนี้ที่เธอไม่เคยแยแสยังอุตสาห์ปกป้องเธอ

ต้องรู้ว่าเขามีปืน ปืนที่สามารถพรากชีวิตของใครบางคนไปได้

สำหรับเธอ เขาดูเหมือนจะเอาชีวิตมาทิ้ง

หัวใจของ หลินซู่ ถูกตรึง ช่วงเวลานี้แม้แต่เธอยังอยากที่จะร้องไห้

ต้องบอกว่าผู้หญิงเป็นสัตว์ที่มีอารมณ์ นี่ไม่ใช่เรื่องโกหก ฉิงเฟิง ปกป้องเธอไว้ข้างหลังเขาและทำให้เธอมีความรู้สึกพิเศษ

"ไอ้ลูกชาย ถ้าแกต้องการเล่นเป็นวีรบุรุษและพิทักษ์บุพพา ฉันกลัวว่าแกจะไม่มีคุณสมบัติ" ชายวัยกลางคนยิ้มอย่างหนาวเย็นตาของเขาเต็มไปด้วยการดูถูก

"จริงๆแล้วฉันต้องการจะดูว่านักฆ่าจาก สมาคมโครงกระดูก มีฝีมือแค่ไหน?"

ลี่ฉิงเฟิง ยิ้มเล็กน้อย ตาของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ชายคนนี้เป็นแค่มือสังหารจาก สมาคมโครงกระดูก แม้ว่าหัวหน้าของสมาคมโครงกระดูกจะมาเองเขาก็ยังคงไม่เห็นอยู่ในสายตา

เมื่อราชันย์หมาป่าโกรธจะมีซากศพปกคลุมไปทั่วพื้นดินในระยะพันไมล์ นั่นเป็นฝันร้ายที่สุดของทหารรับจ้างทั้งหมดในทวีปหมาป่า

"ไปตายได้แล้ว"

ชายวัยกลางคนใช้นิ้วเพื่อเหนี่ยวไกปืนและพร้อมที่จะยิงกระสุนออกไป

แต่ครู่ต่อมา ฉิงเฟิง ได้หายตัวไป!

ชายวัยกลางคนถูตาตัวเองและมองจากซ้ายไปขวา แต่ไม่สามารถหาเขาพบได้ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปและเขาก็เริ่มเหงื่อออกจากหน้าผากของเขา

"แกกำลังมองหาฉันอยู่เหรอ?" เสียงดังกึกก้องก็ดังขึ้นจากข้างหลังชายวัยกลางคน

อ่า ...

ทำไมแกมาอยู่ข้างหลังฉันได้

ชายวัยกลางคนหันไปรอบ ๆ และพบว่า ลี่ฉิงเฟิง ยืนอยู่ข้างหลังเขา เขารู้สึกตกใจเหมือนเห็นผี

ชายคนนี้เร็วมากจนเขาไม่ได้มีเวลาตอบโต้

ฉึ่บ !

ฉิงเฟิงยื่นมือขวาและแย่งปืนของชายวัยกลางคน เขาบีบมันจนแตกกลายเป็นชิ้นๆแล้วตกลงไปกับพื้นดิน เขาเห็นความกลัวปรากฏบนใบหน้าของชายวัยกลางคน

หลังจากสังเกตใบหน้า ฉิงเฟิง อย่างใกล้ชิดแล้ว ชายวัยกลางคนก็จำได้ ผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเขาคือราชันย์หมาป่าเขาได้เห็นฉิงเฟิงในภาพมาก่อน

"คุณ คือ... หมาป่า ... "

ชายวัยกลางคนเริ่มหวาดกลัว ตอนที่กำลังพูด ฉิงเฟิง ใช้มือจับคอของเขาไว้

"แกรู้มากเกินไปแล้ว"

ลี่ฉิงเฟิง คว้าคอของชายวัยกลางคนและบีบเล็กน้อย พวกเขาได้ยินเสียง กร๊อบ"

จากคอของเขา เขาล้มลงกับพื้นอย่างแผ่วเบา

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ต้องการที่จะฆ่าใครก็ตาม แต่ชายวัยกลางคนคนนี้ก็จำเขาได้ ดังนั้นเขาต้องฆ่า

ถ้าตัวตนของเขาถูกเปิดเผยแล้ว เขาจะต้องเตรียมรับมือกับการแก้แค้นของ สมาคมโครงกระดูก และการไล่ล่าจากคนอื่น

กลิ่นไอสังหาร ?

ยังคงมีกลิ่นไอสังหารในอากาศได้อย่างไร?

ลี่ฉิงเฟิง รู้สึกไวต่อเจตนาร้ายแรงของผู้อื่น เห็นได้ชัดว่าเขาฆ่านักฆ่าคนนี้อย่างชัดเจน แต่เขาก็ยังคงรู้สึกว่ามีไอสังหารลอยอยู่ในอากาศ

ไอสังหารนี้แข็งแรงมากจนเข้มแข็งกว่าไอสังหารของชายวัยกลางคน

จุดสีแดง?

ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่ามีจุดสีแดงอยู่ตรง หลินซู่

โอ้ ไม่ ! สไนเปอร์ !

หน้าของ ฉิงเฟิง เปลี่ยนไป ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ มีจุดสีแดงบนหัวใจของหลินซู่

ประมาท เขาประมาทไปจริงๆ

ขณะนี้ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยการโทษตนเอง

ตอนแรกเขาคิดว่ามีเพียงชายวัยกลางคนนี้ที่เป็นมือสังหารเท่านั้น เขาไม่ได้คิดถึงความเป็นไปได้ที่จะมีสไนเปอร์

สไนเปอร์เป็นนักฆ่าระยะไกล มันที่สามารถจบชีวิตคนได้ด้วยการยิงเพียงครั้งเดียว

ถ้าสไนเปอร์คนนี้มุ่งเป้าที่ ฉิงเฟิง ด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง เขาก็สามารถหลีกเลี่ยงได้

แต่สไนเปอร์คนนี้กำลังมุ่งเป้าไปที่ หลินซู่ ในฐานะที่เป็นคนธรรมดา หลินซู่ ไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงได้ ถ้ากระสุนถูกยิงออกไป หลินซู่ จะตายโดยไม่ต้องสงสัยเลย

ฟิ้ว !

กระสุนสังหารจากระยะไกลมุ่งตรงไปที่หัวใจของ หลินซู่

"ภรรยาระวัง !"

ใบหน้า ลี่ฉิงเฟิง เปลี่ยนไปและคำรามเขากอด หลินซู่ และปกป้องเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา

ตูม !

ลูกกระสุนร่อนลงบนไหล่ของ ลี่ฉิงเฟิง เลือดกลุ่มใหญ่ก็พุ่งออกมา เลือดสาดลงบนใบหน้าที่สวยงามของหลินซู่

ลี่ฉิงเฟิงกอดหลินซู่ กลิ้งไปบนพื้นดินและวิ่งเข้าโรงงานร้างที่ไม่ไกลเกินไป ด้านหลังเขามีเสียงปืนดังขึ้นอีก

เป็นเรื่องที่ดีที่เขาวิ่งหนีเร็ว ไม่งั้นเขาจะโดนยิงอีกครั้ง

ที่นี่เหมือนสถานีรวบรวมของเสีย มีเพียงห้องเดียวเท่านั้น มันเต็มไปด้วยขยะ นอกจากนี้ยังมีเตียง เจ้าของไม่ได้อยู่ที่นี่ บางทีเขาอาจจะออกไปเก็บขยะ

หลังจากที่ทั้งสองเข้ามามือปืนข้างนอกก็ยิงต่อไป ดูเหมือนว่าเขากำลังมองหาทิศทางการโจมตี

"คุณเลือดมาก เราควรทำอย่างไรดี?" เมื่อเห็น ฉิงเฟิง เต็มไปด้วยเลือดใบหน้าที่สวยงามของ หลินซู่ เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

CEO ที่เย็นชาซึ่งปกติแล้วหยิ่งยโส กำลังทำตัวเหมือนเด็กหญิงตัวน้อย

ถ้าคนปกติได้พบกับการลอบสังหารเช่นนี้พวกเขาอาจจะเป็นลมไปแล้ว แต่ หลินซู่ เป็น CEO ของ บริษัท ใหญ่ เธอได้ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก

แม้ว่าเธอจะตื่นตระหนกอย่างน้อยเธอก็ไม่ได้เป็นลม เธอเพียงเป็นกังวลเล็กน้อย เธอกังวลเพราะเธอไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร

"ไม่ใช่เรื่องใหญ่ หามีดขนาดเล็กมาเร็วๆ – ไฟแช็คและผ้าพันแผลด้วย ฉันต้องเอากระสุนออก กระสุนนี้มีพิษ."

หน้าของ ฉิงเฟิง ซีดมากในขณะที่เขาพูดด้วยความยากลำบาก

เมื่อเขาโดนกระสุน เขาก็รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง กระสุนนี้ไม่ใช่กระสุนปกติ แต่มันมีส่วนผสมของยาชา มันมียาชาในนั้นและมันทำให้เขาง่วง

ถ้าเขาไม่เอากระสุนออกให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เขาก็จะเกิดอาการชา ถ้ามือสังหารเข้ามาแล้วพวกทั้งสองคนจะตาย

ใบหน้าที่สวยงามของ หลินซู่ เปลี่ยนไปเล็กน้อยและรีบไปหามีด ไฟแช็คและผ้าพันแผลจากห้อง

ลี่ฉิงเฟิง รู้ว่าพวกเขามีเวลาน้อย สไนเปอร์สามารถเข้ามาได้ทุกขณะ ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องรีบเอากระสุนออก

เขาใช้ไฟแช็กเพื่อเผามีดเล็ก ๆ เพื่อฆ่าเชื้อโรคและจากนั้นก็ฉีกเสื้อผ้าออก ภายใต้การจ้องมองอย่างตกใจของ หลินซู่ เขาแทงไหล่ของเขาและหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ เพื่อเปิดผิวหนังและเอากระสุนที่อยู่ข้างในออก

จากนั้นเขาก็ทำความสะอาดแผลและพันด้วยผ้ากอซ

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด